Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Imię i nazwisko autora:

Tomasz Sobiepan

Przedmiot:

Fizyka

Temat zajęć:

Zasady działania, zalety i wady różnych ogniw prądu stałego

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Cele kształcenia – wymagania ogólne

Zakres rozszerzony

IV.Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych, w tym tekstów popularnonaukowych.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
18) przedstawia własnymi słowami główne tezy tekstu popularnonaukowego z dziedziny fizyki lub astronomii;
19) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu.

VIII. Prąd elektryczny. Uczeń:
7) posługuje się pojęciami oporu wewnętrznego i siły elektromotorycznej jako cechami źródła;
14) opisuje funkcję diody półprzewodnikowej jako elementu przewodzącego w jednym kierunku; przedstawia jej zastosowanie w prostownikach oraz jako źródła światła.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  1. wyjaśni, jak działają ogniwa galwaniczne, wodorowe i słoneczne;

  2. omówi najważniejsze podobieństwa i różnice między nimi;

  3. wskaże związek pomiędzy zasadą działania tych ogniw a właściwym zjawiskiem fizycznym lub chemicznym;

  4. oceni przydatność każdego rodzaju ogniw w życiu człowieka.

Strategie nauczania:

odwrócona klasa

Metody nauczania:

debata

Formy zajęć:

praca w grupach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

symulacja

Materiały pomocnicze:

e‑materiał: „Jak działają ogniwa: galwaniczne, paliwowe i słoneczne?”

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Na poprzedniej lekcji nauczyciel objaśnił zasady debaty, podzielił uczniów na 4 grupy (galwaniczna, paliwowa, słoneczna i sędziowska) i poprosił o zapoznanie się w domu z symulacją, tekstem e‑materiału oraz o rozwiązanie zadań.

Zachęcił także uczniów do własnych poszukiwań, w innych dostępnych źródłach, dodatkowych informacji o wadach i zaletach „swojego” źródła energii.

Zaciekawienie uczniów wg części „Czy to nie ciekawe?”; sprawdzenie, czy wystąpiły problemy z rozwiązaniem zadań. W razie stwierdzenia ich wystąpienia, rozwiązanie wzorcowe przedstawia wskazany członek grupy sędziowskiej.
Uzgodnienie z uczniami celów do osiągnięcia na lekcji.

Faza realizacyjna:

Uczniowie prowadzą debatę trzech grup, na wzór debaty oksfordzkiej, na temat: „Które z trzech rodzajów ogniw prądu stałego jest najbardziej przydatne ludzkości?”, próbując przekonać grupę sędziowską do swoich racji.
Zasady debaty:

  • Cała klasa wybiera marszałka debaty spośród członków grupy sędziowskiej.

  • Marszałek udziela grupom głosu w kolejności ustalonej w trybie losowania.

  • Każda grupa ma 3 minuty na wypowiedź, każdą wypowiedź należy podsumować.

  • Po pierwszej turze wypowiedzi następuje kolejna i tak dalej, do końca lekcji; za każdym razem wypowiada się inny członek grupy; wszystkie grupy muszą mieć szansę na taką samą liczbę wypowiedzi.

  • Dozwolone jest używanie środków multimedialnych podczas wypowiedzi (prezentacji, obrazów, filmów, dźwięków itp.).

  • Oczekiwany jest wysoki poziom merytoryczny debaty oraz właściwy jej poziom kulturalny.

Werdykt (która grupa zwyciężyła) ustalany jest po zakończeniu wystąpień w trybie głosowania jawnego członków grupy sędziowskiej i nauczyciela.

Nauczyciel pełni rolę arbitra i doradcy grupy sędziowskiej, obserwuje pracę uczniów, w razie potrzeby udziela wskazówek i podpowiedzi dotyczących spraw merytorycznych i sposobu prowadzenia debaty. Dba także o odpowiednio wysoki poziom debaty.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel podsumowuje lekcję, zwracając uwagę na kreatywność poszczególnych grup i współpracę ich członków.
Uczniowie odnoszą się do postawionych sobie celów lekcji, ustalają które osiągnęli, a które wymagają jeszcze pracy, jakiej i kiedy. W razie potrzeby nauczyciel dostarcza im informację zwrotną kształtującą.

Praca domowa:

Nie ma pracy domowej.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Symulacja może zostać wykorzystana także podczas omawiania tematów związanych ze złączem p‑n półprzewodników oraz na lekcjach chemii.