Grafika interaktywna
Widmo światła słonecznego
Obejrzyj grafikę interaktywną, aby zrozumieć, jak powstaje tęcza.
Zaleca się korzystanie w trybie pełnoekranowym.
1. obserwator Obserwator, stojący tyłem do słońca, które znajduje się nie wyżej niż 420 nad horyzontem
2. promienie słoneczne Promienie słoneczne padają na krople wody zawieszone w powietrzu, krople wody tworzy padający deszcz
3. kropelki wody - padający deszcz Promień słoneczny załamuje się w kropach wody:
1. kropla wody,
2. padający promień słoneczny,
3. część światła odbija się od powierzchni kropli, a część przechodzi do wody, załamując się. Współczynnik załamania światła zależny jest od barwy światła: dla światła fioletowego jest największy, a dla czerwonego najmniejszy. Następuje rozszczepienie światła,
4. światło odbija się na granicy wody i powietrza,
5. kolejne rozszczepienie światła przy przejściu z wody do powietrza.
4. załamane promienie Załamane i odbite w kroplach wody światło słoneczne biegnie do oczu obserwatora.
Obserwator widzi kolorową tęczę, ponieważ do jego oczu dociera wiele promieni, które są załamywane i odbijane w kierunku obserwacji od wielu kropli wody.
Wyjaśnij, dlaczego w tęczy czerwona barwa jest na górze, a fioletowa na dole.
Przeczytaj fragment artykułu „Wszystkie kolory tęczy” Katarzyny Boni i odpowiedz, czy liczba kolorów w tęczy ma podstawy naukowe, czy jest umowna. Odpowiedź uzasadnij.
„O tym, że tęcza będzie miała siedem kolorów, zadecydował Izaak Newton, który opisał ją w 1704 roku. Siedem to mistyczna cyfra. Odpowiada siedmiu sferom niebieskim i siedmiu nutom w europejskiej skali muzycznej … (Newton) uznał, że kolorów musi być tyle, ile nut. Do swojego pierwszego opisu tęczy, w którym wyróżnił czerwony, żółty, zielony, niebieski i fioletowy, dodał więc pomarańczowy i granatowy.”