Dlaczego tlen jest tak ważnym pierwiastkiem?
Odpowiednia ilość tlenu w tętnicach mózgowych pozwala m.in. na efektywne myślenie i uruchomienie reakcji obronnych organizmu. Dodatkowo wpływa na wysoką zdolność koncentracji i produktywność. Spadek poziomu nasycenia krwi tlenem skutkuje chwiejnością emocjonalną, błędnymi osądami i decyzjami. Czy bez tlenu, tak ważnego dla organizmów żywych, byłoby możliwe ich funkcjonowanie na Ziemi?

Tlen
Jeszcze lat temu uważano, że powietrze jest pierwiastkiem lub związkiem chemicznym, a nie – jak wiemy dzisiaj – mieszaniną gazów. I chociaż azot stanowi aż objętości powietrza, to jednak jego wyłączna obecność w atmosferze oznaczałaby zupełny brak życia na Ziemi.
TlenTlen jest najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w przyrodzie. Jego zawartość w skorupie ziemskiej wynosi prawie połowę jej masy. Wchodzi w skład głównie wody, skał, rud metali, piasku.
Jest niezbędny do życia większości organizmów – bez niego giną zwierzęta, rośliny i oczywiście jego brak dla nas również oznacza śmierć. Obniżenie zawartości tlenu w powietrzu z do powoduje zaburzenie pracy organizmu, a spadek poniżej może prowadzić do zgonu. Co ciekawe, w europejscy naukowcy odkryli pierwsze większe organizmy wielokomórkowe, które nie potrzebują tlenutlenu do życia. Nieznane wcześniej gatunki znaleziono w osadach znajdujących się na dnie Morza Śródziemnego.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RdKWi2Yfs6goQ
Animacja objaśniająca znaczenie tlenu na Ziemi.
Odpowiedz na poniższe pytanie.
Co mogłoby się stać, gdyby na Ziemi zabrakło tlenu?
Czy zawartość tlenu zmienia się wraz z wysokością? Powietrze to mieszanina gazów. Wraz ze wzrostem wysokości spada jego ciśnienie, powietrze, a co za tym idzie również tlen, staje się coraz bardziej rozrzedzone.
Przykładowo, na szczycie Mount Everestu ciśnienie powietrza spada do wartości ciśnienia nad poziomem morza, tak samo (również do ) spada ilość wdychanego przez wspinaczy tlenu.
Miejsce | Wysokość nad poziomem morza | Ciśnienie powietrza na danej wysokości | Dostępność tlenu [] w porównaniu z poziomem morza |
|---|---|---|---|
Poziom morza | |||
Warszawa | około | ||
Kasprowy Wierch | |||
Baza pod Mount Everestem | |||
Mount Everest – szczyt |

Film dostępny pod adresem /preview/resource/R534kymfSFJaI
Animacja wyjaśnia, czym jest aklimatyzacja i dlaczego jest ważna dla zdrowia człowieka.
Tlen – otrzymywanie
Został odkryty około przez Anglika Josepha Priestleya (czyt. dżozefa pristleja) oraz – niezależnie – także przez Szweda, Karla Scheelego (czyt. karla schilego). W wyniku ogrzewania tlenku rtęci(), wydzielił się gaz, a na ściankach naczynia osadziły się kropelki rtęci. Otrzymanym gazem podtrzymującym palenie był właśnie tlen.
W laboratorium otrzymuje się go m.in. podczas termicznego rozkładu manganianu() potasu, rozkładu nadtlenku wodoru (w obecności katalizatora – np. , drożdży lub enzymu katalazy, który występuje w dużych ilościach w wątrobie i erytrocytach) lub podczas rozkładu wody pod działaniem prądu elektrycznego (elektrolizy wody). Przemysłowa metoda otrzymywania tlenu polega na destylacji ciekłego powietrza.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RCIjf822ZaGiz
Animacja opisuje historię odkrycia tlenu. Lektor opisuje, w jakich okolicznościach został odkryty gaz i kto jest uznany za jego odkrywcę.
W jaki sposób można otrzymać tlen z manganianu(VII) potasu i jak go zidentyfikować?
W jaki sposób można otrzymać tlen z manganianu() potasu i jak go zidentyfikować? Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami.
Problem badawczy:
Czy z manganianu() potasu można otrzymać tlen? W jaki sposób można go zidentyfikować?
Hipoteza:
Tlen można otrzymać w wyniku ogrzewania manganianu() potasu, podobnie jak otrzymuje się go w wyniku termicznego rozkładu tlenku
rtęci(). Powstały gaz zidentyfikuje się za pomocą żarzącego się łuczywka.
Co było potrzebne:
statyw;
metalowa łapa;
dwie probówki;
korek z rurką odprowadzającą;
krystalizator;
woda;
palnik;
łuczywo;
zapałki;
manganian() potasu.
Instrukcja:
Do probówki wsypano kilka kryształów manganianu () potasu. Wylot probówki zamknięto korkiem z rurką odprowadzającą. Drugą probówkę napełniono wodą, jej wylot zatkano palcem i umieszczono odwróconą do góry dnem w krystalizatorze napełnionym wodą. Probówkę z kryształami manganianu() potasu ogrzano w płomieniu palnika. Gdy zaczął wydzielać się gaz, włożono rurkę odprowadzającą do probówki napełnionej wodą. Tlen jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie. Zbiera się go do probówki odwróconej do góry dnem i wypełnionej wodą. Wówczas tlen wypiera wodę z probówki, dzięki czemu mamy pewność, że w probówce znajduje się tylko on. Po zebraniu gazu do odwróconej probówki, zamknięto ją korkiem i wyjęto. Następnie otworzono probówkę i wprowadzono do niej tlące się łuczywo.
Obserwacje:
Wydziela się bezbarwny i bezwonny gaz, który wypiera wodę z probówki. Tlące się łuczywo umieszczone w probówce z gazem zapala się jasnym płomieniem.
Wnioski:
Otrzymanym gazem jest tlen. Rozpalenie łuczywa w probówce z tlenem świadczy tym, że podtrzymuje on spalanie.


Badanie rozkładu nadtlenku wodoru, będącego składnikiem wody utlenionej, pod wpływem drożdży.
To doświadczenie możesz również wykonać w domu pod okiem osoby dorosłej, używając naczyń kuchennych.
Zbadano rozkład nadtlenku wodoru, będącego składnikiem wody utlenionej, pod wpływem drożdży.
Problem badawczy:
Czy drożdże spożywcze umożliwiają rozkład nadtlenku wodoru, który jest składnikiem wody utlenionej? Czy zużywają się podczas reakcji? W jaki sposób można zidentyfikować gazowy produkt?
Hipoteza:
Drożdże powodują rozkład roztworu nadtlenku wodoru. Są katalizatorem reakcji. Za pomocą żarzącego się łuczywka można zidentyfikować wydzielający się gaz.
Co było potrzebne:
kolba stożkowa;
woda utleniona ( wodny roztwór )
drożdże;
łuczywo;
zapałki.
Do kolby wlano wodę utlenioną, dodano łyżeczkę suchych drożdży. Po chwili włożono rozżarzone łuczywko.
Obserwacje:
Wydziela się bezbarwny i bezwonny gaz, który wypiera wodę z probówki. Tlące się łuczywo, umieszczone w probówce z gazem, zapala się jasnym płomieniem.
Wnioski:
Otrzymanym gazem jest tlen. Rozpalenie łuczywa w probówce z tlenem świadczy o tym, że podtrzymuje on spalanie. Drożdże nie uległy reakcji, spowodowały jednak jej przyspieszenie. Są więc katalizatorem reakcji rozkładu nadtlenku wodoru.

Właściwości i zastosowanie tlenu
Tlen należy do pierwiastków bardzo rozpowszechnionych w przyrodzie. Jest niemetalem. Należy do grupy i okresu układu okresowego.
W górnych warstwach atmosfery, pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, powstaje inna odmiana tlenu cząsteczkowego – ozon, niebieski gaz, którego cząsteczki są zbudowane z trzech atomów tlenu.


Tlen, poddany działaniu wysokiego ciśnienia, przechodzi ze stanu gazowego w ciekły.
Ciekły tlen po raz pierwszy otrzymali profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zygmunt Wróblewski i Karol Olszewski, kwietnia W tej postaci pierwiastek ten jest błękitny i wrze w temperaturze około . Jest substancją bardzo reaktywną. Używa się go np. jako utleniacza w silnikach rakietowych.

Tlen w stanie ciekłym
Tlen znajduje szerokie zastosowanie w medycynie i różnych dziedzinach przemysłu.

Obieg tlenu w przyrodzie
Znajdujący się w powietrzu oraz rozpuszczony w wodzie, tlen ustępuje tylko azotowi pod względem obfitości wśród niezwiązanych ze sobą pierwiastków w atmosferze.
Rośliny i zwierzęta wykorzystują go do oddychania i przywracają do powietrza i wody w postaci tlenku węgla() – . Gaz ten jest następnie pochłaniany przez rośliny zielone i przekształcany w węglowodany w procesie fotosyntezy, do której zachodzenia niezbędne jest światło słoneczne.
Produktem ubocznym tego procesu jest ponownie tlen. Jego obieg w przyrodzie jest ściśle związany z obiegiem tlenku węgla().

Należy jednak pamiętać, że tlen jest wykorzystywany w szeregu innych procesów, np. spalaniu, procesach utleniania, reakcjach rozkładu oraz w wielu innych cyklach biogeochemicznych.
Chociaż ryby oddychają pod wodą, to wciąż oddychają tlenem. Ich skrzela pobierają tlen z wody.

Podsumowanie
Tlen jest gazem bezbarwnym, bezwonnym, słabo rozpuszczalnym w wodzie, bardzo aktywnym chemicznie.
Tworzy najczęściej cząsteczki dwuatomowe, w których atomy połączone są ze sobą wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym.
Stanowi zwykle około objętościowych powietrza.
Można go otrzymać między innymi w wyniku termicznego rozkładu manganianu() potasu lub katalitycznego rozkładu nadtlenku wodoru.
Tlen jest gazem podtrzymującym spalanie.
Znajduje szerokie zastosowanie w medycynie i różnych dziedzinach przemysłu.
Słownik
(O, łac. oxygenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej ; niemetal z grupy tlenowców w układzie okresowym.
(łac. ad „do”, clima, ˜atis „klimat”), całokształt procesów fizjologiczno‑biochemicznych i zmian morfologicznych, będących wyrazem zdolności przystosowania się organizmu roślinnego lub zwierzęcego do zmieniających się warunków środowiska, gł. warunków klimatycznych
trzyprocentowy roztwór wodny nadtlenku wodoru ; stosowana do odkażania ran
nieorganiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu manganowego()



