Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Grafika przedstawia niektóre formy ekologiczne roślin o zbliżonych wymaganiach siedliskowych charakteryzujących się podobną budową anatomiczną, morfologią oraz właściwościami fizjologicznymi wykształconymi w celu adaptacji do danych warunków środowiskowych, świetlnych, wodnych, glebowych. Kliknij w nazwę formy, a dowiesz się, na czym polega przystosowanie charakterystycznych dla niej roślin do warunków środowiska.

Grafika przedstawia niektóre formy ekologiczne roślin o zbliżonych wymaganiach siedliskowych charakteryzujących się podobną budową anatomiczną, morfologią oraz właściwościami fizjologicznymi wykształconymi w celu adaptacji do danych warunków środowiskowych, świetlnych, wodnych, glebowych. Zapoznaj się z formami opisanymi w grafice, a dowiesz się, na czym polega przystosowanie charakterystycznych dla niej roślin do warunków środowiska.

Polecenie 1

Określ ogólne prawidłowości adaptacji roślin do warunków środowiska – nadmiaru i niedoboru wody, światła oraz cech gleby.

R5hiPZmSl3jcQ
(Uzupełnij).
Polecenie 2

Określ cechy charakterystyczne budowy hydrofitów przedstawionych na zdjęciach, które świadczą o ich adaptacji do warunków wodnych.

R5qOhwDvqpvcK
(Uzupełnij).
Polecenie 3

Skorzystaj z innych źródeł informacji i wymień formy ekologiczne roślin nieuwzględnione na grafice interaktywnej. Spróbuj określić właściwe dla nich formy adaptacji.

REgrW7U03rI9x
(Uzupełnij).
Roa2I0JA0qzjb1
Schemat w kształcie trójkąta przedstawia podział środowiska abiotycznego wraz z roślinami charakterystycznymi dla poszczególnych środowisk. W środowisku abiotycznym wyróżnia się: światło (rośliny: skiofity, heliofity), wodę (rośliny: hydrofity, higrofity, mezofity, kserofity) i glebę (rośliny: halofity). Opisano: 1. Hydrofity - rośliny środowisk wodnych. Przykłady adaptacji: cienka skórka pozbawiona kutikuli, co umożliwia pobieranie wody i składników mineralnych całą powierzchnią liści, rozwinięta tkanka miękiszowa (tak zwany miękisz powietrzny) gromadząca gazy i umożliwiająca wymianę gazową oraz unoszenie się roślin w wodzie lub na jej powierzchni, wąskie, długie, giętkie liście, które nie stawiają opory prądom wody, pokrycie woskiem górnej części liści pływających, dzięki czemu woda z nich spływa, podwinięcie brzegu blaszki liściowej, dzięki czemu woda nie wlewa się na liść, występowanie drobnych włosków na powierzchni liści pływających - gromadzące się między nimi powietrze utrzymuje liść na powierzchni wody. Na zdjęciu jest Rdestnica alpejska. Liście rośliny są zanurzone w wodzie. Mają gładki brzeg blaszki i duże języczki liściowe. Zdjęcie przedstawia grzybień biały. Liście unoszą się na powierzchni wody. Są duże, głęboko wcięte u nasady, klapy u nasady są rozchylone. Liście delikatnie połyskują w słońcu., 2. Higrofity - rośliny środowisk wilgotnych. Przykłady adaptacji: słabo rozwinięty system korzeniowy w zawilgoconej glebie, liście cienkie, pozbawione grubej warstwy kutikuli przystosowane do intensywnej transpiracji, u niektórych gatunków korzenie oddechowe utrzymujące się nad powierzchnią gruntu i zapewniające wymianę gazową oraz korzenie podporowe stabilizujące roślinę w grząskim podłożu. Na zdjęciu jest niecierpek pospolity o jajowato-eliptycznych liściach. Kwiaty są żółte., 3. Mezofity - rośliny siedlisk o średniej i zmiennej wilgotności. Przykłady adaptacji: dobrze rozwinięty system korzeniowy, tkanki przewodzące, mechaniczne, okrywające i miękiszowe, aparaty szparkowe po dolnej stronie blaszki liściowej. Zdjęcie przedstawia koniczynę białą, jest trzylistkowa, listki są odwrotnie jajowate. Kwiat ma postać kulistej główki, którą tworzą rurki., 4. Kserofity – rośliny siedlisk suchych. Przykłady adaptacji: Sukulenty – gromadzenie wody w tkankach: występowanie w zgrubiałych organach (pędach lub liściach) tak zwanym miękiszu wodonośnego umożliwiającego gromadzenie wody, silna redukcja liści (przyjmujących postać kolców) powodująca ograniczenie transpiracji, płytki i silnie rozgałęziony system korzeniowy umożliwiający szybkie pobranie wody w czasie opadów z powierzchniowych poziomów gleby. Sklerofity – ograniczenie transpiracji i nagrzewania: występowanie na powierzchni łodyg i liści warstw kutikuli i wosków, małe, sztywne, twarde liście, liście pokryte kutnerem, liście połyskliwe, odbijające światło, liście jasne - srebrzyste, szarozielone lub białawe, odbijające światło, palowa budowa systemu korzeniowego umożliwiająca pobranie wody z głębszych warstw podłoża. Na zdjęciu jest Echinokaktus (sukulent). Kaktus ma postać kuli z licznymi kolcami. Zdjęcie przedstawia colletię (sklerofit). na łodydze znajdują się naprzeciwlegle liście zakończone kolcem. Liście mają trójkątny kształt., 5. Heliofity – rośliny światłolubne. Przykłady adaptacji: gruba skórka pokrytą woskowym nalotem i włoskami zapobiegająca przegrzaniu, duża liczba aparatów szparkowych zwiększających intensywność oddychania i transpiracji zapobiegającej przegrzaniu liści, liście grube, czasem błyszczące, odbijające część światła, zapobiegając w ten sposób przegrzewaniu się liści, dobrze rozwinięty, wielowarstwowy miękisz palisadowy w liściach odpowiedzialny za intensywną fotosyntezę. Na zdjęciu jest rojownik pospolity. Roślina tworzy zwarte, przyziemne różyczki liściowe., 6. Halofity – rośliny słonolubne. Przykłady adaptacji: wysokie ciśnienie osmotyczne płynu komórkowego zapobiegające plazmolizie, gromadzenie wody w tkance miękiszowej, wydalanie nadmiaru soli przy pomocy gruczołów wydzielniczych. Na zdjęciu jest soliród zielny. To roślina o mięsistych pędach zbudowanych z segmentów i zredukowanych łuskopodobnych liściach., 7. Skiofity – rośliny cieniolubne. Przykłady adaptacji: liście duże, cienkie, czasem skórzaste, mniejsza liczba aparatów szparkowych niż u heliofitów, duża zawartość chlorofilu umożliwiającego fotosyntezę przy ograniczonym oświetleniu. Na zdjęciu znajduje się kopytnik pospolity. Ma liście nerkowate, u nasady sercowate, o gładkich brzegach.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., CC BY-SA 3.0, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/.