Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.6.12.5

Imię i nazwisko: Martyna Mroczka

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Lernt interessanter! / Uczcie się ciekawiej!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VI, poziom edukacyjny A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności formułowania poleceń i instrukcji.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
12) wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poda przykłady, jak uczyć się ciekawiej;

  • zaplanuje naukę języka obcego z odpowiednią aplikacją;

  • opisze możliwości bardziej efektywnego uczenia się z wykorzystaniem aplikacji.

Cele motywacyjne:

  • uczeń czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • opinie i doświadczenia ucznia są ważnym elementem lekcji;

  • uczeń uczy się przez interakcję;

  • uczeń sam decyduje, co chce zapamiętać z lekcji, wspiera to jego autonomię.

Strategie uczenia się:

  • ćwiczenie wymowy, pisowni, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie ze sobą fragmentów zdań;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • wykorzystywanie wskazówek pozajęzykowych;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • organizowanie i planowanie uczenia się (zdobywanie wiedzy na temat tego, jak uczyć się języków obcych, przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki, dbałość o dogodny do nauki czas, wyznaczanie celów krótko- i długoterminowych, określanie celów dla konkretnych zadań językowych, np. opanowanie biegłego rozumienia języka mówionego).

Metody i formy nauczania:

  • podająca – pogadanka, opis, praca z tekstem czytanym, wyjaśnianie;

  • praktyczna – opis fotografii, odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca – wideo;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – multimedialne z użyciem komputera/telefonu komórkowego.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słownik tradycyjny lub internetowy,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (film),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem dzisiejszej lekcji? Po otrzymaniu odpowiedzi zachęca uczniów do opisania ilustracji, zadając pytania sugerujące: Was siehst du auf dem Bild? Welche Apps kennst du? Następnie prosi uczniów o podanie słów w języku niemieckim, które kojarzą im się ze zdjęciem.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej i pyta ich, w jaki sposób się uczą, jak lubią się uczyć, a jak nie, oraz czy używają jakichś aplikacji do nauki języków obcych.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają wiadomość Tomka o aplikacji do nauki języków, starając się zrozumieć jej treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Podczas czytania nauczyciel zwraca uwagę na wymowę.

  • Uczniowie wykonują polecenia do tekstu w celu sprawdzenia stopnia jego zrozumienia oraz utrwalenia nowego słownictwa związanego z uczeniem się języków z aplikacją: układają wskazówki we właściwej kolejności (Übung 1) oraz wskazują zdania prawdziwe i fałszywe (Übung 2).

  • Übung 3 to wprowadzenie trybu rozkazującego dla drugiej osoby liczby pojedynczej. Nauczyciel pyta uczniów, czy robią fiszki. Proponuje wybranie z tekstu nowych dla uczniów wyrażeń i stworzenie fiszek. Jeśli to możliwe, fiszki tworzone są w wersji papierowej na karteczkach. Jeśli uczniowie uczą się online, fiszki można przygotować również w tej formie.

  • Uczniowie wykonują polecenia do multimedium (tutorial w formie wideo dotyczący korzystania ze słowników – papierowego i online). Übung 1 polega na przyporządkowaniu komunikatów odnoszących się do użytkowania słownika papierowego lub online, przy okazji pozwala na utrwalenie formy trybu rozkazującego dla drugiej osoby liczby mnogiej. Rozwiązując Übung 2, uczniowie wybierają poprawną odpowiedź. Übung 3 polega na zastosowaniu trybu rozkazującego dla drugiej osoby liczby mnogiej.

  • Uczniowie przechodzą do pracy z ćwiczeniami z części Sprawdź się. W Aufgabe 5 zadaniem uczniów jest rozwiązanie krzyżówki. Przy tej okazji można porozmawiać z uczniami o tym, czy warto planować naukę języka obcego i jak to zrobić. Aktywność ta ma również na celu rozwijanie sprawności mówienia.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel pyta uczniów, jaką aplikację ostatnio pobrali na telefon, oraz informuje, że będą mieli za zadanie pomóc koledze w obsłudze nowego słownika pobranego na telefon (to wstęp do Aufgabe 8 w części Sprawdź się – pracy domowej).

  • Nauczyciel zadaje pytanie podsumowujące: Co zapamiętasz z dzisiejszej lekcji?, oczekując od uczniów wymienienia słownictwa i struktur, które okazały się z jakiegoś powodu szczegolnie ważne, przydatne dla uczniów.

Praca domowa

Uczniowie pisemnie odpowiadają na pytania zadane w ankiecie w Aufgabe 8 w części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania filmu:

  • przed lekcją: nauczyciel może zaproponować uczniom obejrzenie wideo; ułatwi to pracę na lekcji zwłaszcza uczniom mającym trudności z koncentracją lub przetwarzaniem fonologicznym; uczniowie mogą dodatkowo wypisać słowa, które są dla nich nowe, ciekawe; można też zadać uczniom pytanie, czy domyślają się, czego będzie dotyczyła lekcja;

  • podczas lekcji: uczniowie rozwijają umiejętność słuchania ze zrozumieniem; słuchanie i oglądanie wideo wspiera pracę nad poprawną wymową;

  • po lekcji: warto polecić uczniom, aby ponownie obejrzeli wideo w celu utrwalenia słownictwa i struktur, a także zachęcić ich do ponownego włączenia wideo oraz jednoczesnego słuchania i czytania transkrypcji. Wspiera to pracę nad wymową i intonacją oraz przyczynia się do trwalszego zapamiętania nowych treści i tworzenia wypowiedzi pisemnej.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik