Fotografia przedstawia mężczyznę trzymającego kamerę na prawym ramieniu. Jest ubrany w czarną koszulę, której górny guzik jest rozpięty. Wizjer kamery przysłania jego oczy, rzucając cień na nos oraz górną wargę. Na czole mężczyzny widać delikatne zmarszczki. Jego czarne włosy są krótkie. Kamerzysta za pomocą obu dłoni trzyma korpus kamery skierowanej do przodu. Tło jest czarne.
Fotografia przedstawia mężczyznę trzymającego kamerę na prawym ramieniu. Jest ubrany w czarną koszulę, której górny guzik jest rozpięty. Wizjer kamery przysłania jego oczy, rzucając cień na nos oraz górną wargę. Na czole mężczyzny widać delikatne zmarszczki. Jego czarne włosy są krótkie. Kamerzysta za pomocą obu dłoni trzyma korpus kamery skierowanej do przodu. Tło jest czarne.
Filmowiec
Kamerzysta w trakcie pracy, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Kamerzysta w trakcie pracy, fotografia, licencja: CC BY 3.0.
Wprowadzenie
Film jest dziedziną sztuki, którą można określić jako ruchomy obraz powstały z połączenia wielu sztuk i spełnienia marzeń o artystycznych realizacjach. Nie bez powodu określany jest jako dziesiąta muza. Zespala bowiem sztuki wizualne, literaturę i muzykę, co jednak nie oznacza, że wyłącznie je kopiuje.
Zastosowane w filmie środki artystyczne poszerzają możliwości obrazu i dźwięku, korzystają z malarstwa, fotografii, muzyki, ale łączą je, wprowadzają nowy wymiar do obrazu, zyskując szerokie grono odbiorców.
Kim zatem jest człowiek, który zajmuje się tworzeniem filmu?
Krótka odpowiedź – filmowiec jest zbyt ogólna, bo film jest produkcją, nad którą pracuje cały sztab ludzi.
Nauczysz się
przedstawiać historię współczesnego filmu;
charakteryzować pracę filmowca;
prezentować etapy powstawania filmu;
określać skład ekipy filmowej;
wskazywać wielkie współczesne produkcje filmowe;
łączyć wielkie produkcje filmowe z ich z reżyserami;
wykorzystywać w wypowiedzi pojęcia charakterystyczne dla języka filmu;
wskazywać inne dziedziny sztuki powiązane z filmem.
Właściwe określenie, kim jest filmowiec, wymaga dokładnego sprecyzowania terminu, z którego się on wywodzi, czyli filmu. Według Ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii:
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R1P8W3HC9Zm1w
Dz.U.2021.257 tj. Akt obowiązujący. Wersja od: 8 lutego 2021 r. Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośniku umożliwiającym wielokrotne odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość, wyrażającą akcję (treść) w indywidualnej formie, a ponadto, z wyjątkiem utworów dokumentalnych i animowanych, przewidziany do wyświetlania w kinie jako pierwszym polu eksploatacji w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmem jest również utwór, który z powodu okoliczności niezawinionych nie został wyświetlony w kinie.
Dz.U.2021.257 tj. Akt obowiązujący. Wersja od: 8 lutego 2021 r. Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośniku umożliwiającym wielokrotne odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość, wyrażającą akcję (treść) w indywidualnej formie, a ponadto, z wyjątkiem utworów dokumentalnych i animowanych, przewidziany do wyświetlania w kinie jako pierwszym polu eksploatacji w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmem jest również utwór, który z powodu okoliczności niezawinionych nie został wyświetlony w kinie.
Dz.U.2021.257 tj. Akt obowiązujący. Wersja od: 8 lutego 2021 r., dostępny w internecie: https://sip.lex.pl/akty‑prawne/dzu‑dziennik‑ustaw/kinematografia‑17204285 [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: Dziennik Ustaw, Dz.U.2021.257 tj. Akt obowiązujący. Wersja od: 8 lutego 2021 r, dostępny w internecie: https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/kinematografia-17204285 [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Michał Zabłocki tak definiuje pracę filmowca, w swoim artykule na stronie Stowarzyszenia Filmowców Polskich:
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
RRz5vp3IVNORn
Produkcja filmowa. Producent Filmowy. Elementy technologii produkcji filmu Każdy kto zamierza zainteresować się poważnie produkcją filmów i stanem rynku filmowego w Polsce, powinien przede wszystkim zapoznać się z podstawami prawnymi branży filmowej - jednej z ważniejszych społecznie części rynku audiowizualnego. Na gruncie ustawy - aktu prawnego najwyższej rangi, poza Konstytucją - te podstawy prawne opierają się na nowej, uchwalonej 30 czerwca 2005 r. Ustawie o Kinematografii (Dz.U. 132/ 2005), która zastąpiła swą poprzedniczkę z 1987 roku. W tym dokumencie (…) produkcja filmowa jest krótko scharakteryzowana jako „zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej” (…) Z ogólnej definicji produkcji filmowej wynika także, że jej uruchomienie, kierowanie przebiegiem i szczęśliwe doprowadzenie do finału, co umożliwia sprzedaż filmu do kin, telewizji oraz eksploatacji w różnych innych formach, jest wieloetapowym działaniem sprawczym, o wielorakich aspektach, co wymaga wszechstronnych umiejętności, wiedzy i zdolności. Te wszystkie zalety powinien posiadać podmiot organizujący produkcję filmową, czyli producent -”geniusz, który przypadkowo znalazł się w środowisku filmowym”. Ustawa o kinematografii definiuje producenta jako osobę fizyczną lub osobę prawną, lub jako jednostkę organizacyjną o której mowa w art.33’ § 1 Kodeksu Cywilnego (czyli jednostkę bez osobowości prawnej, ale gdy ustawa przyznaje jej zdolności prawne, zrównaną w uprawnieniach i obowiązkach z osobami prawnymi), która „...podejmuje inicjatywę, faktycznie prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu”. (…) Ustawa definiuje też koproducenta filmu. Jest to „podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.” Definicje te nie wyczerpują skądinąd ciekawego tematu: kim jest lub kim powinien być producent filmu? (…) W dziedzinie finansowania, najdogodniejsze warunki wspierania producentów stwarzają źródła publiczne, a zwłaszcza Polski Instytut Sztuki Filmowej, który oferuje warunki do udzielania dotacji, pożyczki lub poręczenia na wiele prac preprodukcyjnych i produkcyjnych, oraz na dystrybucję i inne cele - opisane w tzw. programach operacyjnych. (…) Z kolei na czele ekipy stoi reżyser (nierzadko występujący także w roli producenta lub koproducenta), a jego najbliższym współpracownikiem artystycznym jest zwykle operator obrazu. Obok reżysera, najważniejszym ogniwem władzy w ekipie jest kierownik produkcji - zajmujący się bezpośrednią organizacją pracy w grupie produkcyjnej (nazywanej także zwyczajowo grupą zdjęciową). To kierownik produkcji (…) uczestniczy w profesjonalnym sporządzeniu kosztorysu filmu i doborze dalszych realizatorów (m.in. scenografa, kostiumografa, charakteryzatora, montażysty, operatora dźwięku) i pracowników „pomocniczo‑twórczych” (wielu specjalności).
Produkcja filmowa. Producent Filmowy. Elementy technologii produkcji filmu Każdy kto zamierza zainteresować się poważnie produkcją filmów i stanem rynku filmowego w Polsce, powinien przede wszystkim zapoznać się z podstawami prawnymi branży filmowej - jednej z ważniejszych społecznie części rynku audiowizualnego. Na gruncie ustawy - aktu prawnego najwyższej rangi, poza Konstytucją - te podstawy prawne opierają się na nowej, uchwalonej 30 czerwca 2005 r. Ustawie o Kinematografii (Dz.U. 132/ 2005), która zastąpiła swą poprzedniczkę z 1987 roku. W tym dokumencie (…) produkcja filmowa jest krótko scharakteryzowana jako „zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej” (…) Z ogólnej definicji produkcji filmowej wynika także, że jej uruchomienie, kierowanie przebiegiem i szczęśliwe doprowadzenie do finału, co umożliwia sprzedaż filmu do kin, telewizji oraz eksploatacji w różnych innych formach, jest wieloetapowym działaniem sprawczym, o wielorakich aspektach, co wymaga wszechstronnych umiejętności, wiedzy i zdolności. Te wszystkie zalety powinien posiadać podmiot organizujący produkcję filmową, czyli producent -”geniusz, który przypadkowo znalazł się w środowisku filmowym”. Ustawa o kinematografii definiuje producenta jako osobę fizyczną lub osobę prawną, lub jako jednostkę organizacyjną o której mowa w art.33’ § 1 Kodeksu Cywilnego (czyli jednostkę bez osobowości prawnej, ale gdy ustawa przyznaje jej zdolności prawne, zrównaną w uprawnieniach i obowiązkach z osobami prawnymi), która „...podejmuje inicjatywę, faktycznie prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu”. (…) Ustawa definiuje też koproducenta filmu. Jest to „podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.” Definicje te nie wyczerpują skądinąd ciekawego tematu: kim jest lub kim powinien być producent filmu? (…) W dziedzinie finansowania, najdogodniejsze warunki wspierania producentów stwarzają źródła publiczne, a zwłaszcza Polski Instytut Sztuki Filmowej, który oferuje warunki do udzielania dotacji, pożyczki lub poręczenia na wiele prac preprodukcyjnych i produkcyjnych, oraz na dystrybucję i inne cele - opisane w tzw. programach operacyjnych. (…) Z kolei na czele ekipy stoi reżyser (nierzadko występujący także w roli producenta lub koproducenta), a jego najbliższym współpracownikiem artystycznym jest zwykle operator obrazu. Obok reżysera, najważniejszym ogniwem władzy w ekipie jest kierownik produkcji - zajmujący się bezpośrednią organizacją pracy w grupie produkcyjnej (nazywanej także zwyczajowo grupą zdjęciową). To kierownik produkcji (…) uczestniczy w profesjonalnym sporządzeniu kosztorysu filmu i doborze dalszych realizatorów (m.in. scenografa, kostiumografa, charakteryzatora, montażysty, operatora dźwięku) i pracowników „pomocniczo‑twórczych” (wielu specjalności).
Michał Zabłocki, Produkcja filmowa. Producent Filmowy. Elementy technologii produkcji filmu, dostępny w internecie: https://www.sfp.org.pl/wydarzenia,111,1691,0,1,Produkcja‑filmowa‑producent‑definicje.html [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: Michał Zabłocki, Produkcja filmowa. Producent Filmowy. Elementy technologii produkcji filmu, dostępny w internecie: https://www.sfp.org.pl/wydarzenia,111,1691,0,1,Produkcja-filmowa-producent-definicje.html [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Kto_pracuje_na_planie_filmowym
Kto pracuje na planie filmowym?
Polecenie 1
Zapoznaj się z opisami poszczególnych osób pracujących na planie filmowymPlan (filmowy)planie filmowym.
Aby zobaczyć treść klikaj na poszczególne tematy.
RlLr7WcKxt8GU
Producent. Producent odpowiada cały cykl produkcji. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym. Czuwa nad procesem powstawania filmu. Pilnuje terminów i budżetu., Reżyser. Reżyser pełni kontrolę filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Współpracuje też z innymi artystami – charakteryzatorami, technikami, operatorem., Scenarzysta. Scenarzysta opracowuje scenariusz z dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń, dba o ich spójność i płynność., Oprerator filmowy. Operator filmowy określany jest także jako operator kamery, kierownik zdjęć, autor zdjęć. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., Montażysta. Montażysta odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., Scenograf. Scenograf zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu – scenografią, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., Kostiumograf. Kostiumograf jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., Technik obrazu cyfrowego. Technik obrazu cyfrowego odpowiada za tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii.
Producent. Producent odpowiada cały cykl produkcji. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym. Czuwa nad procesem powstawania filmu. Pilnuje terminów i budżetu., Reżyser. Reżyser pełni kontrolę filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Współpracuje też z innymi artystami – charakteryzatorami, technikami, operatorem., Scenarzysta. Scenarzysta opracowuje scenariusz z dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń, dba o ich spójność i płynność., Oprerator filmowy. Operator filmowy określany jest także jako operator kamery, kierownik zdjęć, autor zdjęć. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., Montażysta. Montażysta odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., Scenograf. Scenograf zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu – scenografią, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., Kostiumograf. Kostiumograf jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., Technik obrazu cyfrowego. Technik obrazu cyfrowego odpowiada za tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii.
Opis przedstawiający prace najważniejszych osób na planie filmowym, online‑skills , CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Opis przedstawiający prace najważniejszych osób na planie filmowym, licencja: CC BY 3.0.
Żmudny proces powstawania filmu składa się z trzech etapów. Każdy z nich wiąże się z innymi czynnościami, ale wszystkie są od siebie zależne. Poniżej przedstawiono wszystkie fazy tworzenia filmu.
Polecenie 2
Zapoznaj się z elementami poszczególnych faz tworzenia filmu.
Aby zobaczyć treść klikaj na poszczególne tematy.
REK6IeJHQniNV
Preprodukcja. Poszukiwanie inwestorów.
Oszacowanie budżetu filmu na podstawie scenariusza.
Utworzenie grupy zdjęciowej (zdjęcia próbne i casting.
Sporządzenie scenopisu.
Opracowanie projektów i dokumentacji scenograficznej oraz środków inscenizacyjnych.
Przygotowanie należytej dokumentacji i opracowanie kosztorysu.
Wybór tytułu., Produkcja. Okres zdjęciowy – nagrywanie wszystkich ujęć na planie.
Okres niezdjęciowy (dni wolne)., Postprodukcja. Montaż obrazu
Tworzenie efektów wizualnych.
Montaż dźwięku.
Projekcja zmontowanego filmu
Preprodukcja. Poszukiwanie inwestorów.
Oszacowanie budżetu filmu na podstawie scenariusza.
Utworzenie grupy zdjęciowej (zdjęcia próbne i casting.
Sporządzenie scenopisu.
Opracowanie projektów i dokumentacji scenograficznej oraz środków inscenizacyjnych.
Przygotowanie należytej dokumentacji i opracowanie kosztorysu.
Wybór tytułu., Produkcja. Okres zdjęciowy – nagrywanie wszystkich ujęć na planie.
Okres niezdjęciowy (dni wolne)., Postprodukcja. Montaż obrazu
Tworzenie efektów wizualnych.
Montaż dźwięku.
Projekcja zmontowanego filmu
Opis poszczególnych faz tworzenia filmu, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Opis poszczególnych faz tworzenia filmu, licencja: CC BY 3.0.
RhqTlhbyj6DSJ
Fotografia przedstawia aktora, którym jest Arnold Schwarzenegger i reżysera Jamesa Camerona na planie filmu „Terminator 3”. Schwarzenegger stoi po lewej stronie i został sfotografowany jako mężczyzna w średnim wieku, ubrany w ciemne skórzane spodnie i skórzaną kurtkę, spod której widoczna jest szara koszulka z czarno‑czerwoną grafiką. Na jego twarzy widoczna jest charakteryzacja filmowa – liczne rany i popękana cyberskóra, wykonana głównie na prawej stronie jego twarzy. Po prawej stronie stoi reżyser filmu, James Cameron - mężczyzna w średnim wieku o średniej długości ciemnym zaroście i siwych włosach. Cameron sprawia wrażenie zadowolonego, jest uśmiechnięty, a jego spojrzenie skierowane jest w bok. Ma na sobie czarno‑brązową kamizelkę, zieloną koszulę w paski oraz niebieskie jeansy. Jego ręce są skrzyżowane.
„Arnold Schwarzenegger i James Cameron na planie filmu Terminator 3”, fot. TriStar Pictures, 2002 r., fandimefilmu.cz , CC BY 3.0
Źródło: TriStar Pictures, „Arnold Schwarzenegger i James Cameron na planie filmu Terminator 3”, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.fandimefilmu.cz/clanek/23245-terminator-proc-james-cameron-svoji-serii-po-druhem-filmu-opustil [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R14qAFuxQkAl9
Fotografia przedstawia Andrzeja Wajdę w trakcie prac na planie filmowym. Wajda został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku, o siwych włosach zaczesanych do tyłu. Ubrany jest w niebieską koszulę oraz jasne spodnie. Reżyser pochylony jest nad stołem, na którym znajdują się rekwizyty filmowe. Jest on w centrum ujęcia. Wokół Wajdy zebrała się grupa słuchających go aktorów przebranych w stroje filmowe. Większość z nich ma na sobie mundury w kolorze granatowym z kolorowymi dodatkami.
Plan filmu „Pan Tadeusz” w reżyserii Andrzeja Wajdy, 1999 r., gazeta.pl, CC BY 3.0, fotograf: Sławomir Kamiński/Agencja Gazeta
Źródło: Sławomir Kamiński, Plan filmu „Pan Tadeusz” w reż. Andrzeja Wajdy, Fotografia, dostępny w internecie: https://kultura.gazeta.pl/kultura/56,114438,21969271,zaraz-przyjda-aktorzy-i-wszystko-nam-zepsuja-najciekawsze.html [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0. Agencja Gazeta.
Zapoznaj się z rozmową Julii Właszczuk z Kingą Dębską dotycząca cech, które powinien posiadać dobry reżyser.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R1Q0ev1L0sKSh
Fragment wywiadu pod tytułem „Filmowiec może tkwić” przeprowadzonego przez Julię Właszczuk (dalej jako JW) z Kingą Dębską (dalej jako KD), reżyserką, scenarzystką i jurorką pierwszej polskiej edycji filmowego konkursu Nespresso Talents w każdym z nasJW: Reżyser to osoba, która zbiera wszystkie jednostki w zespół, jest liderem grupy. W jednym z wywiadów powiedziałaś, że na planie jesteś „surową mamą”. Jakie cechy powinien mieć dobry reżyser?
KD: Gdy wchodzę na plan, staram się traktować wszystkich, bez względu na to, czy są to aktorzy czy asystenci, równo, jak swoich współpracowników. Razem tworzymy historię, bez tych ludzi nie dałabym rady, każdy jest tak samo potrzebny. Ważne jest również to, by osoba stająca za kamerą umiała odróżnić prawdę od fałszu. Oczywiście, zawsze trzeba mieć również bardzo dużo szczęścia, żeby spotkać na swojej drodze odpowiednich ludzi. Ale jeżeli ktoś tego naprawdę chce, to uda się mu zgromadzić zgrany zespół.
JW: Co dla ciebie jako ambasadorki, reżyserki, a co jako widzki jest najważniejsze, gdy oglądasz film po raz pierwszy?
KD: Przede wszystkim prawda, o której wspomniałam. Najbardziej interesują mnie historie, które pokazują wielowymiarowość i niejednoznaczność człowieka. Lubię, kiedy twórca stara się odnaleźć ukryty w rzeczywistości sens, a nie tylko ją portretuje. Doceniam również, kiedy ze mną jako z widzem, rozmawia przez swoją historię o tym, co jest dla danego twórcy ważne.
Fragment wywiadu pod tytułem „Filmowiec może tkwić” przeprowadzonego przez Julię Właszczuk (dalej jako JW) z Kingą Dębską (dalej jako KD), reżyserką, scenarzystką i jurorką pierwszej polskiej edycji filmowego konkursu Nespresso Talents w każdym z nasJW: Reżyser to osoba, która zbiera wszystkie jednostki w zespół, jest liderem grupy. W jednym z wywiadów powiedziałaś, że na planie jesteś „surową mamą”. Jakie cechy powinien mieć dobry reżyser?
KD: Gdy wchodzę na plan, staram się traktować wszystkich, bez względu na to, czy są to aktorzy czy asystenci, równo, jak swoich współpracowników. Razem tworzymy historię, bez tych ludzi nie dałabym rady, każdy jest tak samo potrzebny. Ważne jest również to, by osoba stająca za kamerą umiała odróżnić prawdę od fałszu. Oczywiście, zawsze trzeba mieć również bardzo dużo szczęścia, żeby spotkać na swojej drodze odpowiednich ludzi. Ale jeżeli ktoś tego naprawdę chce, to uda się mu zgromadzić zgrany zespół.
JW: Co dla ciebie jako ambasadorki, reżyserki, a co jako widzki jest najważniejsze, gdy oglądasz film po raz pierwszy?
KD: Przede wszystkim prawda, o której wspomniałam. Najbardziej interesują mnie historie, które pokazują wielowymiarowość i niejednoznaczność człowieka. Lubię, kiedy twórca stara się odnaleźć ukryty w rzeczywistości sens, a nie tylko ją portretuje. Doceniam również, kiedy ze mną jako z widzem, rozmawia przez swoją historię o tym, co jest dla danego twórcy ważne.
Fragment wywiadu pod tytułem „Filmowiec może tkwić” przeprowadzonego przez Julię Właszczuk z Kingą Dębską, reżyserką, scenarzystką i jurorką pierwszej polskiej edycji filmowego konkursu Nespresso Talents w każdym z nas, dostępny w internecie: https://www.vogue.pl/a/filmowiec‑moze‑tkwic‑w-kazdym‑z-nas [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: KInga Dębska, Julia Właszczuk, Fragment wywiadu pod tytułem „Filmowiec może tkwić” przeprowadzonego przez Julię Właszczuk z Kingą Dębską, reżyserką, scenarzystką i jurorką pierwszej polskiej edycji filmowego konkursu Nespresso Talents w każdym z nas, dostępny w internecie: https://www.vogue.pl/a/filmowiec-moze-tkwic-w-kazdym-z-nas [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Praca_filmowca
Praca filmowca
Zawod_filmowiec
Zawód filmowiec
W filmie Karol Gajos przybliży kim jest filmowiec. Dowiesz się na czym polega praca filmowca, jak ważne jest oświetlenie, jak pisać scenariusz, czym jest scenopis oraz wiele innych rzeczy związanych z pracą filmowca.
R1YZhn6vBCcEn
Film przedstawia tajniki zawodu filmowca. Film porusza kwestię produkcji filmu, o tym jak wygląda typowy dzień filmowca. Film prowadzi Karol Gajos.
Film przedstawia tajniki zawodu filmowca. Film porusza kwestię produkcji filmu, o tym jak wygląda typowy dzień filmowca. Film prowadzi Karol Gajos.
Zawód: filmowiec, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Zawód: filmowiec, licencja: CC BY 3.0.
Jak_powstaja_filmy
Jak powstają filmy?
W tym filmie Karol Gajos opowie jak powstają filmy. Dowiesz się jak wygląda proces produkcji filmu, czym jest plan zdjęciowym oraz montaż i udźwiękowienie filmu.
R1PDafyjIBetn
Film przedstawia tajniki powstawania filmu. Filmu porusza kwestię produkcji filmu. Film prowadzi Karol Gajos.
Film przedstawia tajniki powstawania filmu. Filmu porusza kwestię produkcji filmu. Film prowadzi Karol Gajos.
Jak powstają filmy? - praca filmowca, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jak powstają filmy? - praca filmowca, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 3
Opisz, jaką rolę spełnia w filmie montaż i uzasadnij, dlaczego warto przestrzegać praw autorskich podczas wyboru muzyki.
Rs6mBrZPF9NIz
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Wazne_nurty_kina_II_polowy_XX_wieku
Wybrane nurty kina II połowy XX wieku
Mimo że od narodzin kina w 1895 roku minęło nie aż tak wiele, jak np. od początków malarstwa, rozwój techniki i przemiany społeczno‑polityczne przyczyniły się do szybkiego tempa jego rozwoju. Zmienił się język wypowiedzi, zastosowane środki wyrazu artystycznego, warsztat produkcyjny.
Po II wojnie światowej włoscy reżyserzy jako wyraz sprzeciwu wobec faszyzmu, stworzyli nurt neorealizmu (1943 – 1952) o paradokumentalnej formie i podejmujący w filmie problematykę zaczerpniętą z codziennego życia. Pierwszym filmem tego nurtu uważa się nagrodzony w 1946 r. Wielką Nagrodę Festiwalu na MFF w Cannes film Rzym, miasto otwarte Roberta Rosselliniego (1945).
Zapoznaj się z opisem filmu Rzym, miasto otwarte.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R1DGoV4h652FI
Rzym — miasto otwarte Mimo że film Rzym, miasto otwarte (wprost trudno w to uwierzyć) realizowany był bez dokładnie ustalonego scenariusza i bez ustalonych ról aktorów, stanowi tak bardzo zamknięte i tak doskonale skomponowane dzieło, jakiego trudno by się doszukać we współczesnej kinematografii. Film przedstawia ostatni urywek życia włoskiego komunisty. Wykryty przez Gestapo ucieka, ukrywa się wśród znajomych, jest wydany przez donosicielkę działającą pod wpływem narkotyku i ginie w torturach. Krótko po nim ginie rozstrzelany ksiądz o sympatiach postępowych, któremu nie oszczędzono widoku torturowanego przyjaciela. Rossellini wnika wraz z nami do mieszkań biedoty rzymskiej, wchodzi do pokoiku księdza, wdziera się do luksusowych salonów rzymskiego Gestapo i nie waha się nawet przed ukazaniem izby tortur, chociaż ta jedna scena budzi pewne artystyczne zastrzeżenia akcentami ostrego naturalizmu. Rossellini nie filozofuje, nie rekonstruuje ani życia, ani dekoracji, nie szminkuje swych aktorów, nie każe im grać. Dlatego też nie mamy do czynienia z aktorami, lecz z ludźmi. Dlatego jesteśmy głęboko przejęci niespodziewaną śmiercią bohaterki (Anny Magnani), sceną łapanki, sceną odbicia jeńców i wszystkimi tymi elementami, które składały się na życie pod okupacją. Film bowiem rozgrywa się po „kapitulacji” Badoglio, gdy Niemcy zajęli Rzym, a wojska alianckie utknęły pod Cassino. (…) W wyniku świetnej pracy realizatorów i aktorów, którzy chwycili silny temat i przedstawili go z artystyczną prostotą. Rzym, miasto otwarte jest niewątpliwie jednym z największych dzieł kinematografii powojennej.
Rzym — miasto otwarte Mimo że film Rzym, miasto otwarte (wprost trudno w to uwierzyć) realizowany był bez dokładnie ustalonego scenariusza i bez ustalonych ról aktorów, stanowi tak bardzo zamknięte i tak doskonale skomponowane dzieło, jakiego trudno by się doszukać we współczesnej kinematografii. Film przedstawia ostatni urywek życia włoskiego komunisty. Wykryty przez Gestapo ucieka, ukrywa się wśród znajomych, jest wydany przez donosicielkę działającą pod wpływem narkotyku i ginie w torturach. Krótko po nim ginie rozstrzelany ksiądz o sympatiach postępowych, któremu nie oszczędzono widoku torturowanego przyjaciela. Rossellini wnika wraz z nami do mieszkań biedoty rzymskiej, wchodzi do pokoiku księdza, wdziera się do luksusowych salonów rzymskiego Gestapo i nie waha się nawet przed ukazaniem izby tortur, chociaż ta jedna scena budzi pewne artystyczne zastrzeżenia akcentami ostrego naturalizmu. Rossellini nie filozofuje, nie rekonstruuje ani życia, ani dekoracji, nie szminkuje swych aktorów, nie każe im grać. Dlatego też nie mamy do czynienia z aktorami, lecz z ludźmi. Dlatego jesteśmy głęboko przejęci niespodziewaną śmiercią bohaterki (Anny Magnani), sceną łapanki, sceną odbicia jeńców i wszystkimi tymi elementami, które składały się na życie pod okupacją. Film bowiem rozgrywa się po „kapitulacji” Badoglio, gdy Niemcy zajęli Rzym, a wojska alianckie utknęły pod Cassino. (…) W wyniku świetnej pracy realizatorów i aktorów, którzy chwycili silny temat i przedstawili go z artystyczną prostotą. Rzym, miasto otwarte jest niewątpliwie jednym z największych dzieł kinematografii powojennej.
Wacław Świeradowski, Rzym — miasto otwarte, dostępny w internecie: http://www.filmopedia.org/archiwum/1949/63/4531/Rzym‑miasto‑otwarte.html [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: Wacław Świeradowski, Rzym — miasto otwarte, dostępny w internecie: http://www.filmopedia.org/archiwum/1949/63/4531/Rzym-miasto-otwarte.html [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
W latach 1959 - 1965 we Francji jednym z ośrodków kina autorskiego stała się Nowa Fala. Przełomowym dla rozwoju nurtu był panoramiczny film nakręcany w 1956 roku na barwnej taśmie film I Bóg stworzył kobietę, którego reżyserem był Roger Vadim. Do popularności przyczyniła się kreacja Brigitte Bardot.
Zapoznaj się z fragmentem, w którym omówiona jest postać Brigitte Bardot i jej wpływu na powojenną kinematografię.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
RsZWL287lAHQb
Film, który uczynił Brigitte Bardotgwiazdą i... wylansował kostium bikini Młody, początkujący filmowiec i dziennikarz, Roger Vadim wypatrzył 14‑letnią Bardot podczas sesji zdjęciowej do magazynu Elle. Szybko zostali parą. Gdy Brigitte skończyła 18 lat, wzięli ślub. To Vadim namówił ją, by pofarbowała włosy na blond i ukształtował jej styl bycia. Gdy rozpoczął pracę nad swoim pierwszym, poważnym filmem, I Bóg stworzył kobietę, główną rolę powierzył swojej ukochanej. Bardot wcieliła się w rolę swawolnej Juliete, dziewczyny z Saint‑Tropez, o której względy zabiega trzech mężczyzn.
Ten film to niby prosta, melodramatyczna opowieść. Zrobił jednak furorę ze względu na nowy typ filmowej bohaterki, którą wykreowała Bardotka - kobiety z seksapilem, otwarcie deklarującej, że wyzwoliła się z oków konwenansu, jeżeli chodzi o życie erotyczne. Do historii przeszła nasycona zmysłowością scena tańca na stole. Wydęte usta, lekko przymknięte powieki, kuszące pozy Bardotki - te obrazki ukształtowały gust powojennej młodzieży. Aktorka stała się europejskim odpowiednikiem Marylin Monroe.
Film, który uczynił Brigitte Bardotgwiazdą i... wylansował kostium bikini Młody, początkujący filmowiec i dziennikarz, Roger Vadim wypatrzył 14‑letnią Bardot podczas sesji zdjęciowej do magazynu Elle. Szybko zostali parą. Gdy Brigitte skończyła 18 lat, wzięli ślub. To Vadim namówił ją, by pofarbowała włosy na blond i ukształtował jej styl bycia. Gdy rozpoczął pracę nad swoim pierwszym, poważnym filmem, I Bóg stworzył kobietę, główną rolę powierzył swojej ukochanej. Bardot wcieliła się w rolę swawolnej Juliete, dziewczyny z Saint‑Tropez, o której względy zabiega trzech mężczyzn.
Ten film to niby prosta, melodramatyczna opowieść. Zrobił jednak furorę ze względu na nowy typ filmowej bohaterki, którą wykreowała Bardotka - kobiety z seksapilem, otwarcie deklarującej, że wyzwoliła się z oków konwenansu, jeżeli chodzi o życie erotyczne. Do historii przeszła nasycona zmysłowością scena tańca na stole. Wydęte usta, lekko przymknięte powieki, kuszące pozy Bardotki - te obrazki ukształtowały gust powojennej młodzieży. Aktorka stała się europejskim odpowiednikiem Marylin Monroe.
Film, który uczynił Brigitte Bardot gwiazdą i... wylansował kostium bikini, dostępny w internecie: https://kobieta.interia.pl/moda/news‑film‑ktory‑uczynil‑brigitte‑bardot‑gwiazda‑i-wylansowal‑kost,nId,3359282 [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: Film, który uczynił Brigitte Bardot gwiazdą i... wylansował kostium bikini, dostępny w internecie: https://kobieta.interia.pl/moda/news-film-ktory-uczynil-brigitte-bardot-gwiazda-i-wylansowal-kost,nId,3359282 [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Rz1FFqrTSaMD6
Fotografia przedstawia plakat promujący film „I Bóg stworzył kobietę”. Na pierwszym planie obecna jest Brigitte Bardot - młoda, blondwłosa kobieta, spoglądająca w stronę obiektywu. Na jej oczach można zauważyć makijaż w postaci ciemnej kreski na górnej linii rzęs, jej skóra jest jasna, a usta lekko rozchylone. Kobieta ma krótką grzywkę, częściowo zaczesaną do tyłu, a średniej długości włosy przykrywają jej nagą skórę. Pod wizerunkiem aktorki widoczny jest biały pasek, na którym zostały zawarte informacje o filmie.
Plakat do filmu „I Bóg stworzył kobietę” z wizerunkiem Brigitte Bardot, 1964 r., imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat do filmu „I Bóg stworzył kobietę” z wizerunkiem Brigitte Bardot, Plakat, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/title/tt0049189/mediaviewer/rm1976743169/ [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
Zapoznaj się z fragmentem pracy Jerzego Płażewskiego, w którym mowa jest o tendencjach: obiektywistycznej oraz subiektywistycznej.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R1QNSAbnNGdjF
Jerzy Płażewski, Historia filmu. Wydanie IV uzupełnione Główną tendencją było odchodzenie od równika klasycznej narracji w stronę biegunów: krańcowej o b i e k t y w i z a c j i i krańcowej s u b i e k t y w i z a c j i . (…)
Tendencja obiektywistyczna może być uważana za ostatnią konsekwencję neorealizmu. Jej reprezentanci: etnolog Rouch, socjolog Morin, dokumentaliści Marker i Leacock — uznali nawet filmy Zavattiniego i De Siki za zbyt odległe od życia. Ich zdaniem, samo istnienie fikcji, ułożonego z góry scenariusza, obecność aktorów odgrywających role innych ludzi, przygotowanie w klinicznych warunkach atelier scen uprzednio zaplanowanych — już tworzy barierę między filmem a prawdą. (…)
(…) Tendencje przeciwne, subiektywistyczne, zrodziły się z podobnego przeświadczenia: że najwięcej prawd ma kinematografia do odkrycia we wnętrzu człowieka. (…) W filmach twórców tej tendencji, Resnais'ego, Antonioniego, Tarkowskiego, istotne jest nie jakieś naiwne utożsamianie kamery z okiem bohatera (…), lecz przeniknięcie w cały świat duchowy przedstawianych postaci drogą takich zabiegów, jak komentarz bohatera, monolog wewnętrzny, montaż retrospekcji, montaż myślowych skojarzeń, tryb warunkowy itp.
Obie nowatorskie tendencje, mimo wszelkich różnic, zachowują jednak ten sam wspólny mianownik.
Troszczą się tyleż o wewnętrzne przeżycia bohatera, co i o wewnętrzne przeżycia widza. Zmierzają do maksymalnej aktywizacji odbiorcy, do wywołania u niego podniecenia myślowego oraz wyzwolenia go w pewnych granicach od dyktatury wszechmocnego twórcy, niezostawiającego odbiorcy żadnego marginesu dla swobodnego wnioskowania.
Dyskutowano wiele o „kinie autorskim”. Według kryteriów rygorystycznych miały je tworzyć filmy, w których scenarzysta i reżyser byli tą samą osobą. Gdy praktyka wykazała absurdalność tak pedantycznej definicji, dopuszczano do tego miana po prostu dzieła, w których jeden twórca, reżyser, tak dalece dominował swą osobowością nad resztą zespołu, że stawał się wyłącznym autorem dzieła, jak autor książki czy obrazu (…).
(…) Twórczość taka — i wywołane przez nią dyskusje — świadczyły, bądź co bądź, o dwóch sprawach. Po pierwsze o postępach języka filmowego: filmy takie przed 1940 r., a nawet 1956, były raczej nie do pomyślenia. Po wtóre o rosnącym prestiżu reżysera filmowego w ogóle (…).
Jerzy Płażewski, Historia filmu. Wydanie IV uzupełnione Główną tendencją było odchodzenie od równika klasycznej narracji w stronę biegunów: krańcowej o b i e k t y w i z a c j i i krańcowej s u b i e k t y w i z a c j i . (…)
Tendencja obiektywistyczna może być uważana za ostatnią konsekwencję neorealizmu. Jej reprezentanci: etnolog Rouch, socjolog Morin, dokumentaliści Marker i Leacock — uznali nawet filmy Zavattiniego i De Siki za zbyt odległe od życia. Ich zdaniem, samo istnienie fikcji, ułożonego z góry scenariusza, obecność aktorów odgrywających role innych ludzi, przygotowanie w klinicznych warunkach atelier scen uprzednio zaplanowanych — już tworzy barierę między filmem a prawdą. (…)
(…) Tendencje przeciwne, subiektywistyczne, zrodziły się z podobnego przeświadczenia: że najwięcej prawd ma kinematografia do odkrycia we wnętrzu człowieka. (…) W filmach twórców tej tendencji, Resnais'ego, Antonioniego, Tarkowskiego, istotne jest nie jakieś naiwne utożsamianie kamery z okiem bohatera (…), lecz przeniknięcie w cały świat duchowy przedstawianych postaci drogą takich zabiegów, jak komentarz bohatera, monolog wewnętrzny, montaż retrospekcji, montaż myślowych skojarzeń, tryb warunkowy itp.
Obie nowatorskie tendencje, mimo wszelkich różnic, zachowują jednak ten sam wspólny mianownik.
Troszczą się tyleż o wewnętrzne przeżycia bohatera, co i o wewnętrzne przeżycia widza. Zmierzają do maksymalnej aktywizacji odbiorcy, do wywołania u niego podniecenia myślowego oraz wyzwolenia go w pewnych granicach od dyktatury wszechmocnego twórcy, niezostawiającego odbiorcy żadnego marginesu dla swobodnego wnioskowania.
Dyskutowano wiele o „kinie autorskim”. Według kryteriów rygorystycznych miały je tworzyć filmy, w których scenarzysta i reżyser byli tą samą osobą. Gdy praktyka wykazała absurdalność tak pedantycznej definicji, dopuszczano do tego miana po prostu dzieła, w których jeden twórca, reżyser, tak dalece dominował swą osobowością nad resztą zespołu, że stawał się wyłącznym autorem dzieła, jak autor książki czy obrazu (…).
(…) Twórczość taka — i wywołane przez nią dyskusje — świadczyły, bądź co bądź, o dwóch sprawach. Po pierwsze o postępach języka filmowego: filmy takie przed 1940 r., a nawet 1956, były raczej nie do pomyślenia. Po wtóre o rosnącym prestiżu reżysera filmowego w ogóle (…).
Jerzy Plażewski, Historia filmu. Wydanie IV uzupełnione, Wrocław 1995, s. 199–200.
Źródło: Jerzy Płażewski, Historia filmu. Wydanie IV uzupełnione, s. 199–200, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Swobodny styl francuskiej Nowej Fali wywarł wpływ na amerykańską produkcję filmową. Zaznaczył się w niej nurt Nowe Hollywood(New Hollywood), przypadający na lata 1967 - 1980.
Narracja filmów zrealizowanych przez młodych filmowców odbiega od klasycznych norm. Filmoznawcy często wymieniają lata 1967 - 1969 jako najważniejsze lata w historii kina amerykańskiego. Jednak New Hollywood zapoczątkowały dwa odważne filmy z 1967 roku: Bonnie i ClydeArthura Penna oraz AbsolwentMike’a Nicholsa.
Pojawiły się także wydawnictwa Martina Scorsese, Briana De Palmy, Woody'ego Allena. Amerykańscy reżyserzy Nowej Fali, podobnie jak sympatyczni zbiegowie, którzy tak często byli bohaterami swoich filmów, mieli dobrą passę, dopóki władze - czas i ekonomia - ich dogoniły.
Pod koniec lat 70. niektórym z nich udało się zaadaptować swoje metody do wymogów kręcenia filmów komercyjnych i stworzyli wielkie hity: SpielbergSzczęki (1975) i Bliskie spotkania trzeciego stopnia (1977), De Palma horror Carrie (1976), ScorseseTaksówkarza (1976) i szalenie dochodowa opera kosmiczna George'a LucasaGwiezdne wojny (1977).
W latach 1956 - 1963, pod wpływem przemian w kinie europejskim, m.in. neorealizmu włoskiego oraz wydarzeń październikowych 1956 roku, powstała Polska Szkoła Filmowa. Mimo tematycznej różnorodności, powracały w niej tematy związane z przeżyciami pokolenia Kolumbów i przeżyciami związanymi z II wojną światową.
Zapoznaj się z opisem Polskiej Szkoły Filmowej.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R8lPqev6HVD9M
Ludzie niepodległości: Polska Szkoła Filmowa Kalendarium Polskiej Szkoły Filmowej symbolicznie otwierają i zamykają filmy Andrzeja Munka: Człowiek na torze (1957) i Pasażerka (1963), ukończona już po tragicznej śmierci reżysera. Siedem lat, które okazały się punktem zwrotnym polskiej kultury.
W tym krótkim czasie kino przeszło niewyobrażalną zmianę. Filmy Andrzeja Wajdy, Tadeusza Konwickiego, Kazimierza Kutza, Stanisława Różewicza i Wojciecha Jerzego Hasa szły wbrew popularnym nurtom i oczekiwaniom publiczności, były również doceniane na międzynarodowych festiwalach (Srebrna Palma dla Kanału Wajdy na festiwalu w Cannes, ex aequo z Siódmą pieczęcią Ingmara Bergmana!). Po październikowej odwilży młode pokolenie filmowców mogło wreszcie zrzucić socrealistyczne jarzmo i zmierzyć się z tematami, które w polskim kinie wcześniej nie miały racji bytu. Nagle okazało się, że na ekranie jest miejsce zarówno dla bohaterów, jak i dla tchórzy. Że odreagowując wojenne traumy, można jednocześnie kwestionować polskie mity (i przy okazji tworzyć nowe, czego najlepszym przykładem jest Lotna Wajdy i scena szarży ułanów na niemieckie czołgi). Że kino nie musi schlebiać masowym gustom, ale może uczyć myślenia, podważać autorytety, kwestionować reguły, wręcz budzić dyskomfort. Dzieła, które powstały pod szyldem Polskiej Szkoły Filmowej wywoływały protesty komunistycznych władz, lecz także Kościoła, a bardzo często i widzów, przyzwyczajonych do jasno rozpisanych ról i czarno‑białego widzenia świata.
A przecież Polska Szkoła Filmowa to nie tylko wielcy reżyserzy. To także scenariusze Jerzego Stefana Stawińskiego, wybitne kreacje Bogusława Kobieli, Zbigniewa Cybulskiego, Tadeusza Janczara, działalność Zespołu Filmowego Kadr. Fantastyczny, jeden z najpiękniejszych okresów historii polskiego kina.
Ludzie niepodległości: Polska Szkoła Filmowa Kalendarium Polskiej Szkoły Filmowej symbolicznie otwierają i zamykają filmy Andrzeja Munka: Człowiek na torze (1957) i Pasażerka (1963), ukończona już po tragicznej śmierci reżysera. Siedem lat, które okazały się punktem zwrotnym polskiej kultury.
W tym krótkim czasie kino przeszło niewyobrażalną zmianę. Filmy Andrzeja Wajdy, Tadeusza Konwickiego, Kazimierza Kutza, Stanisława Różewicza i Wojciecha Jerzego Hasa szły wbrew popularnym nurtom i oczekiwaniom publiczności, były również doceniane na międzynarodowych festiwalach (Srebrna Palma dla Kanału Wajdy na festiwalu w Cannes, ex aequo z Siódmą pieczęcią Ingmara Bergmana!). Po październikowej odwilży młode pokolenie filmowców mogło wreszcie zrzucić socrealistyczne jarzmo i zmierzyć się z tematami, które w polskim kinie wcześniej nie miały racji bytu. Nagle okazało się, że na ekranie jest miejsce zarówno dla bohaterów, jak i dla tchórzy. Że odreagowując wojenne traumy, można jednocześnie kwestionować polskie mity (i przy okazji tworzyć nowe, czego najlepszym przykładem jest Lotna Wajdy i scena szarży ułanów na niemieckie czołgi). Że kino nie musi schlebiać masowym gustom, ale może uczyć myślenia, podważać autorytety, kwestionować reguły, wręcz budzić dyskomfort. Dzieła, które powstały pod szyldem Polskiej Szkoły Filmowej wywoływały protesty komunistycznych władz, lecz także Kościoła, a bardzo często i widzów, przyzwyczajonych do jasno rozpisanych ról i czarno‑białego widzenia świata.
A przecież Polska Szkoła Filmowa to nie tylko wielcy reżyserzy. To także scenariusze Jerzego Stefana Stawińskiego, wybitne kreacje Bogusława Kobieli, Zbigniewa Cybulskiego, Tadeusza Janczara, działalność Zespołu Filmowego Kadr. Fantastyczny, jeden z najpiękniejszych okresów historii polskiego kina.
Ludzie niepodległości: Polska Szkoła Filmowa, dostępny w internecie: https://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1329021,polska‑szkola‑filmowa‑wajda‑konwicki‑kutz‑rozewicz‑has.html [dostęp 2.06.2021 r.].
Źródło: Ludzie niepodległości: Polska Szkoła Filmowa, dostępny w internecie: https://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1329021,polska-szkola-filmowa-wajda-konwicki-kutz-rozewicz-has.html [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
W latach osiemdziesiątych XX wieku, w odpowiedzi na powtarzające się środki wyrazu i tendencje, młodzi twórcy filmowi odnaleźli sens nowego kina, opartego na grze z widzem i zabawie. Tak zrodził się nurt postmodernistyczny, w którym pojawia się pastisz, mieszanie gatunków czy autotematyzm, eksponujący stosunek twórcy do tworzywa. Wielu twórców postmodernistycznych stosuje dekonstrukcję chronologii opowiadanej historii, aby podkreślić jej tworzenie na ekranie, łączy styl wysoki z niskim, wprowadzając sprzeczności, mieszając paradoksy.
Zapoznaj się z opisem filmowego postmodernizmu.
Kliknij na pogrubioną treść, aby wyświetlić ukryty tekst.
R1QcDBaFV3Fn7
Filmowy postmodernizm Powstające w tamtym czasie filmy porzucały realistyczną wizję rzeczywistości, próbę odpowiedzi na wielkie nurtujące ludzkość pytania, a koncentrowały się na formie i podkreślaniu na każdym kroku tego, że widz ma do czynienia wyłącznie z reżyserską kreacją. Jedną z ważniejszych cech postmodernistycznego kina, obok autotematyzmu, jest nastawienie na wytrawnego, doświadczonego odbiorcę, który z przyjemnością zanurzy się w proponowanym przez twórcę świecie przepełnionym filmowymi i kulturowymi cytatami, pełnym ironii, pastiszu i zakodowanych odautorskich aluzji. Innym interesującym motywem postmodernistycznych dzieł są również nostalgiczne powroty, czego wspaniałym przykładem są filmy: Cinema Paradiso, Dawno temu w Ameryce oraz Złote czasy radia. W nowej, „ponowoczesnej” epoce kina znakomicie odnaleźli się twórcy tacy jak: David Lynch, Peter Greenaway, Pedro Almodóvar, Brian De Palma czy Quentin Tarantino, którego Pulp Fiction, ku zaskoczeniu wielu, wygrało Złotą Palmę na festiwalu w Cannes deklasując tym samym między innymi Trzy kolory: Czerwony Krzysztofa Kieślowskiego.
Filmowy postmodernizm Powstające w tamtym czasie filmy porzucały realistyczną wizję rzeczywistości, próbę odpowiedzi na wielkie nurtujące ludzkość pytania, a koncentrowały się na formie i podkreślaniu na każdym kroku tego, że widz ma do czynienia wyłącznie z reżyserską kreacją. Jedną z ważniejszych cech postmodernistycznego kina, obok autotematyzmu, jest nastawienie na wytrawnego, doświadczonego odbiorcę, który z przyjemnością zanurzy się w proponowanym przez twórcę świecie przepełnionym filmowymi i kulturowymi cytatami, pełnym ironii, pastiszu i zakodowanych odautorskich aluzji. Innym interesującym motywem postmodernistycznych dzieł są również nostalgiczne powroty, czego wspaniałym przykładem są filmy: Cinema Paradiso, Dawno temu w Ameryce oraz Złote czasy radia. W nowej, „ponowoczesnej” epoce kina znakomicie odnaleźli się twórcy tacy jak: David Lynch, Peter Greenaway, Pedro Almodóvar, Brian De Palma czy Quentin Tarantino, którego Pulp Fiction, ku zaskoczeniu wielu, wygrało Złotą Palmę na festiwalu w Cannes deklasując tym samym między innymi Trzy kolory: Czerwony Krzysztofa Kieślowskiego.
Filmowy postmodernizm, dostępny w internecie: http://www.iluzjon.fn.org.pl/cykle/info/497/filmowy‑postmodernizm.html [dostęp 11.06.2021 r.].
Źródło: Filmowy postmodernizm, dostępny w internecie: http://www.iluzjon.fn.org.pl/cykle/info/497/filmowy-postmodernizm.html [dostęp 2.06.2021], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Slynni_rezyserzy_i_ich_dziela
Słynni reżyserzy i ich dzieła
R1q7eu7XXiWxu
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Wandy Jakubowskiej oraz plakat promujący jej film pod tytułem „Ostatni Etap”.
Na fotografii widoczna jest reżyser i scenarzystka – Wanda Jakubowska, która została uchwycona jako kobieta w średnim wieku o ciemnych włosach zaczesanych do tyłu. Ma neutralny wyraz twarzy i spogląda w obiektyw. Pani reżyser ubrana jest w ciemny żakiet oraz białą koszulę z kołnierzem. Na jej twarzy widoczne są zmarszczki. Tło jest ciemne.
Plakat do filmu „Ostatni etap” przedstawia tło - szaro-biały pasiak, czyli strój kojarzony z niemieckimi obozami koncentracyjnymi, na którym ułożony jest ułamany, zwisający kwiat czerwonego maku. Nad kwiatem widoczny jest numer obozowy 24867 uchwycony obok czerwonego trójkąta oraz napis: OSTATNI ETAP WANDA JAKUBOWSKA.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. Punkt pierwszy: Wanda Jakubowska (1907 – 1998 r.) Polska reżyserka i scenarzystka; międzynarodowy rozgłos przyniósł jej film „Ostatni etap” (1947 r.), będący protestem przeciwko faszystowskiemu ludobójstwu. Epicka opowieść o życiu i walce bohaterskich kobiet różnych narodowości, więźniarek Oświęcimia-Birkenau. Film ma luźną konstrukcję, akcja rozwija się kilkoma równoległymi wątkami. Marta jest polską Żydówką, tłumaczką, działała w obozowym ruchu oporu; ginie podczas próby ucieczki. Rosyjska więźniarka - lekarz Eugenia, próbująca rzeczywiście ratować chorych, zostaje poddana torturom i stracona. Niemiecka komunistka Anna trafia do obozowego bunkra.
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Wandy Jakubowskiej oraz plakat promujący jej film pod tytułem „Ostatni Etap”.
Na fotografii widoczna jest reżyser i scenarzystka – Wanda Jakubowska, która została uchwycona jako kobieta w średnim wieku o ciemnych włosach zaczesanych do tyłu. Ma neutralny wyraz twarzy i spogląda w obiektyw. Pani reżyser ubrana jest w ciemny żakiet oraz białą koszulę z kołnierzem. Na jej twarzy widoczne są zmarszczki. Tło jest ciemne.
Plakat do filmu „Ostatni etap” przedstawia tło - szaro-biały pasiak, czyli strój kojarzony z niemieckimi obozami koncentracyjnymi, na którym ułożony jest ułamany, zwisający kwiat czerwonego maku. Nad kwiatem widoczny jest numer obozowy 24867 uchwycony obok czerwonego trójkąta oraz napis: OSTATNI ETAP WANDA JAKUBOWSKA.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. Punkt pierwszy: Wanda Jakubowska (1907 – 1998 r.) Polska reżyserka i scenarzystka; międzynarodowy rozgłos przyniósł jej film „Ostatni etap” (1947 r.), będący protestem przeciwko faszystowskiemu ludobójstwu. Epicka opowieść o życiu i walce bohaterskich kobiet różnych narodowości, więźniarek Oświęcimia-Birkenau. Film ma luźną konstrukcję, akcja rozwija się kilkoma równoległymi wątkami. Marta jest polską Żydówką, tłumaczką, działała w obozowym ruchu oporu; ginie podczas próby ucieczki. Rosyjska więźniarka - lekarz Eugenia, próbująca rzeczywiście ratować chorych, zostaje poddana torturom i stracona. Niemiecka komunistka Anna trafia do obozowego bunkra.
CAF‑ARCHIWUM / PAP, Fotografia Wandy Jakubowskiej, newsweek.pl, CC BY 3.0 (fotografia); tezeusz.pl, Plakat promujący film „Ostatni etap”, 1947 r., CC BY 3.0 (fotografia)
Źródło: CAF-ARCHIWUM / PAP, Fotografia Wandy Jakubowskiej, dostępny w internecie: https://www.newsweek.pl/kultura/wanda-jakubowska-babcia-polskiego-kina-artystka-czy-politruk/rez4s7g [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0. https://tezeusz.pl/ostatni-etap-wanda-jakubowska.
RBIaomfd4E0Az
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię, na której widoczny jest włoski reżyser i scenarzysta oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Pewnego razu na dzikim zachodzie”.
Sergio Leone został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku o siwych włosach i średniej długości siwym zaroście. Leone widoczny jest z profilu, spogląda na widza spod zmarszczonych brwi, a na nosie ma okulary z czarno-brązowymi oprawkami. Jego włosy zaczesane są do tyłu. Mężczyzna ubrany jest w czarne okrycie wierzchnie, spod którego wystaje kawałek czerwonego materiału. Tło stanowi jasna ściana.
Plakat do filmu „Pewnego razu na dzikim zachodzie” przedstawia grupę mężczyzn oraz ciemnowłosą kobietę ubraną w białą suknię i słomkowy kapelusz. Pod ich wizerunkami widoczna jest scena, w której udział bierze kilku mężczyzn ubranych w kapelusze i ciemne kurtki. Jest to scena walki. Pod spodem zawarto włoskie informacje o filmie. Widoczna jest także czerwona ramka, na której umieszczono napis w języku włoskim.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Sergio Leone (1929 – 1989 r.) Reżyser i scenarzysta włoski, tworzący pod wpływem neorealizmu, zasłynął z westernów, m.in. „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” (1968 r.). Brett McBain (…) szykuje wspaniałą ucztę ku czci mającej właśnie przyjechać, świeżo poślubionej żonie, Jill (…). Jednakże bandyci zabijają jego oraz trójkę dzieci. Jak się okazuje, za morderstwem stoi niejaki Frank (…), jeden z bandziorów związanych z koleją, która zamierzała zbudować tutaj swój trakt. Pomocy wdowie udziela tajemniczy człowiek zwany Harmonijką. Źródło: https://www. filmweb.pl/film/Pewnego+razu+na+Dzikim+Zachodzie-1968-4406
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię, na której widoczny jest włoski reżyser i scenarzysta oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Pewnego razu na dzikim zachodzie”.
Sergio Leone został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku o siwych włosach i średniej długości siwym zaroście. Leone widoczny jest z profilu, spogląda na widza spod zmarszczonych brwi, a na nosie ma okulary z czarno-brązowymi oprawkami. Jego włosy zaczesane są do tyłu. Mężczyzna ubrany jest w czarne okrycie wierzchnie, spod którego wystaje kawałek czerwonego materiału. Tło stanowi jasna ściana.
Plakat do filmu „Pewnego razu na dzikim zachodzie” przedstawia grupę mężczyzn oraz ciemnowłosą kobietę ubraną w białą suknię i słomkowy kapelusz. Pod ich wizerunkami widoczna jest scena, w której udział bierze kilku mężczyzn ubranych w kapelusze i ciemne kurtki. Jest to scena walki. Pod spodem zawarto włoskie informacje o filmie. Widoczna jest także czerwona ramka, na której umieszczono napis w języku włoskim.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Sergio Leone (1929 – 1989 r.) Reżyser i scenarzysta włoski, tworzący pod wpływem neorealizmu, zasłynął z westernów, m.in. „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” (1968 r.). Brett McBain (…) szykuje wspaniałą ucztę ku czci mającej właśnie przyjechać, świeżo poślubionej żonie, Jill (…). Jednakże bandyci zabijają jego oraz trójkę dzieci. Jak się okazuje, za morderstwem stoi niejaki Frank (…), jeden z bandziorów związanych z koleją, która zamierzała zbudować tutaj swój trakt. Pomocy wdowie udziela tajemniczy człowiek zwany Harmonijką. Źródło: https://www. filmweb.pl/film/Pewnego+razu+na+Dzikim+Zachodzie-1968-4406
Fotograf Warner Bros, Portret Sergio Leone, 1984 r., imdb.com, CC BY 3.0 (fotografia); Plakat promujący film „Pewnego razu na dzikim zachodzie”, 1968 r., pinimg.com, CC BY 3.0 (plakat)
Źródło: Warner Bros, Portret Sergio Leone, fotografia, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/name/nm0001466/mediaviewer/rm3071444224/ [dostęp 5.05.2022], licencja: CC BY 3.0. https://pl.pinterest.com/pin/347973508693069618/.
R1cE2TFlP5Uxq
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Romana Polańskiego oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Dziecko Rosemary”.
Fotografia przedstawia mężczyznę w podeszłym wieku o średniej długości siwych włosach, ubranego w czarną marynarkę i białą koszulę, a także niebiesko-czarny krawat. Ma on rozpromienioną twarz – uśmiecha się, ukazując zęby. Z tyłu, za barierkami, widoczna jest grupa ludzi.
Plakat do filmu „Dziecko Rosemary” przedstawia widoczną z profilu głowę kobiety, która, leżąc, patrzy w niebo. Jest zielona, pada na nią jasnozielone światło. Na wysokości skroni kobiety stoi wózek dziecięcy, umieszczony na czarnym wzgórzu ukazanym przed głową bohaterki plakatu.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Roman Polański (ur. 1933 r.) Polsko-francuski reżyser i scenarzysta francuskiego pochodzenia o światowej sławie, którą zawdzięcza horrorowi „Dziecko Rosemary” (1968 r.) Guy Woodhouse (…) i jego żona Rosemary (…) wynajmują mieszkanie w starej kamienicy. Kilka dni później młoda sąsiadka popełnia samobójstwo, zaś Woodhouse'owie poznają starsze małżeństwo (…), które przygarnęło kobietę. (…) Wkrótce Rosemary dostaje silnych zawrotów głowy, a w sennych majakach widzi "demoniczne oczy" i gwałcącego ją potwora. Kilka tygodni później kobieta dowiaduje się, że jest w ciąży i za radą Castevetów oddaje się pod opiekę doktora Sapirsteina (…). Gdy po kilku miesiącach bóle nie mijają, przyjaciółki doradzają Rosemary zasięgnięcie opinii innego lekarza, na co Guy reaguje odmową. Kilka tygodni przed porodem Rosemary dowiaduje się o śmierci Hutcha (…). Tuż przed śmiercią kazał jej jednak przeczytać tajemniczą książkę o czarnej magii. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Dziecko+Rosemary-1968-1104).
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Romana Polańskiego oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Dziecko Rosemary”.
Fotografia przedstawia mężczyznę w podeszłym wieku o średniej długości siwych włosach, ubranego w czarną marynarkę i białą koszulę, a także niebiesko-czarny krawat. Ma on rozpromienioną twarz – uśmiecha się, ukazując zęby. Z tyłu, za barierkami, widoczna jest grupa ludzi.
Plakat do filmu „Dziecko Rosemary” przedstawia widoczną z profilu głowę kobiety, która, leżąc, patrzy w niebo. Jest zielona, pada na nią jasnozielone światło. Na wysokości skroni kobiety stoi wózek dziecięcy, umieszczony na czarnym wzgórzu ukazanym przed głową bohaterki plakatu.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Roman Polański (ur. 1933 r.) Polsko-francuski reżyser i scenarzysta francuskiego pochodzenia o światowej sławie, którą zawdzięcza horrorowi „Dziecko Rosemary” (1968 r.) Guy Woodhouse (…) i jego żona Rosemary (…) wynajmują mieszkanie w starej kamienicy. Kilka dni później młoda sąsiadka popełnia samobójstwo, zaś Woodhouse'owie poznają starsze małżeństwo (…), które przygarnęło kobietę. (…) Wkrótce Rosemary dostaje silnych zawrotów głowy, a w sennych majakach widzi "demoniczne oczy" i gwałcącego ją potwora. Kilka tygodni później kobieta dowiaduje się, że jest w ciąży i za radą Castevetów oddaje się pod opiekę doktora Sapirsteina (…). Gdy po kilku miesiącach bóle nie mijają, przyjaciółki doradzają Rosemary zasięgnięcie opinii innego lekarza, na co Guy reaguje odmową. Kilka tygodni przed porodem Rosemary dowiaduje się o śmierci Hutcha (…). Tuż przed śmiercią kazał jej jednak przeczytać tajemniczą książkę o czarnej magii. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Dziecko+Rosemary-1968-1104).
Georges Biard, Fotografia Romana Polańskiego w czasie premiery filmu „Carnage”, 2011 r., wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0 (fotografia); Plakat promujący film „Dziecko Rosemary” 1968 r., imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Georges Biard, Fotografia Romana Polańskiego w czasie premiery filmu „Carnage”, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Roman_Polanski_2011_2.jpg [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY-SA 3.0. https://www.imdb.com/title/tt0063522/mediaviewer/rm95317248/.
RWIvPIirxVB52
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię młodego mężczyzny, jakim jest Stanley Kubrick oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Lśnienie”.
Sfotografowana osoba to młody mężczyzna o krótko ściętych włosach, który patrzy prosto w obiektyw. Jego oczy są szeroko otwarte, wąskie usta ściągnięte, a na jego czole widoczne są poprzeczne zmarszczki. W dłoniach, pod podbródkiem, trzyma aparat fotograficzny, którym zrobił sobie zdjęcie w lustrze. Mężczyzna ma na sobie marynarkę, koszulę oraz krawat. Tło jest rozmyte.
Plakat do filmu „Lśnienie” przedstawia scenę, w której do drzwi łazienki, w której ukrywa się młoda kobieta, dobija się mężczyzna, którego szeroki uśmiech odsłania zęby, a oczy skierowane są w bok - w stronę, po której stoi kobieta. Wyłamuje on drzwi za pomocą siekiery i wystawia przez nie głowę. Czarnowłosa kobieta ma szeroko otwarte usta, jak gdyby krzyczała. W ręce trzyma nóż. Ma na sobie szlafrok. Nad sceną widoczny jest napis The tide of terror that swept America IS HERE, który w wolnym tłumaczeniu brzmi: Nadeszła fala terroru, która ogarnęła Amerykę. Pod sceną umieszczony jest napis: THE SHINING, czyli Lśnienie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Stanley Kubrick (1928 - 1999) Amerykański reżyser, scenarzysta, montażysta i producent filmowy, związany z kinem autorskim. Jego film „Lśnienie” (1980) zyskał miano klasyka horroru. Jack Torrance (…) pracuje jako dozorca hotelu Panorama w górach stanu Kolorado. (…) Kiedy burze śnieżne blokują familię Torrance'ów w hotelu, Danny (…), syn Jacka, który ma nadprzyrodzone, telepatyczne zdolności odkrywa, że pensjonat jest nawiedzony i duchy powoli doprowadzają jego ojca do obłędu. Kiedy Jack spotyka zjawę pana Grady'ego (…), poprzedniego dozorcy hotelu, sytuacja staje się coraz groźniejsza.
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię młodego mężczyzny, jakim jest Stanley Kubrick oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Lśnienie”.
Sfotografowana osoba to młody mężczyzna o krótko ściętych włosach, który patrzy prosto w obiektyw. Jego oczy są szeroko otwarte, wąskie usta ściągnięte, a na jego czole widoczne są poprzeczne zmarszczki. W dłoniach, pod podbródkiem, trzyma aparat fotograficzny, którym zrobił sobie zdjęcie w lustrze. Mężczyzna ma na sobie marynarkę, koszulę oraz krawat. Tło jest rozmyte.
Plakat do filmu „Lśnienie” przedstawia scenę, w której do drzwi łazienki, w której ukrywa się młoda kobieta, dobija się mężczyzna, którego szeroki uśmiech odsłania zęby, a oczy skierowane są w bok - w stronę, po której stoi kobieta. Wyłamuje on drzwi za pomocą siekiery i wystawia przez nie głowę. Czarnowłosa kobieta ma szeroko otwarte usta, jak gdyby krzyczała. W ręce trzyma nóż. Ma na sobie szlafrok. Nad sceną widoczny jest napis The tide of terror that swept America IS HERE, który w wolnym tłumaczeniu brzmi: Nadeszła fala terroru, która ogarnęła Amerykę. Pod sceną umieszczony jest napis: THE SHINING, czyli Lśnienie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Stanley Kubrick (1928 - 1999) Amerykański reżyser, scenarzysta, montażysta i producent filmowy, związany z kinem autorskim. Jego film „Lśnienie” (1980) zyskał miano klasyka horroru. Jack Torrance (…) pracuje jako dozorca hotelu Panorama w górach stanu Kolorado. (…) Kiedy burze śnieżne blokują familię Torrance'ów w hotelu, Danny (…), syn Jacka, który ma nadprzyrodzone, telepatyczne zdolności odkrywa, że pensjonat jest nawiedzony i duchy powoli doprowadzają jego ojca do obłędu. Kiedy Jack spotyka zjawę pana Grady'ego (…), poprzedniego dozorcy hotelu, sytuacja staje się coraz groźniejsza.
Stanley Kubrick, „Autoportret”, 1949 r., wikimedia.org, domena publiczna (fotografia); Plakat promujący „Lśnienie”, 1980, filmartgallery.com, CC BY 3.0 (domena publiczna)
Źródło: Stanley Kubrick, Autoportret, Fotografia, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:KubrickForLook.jpg [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0. https://filmartgallery.com/products/the-shining-5.
RzmEZQe63l0xW
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Francisa Forda Coppoli oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Ojciec Chrzestny”.
Sfotografowana postać to mężczyzna w podeszłym wieku – Francis Ford Coppola, o krótkich ciemnych włosach i siwej, krótko przystrzyżonej brodzie. Coppola nosi okulary, a na jego twarzy widoczny jest delikatny uśmiech. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę i białą koszulę, do której przymocowana jest czarna mucha.
Plakat do filmu „Ojciec Chrzestny” przedstawia cztery osoby – dwóch mężczyzn oraz dwie kobiety. Jeden z mężczyzn ma złożone dłonie jak do modlitwy i spogląda przed siebie. Drugi z mężczyzn (w lewej części plakatu) celuje z pistoletu. Kobiety umieszczone są u dołu plakatu – jedna z nich ubrana jest w sukienkę odsłaniającą ramiona. Jest młoda, ma długie, ciemne włosy. Druga z nich to starsza kobieta o ściągniętych brwiach, patrząca w bok. U góry oraz na dole plakatu umieszczono informacje o filmie w języku angielskim, jednak dolne napisy są nieczytelne.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Francis Ford Coppola (ur. 1939 r.) Amerykański reżyser, scenarzysta, producent filmowy, związany z nurtem Nowe Hollywood w latach 60. i 70. Największą sławę przyniósł mu dramat gangsterski „Ojciec chrzestny” (1972 r.). Szefem nowojorskiej mafii jest sędziwy Don Vito Corleone (…), a jego pomocnikami są synowie Sonny (…) i Fredo (…) oraz inteligentny i rozważny Irlandczyk, Tom Hagen (…). Trzeci syn Vito, Michael (…), absolwent wyższej uczelni, jest przeciwny działalności ojca. Pewnego dnia rodzina Corleone, odmawiając udziału w dystrybucji narkotyków, staje się niepotrzebną przeszkodą dla innych mafii. Dochodzi do nieudanego zamachu na Dona Corleone, a następnie do "wielkiej wojny" nowojorskich gangów, w której niespodziewanie odegra kluczową rolę Michael. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Ojciec+chrzestny-1972-1089).
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Francisa Forda Coppoli oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Ojciec Chrzestny”.
Sfotografowana postać to mężczyzna w podeszłym wieku – Francis Ford Coppola, o krótkich ciemnych włosach i siwej, krótko przystrzyżonej brodzie. Coppola nosi okulary, a na jego twarzy widoczny jest delikatny uśmiech. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę i białą koszulę, do której przymocowana jest czarna mucha.
Plakat do filmu „Ojciec Chrzestny” przedstawia cztery osoby – dwóch mężczyzn oraz dwie kobiety. Jeden z mężczyzn ma złożone dłonie jak do modlitwy i spogląda przed siebie. Drugi z mężczyzn (w lewej części plakatu) celuje z pistoletu. Kobiety umieszczone są u dołu plakatu – jedna z nich ubrana jest w sukienkę odsłaniającą ramiona. Jest młoda, ma długie, ciemne włosy. Druga z nich to starsza kobieta o ściągniętych brwiach, patrząca w bok. U góry oraz na dole plakatu umieszczono informacje o filmie w języku angielskim, jednak dolne napisy są nieczytelne.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Francis Ford Coppola (ur. 1939 r.) Amerykański reżyser, scenarzysta, producent filmowy, związany z nurtem Nowe Hollywood w latach 60. i 70. Największą sławę przyniósł mu dramat gangsterski „Ojciec chrzestny” (1972 r.). Szefem nowojorskiej mafii jest sędziwy Don Vito Corleone (…), a jego pomocnikami są synowie Sonny (…) i Fredo (…) oraz inteligentny i rozważny Irlandczyk, Tom Hagen (…). Trzeci syn Vito, Michael (…), absolwent wyższej uczelni, jest przeciwny działalności ojca. Pewnego dnia rodzina Corleone, odmawiając udziału w dystrybucji narkotyków, staje się niepotrzebną przeszkodą dla innych mafii. Dochodzi do nieudanego zamachu na Dona Corleone, a następnie do "wielkiej wojny" nowojorskich gangów, w której niespodziewanie odegra kluczową rolę Michael. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Ojciec+chrzestny-1972-1089).
Kevin Winter, „Fotografia Francisa Forda Coppoli”, 2011 r., imdb.com, CC BY 3.0 (fotografia); Plakat promujący film „Ojciec Chrzestny - Śmierć Michaela Corleone”, 1990 r., rottentomatoes.com, CC BY 3.0 (plakat)
Źródło: Kevin Winter, Fotografia Francisa Forda Coppoli, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/name/nm0000338/mediaviewer/rm604472576/ [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0. https://www.rottentomatoes.com/m/the_godfather_coda_the_death_of_michael_corleone.
RRrYzUktsd1JC
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Quentina Tarantino oraz plakat jego filmu pod tytułem „Pulp Fiction”.
Fotografia przedstawia Quentina Tarantino jako mężczyznę w średnim wieku, z ciemnymi włosami, ubranego w koszulę w kratę w kolorach białym, granatowym, szarym oraz niebieskim. Reżyser jest w trakcie wywiadu, przy mikrofonie. Z uśmiechem patrzy w bok. Jego przerzedzone włosy są w nieładzie.
Plakat promujący film „Pulp Ficition” przedstawia młodą kobietę o czarnych włosach, która leży na brzuchu na łóżku. Kobieta pali papierosa, obok niej widoczny jest rewolwer oraz paczka papierosów. Ma na sobie szpilki, bluzkę z dekoltem oraz spodnie sięgające łydek. Kobieta patrzy w obiektyw, jej pełne usta pomalowane są na czerwono. Na jej szyi widoczny jest krótki naszyjnik z czerwonym wisiorkiem.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Quentin Tarantino (ur. 1963) Reżyser, scenarzysta i aktor amerykański, jeden z głównych przedstawicieli postmodernizmu filmowego. Jednym z najsłynniejszych jego filmów jest „Pulp Fiction” (1994 r.) o tematyce gangsterskiej – zleceniu płatnych morderców na odzyskanie walizki skradzionej przez rabusiów oraz powstałych w wyniku uwikłania w zabójstwo komplikacji.
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Quentina Tarantino oraz plakat jego filmu pod tytułem „Pulp Fiction”.
Fotografia przedstawia Quentina Tarantino jako mężczyznę w średnim wieku, z ciemnymi włosami, ubranego w koszulę w kratę w kolorach białym, granatowym, szarym oraz niebieskim. Reżyser jest w trakcie wywiadu, przy mikrofonie. Z uśmiechem patrzy w bok. Jego przerzedzone włosy są w nieładzie.
Plakat promujący film „Pulp Ficition” przedstawia młodą kobietę o czarnych włosach, która leży na brzuchu na łóżku. Kobieta pali papierosa, obok niej widoczny jest rewolwer oraz paczka papierosów. Ma na sobie szpilki, bluzkę z dekoltem oraz spodnie sięgające łydek. Kobieta patrzy w obiektyw, jej pełne usta pomalowane są na czerwono. Na jej szyi widoczny jest krótki naszyjnik z czerwonym wisiorkiem.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Quentin Tarantino (ur. 1963) Reżyser, scenarzysta i aktor amerykański, jeden z głównych przedstawicieli postmodernizmu filmowego. Jednym z najsłynniejszych jego filmów jest „Pulp Fiction” (1994 r.) o tematyce gangsterskiej – zleceniu płatnych morderców na odzyskanie walizki skradzionej przez rabusiów oraz powstałych w wyniku uwikłania w zabójstwo komplikacji.
„Fotografia Quentina Tarantino w czasie Comic Con w San Diego”, fot. Gage Skidmore, 2015 r., San Diego, Stany Zjednoczone, CC BY‑SA 3.0 (fotografia); Plakat do filmu „Pulp Fiction”, 1994 r., filmartgallery.com, CC BY 3.0 (plakat)
Źródło: Gage Skidmore, Fotografia Quentina Tarantino w czasie Comic Con w San Diego, Fotografia, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Quentin_Tarantino_by_Gage_Skidmore.jpg [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY-SA 3.0. https://filmartgallery.com/collections/pulp-fiction-posters/products/pulp-fiction-4530.
R1eFIRnF8Ktn9
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Krzysztofa Kieślowskiego oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Trzy kolory: niebieski”.
Fotografia przedstawia Krzysztofa Kieślowskiego – reżysera i scenarzystę, jako mężczyznę w podeszłym wieku o krótkich siwych włosach i neutralnym wyrazie twarzy. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę, błękitną koszulę oraz czarny krawat. Ma na sobie także okulary w jasnoczerwonej oprawie. W dłoni, widocznej z prawej dolnej strony fotografii, trzyma papierosa.
Plakat do filmu „Trzy kolory: Niebieski” przedstawia młodą kobietę o krótkich ciemnych włosach stojącą na tle niebieskiej ściany. Kobieta ze ściśniętymi wargami oraz uniesioną brwią spogląda w prawo. U góry oraz na dole umieszczono informacje o filmie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Krzysztof Kieślowski (1941 - 1996 r.) Polski reżyser i scenarzysta, początkowo utożsamiany z kinem moralnego niepokoju, ale sławę przyniósł mu cykl „Trzy kolory” (1993-1994 r.) Pierwsza część trylogii, „Niebieski”, opowiada historię Julii, która traci w wypadku córkę i męża – kompozytora i szuka sposobów, by uciec przed traumą i rozpocząć nowe życie. W „Białym” Karol, wyrzucony z domu po rozwodzie fryzjer, poznaje w metrze rodaka, który pomaga mu w powrocie do Polski; od tego czasu bohater szykuje zemstę na żonie. „Czerwony” to historia Valentine, modelki, która, szukając właściciela potrąconego psa, trafia na sędziego; mimo początkowej niechęci, zaprzyjaźnia się z nim.
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Krzysztofa Kieślowskiego oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Trzy kolory: niebieski”.
Fotografia przedstawia Krzysztofa Kieślowskiego – reżysera i scenarzystę, jako mężczyznę w podeszłym wieku o krótkich siwych włosach i neutralnym wyrazie twarzy. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę, błękitną koszulę oraz czarny krawat. Ma na sobie także okulary w jasnoczerwonej oprawie. W dłoni, widocznej z prawej dolnej strony fotografii, trzyma papierosa.
Plakat do filmu „Trzy kolory: Niebieski” przedstawia młodą kobietę o krótkich ciemnych włosach stojącą na tle niebieskiej ściany. Kobieta ze ściśniętymi wargami oraz uniesioną brwią spogląda w prawo. U góry oraz na dole umieszczono informacje o filmie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Krzysztof Kieślowski (1941 - 1996 r.) Polski reżyser i scenarzysta, początkowo utożsamiany z kinem moralnego niepokoju, ale sławę przyniósł mu cykl „Trzy kolory” (1993-1994 r.) Pierwsza część trylogii, „Niebieski”, opowiada historię Julii, która traci w wypadku córkę i męża – kompozytora i szuka sposobów, by uciec przed traumą i rozpocząć nowe życie. W „Białym” Karol, wyrzucony z domu po rozwodzie fryzjer, poznaje w metrze rodaka, który pomaga mu w powrocie do Polski; od tego czasu bohater szykuje zemstę na żonie. „Czerwony” to historia Valentine, modelki, która, szukając właściciela potrąconego psa, trafia na sędziego; mimo początkowej niechęci, zaprzyjaźnia się z nim.
T. Walczak/PAP, Fotografia Krzysztofa Kieślowskiego przed pokazem filmu pt. „Trzy kolory: Czerwony”, 1994, dzieje.pl, CC BY 3.0 (fotografia); Plakat promujący film: „Trzy kolory: Niebieski”, 1994 r., pinimg.com , CC BY 3.0 (plakat)
Źródło: T. Walczak / PAP, Fotografia Krzysztofa Kieślowskiego przed pokazem filmu pt. „Trzy kolory: Czerwony”, Fotografia, dostępny w internecie: https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/dekalog-krzysztofa-kieslowskiego-ma-juz-30-lat [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R5LyDCDA5OLLZ
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Christophera Nolana oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Batman: Początek”.
Reżyser, scenarzysta i producent filmowy – Christopher Nolan został sfotografowany jako mężczyzna w średnim wieku o średniej długości rudo-blond włosach zaczesanych na lewą stronę oraz średniej długości siwo-rudym zaroście. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę oraz białą koszulę, do której przyczepiona jest czarna mucha. Mężczyzna uśmiecha się. W tle widoczne są inne elegancko ubrane osoby.
Plakat do filmu „Batman: Początek” przedstawia wysoką, umięśnioną postać ubraną w czarny obcisły kostium z maską, na której umieszczono uszy nietoperza. Batman, bo tak nazywa się mężczyzna, trzyma na rękach bezwładną kobietę o długich włosach, również ubraną na czarno. Wokół nich latają nietoperze. Tło stanowi pomarańczowe światło. Na dole umieszczono informacje o filmie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Christopher Nolan (ur. 1970 r.) Brytyjski reżyser, scenarzysta i producent filmowy, jeden z najbardziej cenionych reżyserów ówczesności; zasłynął m.in. z filmu akcji/fantasy „Batman. Początek” (2005 r.) Bruce Wayne wędruje przez świat szukając ucieczki przed prawdą i przeznaczeniem do czasu, gdy na jego drodze staje Henri Ducard, członek Ligi Cieni, której celem jest walka ze złem. (…) W tym ciężkim zadaniu pomaga mu wierny Alfred i odważna pani prokurator Rachel Dodson. Jednak to nie skorumpowani policjanci ani kryminaliści będą jego najgorszymi przeciwnikami. Przyjdzie mu zmierzyć się z czymś, co wydawało się, że pozostawił za sobą. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Batman+-+Pocz%C4%85tek-2005-106376).
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Christophera Nolana oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Batman: Początek”.
Reżyser, scenarzysta i producent filmowy – Christopher Nolan został sfotografowany jako mężczyzna w średnim wieku o średniej długości rudo-blond włosach zaczesanych na lewą stronę oraz średniej długości siwo-rudym zaroście. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę oraz białą koszulę, do której przyczepiona jest czarna mucha. Mężczyzna uśmiecha się. W tle widoczne są inne elegancko ubrane osoby.
Plakat do filmu „Batman: Początek” przedstawia wysoką, umięśnioną postać ubraną w czarny obcisły kostium z maską, na której umieszczono uszy nietoperza. Batman, bo tak nazywa się mężczyzna, trzyma na rękach bezwładną kobietę o długich włosach, również ubraną na czarno. Wokół nich latają nietoperze. Tło stanowi pomarańczowe światło. Na dole umieszczono informacje o filmie.
Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Christopher Nolan (ur. 1970 r.) Brytyjski reżyser, scenarzysta i producent filmowy, jeden z najbardziej cenionych reżyserów ówczesności; zasłynął m.in. z filmu akcji/fantasy „Batman. Początek” (2005 r.) Bruce Wayne wędruje przez świat szukając ucieczki przed prawdą i przeznaczeniem do czasu, gdy na jego drodze staje Henri Ducard, członek Ligi Cieni, której celem jest walka ze złem. (…) W tym ciężkim zadaniu pomaga mu wierny Alfred i odważna pani prokurator Rachel Dodson. Jednak to nie skorumpowani policjanci ani kryminaliści będą jego najgorszymi przeciwnikami. Przyjdzie mu zmierzyć się z czymś, co wydawało się, że pozostawił za sobą. Źródło: (https://www.filmweb.pl/film/Batman+-+Pocz%C4%85tek-2005-106376).
Georges Biard, „Fotografia Christophera Nolana w czasie festiwalu w Cannes”, 2018 r., Cannes, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0 (fotografia); Plakat promujący film „Batman - Początek”, 2005 r., originalfilmart.com, CC BY 3.0 (plakat)
Źródło: Raiden24, Fotografia Christophera Nolana w czasie festiwalu w Cannes, Fotografia, dostępny w internecie: https://alien.fandom.com/pl/wiki/David_Fincher?file=David_Fincher.jpg [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0. https://www.originalfilmart.com/products/seven-1995.
RrfUNS89pihW8
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Andrzeja Wajdy oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Powidoki”.
Reżyser – Andrzej Wajda został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku, o średniej długości siwych włosach zaczesanych do tyłu. Na jego nosie widać okulary, mężczyzna nieznacznie się uśmiecha. Jego dłonie uniesione są do wysokości brody oraz złożone, jak gdyby bił brawo. Wajda ubrany jest w ciemną marynarkę oraz ciemny szalik.
Plakat do filmu „Powidoki” przedstawia wizerunek polskiego aktora Bogusława Lindy. Mężczyzna został sfotografowany na czerwonym tle z profilu. Ma krótkie siwe włosy oraz lekki zarost. Ubrany jest w siwy rozpinany sweter. Spogląda w lewą stronę, w kierunku drewnianego pędzla z czerwoną farbą na włosiu. Nad aktorem widnieje napis: POLSKI KANDYDAT DO OSCARA. Poniżej, pod twarzą Lindy widnieje napis: BOGUSŁAW LINDA W OSTATNIM FILMIE ANDRZEJA WAJDY. POWIDOKI. W KINACH OD 13 STYCZNIA. Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Andrzej Wajda (1926 - 2016 r.) Polski reżyser związany z polską szkołą filmową; popularność przyniósł mu film „Kanał” (1956 r.). Wajda zrealizował także ekranizacje i adaptacje wielu dzieł literackich, jak „Popioły” S. Żeromskiego, „Brzezina” i „Panny z Wilka” J. Iwaszkiewicza, „Wesele” S. Wyspiańskiego, „Ziemia obiecana” W.S. Reymonta, „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza. Ostatni film reżysera to „Powidoki” (2016), którego głównym bohaterem jest Władysław Strzemiński, artysta nieuległy socrealizmowi, doświadczony przez skutki swojej politycznej i artystycznej postawy; w filmie został także ukazany wątek osobisty Strzemińskiego – związek z Katarzyna Kobro oraz jego poglądy na sztukę. Wajda do realizacji wykorzystał prace studentów łódzkiej uczelni, uczniów Władysława Strzemińskiego.
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię z wizerunkiem Andrzeja Wajdy oraz plakat promujący jego film pod tytułem „Powidoki”.
Reżyser – Andrzej Wajda został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku, o średniej długości siwych włosach zaczesanych do tyłu. Na jego nosie widać okulary, mężczyzna nieznacznie się uśmiecha. Jego dłonie uniesione są do wysokości brody oraz złożone, jak gdyby bił brawo. Wajda ubrany jest w ciemną marynarkę oraz ciemny szalik.
Plakat do filmu „Powidoki” przedstawia wizerunek polskiego aktora Bogusława Lindy. Mężczyzna został sfotografowany na czerwonym tle z profilu. Ma krótkie siwe włosy oraz lekki zarost. Ubrany jest w siwy rozpinany sweter. Spogląda w lewą stronę, w kierunku drewnianego pędzla z czerwoną farbą na włosiu. Nad aktorem widnieje napis: POLSKI KANDYDAT DO OSCARA. Poniżej, pod twarzą Lindy widnieje napis: BOGUSŁAW LINDA W OSTATNIM FILMIE ANDRZEJA WAJDY. POWIDOKI. W KINACH OD 13 STYCZNIA. Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt. 1. Andrzej Wajda (1926 - 2016 r.) Polski reżyser związany z polską szkołą filmową; popularność przyniósł mu film „Kanał” (1956 r.). Wajda zrealizował także ekranizacje i adaptacje wielu dzieł literackich, jak „Popioły” S. Żeromskiego, „Brzezina” i „Panny z Wilka” J. Iwaszkiewicza, „Wesele” S. Wyspiańskiego, „Ziemia obiecana” W.S. Reymonta, „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza. Ostatni film reżysera to „Powidoki” (2016), którego głównym bohaterem jest Władysław Strzemiński, artysta nieuległy socrealizmowi, doświadczony przez skutki swojej politycznej i artystycznej postawy; w filmie został także ukazany wątek osobisty Strzemińskiego – związek z Katarzyna Kobro oraz jego poglądy na sztukę. Wajda do realizacji wykorzystał prace studentów łódzkiej uczelni, uczniów Władysława Strzemińskiego.
Fotografia Andrzeja Wajdy, polityka.pl, CC BY 3.0 (fotografia); Plakat promujący film „Powidoki”, 2016 r., kulturatka.pl, CC BY 3.0
Źródło: Forum, Fotografia Andrzeja Wajdy, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1678668,1,zmarl-andrzej-wajda-wybitny-rezyser-wielka-postac-dla-polskiej-kultury.read [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0. https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Tomasz_W%C3%B3jcik_-_Kana%C5%82_poster_.jpg.
Podsumowanie
Podsumowanie
Produkcja filmu jest niezwykle złożona, pracochłonna, wymaga ogromnego nakładu finansowego, pracy całej ekipy fachowców i niezwykłych umiejętności technicznych i artystycznych. Filmowcy, by osiągnąć swój cel, niejednokrotnie muszą zmagać się z wieloma problemami, pokonywać trudności.
Poszczególne zawody osób z branży filmowej (reżysera, scenarzysty, operatorów dźwięku i kamery, techników, montażysty) dają szerokie możliwości w podjęciu pracy w wielu branżach. Mogą wykorzystać je między innymi w profesjonalnej reklamie, edukacji (uczelnie wyższe, w tym głównie akademie filmowe), metodyce nauczania o filmie (prowadzenie szkoleń), krytyce filmowej oraz twórcy reportażu filmowego.
Aby zostać filmowcem, możesz tworzyć filmy amatorskie i rozwijać swoje umiejętności.
Cwiczenia
Ćwiczenia
R18L4D2Ueddrv1
Ćwiczenie 1
Wskaż daty trwania nurtu neorealizmu. Możliwe odpowiedzi: 1. 1943–1952 r., 2. 1934–1949 r., 3. 1945-1958 r., 4. 1945-1952 r.W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 1
Odpowiedz, o jakich zawodach z branży filmowej jest mowa w poniższym zapisie. Wybierz jedną z możliwości.
R1GPfiC0Ne0sc
"...podejmuje inicjatywę, faktycznie prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu”. (…) Możliwe odpowiedzi: 1. Reżyser, 2. Producent, 3. Scenarzysta, 4. Montażysta, 5. Koproducent, 6. Scenograf
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RohInzAVlYUVs
Jest to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych. Możliwe odpowiedzi: 1. Producent, 2. Scenarzysta, 3. Montażysta, 4. Koproducent, 5. Scenograf
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1ak6DnVXRuF1
Ćwiczenie 2
Zaznacz poniżej, który etap produkcji dzieła filmowego jest ostatni. Możliwe odpowiedzi: 1. Postprodukcja, 2. Preprodukcja, 3. Produkcja
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1bCDe274Q1aj1
Ćwiczenie 2
Wymień trzy etapy produkcji dzieła filmowego. Odpowiedź: Tu uzupełnij, Tu uzupełnij, Tu uzupełnij.
Wymień trzy etapy produkcji dzieła filmowego. Odpowiedź: Tu uzupełnij, Tu uzupełnij, Tu uzupełnij.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RzwBvYi5IsWZm11
Ćwiczenie 3
Połącz reżysera z filmem. Sergio Leone Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2.Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń David Fincher Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4.Pulp Fiction, 5. Wołyń Quentin Tarantino Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń Wojciech Smarzowski Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń Wanda Jakubowska Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2.Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń
Połącz reżysera z filmem. Sergio Leone Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2.Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń David Fincher Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4.Pulp Fiction, 5. Wołyń Quentin Tarantino Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń Wojciech Smarzowski Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2. Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń Wanda Jakubowska Możliwe odpowiedzi: 1. Pewnego razu na dzikim zachodzie, 2.Ostatni Etap, 3. Siedem, 4. Pulp Fiction, 5. Wołyń
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1dL7FVIAbawH1
Ćwiczenie 3
Wybierz plakat filmu, którego główny bohater i fabuła ma związek ze sztuką.
Wybierz plakat filmu, którego główny bohater i fabuła ma związek ze sztuką.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RPLhGbwlGpsS5
Ćwiczenie 4
Odpowiedz na pytanie: Któremu reżyserowi sławę przyniósł film pod tytułem "Ojciec Chrzestny"? Odpowiedź zaznacz poniżej Możliwe odpowiedzi: 1. Sergio Leone, 2. Stanley Kubrick, 3. Francis Ford Coppola, 4. Christopher Nolan
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R6otms1YAOQVE2
Ćwiczenie 4
Odpowiedz, który nurt w filmie uznawany jest za przełomowy ze względu na możliwości wykorzystania w produkcji filmowej panoramy jako sposobu ujęcia barwnego obrazu? Podaj też tytuł dzieła, w którym zastosowano ten sposób filmowania. Nurt: Tu uzupełnij Tytuł filmu: Tu uzupełnij
Odpowiedz, który nurt w filmie uznawany jest za przełomowy ze względu na możliwości wykorzystania w produkcji filmowej panoramy jako sposobu ujęcia barwnego obrazu? Podaj też tytuł dzieła, w którym zastosowano ten sposób filmowania. Nurt: Tu uzupełnij Tytuł filmu: Tu uzupełnij
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RV4jJlPatovFy21
Ćwiczenie 5
Uporządkuj chronologicznie nurty filmowe. Elementy do uszeregowania: 1. Neorealizm, 2. Nowa fala, 3. Nowe Hollywood, 4. Polska Szkoła Filmowa. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Uporządkuj chronologicznie nurty filmowe. Elementy do uszeregowania: 1. Neorealizm, 2. Nowa fala, 3. Nowe Hollywood, 4. Polska Szkoła Filmowa. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1TFUIvfrxnqu2
Ćwiczenie 5
Do etapów tworzenia filmu dołącz odpowiednie czynności i pracy. PREPRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu PRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu POSTPRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu
Do etapów tworzenia filmu dołącz odpowiednie czynności i pracy. PREPRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu PRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu POSTPRODUKCJA Możliwe odpowiedzi: 1. Tworzenie efektów wizualnych, 2. Montaż dźwięku, 3. Sporządzenie scenopisu, 4. Poszukiwanie inwestorów, 5. Okres zdjęciowy, 6. Okres niezdjęciowy, 7. Montaż obrazu, 8. Opracowanie kosztorysu
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Rx3PNccaGU9xs2
Ćwiczenie 6
Uzupełnij tekst. Film „I Tu uzupełnij stworzył kobietę”, wyreżyserowany przez Tu uzupełnij miał premierę w Tu uzupełnij roku. Główną rolę otrzymała Tu uzupełnij, która wcieliła się w rolę Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Uzupełnij tekst. Film „I Tu uzupełnij stworzył kobietę”, wyreżyserowany przez Tu uzupełnij miał premierę w Tu uzupełnij roku. Główną rolę otrzymała Tu uzupełnij, która wcieliła się w rolę Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R5XCGsO5jSygL3
Ćwiczenie 6
Połącz filmowe zawody z czynnościami, które wykonuje. Producent Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Reżyser Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Scenarzysta Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Operator filmowy Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Montażysta Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Scenograf Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Kostiumograf Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Technik obrazu cyfrowego Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów.
Połącz filmowe zawody z czynnościami, które wykonuje. Producent Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Reżyser Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Scenarzysta Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Operator filmowy Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Montażysta Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Scenograf Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Kostiumograf Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów. Technik obrazu cyfrowego Możliwe odpowiedzi: 1. Nadzoruje prace nad scenariuszem, zajmuje się finansami i zarządza całym zespołem produkcyjnym., 2. Zajmuje się obrazem przed rozpoczęciem zdjęć obrazu. Pracuje nad oprawą plastyczną filmu, a także nadzoruje proces tworzenia storyboardów do filmu., 3. Opracowuje scenariusz dokładnymi wskazówkami – musi zadbać o dialogi, czuwa nad wszystkimi sekwencjami wydarzeń., 4. Odpowiada za organizację i końcowy efekt filmu. Układa poszczególne ujęcia w sekwencje, synchronizuje obraz z dźwiękiem., 5. Jest odpowiedzialny za jakość obrazu, na który wpływa oświetlenie, kompozycja kadru, rodzaj użytych obiektywów itd., 6. Jego zadaniem jest tworzenie zgrywanie materiału z kamer i tworzenie ich kopii., 7. Jest odpowiedzialny za dobranie właściwych strojów, zgodnie z zamysłem reżysera i scenariuszem oraz rolą aktora., 8. Pełni kontrolę nad filmem, aby zrealizowany był zgodnie z jego ideą i scenariuszem. Decyduje o ustawieniu i sposobie gry aktorów.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
3
Ćwiczenie 7
Wybierz dowolny, obejrzany ostatnio film, który Twoim zdaniem powinien znaleźć się na liście ważnych, przełomowych dzieł kina. Swoją odpowiedź uzasadnij.
R1PqDmT5niWOo
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Odpowiedź powinna zawierać uzasadnienie w formie argumentacyjnej, np. informacje o ważnej tematyce, nowatorskich rozwiązaniach w odniesieniu do formy dzieła filmowego (efekty specjalne, sposób budowy fabuły, konwencja czarno‑biała, sposób kadrowania itp.)
Ostatni film jaki oglądałem to... Charakteryzował się tym, że....
3
Ćwiczenie 8
Opisz, jakie czynności zaliczane są do etapu produkcji filmowej. Wyjaśnij, który z nich jest najbardziej pracochłonny i dlaczego.
R11LQIGsTZcM9
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ponownie zapoznaj się z fragmentem lekcji dotyczącym tego, jak wygląda produkcja filmu.
Montaż obrazu.
Tworzenie efektów wizualnych.
Montaż dźwięku.
Projekcja zmontowanego filmu.
Efekt końcowy zależy od montażu - montaż filmowy jest zabiegiem:
Technicznym — polega na łączeniu ujęć, scen i sekwencji w kompletny film, przez klejenie taśmy filmowej na stole montażowym lub montaż elektroniczny materiału zrealizowanego na nośnikach magnetycznych, płytach CD i in.
Porządkującym — dokonywana jest selekcja zrealizowanego materiału zdjęciowego i dźwiękowego oraz ułożenie go w całość, zgodnie z zamierzeniami twórców filmu.
Dramaturgicznym — polega na przekazaniu odbiorcy zawartości semantycznej dzieła filmowego, ostateczne ukształtowanie czasu i przestrzeni, w których rozgrywa się akcja, nadanie dziełu film. ciągłości, tempa i rytmu, sfinalizowanie ciągu działań rozpoczętych na etapie scenariusza, zmierzających do wywołania u odbiorcy określonych reakcji emocjonalnych oraz rozumienia przebiegu akcji i interpretacji dzieła filmowego.
Slownik
Słownik pojęć
Montaż (filmowy)
Montaż (filmowy)
etap powstawania dzieła film., jeden z podstawowych środków wyrazu sztuki filmowej. Montaż filmowy jest zabiegiem:
technologicznym — łączenie ujęćUjęcieujęć, scen i sekwencjiSekwencjasekwencji w kompletny film, przez klejenie taśmy filmowej na stole montażowym lub montaż elektroniczny materiału zrealizowanego na nośnikach magnetycznych, płytach CD i innych.
porządkującym — selekcja zrealizowanego materiału zdjęciowego i dźwiękowego oraz ułożenie go w całość, zgodnie z zamierzeniami twórców filmu;
dramaturgicznym — przekazanie odbiorcy zawartości semantycznej dzieła filmowego, ostateczne ukształtowanie czasu i przestrzeni, w których rozgrywa się akcja, nadanie dziełu filmowemu ciągłości, tempa i rytmu, sfinalizowanie ciągu działań rozpoczętych na etapie scenariusza, zmierzających do wywołania u odbiorcy określonych reakcji emocjonalnych oraz rozumienia przebiegu akcji i interpretacji dzieła filmowego.
Plan (filmowy)
Plan (filmowy)
pole widzenia kamery filmowej podczas ujęcia; rodzaje: daleki, ogólny, pełny, amerykański, bliski, zbliżenie; także miejsce realizacji zdjęć filmowych.
Projekcja
Projekcja
rzutowanie na ekran obrazu utrwalonego na taśmie film. (za pomocą projektora filmowego) lub na diapozytywie (za pomocą rzutnika), obrazu otrzymywanego w przetworniku wizyjnym projektora telewizyjnego, a także obrazów na nieprzezroczystym podłożu, np. fotografii, dokumentów (za pomocą episkopu).
Scenariusz
Scenariusz
materiał literacki stanowiący podstawę do realizacji filmu, spektaklu teatralnego, programu telewizyjnego; plan przebiegu akcji, zarys sytuacji i postaci.
Scenopis
Scenopis
plan realizacji filmu sporządzony na podstawie scenariusza przez reżysera i operatora, zawierający szczegółowy opis kolejnych ujęć.
Sekwencja
Sekwencja
fragment filmu lub przedstawienia stanowiący zamkniętą cząstkę akcji.
Storyboard
Storyboard
inaczej scenorys, scenopis obrazkowy. Składa się na niego seria obrazów i szkiców, będących wskazówkami dla reżyserów, scenografów, operatorów, aktorów i montażystów, podczas prac nad produkcją filmową. Scenorys jest wykonywany przez specjalnego rysownika określanego w branży filmowej i reklamowej, jako storyboardzista. Storyboard można nazwać też komiksem. Jest uzupełnieniem scenariusza.
Synopsis
Synopsis
mieszczący się na jednej stronie zapis pełnego przebiegu głównej historii.
Ujęcie
Ujęcie
najmniejsza ruchoma cząstka dzieła filmowego, jeden z podstawowych elementów jego dramaturgii; odcinek taśmy filmowej z obrazem filmowanym od startu kamery do momentu jej zatrzymania; też: scena utrwalona na takim odcinku taśmy filmowej.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
Hendrykowski M., Słownik terminów filmowych, Poznań 1994.
Synopsis - wszystko co warto wiedzieć [w:] https://przygodyscenarzysty.pl/2019/11/24/synopsis-wszystko-co-warto-wiedziec/ [dostęp: 13.07.2022 r.].
Notatki ucznia
R1ddNS43T8XWs
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Galeria
Galeria
RhqTlhbyj6DSJ
Fotografia przedstawia aktora, którym jest Arnold Schwarzenegger i reżysera Jamesa Camerona na planie filmu „Terminator 3”. Schwarzenegger stoi po lewej stronie i został sfotografowany jako mężczyzna w średnim wieku, ubrany w ciemne skórzane spodnie i skórzaną kurtkę, spod której widoczna jest szara koszulka z czarno‑czerwoną grafiką. Na jego twarzy widoczna jest charakteryzacja filmowa – liczne rany i popękana cyberskóra, wykonana głównie na prawej stronie jego twarzy. Po prawej stronie stoi reżyser filmu, James Cameron - mężczyzna w średnim wieku o średniej długości ciemnym zaroście i siwych włosach. Cameron sprawia wrażenie zadowolonego, jest uśmiechnięty, a jego spojrzenie skierowane jest w bok. Ma na sobie czarno‑brązową kamizelkę, zieloną koszulę w paski oraz niebieskie jeansy. Jego ręce są skrzyżowane.
„Arnold Schwarzenegger i James Cameron na planie filmu Terminator 3”, fot. TriStar Pictures, 2002 r., fandimefilmu.cz , CC BY 3.0
Źródło: TriStar Pictures, „Arnold Schwarzenegger i James Cameron na planie filmu Terminator 3”, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.fandimefilmu.cz/clanek/23245-terminator-proc-james-cameron-svoji-serii-po-druhem-filmu-opustil [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R14qAFuxQkAl9
Fotografia przedstawia Andrzeja Wajdę w trakcie prac na planie filmowym. Wajda został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku, o siwych włosach zaczesanych do tyłu. Ubrany jest w niebieską koszulę oraz jasne spodnie. Reżyser pochylony jest nad stołem, na którym znajdują się rekwizyty filmowe. Jest on w centrum ujęcia. Wokół Wajdy zebrała się grupa słuchających go aktorów przebranych w stroje filmowe. Większość z nich ma na sobie mundury w kolorze granatowym z kolorowymi dodatkami.
Plan filmu „Pan Tadeusz” w reżyserii Andrzeja Wajdy, 1999 r., gazeta.pl, CC BY 3.0, fotograf: Sławomir Kamiński/Agencja Gazeta
Źródło: Sławomir Kamiński, Plan filmu „Pan Tadeusz” w reż. Andrzeja Wajdy, Fotografia, dostępny w internecie: https://kultura.gazeta.pl/kultura/56,114438,21969271,zaraz-przyjda-aktorzy-i-wszystko-nam-zepsuja-najciekawsze.html [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0. Agencja Gazeta.
Rz1FFqrTSaMD6
Fotografia przedstawia plakat promujący film „I Bóg stworzył kobietę”. Na pierwszym planie obecna jest Brigitte Bardot - młoda, blondwłosa kobieta, spoglądająca w stronę obiektywu. Na jej oczach można zauważyć makijaż w postaci ciemnej kreski na górnej linii rzęs, jej skóra jest jasna, a usta lekko rozchylone. Kobieta ma krótką grzywkę, częściowo zaczesaną do tyłu, a średniej długości włosy przykrywają jej nagą skórę. Pod wizerunkiem aktorki widoczny jest biały pasek, na którym zostały zawarte informacje o filmie.
Plakat do filmu „I Bóg stworzył kobietę” z wizerunkiem Brigitte Bardot, 1964 r., imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat do filmu „I Bóg stworzył kobietę” z wizerunkiem Brigitte Bardot, Plakat, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/title/tt0049189/mediaviewer/rm1976743169/ [dostęp 2.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R1dzGFO3wdfe4
Na fotografii widoczna jest reżyser i scenarzystka – Wanda Jakubowska, która została uchwycona jako kobieta w średnim wieku o ciemnych włosach zaczesanych do tyłu. Ma neutralny wyraz twarzy i spogląda w obiektyw. Pani reżyser ubrana jest w ciemny żakiet oraz białą koszulę z kołnierzem. Na jej twarzy widoczne są zmarszczki. Tło jest ciemne.
CAF‑ARCHIWUM / PAP, Fotografia Wandy Jakubowskiej, newsweek.pl, CC BY 3.0
Źródło: CAF-ARCHIWUM / PAP, Fotografia Wandy Jakubowskiej, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.newsweek.pl/kultura/wanda-jakubowska-babcia-polskiego-kina-artystka-czy-politruk/rez4s7g [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
RrkJOdbBbbTJU
Plakat do filmu „Ostatni etap” przedstawia tło - szaro‑biały pasiak, czyli strój kojarzony z niemieckimi obozami koncentracyjnymi, na którym ułożony jest ułamany, zwisający kwiat czerwonego maku. Nad kwiatem widoczny jest numer obozowy 24867 uchwycony obok czerwonego trójkąta oraz napis: OSTATNI ETAP WANDA JAKUBOWSKA.
Plakat promujący film „Ostatni etap”, 1947 r., tezeusz.pl, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Ostatni etap”, Plakat, dostępny w internecie: https://tezeusz.pl/ostatni-etap-wanda-jakubowska [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R1CS63mqZSPoE
Fotografia przedstawia Quentina Tarantino jako mężczyznę w średnim wieku, z ciemnymi włosami, ubranego w koszulę w kratę w kolorach białym, granatowym, szarym oraz niebieskim. Reżyser jest w trakcie wywiadu, przy mikrofonie. Z uśmiechem patrzy w bok. Jego przerzedzone włosy są w nieładzie.
Gage Skidmore, „Fotografia Quentina Tarantino w czasie Comic Con w San Diego”, 2015 r., San Diego, Stany Zjednoczone, CC BY‑SA 3.0
Źródło: Gage Skidmore, Fotografia Quentina Tarantino w czasie Comic Con w San Diego, Fotografia, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Quentin_Tarantino_by_Gage_Skidmore.jpg [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY-SA 3.0.
R1D8Q8syUYs36
Plakat promujący film „Pulp Ficition” przedstawia młodą kobietę o czarnych włosach, która leży na łóżku. Kobieta pali papierosa, obok niej widoczny jest rewolwer oraz paczka papierosów. Ma na sobie szpilki, bluzkę z dekoltem oraz spodnie sięgające łydek. Kobieta patrzy w obiektyw, jej pełne usta pomalowane są na czerwono. Na jej szyi widoczny jest krótki naszyjnik z czerwonym wisiorkiem.
Plakat promujący film „Pulp Fiction”, 1994 r., filmartgallery.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Pulp Fiction”, Plakat, dostępny w internecie: https://filmartgallery.com/collections/pulp-fiction-posters/products/pulp-fiction-4530 [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
RrhPPkhlc94Yl
Sfotografowana osoba to młody mężczyzna o krótko ściętych włosach, który patrzy prosto w obiektyw. Jego oczy są szeroko otwarte, na jego czole widoczne są poprzeczne zmarszczki, a wąskie usta są ściągnięte. W dłoniach, pod podbródkiem, trzyma aparat fotograficzny, którym zrobił sobie zdjęcie w lustrze. Mężczyzna ma na sobie marynarkę, koszulę oraz krawat. Tło jest rozmyte.
Stanley Kubrick, „Autoportret”, 1949 r., wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Stanley Kubrick, „Autoportret”, Fotografia, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:KubrickForLook.jpg [dostęp 7.06.2021], domena publiczna.
R198DqfueE67J
Plakat do filmu „Lśnienie” przedstawia scenę, w której do drzwi łazienki, w której ukrywa się młoda kobieta, dobija się mężczyzna, którego szeroki uśmiech odsłania zęby, a oczy skierowane są w bok - w stronę, po której stoi kobieta. Wyłamuje on drzwi za pomocą siekiery i wystawia przez nie głowę. Czarnowłosa kobieta ma szeroko otwarte usta, jak gdyby krzyczała. W ręce trzyma nóż. Ma na sobie szlafrok. Nad sceną widoczny jest napis The tide of terror that swept America IS HERE, który w wolnym tłumaczeniu brzmi: Nadeszła fala terroru, która ogarnęła Amerykę. Pod sceną umieszczony jest napis: THE SHINING, czyli Lśnienie.
Plakat promujący film „Lśnienie”, 1980 r., filmartgallery.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Lśnienie”, Plakat, dostępny w internecie: https://filmartgallery.com/products/the-shining-5 [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R15nEWRXL2OWX
Fotografia należąca do grupy Warner Bros przedstawia Sergio Leone, który został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku o siwych włosach i średniej długości siwym zaroście. Leone widoczny jest z profilu, spogląda na widza spod zmarszczonych brwi, a na nosie ma okulary z czarno‑brązowymi oprawkami. Jego włosy zaczesane są do tyłu. Mężczyzna ubrany jest w czarne okrycie wierzchnie, spod którego wystaje kawałek czerwonego materiału. Tło stanowi jasna ściana.
Fotograf Warner Bros, Portret Sergio Leone, 1984 r., imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Warner Bros, Portret Sergio Leone, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/name/nm0001466/mediaviewer/rm3071444224/ [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R19RHojsCCJXV
Plakat do filmu „Pewnego razu na dzikim zachodzie” przedstawia grupę mężczyzn oraz ciemnowłosą kobietę ubraną w białą suknię i słomkowy kapelusz. Pod ich wizerunkami widoczna jest scena, w której udział bierze kilku mężczyzn ubranych w kapelusze i ciemne kurtki. Jest to scena walki. Pod spodem zawarto włoskie informacje o filmie. Widoczna jest także czerwona ramka, na której umieszczono napis w języku włoskim.
Plakat promujący film „Pewnego razu na dzikim zachodzie”, 1968 r., pinimg.com, CC BY 3.0
Źródło: Νικος Αθανασοπουλος, Plakat promujący film „Pewnego razu na dzikim zachodzie”, Plakat, dostępny w internecie: https://pl.pinterest.com/pin/347973508693069618/ [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
RfyE5UcLY45br
Sfotografowana postać to mężczyzna w podeszłym wieku – Francis Ford Coppola, o krótkich ciemnych włosach i siwej, krótko przystrzyżonej brodzie. Coppola nosi okulary, a na jego twarzy widoczny jest delikatny uśmiech. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę i białą koszulę, do której przymocowana jest czarna mucha.
Kevin Winter, „Fotografia Francisa Forda Coppoli”, 2011 r., imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Kevin Winter, Fotografia Francisa Forda Coppoli, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/name/nm0000338/mediaviewer/rm604472576/ [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
Rae9zn8bEz8EE
Plakat do filmu „Ojciec Chrzestny” przedstawia cztery osoby – dwóch mężczyzn oraz dwie kobiety. Jeden z mężczyzn ma złożone dłonie jak do modlitwy i spogląda przed siebie. Drugi z mężczyzn (w lewej części plakatu) celuje z pistoletu. Kobiety umieszczone są u dołu plakatu – jedna z nich ubrana jest w sukienkę odsłaniającą ramiona. Jest młoda, ma długie, ciemne włosy. Druga z nich to starsza kobieta o ściągniętych brwiach, patrząca w bok. U góry oraz na dole plakatu umieszczono informacje o filmie w języku angielskim, jednak dolne napisy są nieczytelne.
Plakat promujący film „Ojciec Chrzestny”, rottentomatoes.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Ojciec Chrzestny”, Plakat, dostępny w internecie: https://www.rottentomatoes.com/m/the_godfather_coda_the_death_of_michael_corleone [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
ROYn7jDdWFyUL
Fotografia przedstawia Christophera Nolana, który został sfotografowany jako mężczyzna w średnim wieku o średniej długości rudo‑blond włosach zaczesanych na lewą stronę oraz średniej długości siwo‑rudym zaroście. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę oraz białą koszulę, do której przyczepiona jest czarna mucha. Mężczyzna uśmiecha się. W tle widoczne są inne elegancko ubrane osoby.
Georges Biard, „Fotografia Christophera Nolana w czasie festiwalu w Cannes”, 2018 r., Cannes, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0
Źródło: Georges Biard, Fotografia Christophera Nolana w czasie festiwalu w Cannes, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Christopher_Nolan_Cannes_2018.jpg [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY-SA 4.0.
RD2vMH0To3eas
Plakat do filmu „Batman: Początek” przedstawia wysoką, umięśnioną postać ubraną w czarny obcisły kostium z maską, na której umieszczono uszy nietoperza. Batman, bo tak nazywa się mężczyzna, trzyma na rękach bezwładną kobietę o długich włosach, również ubraną na czarno. Wokół nich latają nietoperze. Tło stanowi pomarańczowe światło. Na dole umieszczono informacje o filmie.
Plakat promujący film „Batman Początek”, originalfilmart.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Batman Początek”, Plakat, dostępny w internecie: https://www.originalfilmart.com/products/batman-begins-2005-bus [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
RqlNqg6HqCXPV
Fotografia przedstawia mężczyznę w podeszłym wieku o średniej długości siwych włosach, ubranego w czarną marynarkę i białą koszulę, a także niebiesko‑czarny krawat. Ma on rozpromienioną twarz – uśmiecha się, ukazując zęby. Z tyłu, za barierkami, widoczna jest grupa ludzi.
Georges Biard, Fotografia Romana Polańskiego w czasie premiery filmu „Carnage”, 2011 r., wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0
Źródło: Georges Biard, Fotografia Romana Polańskiego w czasie premiery filmu „Carnage”, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Roman_Polanski_2011_2.jpg [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY-SA 3.0.
R1e62WaadBjTx
Plakat do filmu „Dziecko Rosemary” przedstawia widoczną z profilu głowę kobiety, która, leżąc, patrzy w niebo. Jest zielona, pada na nią jasnozielone światło. Na wysokości skroni kobiety stoi wózek dziecięcy, umieszczony na czarnym wzgórzu ukazanym przed głową bohaterki plakatu.
Plakat promujący film „Dziecko Rosemary”, imdb.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Dziecko Rosemary”, Plakat, dostępny w internecie: https://www.imdb.com/title/tt0063522/mediaviewer/rm95317248/ [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R1QXhYcK63E1E
Fotografia autorstwa T. Walczaka z Agencji PAP przedstawia Krzysztofa Kieślowskiego - reżysera i scenarzystę, jako mężczyznę w podeszłym wieku o krótkich siwych włosach i neutralnym wyrazie twarzy. Reżyser ubrany jest w czarną marynarkę, błękitną koszulę oraz czarny krawat. Ma na sobie także okulary w jasnoczerwonej oprawie. W dłoni, widocznej z prawej dolnej strony fotografii, trzyma przypominający papierosa przedmiot.
T. Walczak/PAP, Fotografia Krzysztofa Kieślowskiego przed pokazem filmu pt. „Trzy kolory: Czerwony”, 1994 r., dzieje.pl, CC BY 3.0
Źródło: T. Walczak / PAP, Fotografia Krzysztofa Kieślowskiego przed pokazem filmu pt. „Trzy kolory: Czerwony”, Fotografia, dostępny w internecie: https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/dekalog-krzysztofa-kieslowskiego-ma-juz-30-lat [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
ROEk0PJHrjB96
Plakat do filmu „Trzy kolory: Niebieski” przedstawia młodą kobietę o krótkich ciemnych włosach stojącą na tle niebieskiej ściany. Kobieta ze ściśniętymi wargami oraz uniesioną brwią spogląda w prawo. U góry oraz na dole umieszczono informacje o filmie.
Plakat promujący film: „Trzy kolory: Niebieski”, pinimg.com, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film: „Trzy kolory: Niebieski”, Plakat, dostępny w internecie: https://pl.pinterest.com/pin/820640363336104924/ [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
R1JmxOPEgv0rx
Fotografia przedstawia postać Andrzeja Wajdy, który został sfotografowany jako mężczyzna w podeszłym wieku, o średniej długości siwych włosach zaczesanych do tyłu. Na jego nosie widać okulary, mężczyzna nieznacznie się uśmiecha. Jego dłonie uniesione są do wysokości brody oraz złożone, jak gdyby bił brawo. Wajda ubrany jest w ciemną marynarkę oraz ciemny szalik.
Fotografia Andrzeja Wajdy, polityka.pl, CC BY 3.0
Źródło: Fotografia Andrzeja Wajdy, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1678668,1,zmarl-andrzej-wajda-wybitny-rezyser-wielka-postac-dla-polskiej-kultury.read [dostęp 7.06.2021], licencja: CC BY 3.0.
RzneYqs2l2f4j
Plakat do filmu „Powidoki” przedstawia wizerunek polskiego aktora Bogusława Lindy. Mężczyzna został sfotografowany na czerwonym tle z profilu. Ma krótkie siwe włosy oraz lekki zarost. Ubrany jest w siwy rozpinany sweter. Spogląda w lewą stronę, w kierunku drewnianego pędzla z czerwoną farbą na włosiu. Nad aktorem widnieje napis: POLSKI KANDYDAT DO OSCARA. Poniżej, pod twarzą Lindy widnieje napis: BOGUSŁAW LINDA W OSTATNIM FILMIE ANDRZEJA WAJDY. POWIDOKI. W KINACH OD 13 STYCZNIA. Tło jest czerwone.
Plakat promujący film „Powidoki”, 2016 r., kulturatka.pl, CC BY 3.0
Źródło: Plakat promujący film „Powidoki”, Plakat, dostępny w internecie: https://www.kulturatka.pl/2017/01/09/powidoki-komunizmu-andrzeja-wajdy-recenzja/ [dostęp 2.08.2021], licencja: CC BY 3.0.
Bibliografia
Hendrykowski M., Scenariusz filmowy i jego odmiany, Poznań 2012.
Hendrykowski M., Słownik terminów filmowych, Poznań 1994.
Listewnik G., Język filmu. Charakterystyka obszarów i terminologii związanej z procesem produkcji filmowej [w:] Multimedia design. Metody, techniki i narzędzia, (Red.) M. Chrząścik, Warszawa 2015
Plażewski J., Historia filmu, Wydanie IV uzupełnione, Warszawa 1995.
Winiarski M., Planowanie produkcji filmu fabularnego 313[07]. Z2.01, Instytut Technologii Eksploatacji, Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007.
Źródła internetowe
Dębska K., Właszczuk J., Fragment wywiadu pod tytułem Filmowiec może tkwić przeprowadzonego przez Julię Właszczuk z Kingą Dębską, reżyserką, scenarzystką i jurorka pierwszej polskiej edycji filmowego konkursu Nespresso Talents w każdym z nas, https://www.vogue.pl/a/filmowiec-moze-tkwic-w-kazdym-z-nas
Kodeks Etyki Producenta Filmowego, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, https://www.sfp.org.pl/_vault/_files/sfp_2017/KEPF.pdf
Ludzie niepodległości: Polska Szkoła Filmowa, https://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1329021,polska-szkola-filmowa-wajda-konwicki-kutz-rozewicz-has.html
Synopsis - wszystko co warto wiedzieć [w:] https://przygodyscenarzysty.pl/2019/11/24/synopsis-wszystko-co-warto-wiedziec/
Świeradowski W., Rzym – miasto otwarte, http://www.filmopedia.org/archiwum/1949/63/4531/Rzym-miasto-otwarte.html
Zabłocki M., Produkcja filmowa. Producent Filmowy. Elementy technologii produkcji filmu, https://www.sfp.org.pl/wydarzenia,111,1691,0,1,Produkcja-filmowa-producent-definicje.html
