Grafika interaktywna prezentuje zestawienie pierwiastków oraz ich izotopów w postaci kwadratowej kratki pięć na pięć pól w kierunku pionowym i poziomym. W niektórych kratkach pokazano symbole pierwiastków oraz ich liczbę masową, wielka litera A, w postaci indeksu górnego zapisanego zielonym kolorem oraz liczbę atomową, wielka litera Z, w postaci indeksu dolnego zapisanego czerwonym kolorem. Pierwiastkami pokazanymi w kratkach są: bor oznaczony wielką literą B, węgiel oznaczony wielką literą C, azot oznaczony wielką literą N, tlen oznaczony wielką literą O oraz fluor oznaczony wielką literą F. W środkowym wierszu kratki znajdują się pierwiastki o takiej samej liczbie, wielka litera N, określającej liczbę neutronów w jądrze atomowym. Od lewej pokazany jest bor o liczbie masowej dwanaście i liczbie atomowej pięć, następnie węgiel o liczbie masowej trzynaście i liczbie atomowej sześć, następnie azot o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej siedem, następnie tlen o liczbie masowej piętnaście i liczbie atomowej osiem i na końcu po prawej stronie fluor o liczbie masowej szesnaście i licznie atomowej dziewięć. W środkowej kolumnie pokazano izotopy azotu o takiej samej liczbie atomowej, wielka litera Z, określającej liczbę protonów w jądrze atomowym. Od góry pokazane są: azot o liczbie masowej szesnaście i liczbie atomowej siedem, niżej azot o liczbie masowej piętnaście i liczbie atomowej siedem, następnie azot o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej siedem, niżej azot o liczbie masowej trzynaście i liczbie atomowej siedem oraz na samym dole azot o liczbie masowej dwanaście i liczbie atomowej siedem. W polach znajdujących się na diagonali kratki biegnącej od lewego górnego rogu do dolnego prawego rogu pokazano pierwiastki o takiej samej liczbie masowej, wielka litera A, która określa łączną liczbę nukleonów w jądrze atomowym. Od górnego lewego rogu kratki pokazano: bor o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej pięć, węgiel o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej sześć, azot o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej siedem, tlen o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej osiem oraz w prawym i dolnym rogu kratki fluor o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej dziewięć. Do niektórych pierwiastków przyporządkowano cyfry, od jeden do siedem, po kliknięciu których na ekranie pojawia się mniejsze okno z dodatkowymi informacjami. Cyfrę jeden przyporządkowano do azotu o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej siedem. Po kliknięciu lewym przyciskiem myszy na cyfrę jeden pojawia się dodatkowa informacja: jądro azotu, indeks górny czternaście i wielka litera N. Stabilne jądro, najczęściej występujący izotop w przyrodzie. Składa się z siedmiu protonów i siedmiu neutronów. Zawiera więc czternaście nukleonów. Cyfrę dwa przyporządkowano do widocznego nad środkową kolumną pola informującego, że izotopy w tej kolumnie mają taką samą liczbę atomową, wielka litera Z równa się constans. Pod cyfrą dwa ukryta jest informacja: linia stałej liczby protonów. Leżą na niej różne izotopy tego samego pierwiastka, u nas azotu. Różnią się one liczbą neutronów w jądrze. Cyfrę trzy przyporządkowano do pola obok górnego i lewego rogu diagramu, w którym zawarta jest informacja o stałej liczbie masowej, wielka litera A równa się constans. Pod cyfrą trzy ukryta jest informacja, że jest to linia stałej liczby nukleonów. Leżą na niej jądra atomowe zawierające jednakową liczbę nukleonów, u nas czternaście, choć różne liczby protonów i neutronów. Takie jądra nazywa się jądrami izobarycznymi. Cyfrę cztery przyporządkowano do pola po prawej stornie od środkowego wiersza diagramu. W polu tym widoczna jest informacja o stałej liczbie neutronów, wielka litera N równa się constans. Pod cyfrą cztery kryje się następująca informacja. Linia stałej liczby neutronów. Leżą na niej jądra atomowe zawierające jednakową liczbę neutronów, u nas siedem, choć różne liczby protonów. Wspólna nazwa takich jąder, raczej specjalistyczna, to jądra izotoniczne. Cyfrę pięć przyporządkowano do izotopu azotu o liczbie masowej piętnaście i liczbie atomowej siedem. Pod cyfrą pięć znajduje się informacja, że jest to drugi stabilny izotop azotu. Stanowi on niecałe cztery setne procenta azotu na Ziemi. Znamy w sumie piętnaście izotopów azotu. Jedynie dwa z nich są stabilne, pozostałe są radioaktywne. Cyfrę sześć przyporządkowano do izotopu węgla o liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej sześć. Pod cyfrą sześć znajduje się informacja, że niestabilny izotop czternastego węgla jest jądrem izobarycznym czternastego azotu. Przechodzi w jądro azotu, indeks górny czternaście i wielka litera N, wskutek przemiany, wielka grecka litera beta i indeks górny minus. Czas połowicznego zaniku tego procesu to ponad pięć tysięcy pięćset lat. Izotop ten stosowany jest do datowania radioizotopowego. Cyfrę siedem przyporządkowano do izotopu fluoru i liczbie masowej czternaście i liczbie atomowej dziewięć. Pod cyfrą siedem znajduje się następująca informacja: Niestabilny izotop czternastego fluoru jest jądrem izobarycznym co czternastego azotu. Przechodzi w jądro tlenu, indeks górny czternaście i wielka litera O, wskutek przemiany, wielka grecka litera beta i indeks górny plus. Po kolejnej przemianie beta plus powstaje jądro azotu, indeks górny czternaście i wielka litera N. Orientacyjnie czas połowicznego zaniku tych procesów to odpowiednio dziesięć do potęgi minus dwudziestej pierwszej sekundy i siedemdziesiąt jeden sekund.

Przeczytaj uważnie opis grafiki, zastanów się, jak jego treść może pomóc Ci w rozwiązaniu (albo wykonaniu) proponowanych poleceń.