Łukasz Wierzbickitooltipid12Łukasz Wierzbicki

„Dziadek i niedźwiadek” (fragment)tooltipid12.1„Dziadek i niedźwiadek” (fragment)

Gdy wieczorem wpadliśmy do stołówki, mecz trwał w najlepsze. Choć Staszek uszczypnął mnie kilkakrotnie, nie wierzyłem własnym oczom. Z osłupienia wyrwało mnie dopiero wołanie kucharza Józefa:
– Chłopaki, ten wasz niedźwiedź to dopiero niezły numer! Jak on właściwie ma na imię?
– Nie ma imienia, nazywamy go po prostu misiem – odparł Staszek.
Zasapany major Chełkowski podszedł i poklepał nas po plecach.
– Hmmm, nie ma imienia? Nazwijcie go Wojciech– zaproponował.
– Dlaczego akurat Wojciech? – zdziwiłem się.
– To stare polskie imię. Woj‑ciech oznacza tego, który potrafi cieszyć się w czasie wojny – wyjaśnił dowódca.
– Woj‑ciech. Wojciech. Wojtek. To dobre imię – uznał Staszek. – Czy w takim razie miś może zamieszkać w obozie? – spytał nieśmiało.
– Zwariowałeś! – Kopnąłem go w kostkę. – Obóz wojskowy to nie miejsce dla niedźwiedzia.
– Oczywiście, że może z nami zamieszkać – odparł ku mojemu zaskoczeniu major. – Spójrzcie, ile radości wniósł do naszego żołnierskiego życia. – Wskazał roześmiane towarzystwo dopingujące niedźwiadka w meczu bokserskim z kucharzem Józefem. – Nic tak nie podnosi na duchu, jak towarzystwo misia. Każde dziecko to wie – dodał.
Zrozumieliśmy wtedy ze Staszkiem, że wyprawa w poszukiwaniu opiekunów dla niedźwiadka była niepotrzebna. Maluch sam doskonale sobie poradził. W ciągu jednego dnia zawojował serca mieszkańców obozu, w tym serce majora Chełkowskiego, który okazał się wcale nie taki groźny i surowy, jak nam się na początku wydawało.tooltipid12.2Gdy wieczorem wpadliśmy do stołówki, mecz trwał w najlepsze. Choć Staszek uszczypnął mnie kilkakrotnie, nie wierzyłem własnym oczom. Z osłupienia wyrwało mnie dopiero wołanie kucharza Józefa:
– Chłopaki, ten wasz niedźwiedź to dopiero niezły numer! Jak on właściwie ma na imię?
– Nie ma imienia, nazywamy go po prostu misiem – odparł Staszek.
Zasapany major Chełkowski podszedł i poklepał nas po plecach.
– Hmmm, nie ma imienia? Nazwijcie go Wojciech– zaproponował.
– Dlaczego akurat Wojciech? – zdziwiłem się.
– To stare polskie imię. Woj‑ciech oznacza tego, który potrafi cieszyć się w czasie wojny – wyjaśnił dowódca.
– Woj‑ciech. Wojciech. Wojtek. To dobre imię – uznał Staszek. – Czy w takim razie miś może zamieszkać w obozie? – spytał nieśmiało.
– Zwariowałeś! – Kopnąłem go w kostkę. – Obóz wojskowy to nie miejsce dla niedźwiedzia.
– Oczywiście, że może z nami zamieszkać – odparł ku mojemu zaskoczeniu major. – Spójrzcie, ile radości wniósł do naszego żołnierskiego życia. – Wskazał roześmiane towarzystwo dopingujące niedźwiadka w meczu bokserskim z kucharzem Józefem. – Nic tak nie podnosi na duchu, jak towarzystwo misia. Każde dziecko to wie – dodał.
Zrozumieliśmy wtedy ze Staszkiem, że wyprawa w poszukiwaniu opiekunów dla niedźwiadka była niepotrzebna. Maluch sam doskonale sobie poradził. W ciągu jednego dnia zawojował serca mieszkańców obozu, w tym serce majora Chełkowskiego, który okazał się wcale nie taki groźny i surowy, jak nam się na początku wydawało.

Indeks górny Źródło: Wierzbicki Ł., (2009), Dziadek i niedźwiadek, Konstancin‑Jeziorna: Wydawnictwo Pointa. Indeks górny koniec^{Źródło: Wierzbicki Ł., (2009), Dziadek i niedźwiadek, Konstancin‑Jeziorna: Wydawnictwo Pointa.}