Forma dynamiczna –taniec ludowy - kompozycja barwna malowana – pastel
Forma dynamiczna – taniec ludowy – kompozycja barwna malowana – pastel
Cele
Cel ogólny:
Zapoznanie z przejawami sztuki ludowej.
Świadome stosowanie formy dzieła uzależnione od tematu.
Przekazanie treści dzieła dostępnymi środkami plastycznymi – plamą, kompozycją, formą.
Rozwijanie wyobraźni twórczej inspirowanej sztuką ludową.
Wyrażenie emocji poprzez tworzenie.
Cele operacyjne:
Kategoria A: Zapamiętywanie wiadomości.
Uczeń:
wymieni przykłady obrzędowości związane z tańcem (zapusty, lajkonik, noc świętojańska, dożynki, wesele, topienie Marzanny),
poda nazwy tańców ludowych (kujawiak, oberek, polonez, mazur, krakowiak),
wymieni rodzaje kompozycji: zamknięta, otwarta, z rytmem, symetryczna,
wie, jak nazwać kompozycję z ruchem i bez – statyka i dynamika,
zna główne grupy barw (podstawowe, pochodne) i nazywa gamy barwne (ciepłe, zimne, mieszane).
Kategoria B: Rozumienie wiadomości.
Uczeń:
wyjaśni zachowania poznanej obrzędowości ludowej,
dostrzega elementy tradycyjnego stroju ludowego (chusta, kapelusz, serdak, gorset, koszula, sukmana, zapaska, spódnica, spodnie, kierpce) i jego charakterystyczne zdobienia (haft, aplikacja, cekiny, zapinki, ażur).
Kategoria C: Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych.
Uczeń:
wyszukuje informacje w dostępnych źródłach i stosuje poznane wiadomości o sztuce ludowej (charakterystyczny strój, przykłady obrzędowości w ilustracji barwnej),
stosuje odpowiedni środek wyrazu plastycznego (kompozycja dynamiczna, gama barw mieszany, kontrastowych),
wybiera odpowiedni do swoich zdolności sposób ukazania tańca ludowego.
Kategoria D: Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych.
Uczeń:
zanalizuje i oceni swoje predyspozycje manualne,
wyobrazi sobie wybrany obrzęd sztuki ludowej i zaplanuje, jak go przedstawić w sposób plastyczny,
twórczo wypowie się na podany temat.
Cele operacyjne realizowane z celami emocjonalnymi:
pogłębianie wrażliwości estetycznej,
dostrzeganie znaczenia i wartości sztuki ludowej oraz tańca jako elementu tej sztuki.
rozwijanie i wzbogacanie wyobraźni o treści realne i fantastyczne.
Umiejętności nabyte w czasie lekcji:
zapoznanie się z przejawami sztuki ludowej,
poznanie przykładów dawnej obrzędowości ludowej,
zrozumienie zależności doboru formy dzieła od tematu i treści,
przedstawienie zamierzonych treści w formie dynamicznej,
przeniesienie poznanych wiadomości na manualną działalność artystyczną,
wyrażanie emocji poprzez tworzenie.
2. Metoda i forma pracy
Forma pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Metody: pokaz, wyszukiwanie informacji, praca z podręcznikiem, praktyczne działanie.
3. Środki dydaktyczne
Karwicka T., Ubiory ludowe w Polsce, wyd. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław 1995.
Fryś‑Pietraszkowa E., Kunczyńska‑Iracka A., Pokropek M., Sztuka ludowa w Polsce, Warszawa 1988.
Hryń‑Kuśnierek R., Encyklopedia tradycji polskich, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2000.
Hryń‑Kuśnierek R., Polskie zwyczaje świąteczne, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2001.
Nowa Encyklopedia Powszechna, PWN, Warszawa 2004.
Stopczyk S., Plastyka dla klasy 6. Podręcznik, WSiP, Warszawa 2005.
rzutnik multimedialny, prezentacja PowerPoint „Elementy sztuki ludowej”.
4. Przebieg lekcji:
Faza przygotowawcza
Powitanie klasy oraz gościa obecnego na lekcji. Czynności porządkowe – sprawdzenie listy obecności.
Pokaz przykładów sztuki ludowej – rzutnik multimedialny przed podaniem tematu lekcji – 10 min.
Analizowanie przedstawionych treści – zapis na tablicy.
Podanie definicji i określenie cech sztuki ludowej.
Zapoznanie z tematem lekcji i określenie zadania.
Zapis tematu na tablicy, uczniowie w zeszytach przedmiotowych.
Określenie celów lekcji.
Przedstawienie zadania.
Podział klasy na grupy, przydział dla nich zadania do wykonania, określenie czasu pracy – 10 minut.
Grupa I: Encyklopedia powszechna PWN – Wyszukanie pojęcia „taniec” i tańce narodowe
Grupa II: Encyklopedia tradycji polskich – poszukiwania przykładów obrzędów, w których występuje taniec.
Grupa III: Polskie zwyczaje świąteczne – obrzędy mające związek z tańcem.
Grupa IV: Ubiory ludowe w Polsce – elementy stroju i rodzaj zdobienia.
Grupa V: Sztuka ludowa w Polsce – dziedziny sztuki ludowej, elementy stroju ludowego.
Grupa VI: Praca z podręcznikiem Plastyka 6 – wyszukanie w słowniczku terminów plastycznych wyjaśnień słów: forma, temat, treść dzieła.
Relacja prac grup zadaniowych. Wybór przewodniczącego, przekazanie informacji. 10‑15 minut.
Zapis na tablicy wyszukiwanych zagadnień poruszanych na lekcji:
Taniec – układ ruchów i gestów człowieka wykonywanych zwykle w rytm muzyki.
Rodzaje tańców ludowych – narodowych: kujawiak, oberek, polonez, mazur, krakowiak.
Obrzędy ludowe mające związek z tańcem np.: zapusty, lajkonik, noc świętojańska, dożynki, wesele.
Elementy stroju ludowego: chusta, kapelusz, serdak, gorset, koszula, sukmana, zapaska, spódnica, spodnie, kierpce i jego charakterystyczne zdobienia, haft, aplikacja, cekiny, zapinki, ażur.
Wyjaśnienie nazw użytych w temacie
forma kształt nadany przez artystę rzeźbie, budowli, przedstawieniu na obrazie;;
kompozycja (statyczna, dynamiczna),
kolor (gamy barwne),
faktura – wypełnienie form narysowanych – elementy zdobnicze strojów,
temat – to, co obraz przedstawia np. taniec ludowy.
treść – głębszy sens obrazu lub rzeźby – to, co artysta chciał nam swoim dziełem powiedzieć, np. lajkonik, noc świętojańska
Ukierunkowanie pracy twórczej uczniów – 5 minut. Próba wyciągania wniosków przez uczniów: zastosowanie komunikacji plastycznej bez słów – język plastyki: mowa kolorów, gestów, mimiki. Wyrażenie ruchu, radości, zabawy. Kolory wesołe, czyste, kontrastowe. Linie ukośne, krzyżujące, się łamane.
Pokaz reprodukcji malarstwa o tematyce ludowej „Kołomyjka” – Aksentowicza. Polecenie przygotowania materiałów plastycznych na lekcję – 5 minut.
Praca twórcza uczniów (indywidualna) – 45 minut:
projektowanie własnych kompozycji,
stosowanie uproszczonych form postaci ludzkich w ruchu,
uwzględnienie charakterystyki strojów,
aranżacja wybranych zwyczajów i obrzędów,
wybór odpowiedniej kolorystyki zgodnej z tematem.
Prezentacja i ocena prac uczniowskich.
estetyka
wyczerpanie tematu
Ekspozycja najładniejszych prac w klasie (patrz: zdjęcia).
Bibliografia
Karwicka T., Ubiory ludowe w Polsce, wyd. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław 1995.
Fryś‑Pietraszkowa E., Kunczyńska‑Iracka A., Pokropek M., Sztuka ludowa w Polsce, Warszawa 1988.
Hryń‑Kuśnierek R., Encyklopedia tradycji polskich, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2000.
Hryń‑Kuśnierek R., Polskie zwyczaje świąteczne wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2001.
Nowa Encyklopedia Powszechna, PWN, Warszawa 2004.
Stopczyk S., Plastyka dla klasy 6. Podręcznik, WSiP, Warszawa 2005.
6. Załącznik
KARTA HOSPITACJI DIAGNOZUJĄCEJ
Podstawowe dane: | |
Nazwa szkoły i oddziału: | Szkoła podstawowa, oddział VI a |
Nazwisko i imię nauczyciela: | Greniuk Zofia |
Nazwa zajęć edukacyjnych: | Plastyka |
Temat zajęć: | Forma dynamiczna – Taniec ludowy – kompozycja barwna, pastel. |
Data: | ... |
Zachowanie uczniów w standardzie: korzystanie z informacji | |||||||
Wskaźniki jakości – mocne strony | Ranga | Ocena | Wartość | Wskaźniki jakości – słabe strony | Ranga | Ocena | Wartość |
Wyszuka i zdefiniuje, czym jest taniec, wymieni rodzaje tańców ludowych – narodowych. | 0,25 | ||||||
Wyszuka i wymieni przykłady obrzędowości mające związek | 0,25 | ||||||
Wyszuka i wymieni inne przejawy sztuki ludowej. | 0,25 | ||||||
Wyszuka i wymieni elementy stroju ludowego. | 0,25 |
Zachowanie uczniów w standardzie: czytywanie wyszukanych informacji, obrazów | |||||||
Wskaźniki jakości – mocne strony | Ranga | Ocena | Wartość | Wskaźniki jakości – słabe strony | Ranga | Ocena | Wartość |
Dostrzega zasady kompozycji, form. | 0,5 | ||||||
Analizuje poznane treści pod względem barw. | 0,25 | ||||||
Podaje przykłady treści. | 0,25 |
Zachowanie uczniów w standardzie: pisanie | |||||||
Wskaźniki jakości – mocne strony | Ranga | Ocena | Wartość | Wskaźniki jakości – słabe strony | Ranga | Ocena | Wartość |
Pisze poprawnie pod względem gramatycznym | 0,25 | ||||||
Formułuje wypowiedzi zgodnie ze świadomością celu. | 0,5 | ||||||
Dba o czytelność | 0,25 |
Zachowanie uczniów w standardzie: rozumowanie | |||||||
Wskaźniki jakości – mocne strony | Ranga | Ocena | Wartość | Wskaźniki jakości – słabe strony | Ranga | Ocena | Wartość |
Próbuje wnioskować, nazywa język komunikacji plastycznej – narzędzia, którymi posługuje się plastyka, mowa kolorów, gestów, mimiki. | 0,5 | ||||||
Nazywa uczucia wyrażane przez ruch: radość zabawa. Kolory wesołe, czyste, kontrastowe. | 0,25 | ||||||
Wymienia środki plastyczne, które zastosuje: linie ukośne, krzyżujące się, łamane. | 0,25 |
Zachowanie uczniów w standardzie: wykorzystywanie wiedzy w praktyce | |||||||
Wskaźniki jakości – mocne strony | Ranga | Ocena | Wartość | Wskaźniki jakości – słabe strony | Ranga | Ocena | Wartość |
Projektuje własne kompozycje. | 0,25 | ||||||
Stosuje uproszczone formy postaci ludzkiej w ruchu. | 0,25 | ||||||
Stosuje odpowiednią kolorystykę, zgodną z tematem. | 0,25 | ||||||
Uwzględnia charakterystykę stroju, odpowiednio aranżuje wybrany zwyczaj ludowy. | 0,25 |
![](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/Rn7JoSbkF6YKr/1611826177/5gJVW2l6wBO6EP557IxTKROwkULqWnHd.jpeg)
![](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RR10OCVF6LruC/1611826177/2YneeJRHkEHYEBHp1HOzSELAEs07aU3Y.jpeg)
![](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1HxjGMCqSeQE/1611826178/2VKxSNyYXNrZZqkrozphN6rIA8uUHTOU.jpeg)