KARTA PRÓBY HAMULCA

W karcie próby hamulca zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe kolejowym określa się rzeczywisty procent masy hamującej wymaganej na danej linii kolejowej. Następnie potwierdza się: a) prawidłowe działanie wszystkich urządzeń hamulcowych pociągu, w tym układu sterowniczego hamulca elektropneumatycznego, elektrycznego i elektrodynamicznego, z wyjątkiem hamulca ręcznego, b) sprawność działania urządzeń służących do zdalnego zamykania drzwi lub zdalnego otwierania i zamykania drzwi wejściowych, c) sprawność działania urządzeń dostępnych dla podróżnych, których prawidłowe działanie zależy od urządzeń pneumatycznych, d) sprawność działania urządzeń pneumatycznych, od których zależy prawidłowe działanie urządzeń stanowiących wyposażenie pojazdu kolejowego. Karta próby hamulca może być wykonana w postaci druku gotowego do wypełnienia lub wydrukowana za pomocą drukarki komputerowej. Jeśli próba hamulca prowadzona jest z wykorzystaniem urządzeń sterowanych mikroprocesorem lub komputerem, to wydruk karty może zawierać dodatkowe informacje dotyczące stanu urządzeń hamulcowych i pneumatycznych pociągu. Kartę próby hamulca sporządza się w dwóch egzemplarzach po skończonej próbie działania układu hamulcowego i urządzeń pneumatycznych pociągu. Oryginał karty próby hamulca otrzymuje maszynista prowadzący pociąg. Kopia karty pozostaje u wykonującego próbę hamulca. Jeżeli karta próby hamulca została sporządzona za pomocą drukarki komputerowej, to pierwszy z wydrukowanych egzemplarzy karty należy opatrzyć nadrukiem „ORYGINAŁ”, drugi zaś i następne – nadrukiem „KOPIA”. Jeżeli eksploatujący pojazd kolejowy określi w przepisie wewnętrznym, że kartę próby hamulca wydaje się również innym pracownikom związanym z prowadzeniem pociągu lub pojazdu kolejowego, to należy sporządzić ją w niezbędnej, dodatkowej liczbie egzemplarzy. Jeżeli próbę hamulca i urządzeń pneumatycznych wykonuje się na stacjach pośrednich na trasie jazdy pociągu, to wystawia się nową kartę próby hamulca albo dokonuje się odpowiednich wpisów do wcześniej wystawionej karty próby hamulca, z tym że u prowadzącego próbę musi pozostać kopia dokonanych wpisów. Karty próby hamulca nie wystawia się natomiast jeżeli wyjazd pojazdu trakcyjnego do pociągu odbywa się w obrębie tej samej stacji i dla pojazdów szynowo - drogowych. Wzory kart próby hamulca pociągu określa załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe kolejowym. Karta próby hamulca po skończonej jeździe jest przekazywana przez maszynistę do miejsca wyznaczonego w regulaminie wewnętrznym eksploatującego pojazd kolejowy. Dla pociągu kursującego w ruchu międzynarodowym karta próby hamulca może być wystawiona według wzoru ustalonego między przewoźnikami organizującymi przejazd pociągu albo przewoźnikiem a zarządcą infrastruktury państwa, do którego wjeżdża pociąg, albo przewoźnikiem a zarządem kolei państwa, do którego wjeżdża pociąg. Kartę próby hamulca stosuje się:

1. według wzoru 1 do wszystkich rodzajów pociągów z wyjątkiem pociągów określonych w punkcie 3,

2. według wzoru 2 do wszystkich rodzajów pociągów pasażerskich i towarowych, w których liczba wagonów nie przekracza 20, w tym złożonych z zespołów trakcyjnych oraz do wszystkich rodzajów pociągów kursujących w obiegu obejmującym obsługę wielu pociągów (kursów),

3. według wzoru 3 do wszystkich rodzajów pociągów kursujących w obiegu obejmującym obsługę wielu pociągów (w systemie push‑pull/pchaj‑ciągnij i zespołów trakcyjnych) w tym w szczególności pociągów Warszawskich Kolei Dojazdowych oraz przewoźników wykonujących przewozy na podobnych zasadach.

Kartę próby hamulca dla pociągu należy wypełnić w sposób następujący:

1. podczas próby szczegółowej, w pierwszej kolumnie (pierwsza kolumna ma już wpisany rodzaj próby „S” – próba szczegółowa):
   a) na druku karty próby hamulca kierownik pociągu służbowego wypełnia wiersz 2 (numer pociągu) i wiersz 3 (miejsce wykonania próby),
   b) na podstawie dokumentów pociągowych i oględzin, kierownik pociągu służbowego wypełnia wiersze 9 (masa ogólna pociągu ${\mathrm{M}}_{\mathrm{o}}$) i 12 (procent wymaganej masy hamującej $P_{\mathrm{W}}$),
   c) na podstawie zgłoszenia pracownika dokonującego próby, kierownik pociągu służbowego wypełnia wiersz 11 (rzeczywista masa hamująca $M_{\mathrm{hr}}$),
   d) na podstawie danych z wierszy 11 i 9, kierownik pociągu służbowego oblicza procent rzeczywistej masy hamującej $P_{\mathrm{R}}$ według wzoru:

$P_{\mathrm{R}}=100\times \frac{M_{hr}}{M_o}$

i wpisuje jego wartość w pozycji 13, e) na stronie 2 karty próby hamulca kierownik pociągu służbowego w wierszu 1 zaznacza, zgodnie z tekstem na wzorze karty na stronie 2:

• koniec pociągu znakiem ] za ostatnim pojazdem (np. jeśli pociąg ma 4 pojazdy,to znak ] należy postawić za liczbą 4),

• pojazd bez czynnego hamulca zespolonego symbolem 5,

• pojazd z czynnym hamulcem ręcznym lub postojowym znakiem O,

• w razie zmiany kierunku jazdy – w wierszu 2 (lub dalszych) – znakiem O odpowiednią strzałkę;

2. przy próbie uproszczonej, w przypadku, gdy nastąpiła zmiana masy ogólnej pociągu lub rzeczywistej masy hamującej pociągu, należy w razie potrzeby nanieść odpowiednie poprawki. W wierszu 1 należy wtedy wpisać w kolejnej kolumnie literę „U” (próba uproszczona);p

3. pracownik wypełniający kartę próby hamulca jest odpowiedzialny za właściwe jej

Wzór pierwszy ma formę tabeli i składa się z dwóch stron. Na pierwszej stronie na samej górze tabeli znajduje się nazwa dokumentu — Karta próby hamulca i urządzeń pneumatycznych pociągu. Poniżej znajduje się miejsce na zapisanie danych dotyczących miejsca wystawienia karty, nazwy stacji, daty wystawienia oraz imienia, nazwiska i podpisu wystawiającego. Tabela składa się z sześciu głównych kolumn oraz posiada dwadzieścia dwa wiersze będące miejscem na uzupełnienie danych dotyczących rodzaju próby, danych związanych z miejscem i datą wykonania tej próby oraz sposobem jej wykonywania. Uzupełnienia wymagają również dane o pociągu takie jak jego masa oraz masa hamująca. Podać należy również ciśnienie powietrza w przewodzie głównym oraz określić sprawność między innymi hamulca elektrodynamicznego i układu sterowania hamulcem. Na samym końcu tabeli znajduje się miejsce na uzupełnienie numerów pojazdów oraz zaznaczenie numeru pojazdu z nieczynnym hamulcem. Na samym dole strony znajdują się zalecenia ułatwiające prawidłowe uzupełnienie tabeli.
Na drugiej stronie dokumentu znajdują się informacje o układzie hamulcowym w składzie pociągu. Znajdują się tutaj tabele od jeden do cztery, z ponumerowanymi komórkami od jeden do sześćdziesiąt. Przy każdym numerze nad komórkami należy wpisać stację, z której się odjeżdża. Niżej znajduje się kolejna tabela o tytule pojazdy z nieczynnym hamulcem. W tej tabeli należy uzupełnić numer inwentarzowy, państwo rejestracji, identyfikator eksploatującego pojazd kolejowy oraz miejsce w składzie. Na samym dole znajduje się tabela której należy umieścić imię, nazwisko oraz podopis osoby prowadzące próbę, kierownika pociągu oraz maszynisty.

Wzór drugi karty próby hamulca i urządzeń pneumatycznych pociągu jest bardzo podobny to wzoru pierwszego. Pierwsza strona tego dokumentu jest identyczna jak strona wzoru opisywanego wcześniej. Na drugiej stronie w tabeli o tytule informacje o układzie hamulcowym w składzie pociągu znajduje się również tabela podzielona na cztery poziome części, przy czym w każdej z tej części występuje jedynie dwadzieścia komórek, a nie jak wcześniej sześćdziesiąt. Kolejna tabela dotycząca pojazdów z nieczynnym hamulcem oraz część zawierająca miejsce na podpisy jest taka sama jak we wzorze pierwszym. wypełnienie.

Pierwsza strona trzeciego wzoru również jest podobna do poprzednich, jednak została ona skrócona. Nie jest tutaj wymagane podanie numerów pojazdów znajdujących się za lokomotywą oraz od końca składu oraz nie ma potrzeby wpisywania numeru pojazdu z nieczynnym hamulcem na końcu składu. Druga strona wzoru trzeciego posiada dodatkową tabelę, znajdującą się na początku strony. Jest to tabela, w której umieszcza się numer obiegu oraz numer pociągu, jest tu 30 miejsc przeznaczonych do wpisania tych informacji. Poniżej tabela zawierająca informacje o układzie hamulcowym w składzie pociągu została uszczuplona i zawiera po dwadzieścia komórek odnoszących się jedynie do odjazdu ze stacji początkowej i odjazdu ze stacji zwrotnej, a nie jak wcześniej z 4 stacji w tym pośrednich. Tabela zawierająca informację o pojazdach z nieczynnym hamulcem oraz z miejscem na podpisy jest identyczna jak w poprzednich wzorach.