Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.9.1

Imię i nazwisko autora: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die besten Filme aller Zeiten / Najlepsze filmy wszech czasów

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat kultury i filmów dla dzieci

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy gatunków filmów;

  • przedstawi swoją opinię na temat wybranych filmów;

  • poinformuje o wieczorze filmowym.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych – umiejscawianie nowych słów w kontekście;

  • strategie w zakresie rozumienia informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • odgadywanie znaczenia tekstu czytanego;

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki);

  • współpraca z innymi osobami (kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym, pogadanka, opis, wyjaśnienie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania, pisanie krótkiej informacji tekstowej;

  • aktywizująca – burza mózgów;

  • programowana – z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Uczniowie pracują w parach. Każda para ma za zadanie przygotować miniplakat obrazujący jej dwa ulubione filmy w formie zagadki dla pozostałych uczniów w grupie. Plakaty powinnny uwzględniać odpowiedzi na pytania: Wer? Wie? Wo? W razie trudności uczniowie pracują ze słownikami internetowymi lub proszą nauczyciela o pomoc. Efekty swojej pracy uczniowie prezentują w galerii na ścianie lub na ławkach. Nauczyciel prosi, aby uczniowie podczas oglądania plakatów i czytania informacji na nich zawartych zastanowili się, jaki to rodzaj filmu. Nauczyciel zapisuje niemieckie odpowiedniki rodzajów filmów na tablicy.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do opisania zdjęcia otwierającego, zadając im pytania: Wer ist auf dem Bild? Wo sind die Personen? Was machen sie?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej na temat najbardziej dochodowych filmów animowanych wszech czasów. Pyta także, który film jest im znany, który widzieli, a który chcieliby zobaczyć.

  • Nauczyciel informuje uczniów, że lekcja będzie dotyczyła filmu: rodzajów filmów, wyrażania opinii o nich oraz organizowania wspólnej imprezy filmowej.

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu w części Przeczytaj. Klasa zostaje podzielona na trzy grupy. Każda grupa zapoznaje się z treścią jednego dialogu, w razie potrzeby uczniowie korzystają z dostępnych źródeł, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Następnie poszczególne grupy opisują, o czym są ich dialogi.

  • Uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia tekstu:

    • dopasowują tematy rozmów do dialogów (Übung 1);

    • określają, który z bohaterów jakie filmy lubi (Übung 2);

    • znajdują informacje o tym, kto jak ocenia różne filmy (Übung 3).

  • Multimedium – katalog interaktywny pogłębia poruszone już na lekcji zagadnienie leksykalne. W tekstach pojawiają się dodatkowo określenia związane z filmem. Nauczyciel zapisuje je na tablicy i prosi o powtórzenie chóralne poszczególnych słów. Wspólnie z uczniami wyjaśnia ich znaczenie.

  • Uczniowie pracują w parach. Sami wybierają kolejność wykonywanych ćwiczeń, które poszerzają słownictwo związane z tematem: film. Analizują katalog interaktywny, a następnie określają, czy dana wypowiedź jest zgodna z informacjami zawartymi w multimedium, czy nie (Übung 1), decydują, które pojęcia są związane ze światem filmu (Übung 2), oraz określają rodzaj filmu (Übung 3).

  • Uczniowie utrwalają słownictwo (rodzaje filmów oraz pojęcia z nimi związane, jak również określenia umożliwiające wyrażanie opinii na temat filmów), wykorzystując do tego zestaw ćwiczeń interaktywnych. Ustawiają określenia umożliwiające wyrażenie opinii na temat filmów w odpowiedniej kolejności od najbardziej pozytywnej do najbardziej negatywnej (Aufgabe 1), rozwiązują krzyżówkę (Aufgabe 2), rozpoznają wypowiedzi prawdziwe i fałszywe (Aufgabe 3), wyrażają opinię o filmach (Aufgabe 4), grają w memory (Aufgabe 5), rozpoznają, czy wskazane słowa należą do jednej kategorii (Aufgabe 6), opowiadają o swoich preferencjach filmowych (Aufgabe 8).

c) Faza podsumowująca:

  • Zastosowanie wiedzy i umiejętności. Uczniowie pracują indywidualnie. Na podstawie swojego plakatu każdy uczeń przygotowuje określenia związane z filmem jako zjawiskiem – wypowiedź zawierającą nowe słownictwo. W wypowiedzi uwzględnia ponownie pytania: Wer? Wie? Wo?, a także dodatkowe: Welche Filmgattung? Przygotowaną wypowiedź uczeń prezentuje koledze/koleżance. Uczniowie krążą po klasie i opowiadają sobie wzajemnie o swoich ulubionych filmach.

Praca domowa

Uczeń pisze SMS z informacjami o organizowanym wieczorze filmowym (Aufgabe 7 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o sporządzenie notatek dotyczących ulubionego filmu z uwzględnieniem pytań: Wer? Wie? Wo?; nauczyciel informuje, że podczas analizy katalogu interaktywnego uczniowie poznają słownictwo związane z filmami oraz nauczą się wyrażać opinię o nich;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel dobiera uczniów w pary i prosi, aby ćwiczyli wyrażanie opinii na temat filmów prezentowanych w katalogu interaktywnym za pomocą partykuł: besonders, sehr, ziemlich, gar nicht;

  • po lekcji: uczniowie grają w kalambury rysunkowe, prezentują sobie wzajemnie poznane słówka na tablicy.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik