Energia kinetyczna i potencjalna
Scenariusz lekcji
Cele lekcji
Wiadomości
Uczeń zna:pojecie energii i jej związek z pracą.
Umiejętności
Uczeń umie:zdefiniować energię kinetyczną i potencjalną,
podać wzór energii kinetycznej i potencjalnej,
wyjaśnić równoważność pracy i energii na jakimś przykładzie,
rozwiązać proste zadania na równoważność pracy i energii.
Metoda pracy Pogadanka, doświadczenia przeprowadzane przez nauczyciela, dyskusje.
Środki dydaktyczne klocek, dwie kulki metalowe o różnych masach, plastelina, równia pochyła.
Przebieg lekcji
Faza przygotowawcza
Sprawy organizacyjno - porządkowe:
sprawdzenie obecności;
zapisanie tematu lekcji.
Faza realizacyjna
Nauczyciel zadaje uczniom pytania:
kiedy mówimy o pracy?
z czym kojarzy się wam energia?
kiedy mówimy o energii?
Nauczyciel definiuje pojęcia, które uczniowie zapisują w zeszytach:
Energia opisuje stan fizyczny układu ciał w danej chwili, tj. możliwość wykonania pracy. Inaczej energię można zdefiniować jako zdolność do wykonania pracy.
Gdy praca jest wykonywana nad ciałem (przez siły zewnętrzne), to zyskuje ono energię.
Jeżeli praca wykonana jest przez ciało, wówczas traci ono energię.
Praca i energia to równoważne pojęcia.
Nauczyciel przeprowadza doświadczenia:
*Doświadczenie 1.
Do przeprowadzenia doświadczenia potrzebna będzie metalowa kulką oraz dwa jednakowej wielkości i kształtu kawałki plasteliny. Plastelinę kładziemy na płaskiej powierzchni, natomiast kulkę zrzucamy:z pewnej wysokości na pierwszy kawałek plasteliny,
z większej wysokości na drugi kawałek plasteliny.* Uczniowie obserwują, co się stało z kulką i plasteliną.Uczniowie wraz z nauczycielem formułują wniosek, który zapisują w zeszytach:
Energia potencjalna ciężkości (grawitacji) (równoważna wykonanej pracy) zależy od masy ciała i od wysokości, na jaką to ciało zostanie podniesione. gdzie:
S = h,
FIndeks dolny gg – ciężar ciała o masie m,
– przyrost energii potencjalnej ciężkości,
m – masa ciała wzniesionego na wysokość h,
g – przyspieszenie ziemskie.
Doświadczenie 2.
Ustawiamy równię pochyłą i u jej podnóża umieszczamy kloce. Na równi umieszczamy metalową kulkę, którą puszczamy. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: co się dzieje z kulką?
Uczniowie wraz z nauczycielem formułują wniosek, który zapisują w zeszytach:
Energia kinetyczna ciał jest tym większa im większa jest masa ciała i im większą to ciało osiągnęło prędkość. gdzie:
EIndeks dolny kk – energia kinetyczna ciała,
m – masa ciała,
v – prędkość, z jaką poruszało się ciałoRozwiązywanie zadań.
Zad.1.
Jaki przyrost energii potencjalnej (względem biurka) będzie miała książka o masie 500g podniesiona, z biurka na wysokość 1m, na półkę umieszczoną 160 cm nad podłogą.Zad.2.
Oblicz energię kinetyczną pocisku o masie 40 kg wyrzuconego z armatniej lufy z prędkością .
Faza podsumowująca
Podsumowanie wiadomości o energii kinetycznej i potencjalnej.
Bibliografia
G. Francuz - Ornat, T. Kulawik, M. Nowotny‑Różańska, „Fizyka i astronomia dla gimnazjum”, cz.2, Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa 1999.
Czas trwania lekcji
45 minut