Prezentacja TED
Wymień rodzaje akwenów opisywanych w poezji i utrwalanych w malarstwie Młodej Polski.
Wynotuj motywy, którymi wzbogacano wizje mórz i innych akwenów w poezji i malarstwie przełomu stuleci.
Z Kasprowego WierchuBrązowozłotym liściem błyszczą się skorusze
głęboko w zagęstwionej Wierchcichej dolinie;
wkoło gładkich uboczy olbrzymie pustynie,
okryte przez pożółkłozłotej trawy plusze.Wiatr. Huczą zamgławione nad wierchami głusze,
słońce ma blask ołowiu – – wtem z południa płynie
biały, podarty obłok – rozwiał w chmur głębinie
olśniewających blasków pełne pióropusze.W śnieżnomodro‑ognistych barw fosfor się mieni,
pali się na powietrzu i jak szmat płomieni
wznosi się i zwisa wśród otchłani mglistej.A od północy błękit krysztalno‑przejrzysty,
cud błękitu! w mgieł wpłynął sine fijolety
i objął w blask dalekich gór złociste grzbiety
Tysiąc sześćset dwudziesty trzeci sonet o GiewoncieWsparty o granit skały na Giewontu szczyty
Patrzę i zachód słońca wielbię, a me wargi
Drżą hymnem uwielbienia, jak sypią się piargi,
Jak zamrożone w biegu głazów stalaktyty!Żelazny krzyż w dal błyszczy, rycerza cygaro
Światu symbol odwieczny, a gencjanygencjany kwitną...
Niebo barwę przybrało opalno‑błękitno-
Malachitowo‑srebrno‑pozłocisto‑szarą.Z dali płynie ton smętny fujarki juhasa,
Z kosodrzewu blask bucha, z ognia dym się wije,
Cicho by było, gdyby Giewont jeszcze stał gdzie w kącie,A tak?... szarzeje w mroku granitowa masa
I można za ten pewnik oddać nawet szyję:
Znajdą cię i opiszą znów, biedny Giewoncie!