Faktura

Wprowadzenie

Artysta realizuje wybrany przez siebie temat, wybierając odpowiednie środki wyrazu. Często są one charakterystyczną cechą jego twórczości. Jednym ze środków wpływających na charakter dzieła i jego ekspresję jest faktura.

Definicja_faktury

Definicja faktury

Poniżej znajdują się trzy przykłady definicji.

Faktura_w_malarstwie

Faktura w malarstwie

Na fakturę w malarstwie wpływa wiele czynników. Zależy ona od:

• użytych narzędzi,

• rodzaju farb i sposobu ich nakładania,

• techniki malarskiej,

• wybranego podobrazia czy innego podłoża.

Artysta może tymi samymi farbami osiągnąć efekt wyrazistej, grubej i impastowejImpastimpastowej faktury lub zastosować laserunekLaseruneklaserunek, wykończyć pracę, pokrywając ją połyskującym werniksem albo nadać powierzchnię matową.

Inną fakturę uzyska stosując różne narzędzia: pędzle, nakładając farbę szpachląSzpachla, szpachelkaszpachlą, czy rozcierając ją palcami.

Na fakturę ma także wpływ rodzaj i przygotowanie podłoża (ściana, mur, płótno, deska, rodzaj gruntuGrunt malarskigruntu i jego powierzchnia).

Obrazy o grubej, wyrazistej fakturze można wykonać techniką impastu. Farbę nakłada się wówczas grubymi warstwami, a powstała na powierzchni podobrazia struktura wynika z zastosowanych narzędzi, których ślady są widoczne. Inna więc będzie faktura pozostawiona przez szczecinowy pędzel, inna po nałożeniu farby malarską szpachelką.

Do nakładania fakturowego farby można używać nietypowych narzędzi: noża, patyka, a nawet widelca, łyżki czy łopatki.

Tworzeniu faktury służą także specjalne pasty i żele, które nakłada się na podłoże lub dodaje się do farby.

Do obrazów fakturowych najczęściej stosuje się technikę olejną lub farby akrylowe. Artyści często eksperymentują, by uzyskać nietypową powierzchnię, mieszają grunt lub farbę z piaskiem, trocinami, doklejają na powierzchnie różne materiały, stosują kolażKolażkolaż.

R1BazB6MOU8vf

Schemat przedstawia nazwy przykładowych określeń faktury w malarstwie wraz z dołączonymi do nich obrazkami. W centrum ilustracji znajduje się okrągłe pole tekstowe z napisem: "Faktura w malarstwie". Wokół niego są umiejscowione okrągłe pola. Pierwsza faktura to: gładka. Na obrazku nad nazwą znajduje się gładka powierzchnia pomalowana kolorem zielonym i pomarańczowym. Kolory mieszają się ze sobą, przechodząc jeden w drugi. Nie ma żadnych elementów wystających nad powierzchnię płótna. Druga faktura to: chropowata. Farby na obrazku mają kolory od szarej do brązowej. Między kolorami są wyraźniejsze granice. W niektórych miejscach znajdują się podłużne pociągnięcia pędzla. Obrazek wygląda, jakby był popękany lub malowany na kamieniu. Trzecia faktura to: wyrazista. Na obrazku przeważają ciepłe barwy. Kontrast między kolorem czerwonym a żółtym jest mocno zauważalny. Do malowania zastosowano długie pociągnięcia pędzla. Następną fakturą jest: świetlista błyszcząca. Na obrazku znajdują się błyszczące, opalizujące kolory: zielonkawy i złoty, płynnie przechodzące jeden w drugi. Piątą fakturą jest: szorstka. Dołączony obrazek wygląda jak przybrudzony kawałek betonu. Kolory to: jasnoszary, niebieski i brązowy. Powierzchnia wygląda na porowatą. Następna faktura to: matowa. Obrazek jest ledwo widoczny na białym tle, jest on w białym, przybrudzonym kolorze. Jest podobny do wygładzonego kamienia. Następna faktura to: wypukła. Na obrazku znajdują się pociągnięcia grubo położonej farby - żółtej, czerwonej, białej i niebieskiej. Farba nie jest położona pędzlem, ale szpachelką lub innym gładkim narzędziem. Warstwy farby wystają znad poziomu powierzchni. Ostatnią fakturą jest: impastowa. Tutaj warstwy farby również są grubiej położone, ale nie tak, jak przy fakturze wypukłej. Kolory są pastelowe. Farba jest nałożona grubymi pasami płaskim narzędziem. Pasy częściowo zasłaniają się nawzajem.

Gładką fakturę, która pozwoliła na uzyskanie efektów plastycznych graniczących z iluzjonizmemIluzjonizmiluzjonizmem stosowali w swoich dziełach przedstawiciele surrealizmu czy hiperrealizmu. W jednym z najbardziej znanych dzieł Kuszenie św. Antoniego artysta zadbał o precyzyjne, wręcz fotograficzne odwzorowanie elementów. Było to możliwe między innymi dzięki użyciu do malowania pędzli z włosia sobolowego. Aby oddać detale, artysta podczas pracy korzystał z jubilerskiego szkła powiększającego.

R2qOSDhVasDv4

Dzieło przedstawia postać świętego Antoniego, który stoi jest w lewym dolnym rogu obrazu, i został ukazany jako stary, siwy oraz nagi mężczyzna. Antoni opiera się ręką o kamień, drugą, w której trzyma krzyż, ma wyciągniętą w kierunku demonicznego białego konia, który stoi na dwóch długich nogach. Za koniem widoczne są słonie, które na swoich grzbietach niosą konstrukcje i budowle. Na pierwszym słoniu widoczna jest naga rudowłosa piękność w kuszącej pozycji. Kobieta stoi na wysokim złotym cokole przymocowanym do grzbietu słonia. Wątek kuszenia znajduje się także na trzecim słoniu, w złotym budynku przymocowanym do grzbietu słonia widoczne są nagie piersi kobiety. W oddali, pod długimi nogami słoni, widoczne są 4 postaci. Najbliżej po prawej stronie osoba w długiej szacie trzymająca w wyciągniętej do przodu ręce krzyż. Naprzeciwko tej osoby pochylony do przodu człowiek. na ostatnim planie kontury kobiety trzymającej za rękę małe dziecko.

Zróżnicowana faktura pojawia się w pracach malarzy abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Nierówną i chropowatą, pełną zacieków i zgrubień powierzchnię m. in w wyniku stosowanej techniki drippinguDrippingdrippingu [czytaj: dripingu], posiadają dzieła Jacksona Pollocka [czytaj: dżeksona poloka], reprezentujące kierunek abstrakcjonizmu niegeometrycznego.

RlnXL2ahJjGfW

Wielokolorowy obraz wykonany techniką drippingu. Na różowawym tle artysta umieścił warstwy farby, nakładanej cienkimi strużkami. Strużki są chaotycznie porozlewane po całej powierzchni obrazu. Przebija się kolor czerwony, granatowy oraz szarobrązowy. Inne kolory to między innymi żółty, czarny, szary, biały. W niektórych miejscach pojawiły się niewielkie kropki z farby.

Wojciech Fangor, M17

Obrazy Willema de Kooninga [czytaj: łilema de kuninga] cechuje silna ekspresja wyrażona przez kolor – zestawienia czerwieni, błękitu, zieleni, czerni. Efekt taki potęguje wyrazista faktura. W dziełach widoczny jest duktDuktdukt pędzla prowadzonego w różnych kierunkach, często chaotycznie, a także grubo nałożonej na płótno farby, co sprawia wrażenie efektu trójwymiarowości powierzchni dzieła.

Rljfr73dmIgfT

Obraz, na którym plamy farb są częściowo nałożone na siebie. Ich barwy to między innymi żółty, czerwony, zielony, kremowy, niebieski, biały, brązowy, czarny. Farba jest grubo nałożona, widoczne są pociągnięcia pędzlem. Niektóre kolory są nałożone w plamy bardziej rozległe, a niektóre tworzą zaginające się linie. Dużo jest na obrazie jasnoniebieskiego koloru, który jest tłem. Plamy barwne plamy nie mają kształtów przedmiotów.

Mistrzami tworzenia fotograficznej iluzji w malarstwie są hiperrealiści. Aby oddać wierność detali, często wspomagają się fotografiami malowanych obiektów, przenoszą je za pomocą rzutników lub skanów, a następnie precyzyjnie odwzorowują ostateczny obraz na płótnie za pomocą pędzla lub aerografu. W obrazach stosują płynne przejścia jednego koloru (gradacja). Prace Rona Kleemanna [czytaj: rona klimena] to zazwyczaj lśniące pojazdy, w których artysta skupiał się na detalach, refleksach odbicia światła. Faktura jego dzieł jest gładka, lśniąca, a płynne przejścia zostały wykonane metodą laserunku.

R5gjLOtpOKL3B

Obraz przedstawia czarny sportowy samochód. Ukazany jest on od przodu i lekko z boku, tak, że są widoczne lewe przednie lampy, szyba przednia i lewe boczne, lewe koła i drzwi. Obraz jest bardzo realistyczny i wygląda jak fotografia. Samochód ma zaokrąglony kształt i wygląda na dość niski. Na bardzo czystej i błyszczącej karoserii samochodu odbijają się refleksy światła. W drzwiach odbijają się inne samochody- biały i czerwony. Samochód posiada srebrne listwy dookoła bocznych szyb i na dolnej części drzwi oraz na przodzie. Pod dwoma okrągłymi przednimi lampami znajduje się podłużny wlot powietrza ze srebrną kratką. Za przednią szybą wystaje część kierownicy. Koła mają srebrne felgi. Samochód stoi na jasnoszarej powierzchni, a w tle jest ściana w podobnym kolorze.

Obrazy w technice akwareli nie powstają na gładkim papierze, ale ze względu na sposób malowania i ilość nakładanej farby, fakturę możemy określić jako gładką. Cienka warstwa wodnej farby tworzy efekt przezroczystości i delikatnej, subtelnej oraz laserunkowej warstwy barwnej. Taki efekt stosuje w swoich pracach na przykład Barbara Nicholls [czytaj: barbara nikols], współczesna artystka nakładająca na rozłożone na podłodze prace pigment i wodę, a następnie poddająca je procesowi moczenia w basenach, przechylania i poruszania papierem.

R19YdSxkBSdkl

Obraz wykonany akwarelami na białym tle. Przeważa blady kolor różowy, jest także jasnopomarańczowy i jasnoniebieski. Plama akwareli ma kształt podobny do prostokąta z wcięciami na środku każdego boku. Na obramowaniu pojawiły się grubsze, bardziej widoczne linie z farby. W środku utworzyły się liczne małe ubytki, pokazujące białe tło.

W malarstwie ciekawy efekt uzyskuje się, malując na powierzchni, która posiada już swoją wyraźną fakturę. Jej chropowatość pozwala uzyskać ciekawe efekty o zróżnicowanej lub jednolitej fakturze.

Carlo Mattioli [czytaj: karlo matioli], Zielony pejzaż.

Dzięki zastosowaniu różnych tektur uzyskanych z folii oraz tkaniny, na którą została nałożona farba, faktura kolażu Barbary Locketz dodaje ekspresji abstrakcyjnemu dziełu, a pozagniatane materiały ożywiają powierzchnię obrazu.

RSI5ldE49wMug

Obraz w mocnych, kontrastujących kolorach. Na płótno zostały przyklejone kawałki tkaniny i folii, pozaginane w różne kształty i pomalowane kolorem czerwonym, bordowym, czarnym, żółtym oraz białym. Na ilustracji przeważa żywiołowy kolor czerwony. Kawałki tkaniny mają różne faktury, niektóre mają wypukłe elementy.

Natomiast na muralu namalowanym na chropowatej ścianie wykonanym przez łódzką firmę Good Looking Studio [czytaj: gud luking studio] widoczna jest faktura tynku.

Po kliknięciu w reprodukcję możesz powiększyć obraz i zaobserwować jego powierzchnię.

R1W5qLDLTEaJY

Zdjęcie przedstawia mural, czyli obraz na fasadzie budynku. Praca przedstawia białą ścianę ze żłobieniami, w centrum ściany widoczna jest starsza kobieta ubrana w zielony płaszcz, która siedzi w okienku biletowym. Nad okienkiem ciemno‑czerwona tabliczka z napisem: Kasa. Z prawej strony okienka kasowego rośnie zielone liściaste drzewo, obok którego stoi młoda kobieta z jasnymi średniej długości włosami, ubrana w brązową bluzkę i pasiastą sukienkę. Z lewej strony okienka kasowego wisi prosty plakat o czerwonym tle, na którym widnieją białe napisy: Softbox group [czytaj: softboks grup].

Faktura_rzezby

Faktura rzeźby

Powierzchnia rzeźby zależy od sposobu jej wykończenia, stopnia wypolerowania, materiału, z którego jest wykonana, a także użytych narzędzi, które pozostawiają na surowcu ślady. Artysta może zostawić dzieło nieskończone, wtedy określa się fakturę jako non finitoNon finitonon finito. Współcześni rzeźbiarze, poza tradycyjnymi materiałami – marmurem czy drewnem, korzystają często z metali, szkła, materiałów odzyskanych lub tworzyw sztucznych. Wśród tworzyw, najbardziej popularne współcześnie są żywice, którym można nadawać dowolną fakturę.

R1a7ChqXNA3hd

Schemat przedstawia nazwy przykładowych określeń faktury w rzeźbie wraz z ich graficznymi przedstawieniami. Na środku umieszczono szare, okrągłe pole tekstowe z napisem: "Faktura w rzeźbie". Dookoła jest siedem okrągłych pól. Pierwsza faktura to: gładka. Obrazek przedstawia część rzeźby z wygładzonego, szarego kamienia. Druga faktura to: chropowata. Na obrazku znajduje się część rzeźby przedstawiająca chudą postać, dokładnie jej klatkę piersiową, szyję, dół brody i fragment rąk. Została wykonana z brązu o nierównej, chropowatej fakturze - wyróżniają się ubytki i zgrubienia materiału. Trzecią fakturą jest: błyszcząca. Obrazek wygląda jak dwa połączone kawałki półprzeźroczystego plastiku lub szkła w kolorze jasnozielonym i różowym. Faktura: szorstka. Obrazek przedstawia powierzchnię przypominającą ciemny kamień, z wypukłymi wyżłobionymi kropkami. Następną fakturą jest: matowa. Obrazek przedstawia fragment rzeźby wykonanej z jasnego kamienia, o matowym wykończeniu. Następna faktura to: wypolerowana. Na obrazku przedstawione zostały cztery szare kwadraty, położone obok siebie jak kafelki. Ich powierzchnia jest gładka, a na wierzchu ma ułożone obok siebie wyżłobienia. Ostatnią fakturą jest: non finito. Na obrazku znajduje się fragment rzeźby z szarego kamienia, częściowo wygładzona, a częściowo pozostawiona niedokończona, z widocznymi wgłębieniami od dłuta.

Współczesna rzeźba, ze względu na możliwości techniczne, znacznie poszerza możliwości w zakresie opracowania powierzchni. Wykorzystanie nietypowych materiałów, ich łączenie pozwala na prezentowanie licznych przykładów niespotykanych dotąd faktur.

Jedną z najważniejszych oprócz smukłości rzeźb Alberta Giacomettiego [czytaj: alberta dżjakomettiego], włoskiego artysty uznawanego często za twórcę z pogranicza ekspresjonizmu i surrealizmu, jest ich chropowata faktura. Jego dzieła sprawiają wrażenie niedokończonych. Nierówna powierzchnia rzeźb, jakby pomarszczonych, dodaje ekspresji.

RKZZTT2BcW8hM

Zdjęcie przedstawia smukłą postać. Podstawą rzeźby jest niewielkich rozmiarów płyta o kształcie kwadratu. Postać skierowana jest w lewą stronę, prawą rękę ma wyciągniętą do przodu a z dłoni wysunięty jest palec wskazujący. Lewa ręka jest zgięta i uniesiona do góry. Rzeźba posiada chropowatą fakturę.

Getulio Alviani [czytaj: dżetulio alwjani], współczesny twórca amerykański, przedstawiciel sztuki optycznej (op‑art) oraz kinetycznej, wykorzystał gładką i metaliczną blachę aluminiową, szczotkując jej powierzchnię. Uzyskał efekt lśniącej faktury i wrażenie falowania.

RIhjpfagNgp2D

Zdjęcie przedstawia rzeźbę o płaskiej powierzchni złożonej z aluminiowych kwadratowych blaszek, ułożonych jedna obok drugiej. Dzięki szczotkowaniu powierzchni blaszek, zyskały one wzorzystą fakturę, a ułożone razem łączą się w fale. Światło odbijające się od blaszek tworzy efekt trójwymiarowości, jakby rzeźba była wypukła.

Magdalena Abakanowicz zasłynęła z tzw. abakanówAbakanabakanów, czyli artystycznych tkanin. Do „Pleców” użyła natomiast jutowego materiału utwardzonego żywicami. Te korpusy posiadają spękaną, chropowatą fakturę o strukturze płótna.

RgLhQmh59Ioax

Zdjęcie instalacji artystycznej składającej się z wielu figur, które są skierowane do widza bokiem. Figury zostały wykonane z chropowatego, porowatego materiału. Jego kolor jest brązowoszary, przypomina kolor kartonu. Postacie siedzą na podłożu, z nogami wyciągniętymi do przodu i pozbawione są głów, części rąk i nóg do wysokości kolan. Każda z postaci jest zgarbiona i pochylona do dołu.

Dzięki stosowaniu celuloidu, silikonów i innych tworzyw sztucznych współcześni artyści tworzą hiperrealistyczne rzeźby, których faktura łudząco przypomina ludzką skórę. Ron Mueck [czytaj: ron młek] w gigantycznych rozmiarów rzeźbie Maska II (Autoportret) w wierny, realistyczny sposób oddał swoje podobieństwo.

R14iuZOddGmKK

Zdjęcie leżącej na podeście dużej maski z twarzą mężczyzny. Maska zajmuje większość podestu i leży na nim na prawym policzku. Przestawia mężczyznę w średnim wieku, o krótkich ciemnych włosach i głębokich zakolach. Na rzeźbie autor umieścił zmarszczki mimiczne. Skóra została wykonana z silikonu i wygląda naturalnie.

„Tulipany” to gigantyczna, wielobarwna, lakierowana rzeźba uproszczonych kwiatów o gładniej, lśniącej fakturze. Amerykański artysta Jeff Koons [czytaj: dżef kuns], uważany za symbol kultury konsumpcyjnej lat 80. i przedstawiciel pop artu w rzeźbie, często przedstawia w swojej twórczości gigantycznych rozmiarów przedmioty i zwierzęta ze stali nierdzewnej.

Rd2hn7r5eVeot

Zdjęcie współczesnej rzeźby przedstawiającej tulipany, które wyglądają jak figurki zrobione z balonów. Kwiatów jest siedem i są one znacznie powiększone względem naturalnych tulipanów. Leżą blisko, obok siebie, jak bukiet. Każdy ma wysokość około pół metra, a długość z łodygą - kilka metrów. Są one wykonane z błyszczącej stali i pomalowane lakierem - każdy w innym kolorze: zielonym, fioletowym, żółtym, czerwonym, różowym, niebieskim i pomarańczowym. Kształt kwiatu umieszczonego na grubej łodydze jest podłużny, kwiat stanowi jedną bryłę na której nie ma wyodrębnionych płatków tulipana. Powierzchnia jest wypolerowana i odbijają się w niej ludzie. Rzeźba znajduje się na zewnątrz, na podeście z piaskowych kafelek otoczonych z jednej strony balustradą. Za balustradą znajduje się rzeka. Na drugim brzegu stoją ludzie, a dalej - budynki i drzewa.

Przykładem zastosowania non finito we współczesnej rzeźbie jest twórczość Gianluca Giarrizzo [czytaj: dżianluka dżiaricco]. To artysta amerykański, tworzący najczęściej w kamieniu (głównie rzeźby akty). W swoich pracach niektóre fragmenty wykonuje w sposób realistyczny, pozostałe pozostawiając niewykończone.

RO47I4xp9t1nC

Zdjęcie przedstawia rzeźbę w stylu non finito. W podłużnym, wysokim, jasnym kamieniu wykuto ciało mężczyzny, przedstawionego tyłem. Sylwetka mężczyzny jest wysportowana, z widocznymi mięśniami. Artysta dokończył jedynie plecy, część prawej ręki, pośladki oraz część prawej nogi. Reszta rzeźby ma nieregularny kształt oraz nierówną powierzchnię z śladami po dłucie. W dolnej części rzeźby marmur pozostał gładki i nietknięty nawet przez artystę. Rzeźba stoi na drewnianym podłożu, na czarnym tle.

Animacja_faktura

Animacja - Faktura

Poniżej znajduje się animacja, która omawia zagadnienia dotyczące faktury w różnego rodzaju pracach - malarskich, rzeźbiarskich czy street art. 

Cwiczenia

Ćwiczenia

2

Ćwiczenie 7

RM2QncuPVPvMv

Wskaż imię i nazwisko autora, który kojarzony jest z malarstwem surrealistycznym. Możliwe odpowiedzi: 1. Salvador Dali, 2. Wojciech Fangor, 3. Jackson Pollock, 4. Willem de Kooning

Wymień dwa materiały, które wpłynęły na nierówną fakturę w poniższym kolażu.

RVCsWGadrb8KF

Ilustracja do ćwiczenia nr 6, kirklandmuseum.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)

RVXefYrAHf9kT1

Poniżej alternatywna wersja ćwiczenia.

Poniżej alternatywna wersja ćwiczenia.

Slownik

Słownik pojęć

Notatki ucznia

Galeria

Galeria

R1BazB6MOU8vf

Schemat przedstawia nazwy przykładowych określeń faktury w malarstwie wraz z dołączonymi do nich obrazkami. W centrum ilustracji znajduje się okrągłe pole tekstowe z napisem: "Faktura w malarstwie". Wokół niego są umiejscowione okrągłe pola. Pierwsza faktura to: gładka. Na obrazku nad nazwą znajduje się gładka powierzchnia pomalowana kolorem zielonym i pomarańczowym. Kolory mieszają się ze sobą, przechodząc jeden w drugi. Nie ma żadnych elementów wystających nad powierzchnię płótna. Druga faktura to: chropowata. Farby na obrazku mają kolory od szarej do brązowej. Między kolorami są wyraźniejsze granice. W niektórych miejscach znajdują się podłużne pociągnięcia pędzla. Obrazek wygląda, jakby był popękany lub malowany na kamieniu. Trzecia faktura to: wyrazista. Na obrazku przeważają ciepłe barwy. Kontrast między kolorem czerwonym a żółtym jest mocno zauważalny. Do malowania zastosowano długie pociągnięcia pędzla. Następną fakturą jest: świetlista błyszcząca. Na obrazku znajdują się błyszczące, opalizujące kolory: zielonkawy i złoty, płynnie przechodzące jeden w drugi. Piątą fakturą jest: szorstka. Dołączony obrazek wygląda jak przybrudzony kawałek betonu. Kolory to: jasnoszary, niebieski i brązowy. Powierzchnia wygląda na porowatą. Następna faktura to: matowa. Obrazek jest ledwo widoczny na białym tle, jest on w białym, przybrudzonym kolorze. Jest podobny do wygładzonego kamienia. Następna faktura to: wypukła. Na obrazku znajdują się pociągnięcia grubo położonej farby - żółtej, czerwonej, białej i niebieskiej. Farba nie jest położona pędzlem, ale szpachelką lub innym gładkim narzędziem. Warstwy farby wystają znad poziomu powierzchni. Ostatnią fakturą jest: impastowa. Tutaj warstwy farby również są grubiej położone, ale nie tak, jak przy fakturze wypukłej. Kolory są pastelowe. Farba jest nałożona grubymi pasami płaskim narzędziem. Pasy częściowo zasłaniają się nawzajem.

R2qOSDhVasDv4

Dzieło przedstawia postać świętego Antoniego, który stoi jest w lewym dolnym rogu obrazu, i został ukazany jako stary, siwy oraz nagi mężczyzna. Antoni opiera się ręką o kamień, drugą, w której trzyma krzyż, ma wyciągniętą w kierunku demonicznego białego konia, który stoi na dwóch długich nogach. Za koniem widoczne są słonie, które na swoich grzbietach niosą konstrukcje i budowle. Na pierwszym słoniu widoczna jest naga rudowłosa piękność w kuszącej pozycji. Kobieta stoi na wysokim złotym cokole przymocowanym do grzbietu słonia. Wątek kuszenia znajduje się także na trzecim słoniu, w złotym budynku przymocowanym do grzbietu słonia widoczne są nagie piersi kobiety. W oddali, pod długimi nogami słoni, widoczne są 4 postaci. Najbliżej po prawej stronie osoba w długiej szacie trzymająca w wyciągniętej do przodu ręce krzyż. Naprzeciwko tej osoby pochylony do przodu człowiek. na ostatnim planie kontury kobiety trzymającej za rękę małe dziecko.

R1DFFJkadBLLR

Obraz przedstawia zieloną trawę w różnych odcieniach, oraz kilka drzew, prawie wtapiających się w tło. Na dolnej krawędzi dzieła umieszczono beżowy pas ziemi, a na górnej krawędzi - niebieski pas nieba. Obraz nie posiada wielu szczegółów. Struktura farby jest wypukła, mocno zarysowane są pociągnięcia farby.

R1eF7zCWkhttu

Praca przedstawia plamy barwne w nieregularnych kształtach, w kolorze fioletowym, niebieskim i pomarańczowym. Dzieło sprawia wrażenie, jakby było nieostre, rozmazane.

RlnXL2ahJjGfW

Wielokolorowy obraz wykonany techniką drippingu. Na różowawym tle artysta umieścił warstwy farby, nakładanej cienkimi strużkami. Strużki są chaotycznie porozlewane po całej powierzchni obrazu. Przebija się kolor czerwony, granatowy oraz szarobrązowy. Inne kolory to między innymi żółty, czarny, szary, biały. W niektórych miejscach pojawiły się niewielkie kropki z farby.

Rljfr73dmIgfT

Obraz, na którym plamy farb są częściowo nałożone na siebie. Ich barwy to między innymi żółty, czerwony, zielony, kremowy, niebieski, biały, brązowy, czarny. Farba jest grubo nałożona, widoczne są pociągnięcia pędzlem. Niektóre kolory są nałożone w plamy bardziej rozległe, a niektóre tworzą zaginające się linie. Dużo jest na obrazie jasnoniebieskiego koloru, który jest tłem. Plamy barwne plamy nie mają kształtów przedmiotów.

R5gjLOtpOKL3B

Obraz przedstawia czarny sportowy samochód. Ukazany jest on od przodu i lekko z boku, tak, że są widoczne lewe przednie lampy, szyba przednia i lewe boczne, lewe koła i drzwi. Obraz jest bardzo realistyczny i wygląda jak fotografia. Samochód ma zaokrąglony kształt i wygląda na dość niski. Na bardzo czystej i błyszczącej karoserii samochodu odbijają się refleksy światła. W drzwiach odbijają się inne samochody- biały i czerwony. Samochód posiada srebrne listwy dookoła bocznych szyb i na dolnej części drzwi oraz na przodzie. Pod dwoma okrągłymi przednimi lampami znajduje się podłużny wlot powietrza ze srebrną kratką. Za przednią szybą wystaje część kierownicy. Koła mają srebrne felgi. Samochód stoi na jasnoszarej powierzchni, a w tle jest ściana w podobnym kolorze.

R19YdSxkBSdkl

Obraz wykonany akwarelami na białym tle. Przeważa blady kolor różowy, jest także jasnopomarańczowy i jasnoniebieski. Plama akwareli ma kształt podobny do prostokąta z wcięciami na środku każdego boku. Na obramowaniu pojawiły się grubsze, bardziej widoczne linie z farby. W środku utworzyły się liczne małe ubytki, pokazujące białe tło.

RSI5ldE49wMug

Obraz w mocnych, kontrastujących kolorach. Na płótno zostały przyklejone kawałki tkaniny i folii, pozaginane w różne kształty i pomalowane kolorem czerwonym, bordowym, czarnym, żółtym oraz białym. Na ilustracji przeważa żywiołowy kolor czerwony. Kawałki tkaniny mają różne faktury, niektóre mają wypukłe elementy.

R1W5qLDLTEaJY

Zdjęcie przedstawia mural, czyli obraz na fasadzie budynku. Praca przedstawia białą ścianę ze żłobieniami, w centrum ściany widoczna jest starsza kobieta ubrana w zielony płaszcz, która siedzi w okienku biletowym. Nad okienkiem ciemno‑czerwona tabliczka z napisem: Kasa. Z prawej strony okienka kasowego rośnie zielone liściaste drzewo, obok którego stoi młoda kobieta z jasnymi średniej długości włosami, ubrana w brązową bluzkę i pasiastą sukienkę. Z lewej strony okienka kasowego wisi prosty plakat o czerwonym tle, na którym widnieją białe napisy: Softbox group [czytaj: softboks grup].

R1a7ChqXNA3hd

Schemat przedstawia nazwy przykładowych określeń faktury w rzeźbie wraz z ich graficznymi przedstawieniami. Na środku umieszczono szare, okrągłe pole tekstowe z napisem: "Faktura w rzeźbie". Dookoła jest siedem okrągłych pól. Pierwsza faktura to: gładka. Obrazek przedstawia część rzeźby z wygładzonego, szarego kamienia. Druga faktura to: chropowata. Na obrazku znajduje się część rzeźby przedstawiająca chudą postać, dokładnie jej klatkę piersiową, szyję, dół brody i fragment rąk. Została wykonana z brązu o nierównej, chropowatej fakturze - wyróżniają się ubytki i zgrubienia materiału. Trzecią fakturą jest: błyszcząca. Obrazek wygląda jak dwa połączone kawałki półprzeźroczystego plastiku lub szkła w kolorze jasnozielonym i różowym. Faktura: szorstka. Obrazek przedstawia powierzchnię przypominającą ciemny kamień, z wypukłymi wyżłobionymi kropkami. Następną fakturą jest: matowa. Obrazek przedstawia fragment rzeźby wykonanej z jasnego kamienia, o matowym wykończeniu. Następna faktura to: wypolerowana. Na obrazku przedstawione zostały cztery szare kwadraty, położone obok siebie jak kafelki. Ich powierzchnia jest gładka, a na wierzchu ma ułożone obok siebie wyżłobienia. Ostatnią fakturą jest: non finito. Na obrazku znajduje się fragment rzeźby z szarego kamienia, częściowo wygładzona, a częściowo pozostawiona niedokończona, z widocznymi wgłębieniami od dłuta.

RKZZTT2BcW8hM

Zdjęcie przedstawia smukłą postać. Podstawą rzeźby jest niewielkich rozmiarów płyta o kształcie kwadratu. Postać skierowana jest w lewą stronę, prawą rękę ma wyciągniętą do przodu a z dłoni wysunięty jest palec wskazujący. Lewa ręka jest zgięta i uniesiona do góry. Rzeźba posiada chropowatą fakturę.

RIhjpfagNgp2D

Zdjęcie przedstawia rzeźbę o płaskiej powierzchni złożonej z aluminiowych kwadratowych blaszek, ułożonych jedna obok drugiej. Dzięki szczotkowaniu powierzchni blaszek, zyskały one wzorzystą fakturę, a ułożone razem łączą się w fale. Światło odbijające się od blaszek tworzy efekt trójwymiarowości, jakby rzeźba była wypukła.

RgLhQmh59Ioax

Zdjęcie instalacji artystycznej składającej się z wielu figur, które są skierowane do widza bokiem. Figury zostały wykonane z chropowatego, porowatego materiału. Jego kolor jest brązowoszary, przypomina kolor kartonu. Postacie siedzą na podłożu, z nogami wyciągniętymi do przodu i pozbawione są głów, części rąk i nóg do wysokości kolan. Każda z postaci jest zgarbiona i pochylona do dołu.

RuSf5t9GdmPwg

Dzieło Magdaleny Abakanowicz pod tytułem „Plecy” przedstawia figurę odwróconą do widza plecami. Rzeźba jest wykonana z zawiniętych kawałków materiału, tworzących jej kształt i pomalowanych na ciemnobrązowy kolor. Kolory tworzą efekt rdzy. Postać siedzi na podłożu, pozbawiona jest głowy, rąk i nóg. Postać jest zgarbiona i pochylona do dołu.

R14iuZOddGmKK

Zdjęcie leżącej na podeście dużej maski z twarzą mężczyzny. Maska zajmuje większość podestu i leży na nim na prawym policzku. Przestawia mężczyznę w średnim wieku, o krótkich ciemnych włosach i głębokich zakolach. Na rzeźbie autor umieścił zmarszczki mimiczne. Skóra została wykonana z silikonu i wygląda naturalnie.

Rd2hn7r5eVeot

Zdjęcie współczesnej rzeźby przedstawiającej tulipany, które wyglądają jak figurki zrobione z balonów. Kwiatów jest siedem i są one znacznie powiększone względem naturalnych tulipanów. Leżą blisko, obok siebie, jak bukiet. Każdy ma wysokość około pół metra, a długość z łodygą - kilka metrów. Są one wykonane z błyszczącej stali i pomalowane lakierem - każdy w innym kolorze: zielonym, fioletowym, żółtym, czerwonym, różowym, niebieskim i pomarańczowym. Kształt kwiatu umieszczonego na grubej łodydze jest podłużny, kwiat stanowi jedną bryłę na której nie ma wyodrębnionych płatków tulipana. Powierzchnia jest wypolerowana i odbijają się w niej ludzie. Rzeźba znajduje się na zewnątrz, na podeście z piaskowych kafelek otoczonych z jednej strony balustradą. Za balustradą znajduje się rzeka. Na drugim brzegu stoją ludzie, a dalej - budynki i drzewa.

RO47I4xp9t1nC

Zdjęcie przedstawia rzeźbę w stylu non finito. W podłużnym, wysokim, jasnym kamieniu wykuto ciało mężczyzny, przedstawionego tyłem. Sylwetka mężczyzny jest wysportowana, z widocznymi mięśniami. Artysta dokończył jedynie plecy, część prawej ręki, pośladki oraz część prawej nogi. Reszta rzeźby ma nieregularny kształt oraz nierówną powierzchnię z śladami po dłucie. W dolnej części rzeźby marmur pozostał gładki i nietknięty nawet przez artystę. Rzeźba stoi na drewnianym podłożu, na czarnym tle.

Bibliografia

• Art now. Sztuka przełomu tysiąclecia, red. B. Reimschneider, U. Grosenick, Kolonia 2001.

• Ferrari S., Sztuka XX wieku, Arkady 2002.

• Fride P., Carrasat R., Style i kierunki w malarstwie, Arkady 1999.

• Little S., Izmy. Sztuka, Dom Wydawniczy Elipsa 2007.

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. Krystyna Kubalska‑Sulkiewicz, Warszawa, 2003.

• https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/faktura;3899675.html

• https://zacheta.art.pl/pl/mediateka-i-publikacje/faktura?filters=eyJhY3RpdmUiOjEsInNlbGVjdGVkIjoxLCJvcmRlciI6IlJBTkQgKFwiMjAxOTAzMTZcIikifQ%3D%3D