Forma dynamiczna – taniec ludowy – kompozycja barwna malowana – pastel

  1. Cele

Cel ogólny:

  • Zapoznanie z przejawami sztuki ludowej.

  • Świadome stosowanie formy dzieła uzależnione od tematu.

  • Przekazanie treści dzieła dostępnymi środkami plastycznymi – plamą, kompozycją, formą.

  • Rozwijanie wyobraźni twórczej inspirowanej sztuką ludową.

  • Wyrażenie emocji poprzez tworzenie.

Cele operacyjne:

Kategoria A: Zapamiętywanie wiadomości.

Uczeń:

  • wymieni przykłady obrzędowości związane z tańcem (zapusty, lajkonik, noc świętojańska, dożynki, wesele, topienie Marzanny),

  • poda nazwy tańców ludowych (kujawiak, oberek, polonez, mazur, krakowiak),

  • wymieni rodzaje kompozycji: zamknięta, otwarta, z rytmem, symetryczna,

  • wie, jak nazwać kompozycję z ruchem i bez – statyka i dynamika,

  • zna główne grupy barw (podstawowe, pochodne) i nazywa gamy barwne (ciepłe, zimne, mieszane).

Kategoria B: Rozumienie wiadomości.

Uczeń:

  • wyjaśni zachowania poznanej obrzędowości ludowej,

  • dostrzega elementy tradycyjnego stroju ludowego (chusta, kapelusz, serdak, gorset, koszula, sukmana, zapaska, spódnica, spodnie, kierpce) i jego charakterystyczne zdobienia (haft, aplikacja, cekiny, zapinki, ażur).

Kategoria C: Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych.

Uczeń:

  • wyszukuje informacje w dostępnych źródłach i stosuje poznane wiadomości o sztuce ludowej (charakterystyczny strój, przykłady obrzędowości w ilustracji barwnej),

  • stosuje odpowiedni środek wyrazu plastycznego (kompozycja dynamiczna, gama barw mieszany, kontrastowych),

  • wybiera odpowiedni do swoich zdolności sposób ukazania tańca ludowego.

Kategoria D: Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych.

Uczeń:

  • zanalizuje i oceni swoje predyspozycje manualne,

  • wyobrazi sobie wybrany obrzęd sztuki ludowej i zaplanuje, jak go przedstawić w sposób plastyczny,

  • twórczo wypowie się na podany temat.

Cele operacyjne realizowane z celami emocjonalnymi:

  • pogłębianie wrażliwości estetycznej,

  • dostrzeganie znaczenia i wartości sztuki ludowej oraz tańca jako elementu tej sztuki.

  • rozwijanie i wzbogacanie wyobraźni o treści realne i fantastyczne.

Umiejętności nabyte w czasie lekcji:

  • zapoznanie się z przejawami sztuki ludowej,

  • poznanie przykładów dawnej obrzędowości ludowej,

  • zrozumienie zależności doboru formy dzieła od tematu i treści,

  • przedstawienie zamierzonych treści w formie dynamicznej,

  • przeniesienie poznanych wiadomości na manualną działalność artystyczną,

  • wyrażanie emocji poprzez tworzenie.

2. Metoda i forma pracy

Forma pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.

Metody: pokaz, wyszukiwanie informacji, praca z podręcznikiem, praktyczne działanie.

3. Środki dydaktyczne

  • Karwicka T., Ubiory ludowe w Polsce, wyd. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław 1995.

  • Fryś‑Pietraszkowa E., Kunczyńska‑Iracka A., Pokropek M., Sztuka ludowa w Polsce, Warszawa 1988.

  • Hryń‑Kuśnierek R., Encyklopedia tradycji polskich, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2000.

  • Hryń‑Kuśnierek R., Polskie zwyczaje świąteczne, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2001.

  • Nowa Encyklopedia Powszechna, PWN, Warszawa 2004.

  • Stopczyk S., Plastyka dla klasy 6. Podręcznik, WSiP, Warszawa 2005.

  • rzutnik multimedialny, prezentacja PowerPoint „Elementy sztuki ludowej”.

4. Przebieg lekcji:

Faza przygotowawcza

Powitanie klasy oraz gościa obecnego na lekcji. Czynności porządkowe – sprawdzenie listy obecności.

  1. Pokaz przykładów sztuki ludowej – rzutnik multimedialny przed podaniem tematu lekcji – 10 min.

    1. Analizowanie przedstawionych treści – zapis na tablicy.

    2. Podanie definicji i określenie cech sztuki ludowej.

  2. Zapoznanie z tematem lekcji i określenie zadania.

  • Zapis tematu na tablicy, uczniowie w zeszytach przedmiotowych.

  • Określenie celów lekcji.

  • Przedstawienie zadania.

  • Podział klasy na grupy, przydział dla nich zadania do wykonania, określenie czasu pracy – 10 minut.

Grupa I: Encyklopedia powszechna PWN – Wyszukanie pojęcia „taniec” i tańce narodowe

Grupa II: Encyklopedia tradycji polskich – poszukiwania przykładów obrzędów, w których występuje taniec.

Grupa III: Polskie zwyczaje świąteczne – obrzędy mające związek z tańcem.

Grupa IV: Ubiory ludowe w Polsce – elementy stroju i rodzaj zdobienia.

Grupa V: Sztuka ludowa w Polsce – dziedziny sztuki ludowej, elementy stroju ludowego.

Grupa VI: Praca z podręcznikiem Plastyka 6 – wyszukanie w słowniczku terminów plastycznych wyjaśnień słów: forma, temat, treść dzieła.

  1. Relacja prac grup zadaniowych. Wybór przewodniczącego, przekazanie informacji. 10‑15 minut.

  2. Zapis na tablicy wyszukiwanych zagadnień poruszanych na lekcji:

  1. Taniec – układ ruchów i gestów człowieka wykonywanych zwykle w rytm muzyki.

  2. Rodzaje tańców ludowych – narodowych: kujawiak, oberek, polonez, mazur, krakowiak.

  3. Obrzędy ludowe mające związek z tańcem np.: zapusty, lajkonik, noc świętojańska, dożynki, wesele.

  4. Elementy stroju ludowego: chusta, kapelusz, serdak, gorset, koszula, sukmana, zapaska, spódnica, spodnie, kierpce i jego charakterystyczne zdobienia, haft, aplikacja, cekiny, zapinki, ażur.

  5. Wyjaśnienie nazw użytych w temacie

    • forma kształt nadany przez artystę rzeźbie, budowli, przedstawieniu na obrazie;;

    • kompozycja (statyczna, dynamiczna),

    • kolor (gamy barwne),

    • faktura – wypełnienie form narysowanych – elementy zdobnicze strojów,

    • temat – to, co obraz przedstawia np. taniec ludowy.

    • treść – głębszy sens obrazu lub rzeźby – to, co artysta chciał nam swoim dziełem powiedzieć, np. lajkonik, noc świętojańska

  6. Ukierunkowanie pracy twórczej uczniów – 5 minut. Próba wyciągania wniosków przez uczniów: zastosowanie komunikacji plastycznej bez słów – język plastyki: mowa kolorów, gestów, mimiki. Wyrażenie ruchu, radości, zabawy. Kolory wesołe, czyste, kontrastowe. Linie ukośne, krzyżujące, się łamane.

  7. Pokaz reprodukcji malarstwa o tematyce ludowej „Kołomyjka” – Aksentowicza. Polecenie przygotowania materiałów plastycznych na lekcję – 5 minut.

    1. Praca twórcza uczniów (indywidualna) – 45 minut:

  1. projektowanie własnych kompozycji,

  2. stosowanie uproszczonych form postaci ludzkich w ruchu,

  3. uwzględnienie charakterystyki strojów,

  4. aranżacja wybranych zwyczajów i obrzędów,

  5. wybór odpowiedniej kolorystyki zgodnej z tematem.

Prezentacja i ocena prac uczniowskich.

  • estetyka

  • wyczerpanie tematu

Ekspozycja najładniejszych prac w klasie (patrz: zdjęcia).

  1. Bibliografia

Karwicka T., Ubiory ludowe w Polsce, wyd. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Wrocław 1995.

Fryś‑Pietraszkowa E., Kunczyńska‑Iracka A., Pokropek M., Sztuka ludowa w Polsce, Warszawa 1988.

Hryń‑Kuśnierek R., Encyklopedia tradycji polskich, wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2000.

Hryń‑Kuśnierek R., Polskie zwyczaje świąteczne wyd. Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 2001.

Nowa Encyklopedia Powszechna, PWN, Warszawa 2004.

Stopczyk S., Plastyka dla klasy 6. Podręcznik, WSiP, Warszawa 2005.

6. Załącznik

KARTA HOSPITACJI DIAGNOZUJĄCEJ

Podstawowe dane:

Nazwa szkoły i oddziału:

Szkoła podstawowa, oddział VI a

Nazwisko i imię nauczyciela:

Greniuk Zofia

Nazwa zajęć edukacyjnych:

Plastyka

Temat zajęć:

Forma dynamiczna – Taniec ludowy – kompozycja barwna, pastel.

Data:

...

Zachowanie uczniów w standardzie: korzystanie z informacji

Wskaźniki jakości – mocne strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wskaźniki jakości – słabe strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wyszuka i zdefiniuje, czym jest taniec, wymieni rodzaje tańców ludowych – narodowych.

0,25

Wyszuka i wymieni przykłady obrzędowości mające związek
z tańcem.

0,25

Wyszuka i wymieni inne przejawy sztuki ludowej.

0,25

Wyszuka i wymieni elementy stroju ludowego.

0,25

Zachowanie uczniów w standardzie: czytywanie wyszukanych informacji, obrazów

Wskaźniki jakości – mocne strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wskaźniki jakości – słabe strony

Ranga

Ocena

Wartość

Dostrzega zasady kompozycji, form.

0,5

Analizuje poznane treści pod względem barw.

0,25

Podaje przykłady treści.

0,25

Zachowanie uczniów w standardzie: pisanie

Wskaźniki jakości – mocne strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wskaźniki jakości – słabe strony

Ranga

Ocena

Wartość

Pisze poprawnie pod względem gramatycznym
i ortograficznym.

0,25

Formułuje wypowiedzi zgodnie ze świadomością celu.

0,5

Dba o czytelność
i estetykę zapisu.

0,25

Zachowanie uczniów w standardzie: rozumowanie

Wskaźniki jakości – mocne strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wskaźniki jakości – słabe strony

Ranga

Ocena

Wartość

Próbuje wnioskować, nazywa język komunikacji plastycznej – narzędzia, którymi posługuje się plastyka, mowa kolorów, gestów, mimiki.

0,5

Nazywa uczucia wyrażane przez ruch: radość zabawa. Kolory wesołe, czyste, kontrastowe.

0,25

Wymienia środki plastyczne, które zastosuje: linie ukośne, krzyżujące się, łamane.

0,25

Zachowanie uczniów w standardzie: wykorzystywanie wiedzy w praktyce
- praca twórcza

Wskaźniki jakości – mocne strony

Ranga

Ocena

Wartość

Wskaźniki jakości – słabe strony

Ranga

Ocena

Wartość

Projektuje własne kompozycje.

0,25

Stosuje uproszczone formy postaci ludzkiej w ruchu.

0,25

Stosuje odpowiednią kolorystykę, zgodną z tematem.

0,25

Uwzględnia charakterystykę stroju, odpowiednio

aranżuje wybrany zwyczaj ludowy.

0,25

Rn7JoSbkF6YKr
RR10OCVF6LruC
R1HxjGMCqSeQE
RSOdsM7rjWGac

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 490.50 KB w języku polskim