Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.12.4

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny – j. niemiecki

Temat zajęć: Wie ein Muttersprachler sprechen/Mówić jak native speaker

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cele ogólne lekcji: Umiejętność wypowiadania się na temat języka niemieckiego jako obcego oraz metod służących do nauki języków obcych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się – w tym uczenie się przez całe życie, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne, system oświaty);
12) nauka i technika (np. ludzie nauki, odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych oraz szanse i zagrożenia z tym związane);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
6) składa życzenia i gratulacje, odpowiada na życzenia i gratulacje;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • analizuje dane związane z nauką języka niemieckiego;

  • przedstawia wybrane metody nauki języka w Internecie;

  • zastanawia się nad własną nauką języka niemieckiego.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • samodzielnie dokonuje oceny swoich umiejętności językowych;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • opowiada o swoich osobistych doświadczeniach.

Strategie uczenia się:

  • odgadywanie znaczeń na pomocą używania wskazówek i sugestii językowych, np. przy zadaniach z zaimkami względnymi (rodzajnik determinuje użycie odpowiedniego zaimka) oraz pozajęzykowych (ilustracje, diagramy, statystyki);

  • przeprowadzanie świadomej analizy języka obcego- porównywanie struktur z językiem ojczystym, tłumaczenie wyrażeń, uogólnianie;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania (głośne wyrażanie pozytywnej afirmacji/ stwierdzenia o sobie, np. „uczenie niemieckiego sprawia mi dużą przyjemność”, „mówię po niemiecku o wiele lepiej niż miesiąc temu” itd.).

Metody i formy nauczania:

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca: opis, praca z tekstem źródłowym (artykułem z magazynu), praca z plikiem audio;

  • aktywizująca: burza mózgów, ankieta, słowa klucze, zabawa na podsumowanie pracy z e‑materiałem (tzw. suwak);

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu;

  • słowniczek;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (plik audio);

  • urządzenie do odtworzenia piosenki, np. zespołu Die Prinzen;

  • pomocnicze zwroty do analizy ankiety (do wyświetlenia);

  • karteczki z zagadnieniami do pliku audio;

  • karteczki z hasłami;

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel odtwarza fragment piosenki, np. zespołu Die Prinzen pt. „Be cool speak Deutsch”, i pyta uczniów, czy domyślają się, co będzie tematem lekcji. Uczniowie podają swoje hipotezy na forum klasy (burza mózgów). Następnie nauczyciel zapisuje na tablicy cztery pytania:

  1. Wie viele Jahre lernst du Deutsch?

  2. Warum lernst du Deutsch?

  3. Wie findest du die deutsche Sprache?

  4. Was ist für dich an der deutschen Sprache am schwierigsten?

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy. Każda grupa losuje jedno spośród następujących zagadnień:

  1. Deutsch als Muttersprache

  2. Deutsch als Fremdsprache

  3. Deutsch in den polnischen Schulen

  4. Die Gründe, Deutsch zu lernen

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie stają naprzeciw siebie w dwóch rzędach (tzw. suwak). Nauczyciel czyta temat, na który stojący naprzeciw siebie uczniowie będą rozmawiać 1‑2 minuty. Następnie uczniowie jednego rzędu przesuwają się o jeden krok w prawą stronę. Ostatni uczeń przechodzi na miejsce pierwsze z lewej strony rzędu. W ten sposób uczniowie tworzą nową parę. Nauczyciel czyta inne hasło jako temat rozmowy. Czynność jest powtarzana do czasu wyczerpania haseł. Przykładowe hasła: Deutschkurse, die deutsche Grammatik, Wortschatz erweitern, die deutschen Filme, die Hörbücher, die Fehler, der Deutschunterricht, itp.

Praca domowa

Uczniowie formułują wpis na forum – piszą odpowiedź na pytanie ucznia zadane w Aufgabe 8 w części Sprawdź się. Uczniowie udzielają wskazówek, jak można nauczyć się języka niemieckiego. Nauczyciel proponuje także pracę domową dla chętnych uczniów – Aufgaben 1‑7 w części Sprawdź się. Uczniowie wykonują dowolną ilość zadań, za każde wykonane zadanie otrzymują 1‑3 punkty w zależności od stopnia trudności.

Materiały pomocnicze:

https://www.goethe.de/ins/pl/de/spr/prf.html

Uczniowie mogą na lekcji zapoznać się także z ofertą egzaminów, certyfikatów oraz materiałów edukacyjnych z języka niemieckiego, które proponowane są na powyższej stronie internetowej Goethe‑Institut. Materiał ten może być podstawą do głębszej analizy tematu lekcji, służyć jako inspiracja dla uczniów oraz zachęcić ich do intensywnej nauki języka niemieckiego.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio

  • Przed lekcją: przygotowanie się do wypowiedzi na temat Mein Deutschlernen/Mein Abenteuer mit Deutsch. Uczniowie wpisują tytuł nagrania Wie ein Muttersprachler sprechen w wyszukiwarkę internetową. Na podstawie artykułów, które na ten temat się wyświetlają, oraz zawartego w nich słownictwa przygotowują słowniczek oraz zestaw wyrażeń i zwrotów przydatnych do sformułowania wypowiedzi.

  • W trakcie lekcji: praca z materiałem audio (wyszukiwanie informacji, układanie ich w odpowiedniej kolejności, utrwalanie słownictwa). Nauczyciel może zorganizować spotkanie z rodzimym użytkownikiem języka niemieckiego, nauczycielem/lektorem native speakerem (również w formie online). Korzystając ze słownictwa z pliku audio uczniowie zadają pytania, jakich błędów unikać, aby poprawnie mówić, na co szczególnie zwrócić uwagę podczas nauki języka obcego itp.

  • Po lekcji: wykorzystanie słownictwa z zakresu tematycznego Edukacja lub Nauka i technika. Na podstawie treści nagrania uczniowie przygotowują fiszki ze słownictwem lub zwrotami bądź ulotkę informacyjną na temat: Wie kann man Deutsch lernen. Ulotki mogą zostać zawieszone na gazetce ściennej w klasopracowni języka niemieckiego.

Słownik