Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Obraz rewolucji w Przedwiośniu – o powieści politycznej Stefana Żeromskiego
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
omawia tematykę Przedwiośnia;
wyjaśnia zmianę stosunku Cezarego do rewolucji;
tworzy ogólną charakterystykę pisarza politycznego;
ocenia postawę Cezarego Baryki.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
telefony z dostępem do internetu.
Przebieg lekcji
Faza wprowadzająca:
Nauczyciel prosi wybranego ucznia o przypomnienie tematyki Przedwiośnia, skupiając się na okresie po I wojnie światowej. Nauczyciel zwraca uwagę,
że Przedwiośnie nie było jedyną powieścią okresu międzywojennego, poruszającą problematykę odrodzenia państwa polskiego. Podaje inne przykłady: Generał Barcz Juliusza Kadena‑Bandrowskiego czy Pokolenie Marka Świdy Andrzeja Struga.Nauczyciel przedstawia cele lekcji oraz kryteria sukcesu.
Faza realizacyjna:
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj” i zapisują odpowiedzi na pytania:
- Dlaczego Przedwiośnie można odczytać jako powieść polityczną?
- W jaki sposób zostały zaprezentowane w utworze idee polskich komunistów?
- Kim jest narrator auktorialny?
- Jakie fakty historyczne znalazły odzwierciedlenie w Przedwiośniu?Uczestnicy lekcji zapoznają się z mapą myśli i wyjaśniają samodzielnie, z czego wynikała zmiana stosunku Cezarego Baryki do rewolucji. Następnie w parach piszą odpowiedź na temat tego, czym był spowodowany ambiwalentny stosunek emocjonalny młodego Baryki do czynu rewolucyjnego.
Uczniowie analizują hasło pisarze ze Słownika Literatury Polskiej XX wieku (mogą korzystać z interentowych źródeł za pomocą telefonów), zwracając uwagę na role przypisywane literatom. Na tej podstawie wskazują funkcje, jakie można by przypisać Stefanowi Żeromskiemu. Argumentują swój wybór. W oparciu o postawę Żeromskiego uczniowie tworzą ogólną charakterystykę pisarza politycznego.
Faza podsumowująca:
Uczniowie dzielą się na grupy i rozwiązują ćwiczenia interaktywne. Odpowiedzi omawiają z nauczycielem.
Nauczyciel prosi uczniów, aby scharakteryzowali i ocenili postawę Żeromskiego oraz jego poglądy. Na zakończenie uczestnicy lekcji odpowiadają na pytania:
- Jakie zadania stawiał autor przed Polakami?
- Dlaczego Żeromskiego nazywa się “sumieniem polskiej literatury”? Czy słusznie?
Praca domowa:
Napisz, jak oceniasz postawę Cezarego Baryki w początkowym etapie rewolucji. Twoja wypowiedź powinna liczyć przynajmniej sześć zdań.
Materiały pomocnicze:
Zdzisław Adamczyk, „Przedwiośnie”. Prawda i legenda, Poznań 2001.
Zdzisław Jerzy Adamczyk, Wstęp, [w:] Stefan Żeromski, Przedwiośnie, oprac. Z. J. Adamczyk, Wrocław 1982.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Mapa myśli”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.