Grafika przedstawia schemat glikolizy. Glukoza pod wpływem ATP przechodzi w fosfoheksoze, która następnie również pod wpływem ATP ulega przemianie w bisfosfoheksoze. W obu reakcjach ATP przechodzi w ADP. Bisfosfoheksaza ulega reakcji, której produktem są dwie cząsteczki fosfotriozy. Następnie pod wpływem dwóch cząsteczek NAD plus, pełniących rolę utleniacza, które przechodzą w dwie cząsteczki NADH plus H plus z dwóch cząsteczek fosfotriozy otrzymywane są dwie cząsteczki 1,3-bisfosfoglicerynianu. Ten pod wpływem dwóch cząsteczek ADP przechodzi w dwie cząsteczki fosfoenolopirogronianu, który pod wpływem ADP ulega przemianie w dwie cząsteczki pirogronianu. W obu tych reakcjach ADP przechodzi w ATP.

Grafika przedstawia rozmieszczenie uniwersalnych przenośników elektronów i protonów w reakcjach cyklu Krebsa. Cykl Krebsa rozpoczyna się przyłączeniem Acetylo-CoA do czterowęglowego szczawiooctanu, w wyniku czego powstaje sześciowęglowy cytrynian. Następnie przekształca się on w sześciowęglowy izocytrynian, który ulega dekarboksylacji oraz utlenieniu z wykorzystaniem NAD+, w wyniku czego powstaje pięciowęglowy alfaketoglutaran oraz dwutlenek węgla. Alfaketoglutaran również ulega dekarboksylacji, utlenieniu przez NAD+ oraz defosforylacji przez GDP, w wyniku czego powstaje czterowęglowy bursztynian, dwutlenek węgla oraz GTP. Bursztynian ulega utlenieniu z wykorzystaniem FAD, powstaje czterowęglowy fumaran oraz FADH2. Do fumaranu przyłącza się cząsteczka wody, powstaje czterowęglowy jabłczan, który z wykorzystaniem NAD+ zostaje utleniony do czterowęglowego szczawiooctanu, który bierze udział w ponownym przebiegu cyklu Krebsa.

Grafika przedstawia łańcuch oddechowy. Przedstawiona jest dwuwarstwa fosfolipidowa, w której znajdują się kanały. Wolne elektrony pochodzące z reakcji NADH+ pełniącego funkcję reduktora z H+, w wyniku której powstaje NAD+ oraz z reakcji FADH2 pełniącego funkcję reduktora, transportowane są przez kompleks związków w błonie. Przez błonę przenikają jony wodoru. Elektrony po przebyciu całego łańcucha transportu elektronów tworzą wraz z jonami wodoru oraz tlenem cząsteczki wody. Na końcu łańcucha przez syntazę ATP przechodzą jony wodoru, co napędza reakcję fosforylacji ADP, w wyniku czego powstaje ATP.