Numer e‑materiału: 2.4.3.5

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Bubik

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die bunte Welt der Schulsachen / Kolorowy świat przyborów szkolnych

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opisywania przedmiotów, uwzględniając ich kolorystykę

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • nazwie kolory w języku niemieckim;

  • opowie o przyborach szkolnych, uwzględniając ich kolorystykę;

  • opisze zdjęcie przedstawiające przybory szkolne.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • tworzy i wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych;

  • automotywacja i zachęcanie siebie do działania.

Metody i formy nauczania:

  • podająca – praca ze źródłem drukowanym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • eksponująca – ćwiczenia przedmiotowe, analiza;

  • praktyczna – metoda aktywizująca, gry dydaktyczne;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy pracy:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji w części Wprowadzenie, a następnie pyta, jakiego koloru są ich przybory szkolne.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie analizują ogłoszenie z części Przeczytaj, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów zamieszczonych w słowniczku.

  • W celu utrwalenia słownictwa uczniowie wykonują polecenia w części Przeczytaj: na podstawie treści ogłoszenia łączą nazwy kolorów ze zdjęciami przyborów szkolnych (Übung 1) oraz dobierają nazwy kolorów do wskazanych elementów na ilustracjach (Übung 2 i 3).

  • Katalog interaktywny pogłębia poruszoną już w tekście źródłowym tematykę, praca z multimedium utrwala poznane wcześniej słownictwo. Na podstawie katalogu interaktywnego uczeń wykonuje kilka zadań.

  • Wykonując zestaw ćwiczeń interaktywnych w części Sprawdź się, uczniowie utrwalają poznane słownictwo: rozwiązują krzyżówkę (Aufgabe 2), grają w memory (Aufgabe 3), uzupełniają zdania opisujące elementy ilustracji (Aufgabe 4), wskazują informacje prawdziwe i fałszywe (Aufgabe 5) oraz uzupełniają tekst podanymi wyrazami (Aufgabe 6). Wszystkie te zadania umożliwiają uczniowi szybsze zapamiętanie słówek.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie utrwalają nowo poznane słownictwo poprzez opisanie zdjęcia w Aufgabe 7 w części Sprawdź się. Dzięki temu zadaniu uczeń może wykazać się zdobytą wiedzą. Jeśli lekcja realizowana jest w szkole, można zastosować metodę odwróconej lekcji. Uczniowie mieszają kolory i tworzą nowe, ciekawe kombinacje barw. Całość nagrywają, a następnie prezentują w klasie. Ważne, by uczniowie nazywali kolory w języku niemieckim.

Praca domowa

Uczeń przygotowuje opis przyborów szkolnych w swoim piórniku (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie przykładów z katalogu interaktywnego do dyskusji na temat kolorów;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec