Autor: Tomasz Mazur

Temat: Kurs logiki: lekcja 44. Rachunek zdań. Część 1: Wprowadzenie, nazwa, zdanie i funktor

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne. Uczeń:

• omawia najważniejsze narzędzia logicznego rachunku zdań;

• stosuje podstawowe narzędzua logicznego rachunku zdań w praktyce;

• dokonuje analizy poglądów G.W. Leibniza dotyczących granic formalizacji codziennej komunikacji.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• ćwiczeń przedmiotowych;

• z użyciem komputera;

• dyskusja.

Formy pracy:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

• telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

1. Nauczyciel prosi uczniów o przygotowanie dwóch przykładów zdań złożonych własnego autorstwa lub gdzieś zasłyszanych.

Faza wprowadzająca:

1. Podanie tematu i celu lekcji.

2. Nauczyciel prosi wybranych uczniów o podanie przygotowanych przykładów. Po ich wybrzmieniu pyta resztę klasy o relację, jaka zachodzi między tymi dwoma zdaniami, i wprowadza kategorię funktora zdaniotwórczego.

Faza realizacyjna:

1. Uczniowie zapoznają się z treścią e‑materiału. Nauczyciel metodą wykładu objaśnia uczniom najważniejsze i najbardziej problematyczne zagadnienia związane z tematem lekcji.

2. Nauczyciel dobiera uczniów w pary. Każda para ma za zadanie przygotować przykład zdania złożonego z co najmniej z trzech zdań, przy czym połączenie zdań musi być dokonane przy użyciu podanych w e‑materiale funktorów prawdziwościowych.

3. Nauczyciel numeruje wszystkie pary i prosi, żeby każda para przekazała stworzone przez siebie zdanie parze z wyższym numerem porządkowym (para z najwyższym numerem porządkowym przekazuje swoje zdanie parze z najniższym numerem porządkowym). Zadaniem każdej pary jest zapisanie otrzymanego zdania za pomocą rachunku zdań.

4. Nauczyciel prosi kolejne pary o pokazanie wyników, oceniając poprawność pracy.

5. Nauczyciel podejmuje rozmowę kierowaną na temat relacji między funktorami zdaniowymi a funktorami prawdziwościowymi – czy istnieją jakieś ważne funktory zdaniowe, które nie zostały ujęte jako funktory prawdziwościowe w e‑materiale?

Faza podsumowująca:

1. Zalogowany na platformę nauczyciel ponownie wyświetla na tablicy temat lekcji i cele zawarte w sekcji „Wprowadzenie”. Każdy uczeń ma dokończyć zdanie, odwołując się do wyświetlonych treści: Zaczynam się zastanawiać…

2. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

1. Uczniowie wykonują ćwiczenia nr 7 i 8 zawarte w sekcji „Sprawdź się”. Przygotowują uzasadnienia poprawnych odpowiedzi.

Materiały pomocnicze:

• Baer U., Gry dyskusyjne, Lublin 2000.

• Bloom A., Umysł zamknięty. O tym, jak amerykańskie szkolnictwo wyższe zawiodło demokrację i zubożyło dusze dzisiejszych studentów, Poznań 1997.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

• Uczniowie mogą wykorzystać medium w sekcji „Przeczytaj” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.