Ilustracja przedstawia zapis nutowy składający się z pięciolinii, na których umieszczone są zapisy określonych znaków muzycznych. Tytuł lekcji: Elementy dzieła muzycznego: agogika, dynamika, artykulacja, harmonia.
1
Scenariusz dla nauczyciela:
RCZXEd1GwBdq81
II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania. Uczeń:
1) zna, rozumie i wykorzystuje w praktyce:
b) określa podstawowe elementy muzyki (harmonię, agogikę, dynamikę);
2) odczytuje i zapisuje elementy notacji muzycznej:
d) zna podstawowe oznaczenia: metryczne, agogiczne, dynamiczne.
dostrzegać różnicę między tempem wolnym a szybkim;
określać czym jest artykulacja i agogika, harmonia.
Elementy dzieła muzycznego
Każdy utwór muzyczny jest wynikiem współdziałania tzw. elementów dzieła muzycznego, które porządkują materiał dźwiękowy.
Wspomniane elementy to:
melodyka – wyznacza następstwo dźwięków o różnej wysokości i różnym czasie trwania;
rytmika – porządkuje materiał dźwiękowy w czasie poprzez ustalenie czasu trwania dźwięków i wzajemnych relacji między nimi;
kolorystyka – związana jest z barwą dźwięku.
Pozostałe elementy poznasz podczas tej lekcji.
Kolejnymi elementami dzieła muzycznego są:
harmonia – porządkuje współbrzmienia dźwięków w utworze muzycznym. Z harmonią związane jest pojęcie akorduAkordakordu, czyli współbrzmienia co najmniej 3 dźwięków o różnej wysokości. Odpowiedni układ dźwięków w akordzie i jego brzmienie może tworzyć określony nastrój muzyczny.
RChe4lhFTvo5K1
R1UD6oQr0e1KB
ReSKpRhecjHPV
R1Ggs34AaEXcO
Ćwiczenie 1
Określ nastrój utworów muzycznych. J.S. Bach, „Jezu, meine Freude”. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój J. Strauss, Pizzicato polka. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój C. Franck, Preludium Fugi i wariacji h-moll op.18. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój.
Określ nastrój utworów muzycznych. J.S. Bach, „Jezu, meine Freude”. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój J. Strauss, Pizzicato polka. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój C. Franck, Preludium Fugi i wariacji h-moll op.18. Możliwe odpowiedzi: 1. żartobliwy nastrój, 2. uduchowiony nastrój, 3. smutny nastrój.
Odpowiedzi: A - smutny nastrój B - żartobliwy nastrój C - uduchowiony nastrój D - pogodny nastrój
Rozwiązanie: 1‑C 2‑B 3‑D 4‑A
Kolejne elementy dzieła muzycznego
Podstawowe określenia agogiczne:
AGOGIKA
TEMPO WOLNE
TEMPO UMIARKOWANE
TEMPO SZYBKIE
grave - ciężko, poważnie, wolno
andante - (wł.) idąc
allegro - wesoło, żwawo, dość szybko
largo - szeroko, bardzo wolno i spokojnie
andantino - szybciej niż andante, wolniej niż allegretto
vivo - żywo, szybko, błyskotliwie
lento - powoli; szybciej niż largo, a wolniej niż adagio
moderato - umiarkowanie
vivace - żywo, ruchliwie
adagio - powoli
allegretto - żywo, szybciej niż moderato, wolniej niż allegro
presto - szybko
W utworze muzycznym tempo może ulegać zmianom, które oznacza się za pomocą odpowiednich określeń muzycznych np.:
Re2ES0EhKVLiM
Rkpjz8GUztyYy
Ćwiczenie 2
Podziel oznaczenia na te które dotyczą: dynamiki, agogiki i artykulacji. Diminuendo. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Frulatto. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Moderato Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Presto Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Lento. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Piano Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Legato. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Fortissimo possibile. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Grave Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Pizzicato. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Forte. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja.
Podziel oznaczenia na te które dotyczą: dynamiki, agogiki i artykulacji. Diminuendo. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Frulatto. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Moderato Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Presto Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Lento. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Piano Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Legato. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Fortissimo possibile. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Grave Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Pizzicato. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja, Forte. Możliwe odpowiedzi: A. Dynamika B. Agogika C. Artykulacja.
Przyporządkuj elementy do odpowiedniej grupy.
frullato, mezzo piano, portato, grave, moderato, lento, diminuendo, fortissimo possibile, pizzicato, legato, presto, piano, forte, col legno, andantino
Dynamika
Artykulacja
Agogika
Kolejny element dzieła muzycznego to artykulacja.
Podstawowe określenia artykulacyjne:
ARTYKULACJA
OZNACZENIE W ZAPISIE NUTOWYM
WŁOSKA NAZWA
ZNACZENIE
Rdhp3qjJLBHOq
legato
łączenie dźwięków
RpO3405CxpClN
staccato
ostre oddzielanie dźwięków
RqPkCnubfdF7V
portato
oznacza „przenosząc”; sposób pośredni między staccato i legato
R1Hzx6XNcah3Y
glissando
z wł. „przeslizgując się po dzwiękach”; przejście z jednej wysokości dźwięku do innej w płynny sposób
R1H6OOpSkTAz4
arpeggio
szybkie zagranie kolejnych dźwięków w dół lub w górę, przez co akordAkordakord nie brzmi równocześnie
frull./frullato
frullato
z wł. „ćwierkając”; wymawianie głoski „trrr” w czasie wdmuchiwania powietrza, umożliwia uzyskanie drgającego dźwięku (wykorzystywane na instrumentach dętych)
Rvjc8Arka35ZB
tremolo
szybkie powtarzanie jednego lub kilku dźwięków
pizz./pizzicato
pizzicato
szarpanie struny palcem na instrumentach smyczkowych
arco
arco
gra smyczkiem
col legno
col legno
uderzenie strun drzewcem smyczka
con sord./con sordino
con sordino
gra przy użyciu tłumika
senza sord./senza sordino
senza sordino
gra bez tłumika
ma72b019f9427c6c3_0000000000043
ma72b019f9427c6c3_0000000000043
W każdej rubryce tabelki wstaw określenie, które nie pasuje do reszty.
Połącz sposoby artykulacji z ich opisem. A. szybkie zagranie kolejnych dźwięków w dół lub w górę, przez co akord nie brzmi równocześnie Możliwe odpowiedzi: 1. arpeggio, 2. glissando , 3. legato , 4. pizzicato. B. szarpanie struny palcem na instrumentach smyczkowych Możliwe odpowiedzi: 1. arpeggio, 2. glissando , 3. legato , 4. pizzicato. C. przejście z jednej wysokości dźwięku do innej w płynny sposób Możliwe odpowiedzi: 1. arpeggio, 2. glissando , 3. legato , 4. pizzicato. D. łączenie dźwięków Możliwe odpowiedzi: 1. arpeggio, 2. glissando , 3. legato , 4. pizzicato.
R1FF2MwnJcTZ9
Ćwiczenie 4
Wszystkie przedstawione elementy, czyli melodyka, rytmika, kolorystyka, harmonia, dynamika, agogika i artykulacja wpływają na każdy utwór muzyczny nadając mu określony kształt i charakter.
Film pt. Elementy dzieła muzycznego
R1YYkoIXFqY1C
ma72b019f9427c6c3_0000000000046
ma72b019f9427c6c3_0000000000046
Dzieło muzyczne składa się z wielu elementów. Potrzebne jest wiele pracy, aby końcowy efekt w postaci koncertowego wykonania był w pełni zadowalający. Obowiązujące w nutach oznaczenia nakierowują muzyków i pozwalają na wykonanie najbardziej zbliżone do koncepcji kompozytora. Chociaż utwór muzyczny wykonywany jest przez duży zespół, ważna jest praca każdego z osobna. Każdy z muzyków musi dobrze znać swoją partię tak, aby możliwe było rozpoczęcie pracy w zespole i wypracowanie jednej interpretacji dzieła. Nad całością czuwa dyrygent. To on egzekwuje od zespołu poprawną i wspólną: - artykulację, czyli sposób wydobywania dźwięków np. legato, staccato, pizzicato - dynamikę – czyli siłę natężenia dźwięku np. cicho, głośno, - agogikę – czyli tempo np. wolne, umiarkowane lub szybkie - i harmonię czyli prawidłowe współbrzmienia zgodne z zapisem kompozytora. Prace nad przygotowaniem dzieła rozpoczynają się od prób w mniejszych grupach. W dalszym etapie prac mniejsze grupy muzyków łączą się w coraz większe składy. Chór i solistka rozpoczynają próby z orkiestrą. Dyrygent odpowiedzialny za końcowy efekt, musi zespolić wypracowane osobno z chórem i orkiestrą elementy. Tak liczna grupa osób tworzy jeden, „wieloosobowy” instrument. Zwieńczeniem wielogodzinnych prób i zaangażowania ogromnej liczby osób jest koncertowe wykonanie, dające satysfakcję nie tylko muzykom, ale także publiczności. Muzyka jest językiem dusz, przekazuje emocje zrozumiałe dla każdego bez względu na to jakim językiem się posługuje.
Zadania
RY3is4aOuIMA3
R1XeTTkjX3uqg
Ćwiczenie 5
Ćwiczenie 6
R1HiAob8HsHX5
Ćwiczenie 7
Wysłuchaj przykładów muzycznych. Każdy z nich reprezentuje jeden z elementów dzieła muzycznego – harmonię, dynamikę, agogikę lub artykulację. Przyporządkuj je do odpowiednich nagrań.
włoskie określenie tempa oznaczające: „przyspieszając”.
Akord
Akord
trzy lub więcej dźwięków brzmiących jednocześnie.
Allegretto
Allegretto
z wł. „żywo”; „szybciej niż moderato, a wolniej niż allegro”.
Allegro
Allegro
z wł. „wesoło, żwawo, dość szybko”.
Andante
Andante
z wł. „idąc” – określenie umiarkowanego tempa.
Andantino
Andantino
określenie umiarkowanego tempa nieco szybszego od andante, lecz wolniejszego od allegretto.
Arco
Arco
oznacza na instrumentach smyczkowych grę smyczkiem (np. na skrzypcach).
Arpeggio
Arpeggio
to niejednoczesne wykonanie akordu, jego składniki grane są szybko po kolei w górę lub w dół; charakterystyczne dla harfy, używane też na innych instrumentach np. skrzypcach, fortepianie, gitarze.
Col legno
Col legno
jest osiągalne do wykonania tylko na instrumentach smyczkowych – to uderzanie strun drzewcem smyczka.
Con sordino
Con sordino
„gra przy użyciu tłumika”; możliwe na instrumentach smyczkowych, klawiszowych, dętych blaszanych, jego użycie powoduje zmianę barwy dźwięku.
Crescendo
Crescendo
z wł.: „coraz głośniej”.
Decrescendo/diminuendo
Decrescendo/diminuendo
z wł.: „coraz ciszej”.
Dyrygent
Dyrygent
osoba kierująca zespołem wokalno‑instrumentalnym, chórem lub orkiestrą.
Fermata
Fermata
dowolne przedłużenie wartości rytmicznej, oznaczone w nutach za pomocą znaku umieszczonego nad nutą, nad współbrzmiącymi nutami lub pauzą w utworze.
Forte
Forte
włoskie określenie oznaczające: „mocno, głośno”.
Fortissimo
Fortissimo
włoskie określenie oznaczające: „bardzo mocno, bardzo głośno”.
Fortissimo possibile
Fortissimo possibile
włoskie określenie oznaczające: „możliwie najgłośniej”.
Frullato
Frullato
z wł. „ćwierkając”; na instrumentach dętych poprzez trzepotanie językiem uzyskiwać drżące brzmienie podobne do tremola.
Glissando
Glissando
z wł. „prześlizgując się po dźwiękach”; przejście z jednej wysokości do innej w sposób płynny, nieprzerwany; wykorzystywane np. w grze na skrzypcach, fortepianie, puzonie.
Grave
Grave
włoskie określenie tempa oznaczające: „ciężko, poważnie, wolno”.
Kompozytor
Kompozytor
twórca utworów muzycznych.
Largo
Largo
włoskie określenie tempa oznaczające: „szeroko, bardzo wolno i spokojnie”.
Legato
Legato
z wł. oznacza „łącząc”; dźwięki są powiązane ze sobą.
Lento
Lento
włoskie określenie tempa oznaczające: „powoli; szybciej niż largo, a wolniej niż adagio”.
Mezzo forte
Mezzo forte
włoskie określenie oznaczające: „średnio głośno”.
Mezzo piano
Mezzo piano
włoskie określenie oznaczające: „średnio cicho”.
Moderato
Moderato
z wł. „umiarkowanie”; określenie tempa.
Orkiestra
Orkiestra
wieloosobowy zespół instrumentalny.
Pianissimo
Pianissimo
włoskie określenie oznaczające: „bardzo cicho”.
Pianissimo possibile
Pianissimo possibile
włoskie określenie oznaczające: „możliwie najciszej”.
Piano
Piano
włoskie określenie oznaczające: „cicho, łagodnie”.
Pizzicato
Pizzicato
polega na szarpaniu struny palcem na instrumentach smyczkowych.
Presto
Presto
włoskie określenie tempa oznaczające: „szybko”.
Ritardando
Ritardando
włoskie określenie tempa oznaczające: „opóźniając, stopniowo zwalniając”.
Senza sordino
Senza sordino
powrót do gry bez tłumika.
Solista
Solista
wokalista lub instrumentalista wykonujący partię solową.
Staccato
Staccato
z wł. „odrywając”; dźwięki są krótkie, ostre, grane z przerwami.
Tremolo
Tremolo
z wł. „drżąco”; jest to szybkie powtarzanie odpowiednio jednego lub kilku dźwięków; wykonalne na instrumentach smyczkowych, klawiszowych, perkusyjnych.
Vivace
Vivace
włoskie określenie tempa oznaczające: „żywo, ruchliwie”.
Vivo
Vivo
włoskie określenie tempa oznaczające: „żywo, szybko, błyskotliwie”
Źródła:
D. Gwizdalanka, Słowniczek oznaczeń i skrótów muzycznych, PWM, Kraków 2011, s. 5.
D. Wójcik, Nauka o muzyce. Wiadomości wstępne, instrumenty, formy i polska muzyka ludowa, Musica Iagellonica, Kraków 2006, s. 21.
www.muzykotekaszkolna.pl
J. Habela, Słowniczek muzyczny, PWM, Kraków 1998, s. 15.
Biblioteka muzyczna
Bibliografia
Encyklopedia muzyczna PWM pod red. E. Dziębowskiej, PWM, Kraków 1998.