Dodawanie prędkości

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

1. Uczeń wie, że prędkość jest wektorem.

2. Uczeń wie, że prędkości można dodawać.

3. Uczeń wie, jakie są własności wektora.

b) Umiejętności

1. Uczeń umie narysować dwa wektory przyłożone do jednego ciała.

2. Uczeń umie dodać wektory prędkości o zgodnych kierunkach i zwrotach.

3. Uczeń umie dodać wektory prędkości o zgodnych kierunkach i przeciwnych zwrotach.

4. Uczeń umie dodać wektory prędkości o kierunkach prostopadłych.

5. Uczeń umie dodać wektory prędkości o kierunkach ułożonych pod dowolnym kątem.

6. Uczeń umie zapisać dodawanie wektorów.

2. Metoda i forma pracy

Podział metod nauczania według koncepcji nauczania wielostronnego W. Okonia:

1. Metody asymilacji wiedzy: rozmowa nauczająca

2. Metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy: zadania w grupach

3. Metody praktyczne: ćwiczenia

Forma pracy: grupowa lub indywidualna

3. Środki dydaktyczne

1. Tablica i kreda

2. Karty pracy dla uczniów (załącznik 1)

3. Podręcznik uczniowski

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie definicji prędkości oraz jej jednostek i oznaczenia, które zostały przyswojone na poprzednich lekcjach. Pyta uczniów, czy pamiętają z poprzednich lat nauki, jaką wielkością jest prędkość, siła itp. Uczniowie zgłaszają się do odpowiedzi, a nauczyciel, dopuszczając kolejnych uczniów do głosu i zadając pytania, doprowadza do przypomnienia własności wektorów.

b) Faza realizacyjna

Nauczyciel dzieli uczniów na cztery (lub wielokrotność czterech) grupy. Każda grupa otrzymuje do rozważenia jeden przypadek kajakarza poruszającego się w nurcie rzeki. Zadaniem uczniów jest narysowanie prędkości kajakarza oraz prędkości wypadkowej. Nauczyciel kontroluje pracę uczniów, zwraca uwagę na dokładność rysunków. Po zakończeniu pracy uczniowie wracają na swoje miejsca.

Prezentując po kolei analizowane przez uczniów przypadki (jedna prędkość, prędkości o zgodnych kierunkach i zwrotach, prędkości o zgodnych kierunkach i przeciwnych zwrotach, prędkości o kierunkach prostopadłych, prędkości o kierunkach pod dowolnym kątem), nauczyciel omawia sposoby dodawania wektorów prędkości. Uczniowie zapisują kolejne przypadki w zeszytach, wykonując jedynie schematyczne rysunki.

c) Faza podsumowująca

Każdy uczeń rysuje starannie na kartce w kratkę pięć przypadków wektorów prędkości. Muszą się wśród nich znaleźć wszystkie przypadki omówione na lekcji. Po narysowaniu uczniowie zamieniają się kartkami z kolegą w ławkach i przystępują do dodawania prędkości. Każdy uczeń musi narysować wektor wypadkowy obliczyć lub odczytać jego długość i zapisać dodawanie.

5. Bibliografia

A. Kaczorowska, Fizyka i astronomia. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego. Część 1, Wydawnictwo Edukacyjne Zofii Dobkowskiej „Żak”, Warszawa 2002.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

załącznik 1

R1CQNjZOWVrqq

Podczas spływu kajakowego Czarną Hańczą Adam, chcąc przez chwilę odpocząć, przestał wiosłować i dał się unieść prądowi rzeki. Narysuj wektory prędkości składowych kajaka Adama oraz jego prędkość wypadkową.

R12auJtMYmRmR

Podczas spływu kajakowego Czarną Hańczą Adam napotkał miejsce, gdzie rzeka płynie wolno. Chcąc przyspieszyć, zaczął wiosłować wraz z prądem rzeki. Narysuj wektory prędkości składowych kajaka Adama oraz jego prędkość wypadkową.

R15TBNCVvzhfd

Podczas spływu kajakowego Czarną Hańczą Adam zorientował się, że podczas poprzedniego postoju zostawił kuchenkę turystyczną. Musi po nią wrócić. Zaczął mozolnie wiosłować naprzeciw nurtowi. Narysuj wektory prędkości składowych kajaka Adama oraz jego prędkość wypadkową.

Podczas spływu kajakowego Czarną Hańczą Adam zauważył dogodne miejsce na wieczorny biwak, na jednym z brzegów rzeki. Zaczął wiosłować ku temu brzegowi. Narysuj wektory prędkości składowych kajaka Adama oraz jego prędkość wypadkową.

RdZopqif0JVqj

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak