Scenariusz lekcji - Dlaczego niektóre dzieci uciekają z domu?

1. Uczeń potrafi wykazać, iż ucieczka z domu nie rozwiązuje trudnych problemów dziecka.

2. Uczeń zna niektóre przyczyny ucieczek dzieci z domu.

3. Nazywa uczucia przeżywane przez dzieci w chwili podjęcia decyzji o ucieczce.

1. Uczeń potrafi zrozumieć innych ludzi i potrzebę liczenia się z ich uczuciami.

2. Uczeń rozumie potrzebę radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

3. Uczeń umie poszukać sposobów wyjścia z niektórych trudnych sytuacji.

Metoda i forma pracy

Żywe obrazy, improwizacje, zastosowanie pytań związanych z pięcioma poziomami świadomości w stopklatce.

Środki dydaktyczne

Kartki, długopisy, karty pracy.

Przebieg lekcji

1. Ćwiczenia słownikowe.

2. Nauczyciel wiesza na tablicy etykiety z napisem ucieczka. Uczniowie wyjaśniają znaczenie tego pojęcia i porównują z definicją nauczyciela zapisaną na tablicy.

3. Ćwiczenie dramowe.

Nauczyciel prosi, aby uczniowie na karteczkach zapisali, jaka ich zdaniem jest najczęstsza przyczyna ucieczek niektórych dzieci z domu. Z karteczek uczniowie tworzą „słoneczko”, układając je promieniście do hasła „Dlaczego dzieci uciekają z domu?”

Uczniowie ustalają, że najczęstszymi przyczynami ucieczek niektórych dzieci z domu są:

• kłótnie w rodzinie

• brak zainteresowania dzieckiem ze strony rodziców.

Zapisanie wniosków do zeszytu.

4. Improwizowane rozmowy uczniów w rolach.

Nauczyciel dzieli klasę na 3 grupy i każdej przydziela do zaimprowizowania następujące sytuacje:

Grupa I: Bartek zobowiązał się rodzicom, że prosto ze szkoły wróci do domu i pomoże mamie w sprzątaniu mieszkania po remoncie. Jest godzina 21. Bartka nie ma w domu. Takie sytuacje zdarzają się mu często. Po przyjściu chłopca do domu wybucha awantura. Bartek ucieka z domu.

Grupa II: Eliza ma piętnaście lat. Pragnie razem ze starszą koleżanką pojechać na Mazury na kilka dni. Dziewczynki chcą mieszkać same pod namiotem. Rodzice Elizy nie wyrażają zgody na wyjazd. Eliza ucieka z domu.

Grupa III: Karolina w dniu swoich urodzin wraca ze szkoły do domu. Jak co roku ma nadzieję, że domownicy złożą jej życzenia i podarują prezent. Niestety nikt nie pamięta o rodzinnej uroczystości. Każdy zajęty jest swoimi sprawami. Tylko kot łasi się do dziewczynki. Karolina łyka łzy. Postanawia uciec z domu.

Uczestnicy w grupie ustalają kto w jakiej roli występuje i określają miejsce akcji. Na znak nauczyciela kolejne grupy prezentują swoje scenki. Po przedstawieniu scenki uczniowie zastanawiają się nad tym, czy sytuacja, w jakiej znalazły się dzieci, była bez wyjścia? (nieumiejętność przeanalizowania sytuacji i porozumienia się z rodzicami, podejmowanie decyzji pod wpływem emocji). Nazywamy uczucia przeżywane przez dzieci w chwili podjęcia decyzji o ucieczce. Nazwy tych uczuć zapisujemy na tablicy, następnie na kartach pracy.

5. Ćwiczenia dramowe: uczniowie wchodzą w role i rozpoczynają tworzenie żywych obrazów:

Grupa I: Bartek – w roli mamy oczekującej na syna.

Grupa II: Eliza – w roli matki, która nie pozwala córce wyjechać na Mazury.

Grupa III: Mama – w roli Karoliny.

Zadania dla grupy:

• wybrać spośród siebie osoby prowadzące rozmowy,

• określić stosunek osób do siebie,

• ustalić treść rozmowy.

Nauczyciel daje znak rozpoczęcia prezentacji. Każda grupa po kolei przedstawia swoje obrazy. Uczniowie nie będący w rolach, komentują sposób „malowania” obrazu. Mogą też ożywić dowolną postać z obrazu i zadać jej pytania:

• Kim jesteś?

• Co teraz robisz?

• Dlaczego to robisz?

• Po co to robisz?

• Jakie są twoje zasady życiowe? (po uprzednim omówieniu tych pojęć, przed przystąpieniem do pracy z dramą).

Po wykonanym ćwiczeniu uczniowie zastanawiają się nad tym, co czuli rodzice wtedy, gdy ich dzieci uciekły z domu. Nazywają te uczucia. Zapisujemy nazwy uczuć na tablicy, następnie na kartach pracy. Uczniowie proponują inne wyjścia z trudnych sytuacji. Wskazują także na skutki ucieczek dzieci z domu (dziecko znajduje się w gorszej sytuacji niż przed ucieczką, możliwość kolizji z prawem).

W wyniku dyskusji nad zaprezentowanymi zachowaniami w trudnych dla dziecka sytuacjach uczniowie wspólnie z nauczycielem dochodzą do wniosku, że trzeba być w życiu aktywnym i mieć do życia pozytywny stosunek. Taka postawa ułatwi rozwiązanie wielu problemów.

Ponadto:

• trzeba dotrzymywać danego słowa,

• nie tylko ja mam prawo do zmęczenia, każdy w domu powinien mieć obowiązki i je sumiennie wypełniać,

• w rodzinie każda osoba jest ważna,

• urodziny to dobry moment na to, aby powiedzieć sobie wiele miłych słów.

Przeżyłem to........................................................bez kłótni.