Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Karska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język rosyjski

Temat zajęć: Европейский союз – вместе мы сила / Unia Europejska – w jedności siła

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV, poziom A2+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
14) życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazywa w języku rosyjskim kraje członkowskie Unii Europejskiej oraz organy Unii Europejskiej;

  • wyjaśnia w języku rosyjskim symbolikę związaną z Unią Europejską;

  • opisuje w języku rosyjskim najważniejsze wartości UE.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • potrafi wykorzystać informacje zgromadzone podczas rozmowy z rówieśnikami;

  • odczuwa radość spowodowaną możliwością opowiedzenia w języku rosyjskim o wartościach, symbolach i głównych organach UE.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe: użycie obrazu i dźwięku; wprowadzanie słów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego; powtarzanie konstrukcji; zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi; konstruowanie samodzielnej wypowiedzi;

  • strategie kognitywne: czytanie i słuchanie tekstu w celu znalezienia określonych informacji;

  • strategie kompensacyjne: skojarzenia, odgadywanie znaczenia słów na podstawie znajomości języka ojczystego;

  • strategie społeczne: współpraca uczniów podczas wykonywania zadań.

Metody/techniki nauczania

Metody:

  • kognitywna; techniki: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • praktyczna; techniki: dialogi;

  • metoda aktywizująca;

  • programowana – techniki multimedialne z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku;

  • projektor multimedialny;

  • zeszyt przedmiotowy.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  • Rozgrzewka językowa. Po odczytaniu wprowadzenia uczniowie rozmawiają na temat Unii Europejskiej: czasu powstania, krajów członkowskich, zadań i celów. Te informacje o świecie przekazywane są na lekcjach wiedzy o społeczeństwie. Uczniowie udzielają odpowiedzi po rosyjsku, stosując strategie kompensacyjne – przechodzą na język polski, szukają pomocy u nauczyciela, używają mimiki i gestu, tworzą parafrazy.

  • Nauczyciel prezentuje temat i cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel rozpoczyna lekcję, proponując odczytanie informacji na temat Unii Europejskiej zawartych w części Przeczytaj.

  • Nauczyciel proponuje uczniom wykonanie ćwiczeń 1‑3 do tekstu. Ćwiczenia sprawdzają zrozumienie materiału oraz poszerzają umiejętności uczniów związane z wypowiedzią w języku rosyjskim na temat Unii Europejskiej.

  • Uczniowie w grupach kilkuosobowych tworzą mapę pojęć zawierającą informacje na temat UE, które uczniowie potrafią przedstawić w języku rosyjskim.

  • Uzupełnieniu wiedzy uczniów na temat UE służy mapa interaktywna, która została załączona jako multimedium do e‑materiału. Uczniowie zapoznają się z mapą, odsłuchują informacje dotyczące Unii Europejskiej. Następnie na podstawie podświetlonego tekstu wskazują kraje europejskie prezentowane przy kolejnych punktach.

  • W podobnych kilkuosobowych grupach uczniowie dodają elementy z mapy interaktywnej do poprzedniej mapy pojęć (lub tworzą drugą mapę pojęć). Wypisują poszczególne organy administracyjne i inne kwestie związane z UE oraz dodają informacje szczegółowe.

  • Przedstawiciele grup opowiadają o poszczególnych organach oraz strefach euro i Schengen.

  • Uczniowie wykonują polecenia sprawdzające rozumienie treści multimedium.

  • Pod koniec lekcji uczniowie mają możliwość sprawdzenia zdobytej wiedzy i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń 1‑6 z sekcji Sprawdź się.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel może przygotować kilka kompletów gry memory na zasadzie: pełna nazwa organu / skrót albo nazwa organu UE / tłumaczenie na język rosyjski. Uczniowie ćwiczą słownictwo i uczą się ważnej w lekcji leksyki.

Praca domowa:

  • Ćwiczenia pisemne 7 i 8 – Sprawdź się.

  • Nauczyciel na kolejnej lekcji powinien przeczytać prace uczniów i ocenić je pod kątem zawartych informacji, spójności tekstu, bogactwa środków językowych oraz liczby błędów ortograficznych i językowych. Następnie w podsumowaniu może podkreślić, co mu się najbardziej podobało w pracach uczniów. Praca domowa powinna zostać sprawdzona przez nauczyciela zgodnie z obowiązującymi w szkole Przedmiotowymi Zasadami Oceniania i Wewnątrzszkolnymi Zasadami Oceniania z uwzględnieniem zasad oceniania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE).

Materiały pomocnicze:

słowniczek, audio, mapa interaktywna, mapa pojęć

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej

W trakcie lekcji mapę interaktywną można wykorzystać do zapoznania się uczniów z poszczególnymi organami UE i strefami euro i Schengen w języku rosyjskim. Uczniowie tworzą mapę pojęć zawierającą nazwy powyższych organów UE oraz wybrane informacje na ich temat.

Mapa interaktywna rozwija wiedzę geopolityczną.

Słownik