Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.3.7.7

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Im Kaufhaus/W domu towarowym

Grupa docelowa: szkoła ponadpodstawowa, klasa III, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność ustnego oraz pisemnego wypowiadania się na temat kupowania oraz preferencji zakupowych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. formę, czas, miejsce, sytuację, uczestników);
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
8) odróżnia informacje o faktach od opinii;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
11) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, złość, zdziwienie, nadzieję, obawę, współczucie);
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • podsumowuje opinie na temat zakupów stacjonarnych oraz w Internecie;

  • analizuje sposób funkcjonowania domu towarowego;

  • opowiada o swoich przyzwyczajeniach zakupowych.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • wykorzystuje w nauce autentyczne materiały źródłowe;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • samodzielnie dokonuje refleksji swoich umiejętności językowych.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – umiejscawianie nowych wyrazów w kontekście, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej – robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem;

  • wynotowywanie słów kluczowych z tekstów przeznaczonych do słuchania i czytania (podczas pracy z katalogiem interaktywnym).

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne,

  • podająca: pogadanka, opis, minidyskusja,

  • problemowa: ekspozycja,

  • aktywizująca: burza mózgów, praca w parach,

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupie,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel, wprowadzając ten temat, może zastosować metodę odwróconej lekcji. Poleca uczniom z wyprzedzeniem, aby przygotowali się do wystąpień w formie TED Talks. Główny temat: Shopping in der Stadt oder im Internet. Vor- und Nachteile beider Einkaufsmöglichkeiten. Nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy, przydzielając każdej z nich jeden temat do opracowania:

    • grupa 1: Welche Vor- und Nachteile seht ihr beim Einkaufen in traditionellen stationären Geschäften?

    • grupa 2: Welche Vor- und Nachteile seht ihr beim Einkaufen im Internet im Vergleich zu traditionellen Geschäften?

Wskazówki dla uczniów:
a) Zbierzcie kilka argumentów, przygotujcie tłumaczenia najważniejszych zwrotów, tak żebyście czuli się pewnie podczas wystąpienia.
b) Przygotowując się do wystąpienia, zapoznajcie się z tekstem wprowadzenia do lekcji, wypowiedziami na forum; weźcie pod uwagę argumenty, które są tam wymieniane, oraz słownictwo.
d) Zapytajcie swoją rodzinę lub znajomych, jakie jest ich zdanie na ten temat.
e) Odnieście się do swoich osobistych doświadczeń.

  • Na wstępie lekcji uczniowie przygotowują plan własnego wystąpienia w dowolnej formie (np. jako checklista lub mapa pojęć).

  • Następnie uczniowie czytają tekst Wprowadzenia i uzupełniają swój plan wystąpienia o odpowiedź na pytanie postawione we Wprowadzeniu: „Czy w najbliższym czasie tradycyjny shopping nie zostanie wyparty przez biznes internetowy?”.

  • Nauczyciel prosi wybranych uczniów z obu grup, aby wczuli się w rolę mówców TED Talks i zaprezentowali swoje argumenty na zadany im wcześniej temat.
    Zadaniem pozostałych uczniów jest zanotowanie najważniejszych lub najciekawszych punktów wystąpienia.

  • Następnie uczniowie z grupy 1 podsumowują informacje na temat przedstawiony przez grupę 2 oraz odwrotnie (następuje zamiana tematów opracowywanych przez daną grupę).

  • Po kilku wystąpieniach nauczyciel proponuje wspólne zapisanie na tablicy (lub ekranie komputera, jeśli nauka odbywa się zdalnie) argumentów za i przeciw.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie czytają wstęp poprzedzający wypowiedzi młodzieży w tekście w części Przeczytaj i snują przypuszczenia, o czym może być tekst.

  • Uczniowie zapoznają się ze zdaniami z Übung 1 w części Przeczytaj.

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu Shoppst du noch in der Stadt? oraz o uzupełnienie go zdaniami z Übung 1. Uczniowie czytają tekst. W razie konieczności korzystają np. z wyrazów lub zwrotów zawartych w słowniczku.

  • Uczniowie dobierają się w pary i wspólnie sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, porównując rozwiązania Übung 1 oraz rozwiązując Übung 2 w części Przeczytaj. Uczniowie piszą indywidualnie odpowiedź na pytania zawarte w Übung 3. Następnie w parze wymieniają się odpowiedziami. Każdy uczeń zapoznaje się z wypowiedzią kolegi lub koleżanki z pary. Wybrani uczniowie prezentują swoje wypowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z treścią katalogu interaktywnego. Następnie wymieniają wyrazy z katalogu interaktywnego, które już znają. Nauczyciel prosi uczniów o wypisanie na osobnych kartkach słów kluczowych, które pozwolą im na odtworzenie treści katalogu interaktywnego. Następnie uczniowie kolejno umieszczają karteczki z wyrazami na tablicy. W ten sposób powstaje wspólny słownik do katalogu interaktywnego.

  • Uczniowie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia treści katalogu, wykorzystując do tego Übung 1–3 w części Katalog interaktywny. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią katalogu oraz pracują ze słownictwem – uzupełniają tekst wyrazami z listy (Übung 2) oraz odpowiadają o swoich zakupach w sklepie stacjonarnym (Übung 3).

  • Następnie nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Jedna grupa to eksperci, pozostałe  zaś grupy przygotowują pytania, które na podstawie treści katalogu interaktywnego mogliby zadać ekspertom. Grupa ekspertów udziela odpowiedzi, mając do dyspozycji utworzony zestaw wyrazów (słowniczek) do katalogu interaktywnego.

  • Następnie uczniowie rozwiązują indywidualnie Aufgabe 5, Aufgabe 6 oraz Aufgabe 7 w części Sprawdź się. Nauczyciel prosi uczniów, aby przed wykonaniem tych zadań przeczytali Tipp zur Grammatik w celu przypomnienia budowy i funkcji zdań dopełnieniowych.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie dyskutują na temat swoich osobistych przyzwyczajeń zakupowych.
    Na zakończenie zajęć uczniowie zadają sobie naprzemiennie pytania w stylu: Was hast du heute gelernt/erfahren?, Was war für dich wichtig?

Praca domowa

Uczniowie wykonują Aufgabe 1‑4 z części Sprawdź się oraz pisemnie przygotowują  Aufgabe 8 z tego samego zakresu – komentują post przyjaciela w mediach społecznościowych.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego

  • przed lekcją: uczniowie opisują zdjęcia znajdujące się w katalogu interaktywnym;

  • w trakcie lekcji: uczniowie losują hasła z katalogu interaktywnego (np. Lage und Anfahrt, Einkaufserlebnis, Ӧffnungszeiten) i opisują je ustnie, odnosząc się do tematyki domu towarowego;

  • po lekcji: uczniowie przedstawiają w formie notatki wizualnej zalety i wady zakupów w sklepach stacjonarnych oraz w Internecie.

Słownik