Film
Obejrzyj film i rozważ charakter relacji, jakie istnieją między postawamipostawami i poglądami, między tym, co ludzie mówią o świecie, a tym, jak postępują w stosunku do innych.
Zapoznaj się z filmem i rozważ charakter relacji, jakie istnieją między i poglądami, między tym, co ludzie mówią o świecie, a tym, jak postępują w stosunku do innych.
Wskaż, które z podanych stwierdzeń są prawdziwe, a które fałszywe.
Stwierdzenie | Prawda | Fałsz |
W osobowości człowieka sowieckiego oddaniu kolektywowi i/lub władzy towarzyszyć może agresja w stosunku do słabszych. | □ | □ |
Pojęcie „homo sovieticus” powstało na określenie demoralizacji obywatela sowieckiej Rosji „zepsutego” przez system komunistyczny. | □ | □ |
Oportunizm i koniunkturalizm to cechy sprzeczne, które nie mogą wystąpić obok siebie w jednym typie ludzkiej osobowości. | □ | □ |
Ksiądz Józef Tischner używał pojęcia „homo sovieticus” tylko dla określenia ateistów. | □ | □ |
Można powiedzieć, że w swoich analizach Aleksander Zinowiew zmienił homo sovieticus ze wzoru w antywzór. | □ | □ |
Osobowość określana mianem człowieka sowieckiego ujawnić się może w różnych typach ustrojów – zarówno w socjalizmie czy komunizmie, jak i kapitalizmie. | □ | □ |
Zapoznaj się z fragmentem ustawy i wykonaj polecenie.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilnyArt. 117. Przedawnienie roszczeń majątkowych § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. § 2. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne. § 21. Po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi.
Słownik
(z łac. conformo – nadaję kształt); w pierwszym znaczeniu, to zmiana zachowania pod naciskiem faktycznym lub wyobrażonym innych osób; w drugim, to podporządkowanie zasadom, regułom obowiązującym w zbiorowościach lub w całym społeczeństwie
postawa człowieka, który zachowuje się nie zgodnie z zasadami współżycia społecznego, ale kierując się tylko swoim własnym interesem; zajmuje taką postawę wobec rzeczywistości, która pozwoli mu osiągnąć korzyść dzięki chwilowym, sprzyjającym warunkom; jest to negacja zasady głoszącej wierność przyjmowanym ideałom
(z łac. opportunus – wiatr wiejący w kierunku portu); określenie zbieżne z koniunkturalizmem; o ile jednak koniunkturalizm stosuje się najczęściej do oceny pojedynczych zachowań, o tyle oportunizm to określenie ludzkiej osobowości (z więc czegoś – w większym stopniu – trwałego); oportunista rezygnuje ze stałych zasad i przekonań moralnych, aby go one nie wiązały przy dokonywaniu wyborów; oportunista bowiem wybiera zawsze to co jest dla niego korzystne
właściwa danej osobie, zorganizowana struktura motywacji, właściwości, cech, postaw i kompetencji działania, będącą biograficznym wynikiem radzenia sobie jednostki z wymogami środowiska i własnego organizmu
uwewnętrzniona przez jednostkę, wyuczona skłonność (akt woli przejawiający się w czynach) do reagowania w społecznie określony sposób, szczególnie przez podejmowanie określonych działań w odpowiedzi na oczekiwania społeczne
(z łac. socialis – społeczny, towarzyski); uspołecznienie, proces nabywania przez podmiot umiejętności (a przede wszystkim przyswajania sytemu wartości, norm i wzorów zachowań akceptowanych i podtrzymywanych przez zbiorowość lub społeczeństwo).; proces w którym jednostka ze swoimi specyficznymi biologicznymi i psychicznymi dyspozycjami, staje się dojrzała społecznie; w wyniku tego zostaje wyposażona w dynamicznie podtrzymywane w okresie całego życia zdolności i umiejętności skutecznego działania w obrębie całego społeczeństwa (jak i w poszczególnych jego elementach); jednocześnie jest to proces powstawania i rozwoju osobowości zachodzący we wzajemnej zależności ze społecznie przekazywanym środowiskiem socjalnym i materialnym