Plansza interaktywna zatytułowana Plener. Przedstawia schemat plenerowego wydarzenia. Na mapie oznaczona: scena, obszar przed sceną, wejścia i wyjścia z zaznaczonymi kierunkami ruchu, lokacja służb, punkt medyczny, informacyjny, gastronomiczny oraz toalety i hydrant. Obok mapy znajduje się interaktywna legenda z ikonami i opisami zaznaczonych na mapie miejsc. Po kliknięciu wybranego elementu mapy wyświetla się ramka z opisem.
Lista elementów legendy:

1. Kierunek ruchu
   Strzałki określające kierunek przemieszczania się, to jest napływu i odpływu uczestników imprezy masowej.
2. Wejście lub wjazd
   Miejsce, którym uczestnicy, podwykonawcy lub osoby działające na rzecz organizatora wchodzą lub wjeżdżają na teren imprezy masowej. Na imprezie masowej jest to miejsce objęte bezpośrednią lub zdalną, stałą kontrolą i nadzorem służb ochrony. Może być w danej chwili otwarte lub zamknięte.
3. Punkt informacyjny
   Głównym celem punktu informacyjnego na terenie imprezy masowej jest przekazywanie uczestnikom informacji dotyczących:
   • danych organizatora imprezy masowej oraz sposobu kontaktu z nim,
   • przyjętych rozwiązań organizacyjnych,
   • regulaminu obiektu,
   • regulaminu imprezy masowej.
4. Punkt medyczny
   Punkt pomocy medycznej zlokalizowany jest w miejscu odbywania się imprezy masowej. Wyposażony jest co najmniej w produkty lecznicze w rozumieniu Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne oraz wyroby medyczne w rozumieniu Ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 roku o wyrobach medycznych.
   Pomocy medycznej udzielają co najmniej dwie osoby, w tym:
   1. lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej trzyletnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych,
   2. ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu, o której mowa w artykule 3 punkt 6 ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
   W przypadku gdy zabezpieczenie medyczne stanowi więcej niż jeden punkt pomocy medycznej, jeden lekarz może przypadać na każde dwa punkty pomocy medycznej pod warunkiem, że w drugim punkcie pomocy medycznej świadczeń zdrowotnych udzielają co najmniej dwie osoby.
   Skład zespołu wyjazdowego oraz patrolu ratowniczego umożliwia dokumentowanie udzielonej pomocy medycznej albo kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z paragrafem 7 i paragrafem 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 06.02.2012 roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących zabezpieczenia pod względem medycznym imprezy masowej.
   Zabezpieczenie medyczne masowej imprezy artystyczno-rozrywkowej oraz masowej imprezy sportowej, innej niż mecz piłki nożnej, ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół bez lekarza,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 65 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 120 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – siedem patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 15 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 110 001 uczestników – dwa punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
   Zabezpieczenie medyczne imprezy masowej podwyższonego ryzyka oraz meczu piłki nożnej ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół z lekarzem,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 45 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 45 001 do 65 000 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – trzynaście patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 30 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 100 001 uczestników – trzy punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
5. Policja
   Zaliczana do służb mundurowych uzbrojona formacja przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Funkcjonariusze policji uczestniczą w zabezpieczeniu imprez masowych – mogą być umundurowani i nieumundurowani, w patrolach pieszych i zmotoryzowanych. Służba odbywa się poza terenem imprezy masowej - wokół niej. Interwencje na terenie imprezy masowej podejmowane są na pisemny wniosek organizatora.
6. PSP
   Państwowa Straż Pożarna – zawodowa, umundurowana i wyposażona w specjalistyczny sprzęt formacja przeznaczona do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Komendant Główny PSP jest organem podległym wobec ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
7. Kamera
   Kamera stosowana w systemach monitoringu w celu zapewnienia bezpieczeństwa w obiektach wymagających ochrony, na przykład bankach, sklepach, na stacjach benzynowych, podczas imprez masowych i tym podobne. Zainstalowanie kamer monitorujących stwarza większe prawdopodobieństwo schwytania osoby zakłócającej ład i porządek, niestosującej się do poleceń pracowników służby informacyjnej i porządkowej, włamywacza lub napastnika – w wyniku uwiecznienia jego wizerunku.
8. RejestratorRejestratory to urządzenia do nagrywania obrazu z kamer do monitoringu. Dzięki zapisanym nagraniom umożliwiają odtworzenie zdarzenia z danej godziny lub danego dnia, na przykład w celu wykrycia jakiegoś incydentu. Zazwyczaj wyposażone są w następujące funkcje:
   • detekcję ruchu – dzięki tej funkcji nagrywane są wyłącznie te zdarzenia w których wykryto ruch. Pozwala to zaoszczędzić miejsce na dysku twardym rejestratora oraz wydłużyć czas archiwizacji;
   • wykrycie próby sabotażu obrazu – rejestrator automatycznie powiadamia użytkownika przez aplikację mobilną o próbach wykrycia prób uszkodzenia lub dezaktywowania systemu monitoringu, na przykład zamalowania kamery, przecięcia przewodu lub utraty zasilania;
   • strefy prywatności – funkcja pozwala na stworzenie i zapisanie obszarów, które zostaną wyłączone z podglądu oraz zapisu zdarzeń;
   • nagrywanie w pętli – rejestrator automatycznie zastępuje najstarsze nagrania nowymi, bez konieczności wymiany dysku, zgrywania nagrań lub formatowania;
   • harmonogram nagrań – funkcja, która pozwala użytkownikowi na spersonalizowanie systemu monitoringu w zakresie czasu, w którym rejestrator ma nagrywać obraz z kamer. Może to robić w sposób ciągły albo w momencie, w którym wykryty zostanie ruch. Można też wskazać konkretne dni i godziny, w których obraz będzie nagrywany, albo jeszcze bardziej zawęzić czas nagrań, na przykład w czasie świąt i podczas dni wolnych.
9. Punkt gastronomiczny
   Może być stały lub sezonowy. Przedmiotem jego działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.
10. WC - Ubikacja, toaleta,
    potocznie WC (z angielskiego water closet) – pomieszczenie sanitarne, w którym człowiek załatwia swoje potrzeby fizjologiczne.
    Toalety dla osób z niepełnosprawnością ruchową – na imprezie masowej niezbędne jest również przystosowanie ubikacji do potrzeb osób z niepełnosprawnością. Polega to na zastosowaniu:
    • większej przestrzeni manewrowej dla wózka inwalidzkiego, czyli minimum kwadrat o boku 1,5 metra),
    • odpowiednich poręczy dla osób z niepełnosprawnością ruchową, które montuje się przy muszli WC, przy umywalce, pod prysznicem. Poręcze różnią się kształtem i wymiarami oraz pozwalają jak najlepiej dostosować toaletę do potrzeb osób z niepełnosprawnością,
    • lustra uchylnego do WC dla osób z niepełnosprawnością, które pozwala na zmianę kąta nachylenia, dzięki czemu mogą się w nim przejrzeć zarówno osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, jak i osoby stojące,
    • baterii łazienkowych dla osób z niepełnosprawnością, na przykład baterie z dźwignią o wydłużonym uchwycie lub bezdotykowe,
    • akcesoriów do łazienki dla osób z niepełnosprawnością, takich jak szczotki do WC z wydłużoną rączką i odpowiedniego uchwytu na papier toaletowy.
11. Przyłącze elektryczne
    Element sieci elektroenergetycznej, służący do przyłączenia instalacji odbiorczej o wymaganej mocy przyłączeniowej pobieranej z systemu dystrybucji energii elektrycznej, wykonane na podstawie warunków przyłączenia.
    Przyłącza elektroenergetyczne można podzielić w zależności od:
    • sposobu doprowadzenia zasilania:
      • napowietrzne,
      • kablowe,
    • liczby faz:
      • jednofazowe,
      • trójfazowe,
    • poziomu napięcia:
      • niskiego napięcia, na przykład dla budynków mieszkalnych,
      • średniego napięcia na przykład dla zakładów przemysłowych.
12. Gaśnica
    Urządzenie, najczęściej przenośne, służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych. Istnieją także agregaty gaśnicze złożone z jednej lub większej liczby dużych gaśnic zaopatrzonych we wspólną dyszę i umieszczonych na dwukołowym podwoziu oraz zestawy gaśnicze na wózku Trolley2 – zestawy takie składają się z kilku gaśnic, przez co zwiększona jest skuteczność gaśnicza.
    Rodzaje gaśnic.
    • gaśnice proszkowe – główną zasadą ich działania jest odcięcie płonącej powierzchni od tlenu. Do tego celu stosuje się różnorodne proszki gaśnicze, między innymi węglanowe i fosforanowe. Pierwsze z nich sprawdzą się podczas gaszenia pożarów cieczy i gazów, zaś drugie dodatkowo w przypadku materiałów pochodzenia organicznego. Ze względu na bardziej szerokie zastosowanie oraz większą odporność na wstrząs czy zawilgocenie, obecnie gaśnice fosforanowe są wykorzystywane częściej niż ich węglanowe odmiany.
    • gaśnice „śniegowe” – ich nazwa pochodzi o dwutlenku węgla, którym są wypełnione, a który po uwolnieniu przypomina śnieg. Ten typ gaśnic służy przede wszystkim do radzenia sobie z pożarami urządzeń elektrycznych, cieczy palnych oraz płonących gazów. Znajdujący się wewnątrz gaśnicy dwutlenek węgla, w kontakcie z płonącym materiałem uzyskuje temperaturę minus 78 stopni i pokrywa jego powierzchnię warstwą suchego lodu. Wybierając gaśnicę śniegową należy jednak pamiętać, że tak niska temperatura uniemożliwia gaszenie z jej pomocą pożarów ludzi.
    • gaśnice wodne – gaśnice wypełnione pianą gaśniczą. Do jej emisji dochodzi dzięki specjalnemu gazowi niepalnemu. To środek gaśniczy znacznie prostszy do usunięcia lub sczyszczenia niż na przykład proszek, jednak zawartość wody w pianie całkowicie uniemożliwia wykorzystanie tego rodzaju gaśnic do pożarów urządzeń elektrycznych pozostających pod napięciem.
    Aby właściwie wybrać rodzaj gaśnicy, należy przede wszystkim poznać źródło zapłonu i materiał, który ulega spaleniu. Rodzaje pożarów dzielone są na sześć klas:
    • klasa A – dotyczy pożarów materiałów stałych pochodzenia organicznego, na przykład drewno,
    • klasa B – obejmuje płonące ciecze palne i materiały ulegające stopieniu podczas palenia, na przykład benzyna,
    • klasa C – dotyczy pożarów gazów, na przykład tlenek węgla, tak zwany czad,
    • klasa D – ma związek z płonięciem metali, na przykład aluminium,
    • klasa E – obejmuje zapłony urządzeń pozostających pod napięciem oraz takich, które znajdują się w ich bliskim otoczeniu, na przykład przewody,
    • klasa F– dotyczy pożarów wszelkiego rodzaju tłuszczów spożywczych na przykład olej spożywczy.
13. Hydrant
    Urządzenie, które umożliwia bezpośredni pobór wody z głównych przewodów sieci wodociągowej. Jest wyposażony w zawór i złącze do węża. Ma zastosowanie w celach gospodarczych oraz przeciwpożarowych.
    Sieć wodociągowa powinna zapewnić na hydrantach zewnętrznych, również tych niekorzystnie zlokalizowanych:
    • ciśnienie nie mniejsze niż 0,1 Megapaskala,
    • wydajność nie mniejszą niż 5 litrów na sekundę podczas trwania pożaru przez okres minimum dwóch godzin,
    • maksymalne ciśnienie hydrostatyczne w sieci wodociągowej przeciwpożarowej nie większe niż 1,6 Megapaskala.
    Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych - Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, Dziennik Ustaw 2009 numer 124 pozycja 1030 hydranty zewnętrzne muszą być lokalizowane wzdłuż dróg i ulic oraz przy ich skrzyżowaniach. Powinny być zachowane następujące odległości:
    • pomiędzy hydrantami – do 150 metrów,
    • od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy – do 15 metrów,
    • od najbliższego hydrantu od chronionego obiektu budowlanego – do 75 metrów,
    • od najbliższego hydrantu od obiektu budowlanego – do 150 metrów,
    • od ściany chronionego budynku – co najmniej 5 metrów.
14. Punkt czerpania wody
    Punkt czerpania wody jest miejscem poboru wody użytkowej oraz pitnej w lokalizacjach publicznych, takich jak centra miast oraz w miejscu przeprowadzania imprezy masowej. Jest to szczególnie istotne w trakcie imprez plenerowych w okresie letnich upałów. Występuje zazwyczaj w postaci mis i kranów czerpalnych na specjalnych przenośnych szafkach – dystrybutorach.
15. Główny wyłącznik prądu
    Wyłącznik – łącznik elektryczny mechanizmowy zdolny do załączania, przewodzenia i wyłączania prądów w normalnych warunkach pracy obwodu oraz prądu przeciążeniowego lub prądu zwarciowego.
16. Kierownik do spraw bezpieczeństwa
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa to pracownik służby ochrony na imprezie masowej, posiadający ukończone specjalistyczne szkolenie w tym zakresie, wyznaczony przez organizatora imprezy masowej, reprezentujący go w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa jej uczestnikom.
    Do obowiązków kierownika należy:
    • koordynacja działań poszczególnych zespołów służby porządkowej i informacyjnej,
    • dowodzenie całością zabezpieczenia,
    • podejmowanie decyzji zasadniczych w sytuacjach zagrożenia,
    • postępowanie według instrukcji określających zachowanie w przypadku następujących zagrożeń:
      • awaria energetyczna,
      • klęska żywiołowa,
      • nagły wzrost zagrożenia przestępczością,
      • awaria technicznych systemów zabezpieczeń obiektu lub imprezy,
      • sytuacje szczególne, na przykład pożar lub zagrożenie terrorystyczne.
    • dowodzenie ewakuacją zgodnie z instrukcją i koordynacją wszystkich działań z tym związanych, ze współpracy z Policją, Strażą Miejską, Strażą Pożarną oraz służbami ratowniczymi,
    • współpraca z organizatorem imprezy masowej.
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa obowiązany jest do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwa wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
17. Służba porządkowa
    Służba porządkowa to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wpisani na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej. Uprawnieni są do stosowania środków przymusu bezpośredniego.
    Członkowie służby porządkowej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasie i w miejscu trwania imprezy masowej.
    Członkowie służb porządkowych powinni mieć ukończone odpowiednie szkolenie, a także są obowiązani do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby porządkowe są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że osoby te posiadają lub wnoszą na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub regulaminem obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych;
    • użycie środków przymusu bezpośredniego oraz dokumentowania tego użycia;
    • stosowania siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających lub podobnych technik obrony oraz kajdanek lub ręcznych miotaczy gazu w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na członka służby porządkowej, służby informacyjnej lub inną osobę oraz niewykonywania poleceń.
    • czynności, o których wyżej mowa, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    Służby porządkowe są obowiązane:
    
    1. odmówić wstępu na imprezę masową:
       • osobie, wobec której zostało wydane orzeczenie:
         • zakazujące wstępu na imprezę masową,
         • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich.
       • osobie, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osobie, wobec której został wydany zakaz klubowy,
       • osobie odmawiającej poddania się czynnościom:
         • sprawdzenia uprawnień do przebywania na imprezie masowej,
         • legitymowania w celu ustalenia tożsamości,
         • przeglądania zawartości bagażu i odzieży w celu wykrycia posiadania przedmiotów zabronionych.
       • osobie znajdującej się pod widocznym wpływem alkoholu, środków odurzających, psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu,
       • osobie posiadającej broń lub inne przedmioty, materiały, wyroby, napoje, środki lub substancje, których posiadanie i wnoszenie na imprezę masową jest zabronione według Ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych,
       • osobie zachowującej się agresywnie, prowokacyjnie albo w inny sposób stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego,
    2. odmówić wstępu na imprezę masową osobie nieposiadającej biletu wstępu lub innego dokumentu uprawniającego do przebywania na terenie imprezy masowej,
    3. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osoby, które swoim zachowaniem zakłócają porządek publiczny lub zachowują się niezgodnie z regulaminem obiektu albo terenu lub regulaminem imprezy masowej,
    4. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osób, o których mowa w Ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, to jest wobec których zostało wydane orzeczenie:
       • zakazujące wstępu na imprezę masową,
       • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz klubowy,
    5. powiadomić - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe,
    6. nie dopuścić do wejścia na scenę osób nieupoważnionych,
    7. wyciągnąć sprzed barier osoby potrzebujące pomocy, na przykład w przypadku omdlenia,
    8. obserwować publiczność zgromadzoną przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji,
    9. utrzymać stałą łączność z dowódcą zabezpieczenia,
    10. wzajemnie asekurować się w trakcie podejmowanych interwencji.
18. Służba informacyjna
    Służby informacyjne to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wyznaczeni przez organizatora, w tym spikera zawodów sportowych.
    Członkowie służby informacyjnej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku imprezy masowej, w szczególności poprzez informowanie o przyjętych rozwiązaniach organizacyjnych. Powinni posiadać ukończone odpowiednie szkolenie i obowiązani są do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora.
    Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby informacyjne są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że mogą posiadać lub wnosić na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej.
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych.
    • czynności, o których mowa powyżej, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    Służby informacyjne są obowiązane do:
    1. informowania o udogodnieniach oraz wymogach bezpieczeństwa, określonych przez organizatora lub służby ratownicze,
    2. informowania o umiejscowieniu punktów pomocy medycznej, gastronomicznych i sanitarnych;
    3. nadzorowania bezpiecznego wejścia i wyjścia osób uczestniczących w imprezie masowej;
    4. niedopuszczania osób uczestniczących w imprezie masowej do miejsc nieprzeznaczonych dla publiczności;
    5. niezwłocznego reagowania na incydenty i zagrożenia oraz podejmowania niezbędnych działań zaradczych, w szczególności przez informowanie o nich służby porządkowe;
    6. obserwowania wszystkich obszarów potencjalnego zagrożenia i przeciwdziałania nadmiernemu zagęszczeniu osób;
    7. pilnowania przestrzegania postanowień regulaminu obiektu albo terenu i regulaminu imprezy masowej;
    8. reagowania na skargi składane przez osoby uczestniczące w imprezie masowej;
    9. powiadomienia - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe;
    10. niedopuszczenia do wejścia na scenę osób nieupoważnionych;
    11. wyciągnięcia sprzed barier osób potrzebujących pomocy, na przykład w przypadku omdlenia;
    12. obserwowania publiczności zgromadzonej przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji;
    13. utrzymania stałej łączności z dowódcą zabezpieczenia;
    14. wzajemnej asekuracji w trakcie podejmowanych interwencji.
19. Patrol SP/SI
    Zadanie wykonywane przez grupę pracowników służby informacyjnej i porządkowej, polegające na przeprowadzeniu rozpoznania terenu lub kontroli pomieszczeń na terenie imprezy masowej. Może składać się z wyłącznie z członków służby informacyjnej, wyłącznie z członków porządkowej albo może być mieszany. Patrol może być pieszy lub zmotoryzowany.

Mapa interaktywna zatytułowana Stadion pierwszy. Przedstawia schemat stadionu. Na mapie oznaczono: murawę, trybuny, kierunek ruchu, punkt medyczny, toalety, hydrant, kierownika do spraw bezpieczeństwa, wejście lub wjazd, punkt czerpania wody, przyłącze elektryczne, główny zawór gazu, służbę porządkową, punkt informacyjny, punkt gastronomiczny, przyłącze gazu, główny wyłącznik prądu, służbę informacyjną. Obok mapy znajduje się interaktywna legenda z ikonami i opisami zaznaczonych na mapie miejsc. Po kliknięciu wybranego elementu mapy wyświetla się ramka z opisem.
Lista elementów legendy:

1. Kierunek ruchu
   Strzałki określające kierunek przemieszczania się, to jest napływu i odpływu uczestników imprezy masowej.
2. Wejście lub wjazd
   Miejsce, którym uczestnicy, podwykonawcy lub osoby działające na rzecz organizatora wchodzą lub wjeżdżają na teren imprezy masowej. Na imprezie masowej jest to miejsce objęte bezpośrednią lub zdalną, stałą kontrolą i nadzorem służb ochrony. Może być w danej chwili otwarte lub zamknięte.
3. Punkt informacyjny
   Głównym celem punktu informacyjnego na terenie imprezy masowej jest przekazywanie uczestnikom informacji dotyczących:
   • danych organizatora imprezy masowej oraz sposobu kontaktu z nim,
   • przyjętych rozwiązaniach organizacyjnych,
   • regulaminu obiektu,
   • regulaminu imprezy masowej.
4. Punkt medyczny
   Punkt pomocy medycznej zlokalizowany jest w miejscu odbywania się imprezy masowej. Wyposażony jest co najmniej w produkty lecznicze w rozumieniu Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne oraz wyroby medyczne w rozumieniu Ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 roku o wyrobach medycznych.
   Pomocy medycznej udzielają co najmniej dwie osoby, w tym:
   1. lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej trzyletnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych,
   2. ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu, o której mowa w artykule 3 punkt 6 ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
   W przypadku gdy zabezpieczenie medyczne stanowi więcej niż jeden punkt pomocy medycznej, jeden lekarz może przypadać na każde dwa punkty pomocy medycznej pod warunkiem, że w drugim punkcie pomocy medycznej świadczeń zdrowotnych udzielają co najmniej dwie osoby.
   Skład zespołu wyjazdowego oraz patrolu ratowniczego umożliwia dokumentowanie udzielonej pomocy medycznej albo kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z paragrafem 7 i paragrafem 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 06.02.2012 roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących zabezpieczenia pod względem medycznym imprezy masowej.
   Zabezpieczenie medyczne masowej imprezy artystyczno-rozrywkowej oraz masowej imprezy sportowej innej niż mecz piłki nożnej ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół bez lekarza,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 65 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 120 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – siedem patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 15 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 110 001 uczestników – dwa punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
   Zabezpieczenie medyczne imprezy masowej podwyższonego ryzyka oraz meczu piłki nożnej ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół z lekarzem,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 45 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 45 001 do 65 000 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – trzynaście patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 30 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 100 001 uczestników – trzy punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
5. Punkt czerpania wody
   Punkt czerpania wody jest miejscem poboru wody użytkowej oraz pitnej w lokalizacjach publicznych, takich jak centra miast oraz w miejscu przeprowadzania imprezy masowej. Jest to szczególnie istotne w trakcie imprez plenerowych w okresie letnich upałów. Występuje zazwyczaj w postaci mis i kranów czerpalnych na specjalnych przenośnych szafkach – dystrybutorach.
6. Punkt gastronomiczny
   Punkt czerpania wody jest miejscem poboru wody użytkowej oraz pitnej w lokalizacjach publicznych, takich jak centra miast oraz w miejscu przeprowadzania imprezy masowej. Jest to szczególnie istotne w trakcie imprez plenerowych w okresie letnich upałów. Występuje zazwyczaj w postaci mis i kranów czerpalnych na specjalnych przenośnych szafkach – dystrybutorach.
7. WC - Ubikacja, toaleta, potocznie WC (z angielskiego water closet) – pomieszczenie sanitarne, w którym człowiek załatwia swoje potrzeby fizjologiczne.
   Toalety dla osób z niepełnosprawnością ruchową – na imprezie masowej niezbędne jest również przystosowanie ubikacji do potrzeb osób z niepełnosprawnością. Polega to na zastosowaniu:
   • większej przestrzeni manewrowej dla wózka inwalidzkiego minimum kwadrat o boku 1,5 metra,
   • odpowiednich poręczy dla osób z niepełnosprawnością ruchową, które montuje się przy muszli WC, przy umywalce, pod prysznicem. Poręcze różnią się kształtem i wymiarami oraz pozwalają jak najlepiej dostosować toaletę do potrzeb osób z niepełnosprawnością,
   • lustra uchylnego do WC dla osób z niepełnosprawnością, które pozwala na zmianę kąta nachylenia, dzięki czemu mogą się w nim przejrzeć zarówno osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, jak i osoby stojące,
   • baterii łazienkowych dla osób z niepełnosprawnością, na przykład baterie z dźwignią - wydłużony uchwyt lub bezdotykowe,
   • akcesoriów do łazienki dla osób z niepełnosprawnością, takich jak szczotki do WC z wydłużoną rączką i odpowiedniego uchwytu na papier toaletowy.
8. Przyłącze elektryczne: Przyłącze elektryczne lub energetyczne – element sieci elektroenergetycznej, służący do przyłączenia instalacji odbiorczej o wymaganej mocy przyłączeniowej pobieranej z systemu dystrybucji energii elektrycznej, wykonane na podstawie warunków przyłączenia.
   Przyłącza elektroenergetyczne można podzielić w zależności od:
   • sposobu doprowadzenia zasilania:
     • napowietrzne,
     • kablowe,
   • liczby faz:
     • jednofazowe,
     • trójfazowe,
   • poziomu napięcia:
     • niskiego napięcia, na przykład dla budynków mieszkalnych,
     • średniego napięcia, na przykład dla zakładów przemysłowych.
9. Przyłącze gazu
   Przyłącze do sieci gazowej to odcinek sieci od gazociągu zasilającego do armatury odcinającej, służący do przyłączenia do sieci gazowej urządzeń́ lub instalacji podmiotu przyłączanego.
10. Hydrant: Hydrant – urządzenie, które umożliwia bezpośredni pobór wody z głównych przewodów sieci wodociągowej. Jest wyposażony w zawór i złącze do węża. Ma zastosowanie w celach gospodarczych oraz przeciwpożarowych.
    Sieć wodociągowa powinna zapewnić na hydrantach zewnętrznych, również tych niekorzystnie zlokalizowanych:
    • ciśnienie nie mniejsze niż 0,1 Megapaskala,
    • wydajność nie mniejszą niż 5 litrów na sekundę podczas trwania pożaru przez okres minimum 2 godzin,
    • maksymalne ciśnienie hydrostatyczne w sieci wodociągowej przeciwpożarowej nie większe niż 1,6 Megapaskala.
    Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, Dziennik Ustaw 2009 numer 124 pozycja 1030, hydranty zewnętrzne muszą być lokalizowane wzdłuż dróg i ulic oraz przy ich skrzyżowaniach. Powinny być zachowane następujące odległości:
    • pomiędzy hydrantami – do 150 metra,
    • od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy – do 15 metra,
    • od najbliższego hydrantu od chronionego obiektu budowlanego – do 75 metra,
    • od najbliższego hydrantu od obiektu budowlanego – do 150 metra,
    • od ściany chronionego budynku – co najmniej 5 metra.
11. Główny zawór gazu
    Zawór, inaczej kurek, główny lub odcinający stanowi granicę pomiędzy instalacją gazową wewnętrzną i zewnętrzną. Jest on częścią armatury regulacyjnej, która pozwala kontrolować dopływ gazu lub całkowicie go odciąć. Początkiem omawianej instalacji jest przyłącze gazowe, na którym to znajduje się wyżej wspomniany kurek główny.
12. Główny wyłącznik prądu
    Wyłącznik – łącznik elektryczny mechanizmowy zdolny do załączania, przewodzenia i wyłączania prądów w normalnych warunkach pracy obwodu oraz prądu przeciążeniowego lub prądu zwarciowego.
13. Kierownik do spraw bezpieczeństwa
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa to pracownik służby ochrony na imprezie masowej, posiadający ukończone specjalistyczne szkolenie w tym zakresie, wyznaczony przez organizatora imprezy masowej, reprezentujący go w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa jej uczestnikom.
    Do obowiązków kierownika należy:
    • koordynacja działań poszczególnych zespołów służby porządkowej i informacyjnej,
    • dowodzenie całością zabezpieczenia,
    • podejmowanie decyzji zasadniczych w sytuacjach zagrożenia,
    • postępowanie według instrukcji określających zachowanie w przypadku następujących zagrożeń:
      • awaria energetyczna,
      • klęska żywiołowa,
      • nagły wzrost zagrożenia przestępczością,
      • awaria technicznych systemów zabezpieczeń obiektu lub imprezy,
      • sytuacje szczególne, na przykład pożar lub zagrożenie terrorystyczne.
    • dowodzenie ewakuacją zgodnie z instrukcją i koordynacją wszystkich działań z tym związanych, we współpracy z Policją, Strażą Miejską, Strażą Pożarną oraz służbami ratowniczymi,
    • współpraca z organizatorem imprezy masowej.
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa obowiązany jest do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwa wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
14. Służba porządkowa
    Służba porządkowa to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wpisani na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej. Uprawnieni są do stosowania środków przymusu bezpośredniego.
    Członkowie służby porządkowej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasie i w miejscu trwania imprezy masowej.
    Członkowie służb porządkowych powinni mieć ukończone odpowiednie szkolenie, a także są obowiązani do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby porządkowe są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że osoby te posiadają lub wnoszą na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub regulaminem obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych;
    • użycie środków przymusu bezpośredniego oraz dokumentowania tego użycia;
    • stosowania siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających lub podobnych technik obrony oraz kajdanek lub ręcznych miotaczy gazu w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na członka służby porządkowej, służby informacyjnej lub inną osobę oraz niewykonywania poleceń.
    • czynności, o których wyżej mowa, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    Służby porządkowe są obowiązane:
    1. odmówić wstępu na imprezę masową:
       • osobie, wobec której zostało wydane orzeczenie:
         • zakazujące wstępu na imprezę masową,
         • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich.
       • osobie, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osobie, wobec której został wydany zakaz klubowy,
       • osobie odmawiającej poddania się czynnościom:
         • sprawdzenia uprawnień do przebywania na imprezie masowej,
         • legitymowania w celu ustalenia tożsamości,
         • przeglądania zawartości bagażu i odzieży w celu wykrycia posiadania przedmiotów zabronionych.
       • osobie znajdującej się pod widocznym wpływem alkoholu, środków odurzających, psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu,
       • osobie posiadającej broń lub inne przedmioty, materiały, wyroby, napoje, środki lub substancje, których posiadanie i wnoszenie na imprezę masową jest zabronione według Ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych,
       • osobie zachowującej się agresywnie, prowokacyjnie albo w inny sposób stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego,
    2. odmówić wstępu na imprezę masową osobie nieposiadającej biletu wstępu lub innego dokumentu uprawniającego do przebywania na terenie imprezy masowej,
    3. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osoby, które swoim zachowaniem zakłócają porządek publiczny lub zachowują się niezgodnie z regulaminem obiektu albo terenu lub regulaminem imprezy masowej,
    4. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osób, o których mowa w Ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, to jest wobec których zostało wydane orzeczenie:
       • zakazujące wstępu na imprezę masową,
       • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz klubowy,
    5. powiadomić - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe,
    6. nie dopuścić do wejścia na scenę osób nieupoważnionych,
    7. wyciągnąć sprzed barier osoby potrzebujące pomocy, na przykład w przypadku omdlenia,
    8. obserwować publiczność zgromadzoną przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji,
    9. utrzymać stałą łączność z dowódcą zabezpieczenia,
    10. wzajemnie asekurować się w trakcie podejmowanych interwencji.
15. Służba informacyjna
    Służby informacyjne to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wyznaczeni przez organizatora, w tym spikera zawodów sportowych.
    Członkowie służby informacyjnej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku imprezy masowej, w szczególności poprzez informowanie o przyjętych rozwiązaniach organizacyjnych. Powinni posiadać ukończone odpowiednie szkolenie i obowiązani są do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora.
    Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby informacyjne są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że mogą posiadać lub wnosić na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej.
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych.
    • czynności, o których mowa powyżej, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    Służby informacyjne są obowiązane do:
    1. informowania o udogodnieniach oraz wymogach bezpieczeństwa, określonych przez organizatora lub służby ratownicze,
    2. informowania o umiejscowieniu punktów pomocy medycznej, gastronomicznych i sanitarnych;
    3. nadzorowania bezpiecznego wejścia i wyjścia osób uczestniczących w imprezie masowej;
    4. niedopuszczania osób uczestniczących w imprezie masowej do miejsc nieprzeznaczonych dla publiczności;
    5. niezwłocznego reagowania na incydenty i zagrożenia oraz podejmowania niezbędnych działań zaradczych, w szczególności przez informowanie o nich służby porządkowe;
    6. obserwowania wszystkich obszarów potencjalnego zagrożenia i przeciwdziałania nadmiernemu zagęszczeniu osób;
    7. pilnowania przestrzegania postanowień regulaminu obiektu albo terenu i regulaminu imprezy masowej;
    8. reagowania na skargi składane przez osoby uczestniczące w imprezie masowej;
    9. powiadomienia - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe;
    10. niedopuszczenia do wejścia na scenę osób nieupoważnionych;
    11. wyciągnięcia sprzed barier osób potrzebujących pomocy, na przykład w przypadku omdlenia;
    12. obserwowania publiczności zgromadzonej przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji;
    13. utrzymania stałej łączności z dowódcą zabezpieczenia;
    14. wzajemnej asekuracji w trakcie podejmowanych interwencji.

Mapa interaktywna zatytułowana Stadion drugi. Przedstawia schemat stadionu. Na mapie oznaczono: sceną wraz z terenem przed nią, kierunek ruchu, punkt medyczny, toalety, hydrant, kierownika do spraw bezpieczeństwa, wejście lub wjazd, punkt czerpania wody, przyłącze elektryczne, służbę porządkową, punkt informacyjny, punkt gastronomiczny, serwerownię, główny wyłącznik prądu, służbę informacyjną. Obok mapy znajduje się interaktywna legenda z ikonami i opisami zaznaczonych na mapie miejsc. Po kliknięciu wybranego elementu mapy wyświetla się ramka z opisem.
Lista elementów legendy:

1. Kierunek ruchu
   Strzałki określające kierunek przemieszczania się, to jest napływu i odpływu uczestników imprezy masowej.
2. Wejście lub wjazd
   Miejsce, którym uczestnicy, podwykonawcy lub osoby działające na rzecz organizatora wchodzą lub wjeżdżają na teren imprezy masowej. Na imprezie masowej jest to miejsce objęte bezpośrednią lub zdalną, stałą kontrolą i nadzorem służb ochrony. Może być w danej chwili otwarte lub zamknięte.
3. Punkt informacyjny
   Głównym celem punktu informacyjnego na terenie imprezy masowej jest przekazywanie uczestnikom informacji dotyczących:
   • danych organizatora imprezy masowej oraz sposobu kontaktu z nim,
   • przyjętych rozwiązaniach organizacyjnych,
   • regulaminu obiektu,
   • regulaminu imprezy masowej.
4. Punkt medyczny
   Punkt pomocy medycznej zlokalizowany jest w miejscu odbywania się imprezy masowej. Wyposażony jest co najmniej w produkty lecznicze w rozumieniu Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne oraz wyroby medyczne w rozumieniu Ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 roku o wyrobach medycznych.
   Pomocy medycznej udzielają co najmniej dwie osoby, w tym:
   1. lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej trzyletnie doświadczenie w udzielaniu świadczeń zdrowotnych,
   2. ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu, o której mowa w artykule 3 punkt 6 ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
   W przypadku gdy zabezpieczenie medyczne stanowi więcej niż jeden punkt pomocy medycznej, jeden lekarz może przypadać na każde dwa punkty pomocy medycznej pod warunkiem, że w drugim punkcie pomocy medycznej świadczeń zdrowotnych udzielają co najmniej dwie osoby.
   Skład zespołu wyjazdowego oraz patrolu ratowniczego umożliwia dokumentowanie udzielonej pomocy medycznej albo kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z paragrafem 7 i paragrafem 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 06.02.2012 roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących zabezpieczenia pod względem medycznym imprezy masowej.
   Zabezpieczenie medyczne masowej imprezy artystyczno-rozrywkowej oraz masowej imprezy sportowej innej niż mecz piłki nożnej ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół bez lekarza,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 65 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 120 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – siedem patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 15 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 110 001 uczestników – dwa punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 110 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
   Zabezpieczenie medyczne imprezy masowej podwyższonego ryzyka oraz meczu piłki nożnej ustala się na podstawie przewidywanej liczby uczestników w następujący sposób:
   1. w zakresie zespołów wyjazdowych:
      • do 5000 uczestników – jeden zespół z lekarzem,
      • od 5001 do 25 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i jeden zespół bez lekarza,
      • od 25 001 do 45 000 uczestników – jeden zespół z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 45 001 do 65 000 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza,
      • od 65 001 uczestników – dwa zespoły z lekarzem i dwa zespoły bez lekarza oraz na każde rozpoczęte kolejne 100 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden zespół bez lekarza lub jeden zespół z lekarzem;
   2. w zakresie patroli ratowniczych:
      • do 5000 uczestników – jeden patrol ratowniczy,
      • od 5001 do 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy na każde rozpoczęte kolejne 5000 uczestników,
      • od 65 001 uczestników – trzynaście patroli ratowniczych na pierwsze 65 000 uczestników oraz na każde rozpoczęte kolejne 10 000 uczestników powyżej 65 000 uczestników – jeden patrol ratowniczy;
   3. w zakresie punktów pomocy medycznej:
      • od 10 000 do 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej na każde rozpoczęte kolejne 30 000 uczestników powyżej 10 000 uczestników,
      • od 100 001 uczestników – trzy punkty pomocy medycznej oraz na każde rozpoczęte kolejne 50 000 uczestników powyżej 100 000 uczestników – jeden punkt pomocy medycznej.
   
   
5. Punkt gastronomiczny
   Może być stały lub sezonowy. Przedmiotem jego działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.
6. WC - Ubikacja, toaleta,
   Potocznie WC (z angielskiego water closet) – pomieszczenie sanitarne, w którym człowiek załatwia swoje potrzeby fizjologiczne.
   Toalety dla osób z niepełnosprawnością ruchową – na imprezie masowej niezbędne jest również przystosowanie ubikacji do potrzeb osób z niepełnosprawnością. Polega to na zastosowaniu:
   • większej przestrzeni manewrowej dla wózka inwalidzkiego, minimum kwadrat o boku 1,5 metra,
   • odpowiednich poręczy dla osób z niepełnosprawnością ruchową, które montuje się przy muszli WC, przy umywalce, pod prysznicem. Poręcze różnią się kształtem i wymiarami oraz pozwalają jak najlepiej dostosować toaletę do potrzeb osób z niepełnosprawnością,
   • lustra uchylnego do WC dla osób z niepełnosprawnością, które pozwala na zmianę kąta nachylenia, dzięki czemu mogą się w nim przejrzeć zarówno osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, jak i osoby stojące,
   • baterii łazienkowych dla osób z niepełnosprawnością, na przykład baterie z dźwignią - wydłużony uchwyt lub bezdotykowe,
   • akcesoriów do łazienki dla osób z niepełnosprawnością, takich jak szczotki do WC z wydłużoną rączką i odpowiedniego uchwytu na papier toaletowy.
7. Przyłącze elektryczne
   Element sieci elektroenergetycznej, służący do przyłączenia instalacji odbiorczej o wymaganej mocy przyłączeniowej pobieranej z systemu dystrybucji energii elektrycznej, wykonane na podstawie warunków przyłączenia.
   Przyłącza elektroenergetyczne można podzielić w zależności od:
   • sposobu doprowadzenia zasilania:
     • napowietrzne,
     • kablowe,
   • liczby faz:
     • jednofazowe,
     • trójfazowe,
   • poziomu napięcia:
     • niskiego napięcia, na przykład dla budynków mieszkalnych,
     • średniego napięcia, na przykład dla zakładów przemysłowych.
8. Gaśnica
   Urządzenie, najczęściej przenośne, służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych. Istnieją także agregaty gaśnicze złożone z jednej lub większej liczby dużych gaśnic zaopatrzonych we wspólną dyszę i umieszczonych na dwukołowym podwoziu oraz zestawy gaśnicze na wózku Trolley2 – zestawy takie składają się z kilku gaśnic, przez co zwiększona jest skuteczność gaśnicza.
   Rodzaje gaśnic.
   • gaśnice proszkowe – główną zasadą ich działania jest odcięcie płonącej powierzchni od tlenu. Do tego celu stosuje się różnorodne proszki gaśnicze, między innymi węglanowe i fosforanowe. Pierwsze z nich sprawdzą się podczas gaszenia pożarów cieczy i gazów, zaś drugie dodatkowo w przypadku materiałów pochodzenia organicznego. Ze względu na bardziej szerokie zastosowanie oraz większą odporność na wstrząs czy zawilgocenie, obecnie gaśnice fosforanowe są wykorzystywane częściej niż ich węglanowe odmiany.
   • gaśnice „śniegowe” – ich nazwa pochodzi o dwutlenku węgla, którym są wypełnione, a który po uwolnieniu przypomina śnieg. Ten typ gaśnic służy przede wszystkim do radzenia sobie z pożarami urządzeń elektrycznych, cieczy palnych oraz płonących gazów. Znajdujący się wewnątrz gaśnicy dwutlenek węgla, w kontakcie z płonącym materiałem uzyskuje temperaturę minus 78 stopni i pokrywa jego powierzchnię warstwą suchego lodu. Wybierając gaśnicę śniegową należy jednak pamiętać, że tak niska temperatura uniemożliwia gaszenie z jej pomocą pożarów ludzi.
   • gaśnice wodne – gaśnice wypełnione pianą gaśniczą. Do jej emisji dochodzi dzięki specjalnemu gazowi niepalnemu. To środek gaśniczy znacznie prostszy do usunięcia lub sczyszczenia niż na przykład proszek, jednak zawartość wody w pianie całkowicie uniemożliwia wykorzystanie tego rodzaju gaśnic do pożarów urządzeń elektrycznych pozostających pod napięciem.
   Aby właściwie wybrać rodzaj gaśnicy, należy przede wszystkim poznać źródło zapłonu i materiał, który ulega spaleniu. Rodzaje pożarów dzielone są na sześć klas:
   • klasa A – dotyczy pożarów materiałów stałych pochodzenia organicznego, na przykład drewno,
   • klasa B – obejmuje płonące ciecze palne i materiały ulegające stopieniu podczas palenia, na przykład benzyna,
   • klasa C – dotyczy pożarów gazów, na przykład tlenek węgla, tak zwany czad,
   • klasa D – ma związek z płonięciem metali, na przykład aluminium,
   • klasa E – obejmuje zapłony urządzeń pozostających pod napięciem oraz takich, które znajdują się w ich bliskim otoczeniu, na przykład przewody,
   • klasa F– dotyczy pożarów wszelkiego rodzaju tłuszczów spożywczych, na przykład olej spożywczy.
9. HydrantUrządzenie, które umożliwia bezpośredni pobór wody z głównych przewodów sieci wodociągowej. Jest wyposażony w zawór i złącze do węża. Ma zastosowanie w celach gospodarczych oraz przeciwpożarowych.
   Sieć wodociągowa powinna zapewnić na hydrantach zewnętrznych, również tych niekorzystnie zlokalizowanych:
   • ciśnienie nie mniejsze niż 0,1 Megapaskala,
   • wydajność nie mniejszą niż 5 litrów na sekundę podczas trwania pożaru przez okres minimum 2 godzin,
   • maksymalne ciśnienie hydrostatyczne w sieci wodociągowej przeciwpożarowej nie większe niż 1,6 Megapaskala.
   Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, Dziennik Ustaw 2009 numer 124 pozycja 1030 hydranty zewnętrzne muszą być lokalizowane wzdłuż dróg i ulic oraz przy ich skrzyżowaniach. Powinny być zachowane następujące odległości:
   • pomiędzy hydrantami – do 150 metrów,
   • od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy – do 15 metrów,
   • od najbliższego hydrantu od chronionego obiektu budowlanego – do 75 metrów,
   • od najbliższego hydrantu od obiektu budowlanego – do 150 metrów,
   • od ściany chronionego budynku – co najmniej 5 metrów.
10. Punkt czerpania wody
    Punkt czerpania wody jest miejscem poboru wody użytkowej oraz pitnej w lokalizacjach publicznych, takich jak centra miast oraz w miejscu przeprowadzania imprezy masowej. Jest to szczególnie istotne w trakcie imprez plenerowych w okresie letnich upałów. Występuje zazwyczaj w postaci mis i kranów czerpalnych na specjalnych przenośnych szafkach – dystrybutorach.
11. Główny wyłącznik prądu
    Wyłącznik – łącznik elektryczny mechanizmowy zdolny do załączania, przewodzenia i wyłączania prądów w normalnych warunkach pracy obwodu oraz prądu przeciążeniowego lub prądu zwarciowego.
12. Kierownik do spraw bezpieczeństwa
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa to pracownik służby ochrony na imprezie masowej, posiadający ukończone specjalistyczne szkolenie w tym zakresie, wyznaczony przez organizatora imprezy masowej, reprezentujący go w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa jej uczestnikom.
    Do obowiązków kierownika należy:
    • koordynacja działań poszczególnych zespołów służby porządkowej i informacyjnej,
    • dowodzenie całością zabezpieczenia,
    • podejmowanie decyzji zasadniczych w sytuacjach zagrożenia,
    • postępowanie według instrukcji określających zachowanie w przypadku następujących zagrożeń:
      • awaria energetyczna,
      • klęska żywiołowa,
      • nagły wzrost zagrożenia przestępczością,
      • awaria technicznych systemów zabezpieczeń obiektu lub imprezy,
      • sytuacje szczególne, na przykład pożar lub zagrożenie terrorystyczne.
    • dowodzenie ewakuacją zgodnie z instrukcją i koordynacją wszystkich działań z tym związanych, we współpracy z Policją, Strażą Miejską, Strażą Pożarną oraz służbami ratowniczymi,
    • współpraca z organizatorem imprezy masowej.
    Kierownik do spraw bezpieczeństwa obowiązany jest do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwa wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
13. Służba porządkowa
    Służba porządkowa to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wpisani na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej. Uprawnieni są do stosowania środków przymusu bezpośredniego.
    Członkowie służby porządkowej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasie i w miejscu trwania imprezy masowej.
    Członkowie służb porządkowych powinni mieć ukończone odpowiednie szkolenie, a także są obowiązani do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora. Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby porządkowe są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że osoby te posiadają lub wnoszą na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub regulaminem obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych;
    • użycie środków przymusu bezpośredniego oraz dokumentowania tego użycia;
    • stosowania siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających lub podobnych technik obrony oraz kajdanek lub ręcznych miotaczy gazu w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na członka służby porządkowej, służby informacyjnej lub inną osobę oraz niewykonywania poleceń.
    • czynności, o których wyżej mowa, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    Służby porządkowe są obowiązane:
    1. odmówić wstępu na imprezę masową:
       • osobie, wobec której zostało wydane orzeczenie:
         • zakazujące wstępu na imprezę masową,
         • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich.
       • osobie, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osobie, wobec której został wydany zakaz klubowy,
       • osobie odmawiającej poddania się czynnościom:
         • sprawdzenia uprawnień do przebywania na imprezie masowej,
         • legitymowania w celu ustalenia tożsamości,
         • przeglądania zawartości bagażu i odzieży w celu wykrycia posiadania przedmiotów zabronionych.
       • osobie znajdującej się pod widocznym wpływem alkoholu, środków odurzających, psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu,
       • osobie posiadającej broń lub inne przedmioty, materiały, wyroby, napoje, środki lub substancje, których posiadanie i wnoszenie na imprezę masową jest zabronione według Ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych,
       • osobie zachowującej się agresywnie, prowokacyjnie albo w inny sposób stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego,
    2. odmówić wstępu na imprezę masową osobie nieposiadającej biletu wstępu lub innego dokumentu uprawniającego do przebywania na terenie imprezy masowej,
    3. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osoby, które swoim zachowaniem zakłócają porządek publiczny lub zachowują się niezgodnie z regulaminem obiektu albo terenu lub regulaminem imprezy masowej,
    4. usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osób, o których mowa w Ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, to jest wobec których zostało wydane orzeczenie:
       • zakazujące wstępu na imprezę masową,
       • zobowiązujące do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydane przez sąd wobec skazanego w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletniego na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz zagraniczny,
       • osoby, wobec której został wydany zakaz klubowy,
    5. powiadomić - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe,
    6. nie dopuścić do wejścia na scenę osób nieupoważnionych,
    7. wyciągnąć sprzed barier osoby potrzebujące pomocy, na przykład w przypadku omdlenia,
    8. obserwować publiczność zgromadzoną przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji,
    9. utrzymać stałą łączność z dowódcą zabezpieczenia,
    10. wzajemnie asekurować się w trakcie podejmowanych interwencji.
14. Służba informacyjna
    Służby informacyjne to pracownicy służby ochrony na imprezie masowej, podlegający kierownikowi do spraw bezpieczeństwa, wyznaczeni przez organizatora, w tym spikera zawodów sportowych.
    Członkowie służby informacyjnej działają na rzecz bezpieczeństwa i porządku imprezy masowej, w szczególności poprzez informowanie o przyjętych rozwiązaniach organizacyjnych. Powinni posiadać ukończone odpowiednie szkolenie i obowiązani są do noszenia w widocznym miejscu identyfikatora wydanego przez organizatora.
    Identyfikator zawiera następujące dane:
    • nazwę wystawcy,
    • numer identyfikacyjny i wizerunek twarzy,
    • termin ważności,
    • pieczęć i podpis wystawcy.
    Służby informacyjne są uprawnione do:
    • sprawdzenia uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej; w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej;
    • legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
    • przeglądania zawartości bagaży i odzieży osób w przypadku podejrzenia, że mogą posiadać lub wnosić na imprezę masową przedmioty niebezpieczne lub zakazane;
    • wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej lub obiektu albo terenu; w przypadku niewykonania tych poleceń są uprawnione do wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej.
    • ujęcia, w celu niezwłocznego przekazania Policji, osób stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla dóbr powierzonych ochronie oraz osób dopuszczających się czynów zabronionych.
    • czynności, o których mowa powyżej, powinny być wykonywane w sposób zapewniający poszanowanie godności ludzkiej oraz innych dóbr osobistych osoby, w stosunku do której zostały podjęte.
    
    Służby informacyjne są obowiązane do:
    
    1. informowania o udogodnieniach oraz wymogach bezpieczeństwa, określonych przez organizatora lub służby ratownicze,
    2. informowania o umiejscowieniu punktów pomocy medycznej, gastronomicznych i sanitarnych;
    3. nadzorowania bezpiecznego wejścia i wyjścia osób uczestniczących w imprezie masowej;
    4. niedopuszczania osób uczestniczących w imprezie masowej do miejsc nieprzeznaczonych dla publiczności;
    5. niezwłocznego reagowania na incydenty i zagrożenia oraz podejmowania niezbędnych działań zaradczych, w szczególności przez informowanie o nich służby porządkowe;
    6. obserwowania wszystkich obszarów potencjalnego zagrożenia i przeciwdziałania nadmiernemu zagęszczeniu osób;
    7. pilnowania przestrzegania postanowień regulaminu obiektu albo terenu i regulaminu imprezy masowej;
    8. reagowania na skargi składane przez osoby uczestniczące w imprezie masowej;
    9. powiadomienia - w przypadku zauważenia zagrożenia - kierownika do spraw bezpieczeństwa, który zawiadamia służby ratunkowe;
    10. niedopuszczenia do wejścia na scenę osób nieupoważnionych;
    11. wyciągnięcia sprzed barier osób potrzebujących pomocy, na przykład w przypadku omdlenia;
    12. obserwowania publiczności zgromadzonej przed sceną w wyznaczonym sektorze obserwacji;
    13. utrzymania stałej łączności z dowódcą zabezpieczenia;
    14. wzajemnej asekuracji w trakcie podejmowanych interwencji.
15. Serwerownia
    Wydzielone pomieszczenie będące środowiskiem pracy komputerów pełniących rolę serwerów, a także aktywnych i pasywnych elementów sieci komputerowych. Urządzenia te są umieszczane najczęściej w szafach stelażowych wewnątrz serwerowni.