Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.8.13.4

Imię i nazwisko autora: Karolina Aksamska

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Umweltfreundliches Shoppen / Zakupy przyjazne środowisku

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opisywania i wypowiadania się na temat czynności sprzyjającym środowisku.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
13) świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenie i ochrona środowiska naturalnego);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poda przykłady codziennych czynności przyjaznych dla środowiska;

  • opisze, jakie czynności przyjazne dla środowiska wykonuje on i jego rodzina;

  • wyjaśni koleżance/koledze, jak dbać o środowisko na co dzień.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

Uczeń:

  • strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

  • strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • strategie społeczne:

  • współpraca z uczniami na tym samym poziomie zaawansowania znajomości języka niemieckiego.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, dyskusja;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja 2D).

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca:

  • Na początku zajęć nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej. Następnie pyta uczniów, co ich zdaniem można jeszcze wykonywać na co dzień, aby bardziej się zatroszczyć o naszą planetę. Nauczyciel zapisuje na tablicy słowo die Umwelt i prosi uczniów o wypisanie znanych słówek w języku niemieckim, które są związane ze środowiskiem, w celu powtórzenia słownictwa.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają wypowiedzi na forum w części Przeczytaj. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi uczniów o odpowiedź na forum, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Nauczyciel wyświetla na tablicy interaktywnej zdania z Übung 3 z części Przeczytaj i prosi chętnych uczniów o podchodzenie do tablicy i połączenie odpowiednich fragmentów. Uczniowie odczytują w parach kolejno różne wypowiedzi i decydują, kto jest ich autorem (Übung 2 z części Przeczytaj).

  • Uczniowie oglądają animację a następnie zaznaczają, które zdania z animiacji są prawdziwe, a które fałszywe (Übung 1 w części Animacja) oraz łączą obrazki ze wskazówkami dotyczącymi życia przyjaznego środowisku (Übung 2 w części Animacja). Nauczyciel prezentuje kolejno zdania z Übung 3 w części Animacja, a uczniowie próbują uzupełnić luki właściwym wyrazem.

  • W celu przygotowania do dalszego ćwiczenia uczniowie w parach rozwiązują krzyżówkę (Aufgabe 1 w części Sprawdź się), grają w memory (Aufgabe 2 w części Sprawdź się) oraz łączą w pary właściwe zdania (Aufgabe 4 w części Sprawdź się).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie dobierają się w pary i wzajemnie doradzają sobie, jak prowadzić życie przyjazne dla środowiska (Aufgabe 7 w części Sprawdź się). Nauczyciel wyświetla przydatne zwroty: Du kannst … sparen/kaufen/verkaufen, Verwende keine …, Du kannst … trennen/benutzen.

  • Na koniec zajęć uczniowie uzupełniają liczbę mnogą rzeczowników (Aufgabe 3 w części Sprawdź się) oraz łączą obrazki wraz z czynnościami wykonywanymi przez różne osoby (Aufgabe 5 w części Sprawdź się).

Praca domowa:

Uczniowie uzupełniają luki wyrazowe w zdaniach (Aufgabe 6 w części Sprawdź się) oraz przygotowują wypowiedź pisemną na temat życia przyjaznego dla środowiska w rodzinie (Aufgabe 8 w części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji:

  • przed lekcją: nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z animacją już przed lekcją i zachęca ich do sprawdzenia nowych wyrażeń w słowniku. Jeśli zapoznają się z nowym słownictwem wcześniej, będą mogli brać pełniejszy udział w lekcji i efektywniej pracować;

  • w trakcie lekcji: uczniowie przygotowują ankietę na temat zachowań przyjaznych dla środowska w ich rodzinach,

  • po lekcji: uczniowie przygotowują krótkie filmiki, na których zaprezentowane zostaną różne zachowania przyjazne dla środowiska z komentarzami i zachętą do ich stosowania.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik