Energia kinetyczna. Rozwiązywanie zadań
Czy piłka tenisowa może mieć taką samą energię jak biegnący pies? Co ma większy wpływ na wartość energii kinetycznej: masa czy prędkość? Jaki związek ma energia kinetyczna z pracą? Jeśli chcesz poznać odpowiedzi na te pytania, czytaj dalej.
energia jako wielkości fizyczna opisująca stan ciała lub układu ciał, wyrażająca jego zdolność do wykonania pracy;
energia mechaniczna jako suma energii potencjalnej i kinetycznej;
jednostka energii;
definicja energii potencjalnej.
Ich opracowanie znajdziesz materiale Energia mechaniczna i jej rodzajeEnergia mechaniczna i jej rodzaje.
od czego i jak zależy energia kinetyczna ciała;
obliczania energii kinetycznej ciała;
rozwiązywania zadań rachunkowych związanych z energią kinetyczną.
W materiale Energia mechaniczna i jej rodzajeEnergia mechaniczna i jej rodzaje wspomnieliśmy o rozpędzonej kuli do gry w kręgle. Stwierdziliśmy wówczas, że praca włożona w rozpędzanie kuli może zostać chociaż częściowo zwrócona, gdy kula przesuwa i przewraca kręgle. Oznacza to, że kula dzięki wykonanej nad nią pracy zyskała energię. Ponieważ związana jest ona z ruchem kuli, nazywamy ją energią kinetycznąenergią kinetyczną.
Od czego zależy energia kinetyczna poruszającej się kuli? Zacznijmy od doświadczenia.
Ustalenie, od czego zależy energia kinetyczna ciała.
dwa przedmioty w kształcie walca o jednakowych średnicach i różnych masach (mogą to być np. puszki po napojach – jedna pusta, druga pełna);
dwa jednakowe drewniane klocki lub inne niezbyt ciężkie przedmioty w kształcie prostopadłościanu (np. pudełka zapałek);
linijka;
kawałek kredy lub łatwo zmywalny mazak;
ściereczka lub nawilżona chusteczka do zmywania śladów kredy lub flamastra.
Połóż drewniany klocek mniej więcej na środku ławki.
Zaznacz kredą lub flamastrem początkowe położenie klocka.
Połóż jeden z walców w pobliżu krótszej krawędzi ławki i lekko popchnij go w stronę klocka.
R1YOfzCQHx8O6 Toczący się walec przesunął klocek – zaznacz miejsce, gdzie klocek się zatrzymał, i zmierz przesunięcie klocka.
Zanotuj wynik i zetrzyj ślady na ławce.
Powtórz czynności z pkt. 3–5, zwiększając wartość początkowej prędkości walca.
Teraz na środku ławki połóż dwa drewniane klocki, a bliżej krótszej krawędzi – dwa walce o różnych masach.
Zaznacz położenia początkowe pudełek. Przy ich ustawianiu ważne jest, aby odległość między walcem a klockiem była jednakowa dla obu par przyrządów.
Za pomocą linijki popchnij jednocześnie oba walce, tak aby uzyskały jednakową prędkość początkową.
R1LUloWzi0Gux Każdy z walców przesunął „swój klocek” – zaznacz miejsca, gdzie klocki się zatrzymały, i zmierz przesunięcia klocków.
Zanotuj wyniki, zetrzyj ślady na ławce.
Wprawianie walców w ruch tak, aby toczyły się po linii prostej, popychały klocki – a nie odbijały się od nich, oraz aby przesunięcia klocków nie były większe od długości ławki, wymaga nieco wprawy. Dlatego czynności opisane w tej instrukcji warto powtórzyć kilka razy.
Jeśli przesunięcia klocka zanotowane przy przepychaniu pierwszej puszki były coraz większe, oznacza to, że praca wykonana przez walec była coraz większa. Walec wykonywał pracę kosztem swojej energii kinetycznej. Jeśli mógł wykonać większą pracę, to znaczy, że miał większą energię. Możemy zapisać wniosek, że energia kinetyczna toczącego się walca zależy od jego prędkości, przy czym większa wartość prędkości oznacza większą energię kinetyczną.
Jeśli walec o większej masie przesunął pudełko na większą odległość, to znaczy, że wykonał większą pracę. Podobnie jak poprzednio walce wykonywały pracę kosztem energii kinetycznej. Większa praca została wykonana przez ten walec, który miał więcej energii. Z zapisanych wyników wynika, że większą energię miał walec o większej masie. Ponieważ oba walce miały taką samą wartość prędkości, możemy zapisać wniosek, że energia kinetyczna toczącego się walca zależy od jego masy, przy czym większa masa oznacza większą energię kinetyczną.
Nasze doświadczenie miało charakter jakościowy, nie mierzyliśmy bowiem prędkości walców, ale wnioski z tego doświadczenia można rozszerzyć na inne ciała znajdujące się w ruchu.
Energia kinetyczna ciała rośnie wraz ze wzrostem masy ciała oraz ze wzrostem jego prędkości.
W celu wyprowadzenia wzoru opisującego zależność energii kinetycznej od masy i prędkości ciała przeprowadźmy doświadczenie wirtualne.
Obliczmy pracę wykonaną przez siłę przy rozpędzaniu samochodu:
gdzie siła , zgodnie z drugą zasadą dynamiki, jest równa , a drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym można wyrazić wzorem:
przy czym powyższy wzór jest słuszny tylko w przypadku zerowej prędkości początkowej.
Po podstawieniu do wzoru na pracę wyrażeń na siłę i drogę otrzymujemy zależność:
Skorzystaliśmy tutaj z przemienności mnożenia oraz ze wzoru na prędkość w ruchu jednostajnie przyspieszonym: .
Zgodnie z przyjętą wcześniej definicją, praca sił zewnętrznych jest równa przyrostowi energii ciała – w tym wypadku energii kinetycznej.
Ostatecznie możemy zapisać:
– jedna z form energii mechanicznej, którą posiadają ciała będące w ruchu. Energia kinetyczna zależy od masy ciała oraz wartości jego prędkości. Energia ta równa jest pracy, jaką trzeba wykonać, aby ciało o masie rozpędzić do prędkości (lub zatrzymać ciało będące w ruchu). Jednostką energii kinetycznej, tak jak wszystkich innych form energii, jest dżul.
Wartość energii kinetycznej ciała jest równa iloczynowi masy ciała i kwadratu jego prędkości podzielonemu przez dwa:
* Wzór ten jest poprawny tylko w pewnym zakresie prędkościpoprawny tylko w pewnym zakresie prędkości
Przejdźmy teraz do sposobów obliczania energii kinetycznej. Oto kilka przykładów.
Oblicz energię kinetyczną wózka widłowego o masie , poruszającego się z prędkością .
Dane:
Szukane:
Rozwiązanie:
Energię kinetyczną obliczamy korzystając z wcześniej zapisanego wzoru:
.
Odpowiedź:
Energia kinetyczna wózka wynosi dżuli.
Jak i ile razy zmieni się energia kinetyczna wózka opisanego w przykładzie poprzednim, gdy po załadowaniu towarami jego masa wzrośnie dwukrotnie, a prędkość pozostanie niezmieniona?
Dane:
Szukane:
Rozwiązanie:
Sposób
Obliczamy nową wartość energii kinetycznej wózka:
i dzielimy ją przez wcześniejszą wartość energii kinetycznej:
.
Odpowiedź:
Energia kinetyczna wózka wzrosła dwukrotnie.
Sposób
Zapisujemy wzór na energię kinetyczną wózka o dwukrotnie większej masie:
(skorzystaliśmy tu z zasady przemienności mnożenia).
Odpowiedź:
Energia kinetyczna wózka załadowanego towarami jest dwa razy większa niż energia kinetyczna wózka pustego.
Energia kinetyczna ciała jest wprost proporcjonalna do masy ciała. To znaczy, że na przykład ciało o trzykrotnie większej masie ma trzy razy większą energię kinetyczną przy tej samej wartości prędkości.
Samochód o masie jechał początkowo z prędkością o wartości , następnie przyspieszył do . Jak i ile razy zmieniła się energia kinetyczna samochodu?
Dane:
Szukane:
Rozwiązanie:
Sposób
Obliczamy wartość początkowej energii kinetycznej samochodu oraz jej wartość po zwiększeniu prędkości:
,
,
a następnie dzielimy te wartości przez siebie:
.
Odpowiedź:
Gdy samochód zwiększył swą prędkość dwukrotnie, jego energia kinetyczna wzrosła czterokrotnie.
Sposób
Obliczamy iloraz energii kinetycznych po przyspieszeniu i przed przyspieszeniem:
.
Odpowiedź:
Po dwukrotnym wzroście prędkości energia kinetyczna samochodu wzrosła czterokrotnie.
Energia kinetyczna ciała jest proporcjonalna do kwadratu prędkości, co oznacza, że na przykład trzykrotny wzrost prędkości danego ciała (o stałej masie) powoduje aż dziewięciokrotny wzrost jego energii kinetycznej.
Cząsteczki tlenu i wodoru mają takie same energie kinetyczne. Masa cząsteczki tlenu jest razy większa od masy cząsteczki wodoru. Która z tych cząsteczek porusza się szybciej i ile razy?
Rozwiązanie:
,
.
Taka sama wartość energii kinetycznej nie oznacza takiej samej prędkości, bo energia kinetyczna zależy też od masy. Skoro masa cząsteczki tlenu jest większa, to tę samą wartość energii kinetycznej cząsteczka ta osiągnie przy mniejszej prędkości. Policzmy:
,
,
,
,
.
Odpowiedź:
Większą prędkość ma cząsteczka wodoru. Prędkość ta jest razy większa od prędkości cząsteczki tlenu.
Ciała o różnych masach mogą mieć takie same energie kinetyczne, jeśli mają różne prędkości. Ciało o masie mniejszej osiągnie tę samą energię kinetyczną co ciało masywniejsze, jeśli jego prędkość będzie większa. Przy czym prędkość silniej wpływa na wartość energii kinetycznej i już razy większa prędkość wystarczy, aby uzyskać taką energię, jaką ma ciało o masie razy większej, bez zmiany wartości prędkości.
Najszybszymi psami są psy rasy Greyhound, które osiągają maksymalną prędkość około . Dorosły pies tej rasy nie powinien ważyć więcej niż .
Rekord szybkości piłki tenisowej należy do australijskiego tenisisty Sama Grotha i wynosi on około . Najcięższe piłki tenisowe ważą około .
Co ma większą energię kinetyczną, najszybciej odbita piłka tenisowa czy najszybciej biegnący pies? Rozwiązanie i odpowiedź zapisz w polu poniżej.
Marek i Krzysiek siedzieli w autokarze, którym z całą klasą wyjeżdżali na wycieczkę. Piotrek – ich kolega – stał na parkingu i patrzył z zazdrością na odjeżdżających. Na najbliższej lekcji fizyki nauczyciel polecił Markowi i Piotrkowi, aby obliczyli energię kinetyczną Krzyśka podczas jazdy autobusu.
Marek stwierdził, że skoro Krzysiek siedzi obok niego, to jego prędkość jest równa zero, a więc również energia kinetyczna kolegi ma wartość zero, i taką odpowiedź wysłał nauczycielowi.
Piotrek zaś policzył: połowa masy Krzyśka to , szybkość Krzyśka jest taka jak całego autokaru, czyli około metrów na sekundę. do kwadratu wynosi . Wynik: energia kinetyczna Krzyśka to i takiej udzielił odpowiedzi.
Który z chłopców podał prawidłowy wynik zadania?
Rozwiązanie:
Obaj udzielili poprawnej odpowiedzi. Każdy z nich liczył energię kinetyczną względem siebie (a więc w układach odniesienia związanych z obserwatorem), a ponieważ prędkość ciała (w tym wypadku Krzyśka) zależy od układu odniesienia, to tak samo jest w przypadku wartości energii kinetycznej.
Wartość energii kinetycznej zależy od układu odniesienia, ponieważ prędkość ciała zależy od układu odniesienia.
Pocisk o masie przed uderzeniem w drewnianą belkę poruszał się z prędkością o wartości . Po uderzeniu w belkę zagłębił się w drewno na głębokość .
Oblicz energię kinetyczną pocisku przed uderzeniem w przeszkodę.
Oblicz pracę, jaką wykonała siła oporu podczas ruchu pocisku w drewnie.
Oblicz średnią wartość siły oporu (czyli zakładamy, że ta wartość jest stała).
Dane:
Rozwiązanie:
.
Praca wykonana przez siły oporu ma wartość równą zmianie energii kinetycznej pocisku, czyli: .
Korzystamy ze wzoru na pracę:
,
.
Odpowiedź:
Energia kinetyczna pocisku wynosiła . Siła oporu zmniejszyła ją do zera, wykonując pracę o takiej właśnie wartości. Aby zatrzymać ten pocisk na drodze , siła ta musiała mieć średnią wartość
Podsumowanie
Energia kinetyczna to jedna z form energii mechanicznej. Mają ją ciała będące w ruchu i zależy ona od masy danego ciała oraz wartości jego prędkości.
Energia kinetyczna ciała równa jest pracy, jaką trzeba wykonać, aby ciało o masie rozpędzić do prędkości (lub zatrzymać ciało będące w ruchu).
Jednostką energii kinetycznej, tak jak wszystkich innych form energii, jest dżul .
Wartość energii kinetycznej ciała równa jest połowie iloczynu masy ciała i kwadratu wartości jego prędkości:
Energia kinetyczna ciała jest wprost proporcjonalna do masy ciała. To oznacza, że na przykład ciało o dwukrotnie większej masie ma dwa razy większą energię kinetyczną przy tej samej wartości prędkości.
Energia kinetyczna ciała jest proporcjonalna do kwadratu prędkości. To oznacza, że na przykład trzykrotny wzrost wartości prędkości danego ciała powoduje aż dziewięciokrotny wzrost jego energii kinetycznej.
Wartość energii kinetycznej zależy od układu odniesienia, ponieważ prędkość ciała zależy od układu odniesienia.
Ciała o różnych masach mogą mieć takie same energie kinetyczne, jeśli mają różne prędkości. Ciało o masie na przykład razy mniejszej będzie miało tę samą energię kinetyczną co ciało masywniejsze, jeśli jego prędkość będzie razy większa.
Zmianę danej wielkości fizycznej obliczamy odejmując od końcowej wartości tej wielkości, jej wartość początkową.