Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Elwira Stefańska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język rosyjski

Temat zajęć: Секре́ты ку́хни / Sekrety kuchni

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa 4, poziom A2+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji; 

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje proces przygotowania dań, używając nazw produktów spożywczych i technik gotowania;

  • opowiada, na czym polega według niego sekret zdrowej i smacznej kuchni;

  • pisze na blogu przepis na swoje ulubione danie.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • dostrzega swoje kompetencje, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka rosyjskiego a innymi dziedzinami życia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – umiejscawianie nowych słów w kontekście, grupowanie ich w różne kategorie;

  • strategie kognitywne – rozumienie informacji, czytanie i słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów, porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym, na przykład angielskim, tłumaczenie słów;

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia słów za pomocą wskazówek i sugestii językowych.

Metody i techniki nauczania:

Metody:

  • programowa;

  • eksponująca;

  • kognitywna;

  • podająca;

  • programowana.

Techniki:

  • planowanie w oparciu o materiał źródłowy;

  • ćwiczenia przedmiotowe;

  • udzielanie objaśnień;

  • opis;

  • techniki z użyciem komputera;

  • techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku, tablica interaktywna, zeszyt przedmiotowy, tekst źródłowy, multimedium (ilustracja interaktywna), zestaw ćwiczeń interaktywnych, ilustracje.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • W ramach rozgrzewki językowej uczniowie po kolei wymieniają słowa, które kojarzą się im z gotowaniem i produktami żywnościowymi. Każdy uczeń ma na to określoną ilość czasu (np. 5 sekund). Kto zastanawia się zbyt długo lub powtarza zwrot, który już pojawił się podczas gry – traci kolejkę.

  • Nauczyciel informuje uczniów, co jest tematem lekcji, jakie poznają słownictwo, w jaki sposób będą mogli wykorzystać nabytą wiedzę, jakie są cele lekcji. Aby bardziej zainteresować ich tematem lekcji, nauczyciel proponuje zapoznanie się z wprowadzeniem do e‑materiału i prosi o krótki komentarz na temat zawartych w nim informacji. Nauczyciel pyta, czy uczniowie interesują się gotowaniem, czy potrafią i lubią gotować, czy wiedzą, na czym polega sekret smacznej i zdrowej kuchni itp.

Faza realizacyjna:

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym (post z przepisem na placki ziemniaczane). W przypadku nieznajomości poszczególnych słów uczniowie sprawdzają ich znaczenie w słowniczku. W celu utrwalenia słownictwa uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia 1–4 do tekstu źródłowego. Ćwiczenia polegają na łączeniu tekstu z ilustracją, łączeniu słów, zaznaczeniu elementów w tabeli, wstawianiu odpowiednich elementów do tekstu. Wartością dodaną pracy w parach jest to, że uczniowie rozwijają umiejętności interpersonalne (komunikacja, współpraca).

  • W kolejnej części lekcji uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną. W celu utrwalenia poznanego materiału uczniowie wykonują zadania interaktywne (powtórzenie i utrwalenie materiału leksykalnego, jednokrotny wybór, zadanie otwarte produktywne). Zadanie nr 1 może zostać wykonane ustnie.

  • Następnie uczniowie wykonują ćwiczenia 1–6 w sekcji „Sprawdź się” (odgadywanie słów z anagramów; grupowanie elementów według określonych kategorii; łączenie fragmentów zdań; rozwiązywanie krzyżówki; wielokrotny wybór z audio; wpisywanie wyrazów do tekstu). Uczniowie pracują w parach.

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wypowiadają się na temat różnych technik stosowanych podczas gotowania. Dzielą się przepisami na swoje ulubione dania, opowiadają o nich, pozyskują od swoich kolegów i koleżanek informacje na temat ich ulubionych potraw. Wskazują podobieństwa i różnice w swoim podejściu do gotowania i podejściu swoich znajomych. Potrafią przedstawić przepis na swoją ulubioną potrawę i udzielić rady na temat tego, jakie dania warto przygotować dla gości na imprezę lub na obiad rodzinny. Potrafią wskazać podobieństwa i różnice w preferencjach kulinarnych swoich i swoich kolegów i koleżanek.

  • W celu powtórzenia materiału uczniowie w parach wykonują ćwiczenie nr 7 (otwarte) polegające na opisywaniu przedstawionego na ilustracji dania. Nauczyciel podsumowuje wypowiedzi i udziela uczniom informacji zwrotnej.

Praca domowa:

  • Ćwiczenie 8 (otwarte): przedstawienie przepisu na ulubioną potrawę. Na kolejnej lekcji uczniowie oddają nauczycielowi wykonane zadania w formie pisemnej. Są one sprawdzane zgodnie z obowiązującymi w szkole zasadami oceniania. Ocena może uwzględniać następujące kryteria: zgodność z tematem, zasób leksykalny, poprawność językowa. Jeśli liczba popełnionych błędów była znacząca, uczniowie mogą zostać poproszeni o poprawienie swojej pracy na tej samej kartce, pod komentarzem nauczyciela.

Materiały pomocnicze:

  • Odpowiednia liczba kartoników do gry memory (komplet na parę uczniów), ilustrujących leksykę związaną z gotowaniem i kulinariami lub składniki na proste danie (np. kanapki) – można wykorzystać w trakcie fazy podsumowującej.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multimedialnej:

  • Przed lekcją, w celu zaintrygowania uczniów tematyką lekcji, nauczyciel przesyła im link z wykorzystanym podczas lekcji słownictwem związanym z gotowaniem. Może zaproponować przeprowadzenie przez uczniów krótkiej ankiety (wśród znajomych i członków rodziny) na temat tego, czy umieją gotować i od kogo nauczyli się tej sztuki.

  • W ramach dodatkowego przygotowania do pracy z ilustracją interaktywną nauczyciel może zaproponować uczniom przygotowanie w domu jakiejś nieskomplikowanej potrawy, a następnie opowiedzenie podczas lekcji o jej przyrządzaniu i wykonywanych podczas gotowania czynności.

  • Uczniowie mogą na podstawie ilustracji interaktywnej stworzyć opis jakieś ulubionej potrawy, opowiadając o jej walorach smakowych, wizualnych, kolorystycznych.

Słownik