Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Beata Mamica

Przedmiot: język niemiecki

Temat zajęć: Wie wohnt mein Nachbar?/Jak mieszka mój sąsiad?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2.

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności wyrażania swoich preferencji i wypowiadania się na temat mieszkania na wsi i w mieście.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania, przeprowadzka);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie uczenia się;

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • wskazuje zalety i wady mieszkania na wsi lub w mieście;

  • analizuje diagram na temat statystyki, gdzie chętniej mieszkają Niemcy i Austriacy;

  • stworzy wpis na blogu na temat idealnej okolicy do zamieszkania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość wykorzystywania zasobów innych uczniów;

  • obserwuje zróżnicowane sposoby myślenia;

  • nie rywalizuje, nie porównuje się z innymi;

  • sam decyduje, jakie informacje przedstawić w zadaniu domowym;

  • sam decyduje, w jaki sposób zbierze informacje;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata.

Strategie uczenia się:

  • używanie obrazu i dźwięku - używanie skojarzeń wzrokowych;

  • rozumienie informacji - czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • pokonywanie ograniczeń w mówieniu i pisaniu poprzez przechodzenie na język ojczysty;

  • organizowanie i planowanie uczenia się.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: praca z źródłem drukowanym;

  • kooperatywne nauczanie/uczenie się  (nauczanie/uczenie się we współpracy): Placemat;

  • kognitywna – technika: udzielanie objaśnień i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (prezentacja multimedialna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych,

  • kartki A3 (Placemat).

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy cytat autorstwa pisarza Urlicha Erckenbrechta: „Auf dem Land passiert zu wenig, in der Stadt zu viel” i prosi uczniów, aby zastanowili się nad tym, co może kryć się za wyrażeniami zu wenig oraz zu viel (burza mózgów). Nauczyciel zapisuje odpowiedzi uczniów na tablicy i informuje, co będzie tematem lekcji.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie pracują w grupach 4‑osobowych, otrzymują od nauczyciela kartkę formatu A3 (Placemat). Na środku kartki narysowany jest prostokąt/koło, od którego poprowadzone są 4 linie dzielące kartkę na 4 pola (liczba pól zależy od liczby osób w grupie). Zadaniem każdego ucznia w grupie jest zapisanie w „swoim” polu pozytywnych i negatywnych stron mieszkania na wsi i w mieście: Auf dem Lande/in der Stadt.

  • Po wykonaniu zadania uczniowie obracają kartkę kilka razy, aby umożliwić każdej osobie w grupie zapoznanie się z wszystkimi zapisanymi przemyśleniami.

  • Następnie uczniowie zapoznają się z prezentacją multimedialną i wykonują ćwiczenia.

  • Uczniowie wracają do pracy z Placematem i uzupełniają w swoich polach nowe pozytywne i negatywne strony mieszkania na wsi i w mieście, które pojawiły się w prezentacji.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie ustalają, jakie treści chcą „uwspólnić” i zapisują je w prostokącie na środku kartki. Następnie każda grupa przedstawia wyniki swojej pracy ustnie lub w formie galerii klasowej (wybór formy prezentacji zależy od tempa pracy grup).

Praca domowa:

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 lub znajdują i opisują statystykę pokazującą preferencje Polaków dotyczące miejsca zamieszkania.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania prezentacji multimedialnej:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa z zakresu Miejsce zamieszkania;

  • w trakcie lekcji: nauczyciel przykleja na plecy wybranym uczniom kartki z miejscem zamieszkania. Uczniowie chodzą po klasie i stawiają każdej osobie jedno pytanie zamknięte (tak/nie). Ich zadaniem jest odgadnąć, gdzie mieszkają.

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Aby rozszerzyć wiedzę o miejscu zamieszkania, uczniowie poszukują informacji o tym, jak mieszka ludność w najdalszych zakątkach świata.

Słownik