Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika tarcia statycznego

Obejrzyj film prezentujący pomiar granicznego kąta, przy którym drewniany klocek, wraz z umieszczonym na nim dodatkowym obciążeniem, zaczyna się zsuwać z równi pochyłej. Pomiar tego kąta wykorzystamy do wyznaczenia współczynnika tarcia statycznego tego klocka o równię.

Zapoznaj się z filmem prezentującym pomiar granicznego kąta, przy którym drewniany klocek, wraz z umieszczonym na nim dodatkowym obciążeniem, zaczyna się zsuwać z równi pochyłej. Pomiar tego kąta wykorzystamy do wyznaczenia współczynnika tarcia statycznego tego klocka o równię.

Po obejrzeniu filmu przeczytaj i wykonaj zamieszczone poniżej polecenia, przy pomocy których krok po kroku pokazujemy i tłumaczymy, w jaki sposób należy „analizować” wykonane pomiary. Polecenia te pomogą Ci zinterpretować uzyskane wyniki i określić wartość współczynnika tarcia.

Po zapoznaniu się z filmem wykonaj zamieszczone poniżej polecenia, przy pomocy których krok po kroku pokazujemy i tłumaczymy, w jaki sposób należy „analizować” wykonane pomiary. Polecenia te pomogą Ci zinterpretować uzyskane wyniki i określić wartość współczynnika tarcia.

R1Wq7meOYuuZe
Film przedstawia eksperyment, w którym klocek drewniany zsuwa się z równi pochyłej. Na podstawie kąta nachylenia równi wyznaczany jest współczynnik tarcia statycznego. Zapoznaj się z audiodeskrypcją filmu.

I. Na rozgrzewkę...

Polecenie 1
RgmI0RLxGncd3
Wskaż, spośród poniższych, elementy wyposażenia nieprzydatne w wykonywanym doświadczeniu. Możliwe odpowiedzi: 1. amperomierz, 2. deska (równia), 3. kątomierz, 4. klocek, 5. linijka, 6. odważniki, 7. waga, 8. woltomierz

II. Przedstawienie wyników w tabeli i na wykresie

Polecenie 2

Zapoznaj się z wynikami pomiarów. Przygotuj tabelkę wyników, np. w arkuszu kalkulacyjnym oraz wykres kąta αg w funkcji m – masy odważników dociążających klocek. Następnie zapoznaj się z tabelą wyników oraz z wykresem zależności αg(m) zamieszczonymi w odpowiedziach. Sprawdź, czy Twoja tabela i wykres są takie same. Jeśli stwierdzisz niezgodność, usuń ją.

Polecenie 3
R1CJ6AjSok9Gz
Zgodnie z wyprowadzonym wyrażeniem kąt graniczny αg, przy którym następuje zerwanie tarcia statycznego zależy wyłącznie od współczynnika tarcia statycznego f klocka o deskę. Można więc postawić hipotezę, że kąt graniczny nie zależy od masy m dodanych **klocków** [odważników?]. Wskaż najbardziej trafny wniosek związany z tą hipotezą, wynikający z analizy wykresu. Możliwe odpowiedzi: 1. Wykres nie ma żadnego związku z tą hipotezą., 2. Wykres nie ma żadnego związku z tą hipotezą, gdyż na osi rzędnych odłożono wysokość hg, a nie kąt graniczny αg., 3. Wykres nie pozwala rozstrzygnąć tej hipotezy, gdyż uzyskane wartości αg są różne., 4. Wykres pokazuje, że zmierzone wartości αg są wprawdzie różne, ale różnice te wynikają raczej z niepewności pomiarowej, niż z zależności od dodanej masy.

III. Wyznaczanie wartości oraz niepewności pomiaru kąta

Polecenie 4

Oblicz αśr. Wykorzystaj przygotowany arkusz kalkulacyjny i uzupełnij tabelę o odpowiedni wiersz.

Polecenie 5

Oblicz niepewność standardową u(αg) pomiaru kąta granicznego. Wykorzystaj przygotowany arkusz kalkulacyjny i zastosuj odpowiednie wzory. Jeśli ich nie pamiętasz - zajrzyj do podpowiedzi.

Ważne!

Tę część opracowania wyników podsumowujemy podając αg oraz u(αg):

przy czym dopuszczalny jest też poniższy zapis:

Zauważ, że wartość średnia została zaokrąglona do takiej liczby cyfr znaczących, by ostatnia cyfra znacząca wyniku odpowiadała ostatniej cyfrze znaczącej niepewności pomiaru.

Powyższy wynik można nanieść na wykres, na którym umieszczono kolejne wyniki pomiaru kąta granicznego:

R1LMjgrsWScbd
Wykres niepewności pomiarowych dla wykonanego eksperymentu
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0. https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl.

Na wykresie punkty pomiarowe wraz z odcinkami niepewności granicznych są zaznaczone kolorem czerwonym (zob. Polecenie 1.). Ciągłą niebieską linią zaznaczono średnią wartość kąta:  (zob. Polecenie 4.), a niebieskimi przerywanymi liniami zaznaczono niepewność pomiarową tej wielkości (zob. Polecenie 5.). Z wykresu wynika, że pierwszy pomiar, dla klocka obciążonego masą , znacząco odbiega od pozostałych. Leży on poza odcinkiem niepewności zmierzonego kąta granicznego: .

IV. Wyznaczenie współczynnika tarcia statycznego klocka o deskę oraz niepewności jego pomiaru

Ważne!

Wartość współczynnika tarcia nie jest wyznaczana bezpośrednio – na podstawie pojedynczego pomiaru przyrządem. W naszym doświadczeniu współczynnik tarcia f jest wyznaczany jako wielkość mierzona pośrednio. Oznacza to, że f jest funkcją wielkości zmierzonej bezpośrednio: kąta granicznego αg, przy którym zerwane zostaje tarcie statyczne, skoro

Niepewność pomiarową takiej wielkości, tzn. zależnej od jednego pomiaru bezpośredniego, wyznacza się z następującego wzoru:

czyli

gdzie jest niepewnością standardową pomiaru kąta, którą wyznaczyliśmy w ramach jednego z poprzednich poleceń.

Metody wyznaczania niepewności w pomiarach pośrednich są szczegółowo omówione w e‑materiale pt. Niepewności pomiarów pośrednich.

Polecenie 6

Oblicz wartość współczynnika tarcia uzyskaną w tym doświadczeniu.

Polecenie 7

Oblicz niepewność pomiaru pośredniego u(f), związaną z niepewnością pomiaru bezpośredniego u(αg).

Ważne!

Możemy już podać ostateczny wynik naszego pomiaru:

co można również zapisać w następujący sposób:

Wartość f została zaokrąglona do trzeciej cyfry po przecinku, ponieważ ostatnia cyfra znacząca niepewności pomiaru przypada właśnie na trzecią cyfrę po przecinku.