Numer e‑materiału: 3.4.9.2

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Street‑Arteine neue Ausdrucksform/Sztuka uliczna – nowa forma ekspresji

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność informowania i wypowiadania się na temat sztuki ulicznej.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • opowiada o historii powstania i znaczeniu sztuki ulicznej;

  • przedstawia główne techniki i sylwetki twórców sztuki ulicznej;

  • dokonuje oceny estetyki, wartości i roli wybranych przez siebie form sztuki ulicznej.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • sam decyduje, jakich informacji wyszuka na pracę domową;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić;

  • samodzielnie analizuje dany przypadek;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe,

  • strategie kognitywne,

  • strategie kompensacyjne.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • podejście humanistyczne,

  • podająca: pogadanka, praca z tekstem,

  • problemowa: pokaz,

  • aktywizująca: burza mózgów,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca w grupie.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst przygotowany na potrzeby e‑materiału,

  • multimedium (prezentacja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Uczniowie zapoznają się ze zdjęciem otwierającym, po czym nauczyciel pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem dzisiejszej lekcji?

  • Uczniowie zapoznają się z treścią informacji „Czy wiesz, że…” na temat sztuki ulicznej. Następnie nauczyciel pyta, co sądzą na jej temat.

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy kilka prostych niemieckich pojęć związanych ze sztuką uliczną: Graffiti, Mosaike, Wandmalereien. Wraz z uczniami tworzy wspólną mapę pojęć pod hasłem: Street‑Art. Uczniowie zgłaszają pomysły. Nauczyciel podpowiada uczniom, że mają być to krótkie hasła, które następnie zapisuje na tablicy. W ramach pomocy nauczyciel może podać pierwsze gałęzie mapy pojęć, takie jak: Arten von Street‑Art/Merkmale der Straßenkunst/Orte des Erscheinens dieser Kunst.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z treścią tekstu „Graffiti und Street‑Art auf dem Vormarsch”, w razie potrzeby korzystają z dostępnych źródeł, np. słowniczka w celu dokładniejszego zrozumienia treści. W razie trudności nauczyciel wspiera ich w tym zadaniu, odpowiadając na pytania dotyczące słownictwa. Następnie uczniowie w  parach sprawdzają stopień zrozumienia tekstu, zaznaczając, czy zdania są prawdziwe, czy fałszywe oraz jakie informacje zawiera tekst, i uzupełniają wypowiedzi (Übungen 1‑3 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel dzieli uczniów na małe 3- lub 4‑osobowe grupy. Uczniowie odpowiadają w grupach na następujące pytania: Warum ist Street‑Art so sehr vergänglich?, Wann sind Graffiti und Street‑Art entstanden?, Wozu dienten Graffiti und Street‑Art?, Wo ist Street‑Art sichtbar? Grupy prezentują swoje odpowiedzi na forum klasy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Was ist ein Lexikon? Uczniowie udzielają odpowiedzi, po czym zapoznają się z prezentacją multimedialną, uzupełniają mapę pojęć przygotowaną na początku lekcji o nowe zwroty.

  • Następnie uczniowie w parach sprawdzają stopień zrozumienia treści Multimedium, łącząc nazwę sztuki z definicją, zaznaczają, jakiego faktu dotyczą daty oraz czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe (Übungen 1‑3 z sekcji Prezentacja multimedialna).

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie po kolei wybierają sobie jeden z poruszonych tematów i opowiadają krótko na forum klasy np. o powstaniu sztuki ulicznej, opisują sylwetki wybranych artystów oraz techniki stosowane w tym rodzaju sztuki.

Praca domowa

Uczniowie wyrażają swoje stanowisko i uzasadniają je w stosunku do wypowiedzi: „Street‑Art ermöglicht es, auf friedlichem Weg gegen politische Missstände zu protestieren”.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multumedialnej

  • Przed lekcją: Uczniowie przygotowują na podstawie słowniczka fiszki do tematu.

  • W trakcie lekcji: Uczniowie w parach przygotowują wywiad z Banksy, który prezentują na forum klasy.

  • Po lekcji: Uczniowie przygotowują prezentację na temat East Side Gallery w Berlinie.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec