Ilustracja przedstawia piętra lasu. Od dołu warstwa oznaczona cyfrą 1. to ściółka. Składa się z opadłych liści, gałęzi, kawałków kory i nasion, a także szczątków zwierząt, w której destruenci rozkładają martwą materię organiczną. Bytują w niej m.in. owady, dżdżownice, ślimaki, krety oraz ryjówki. Dzięki dekompozycji ściółki leśnej tworzy się próchnica, czyli organiczne szczątki w różnym stadium rozkładu, stanowiąca 70−80 proc. materii organicznej gleby. Warstwa nr 2 zaczyna się od 0,4 m i jest to runo leśne To pierwsze piętro lasu, przykrywające jego dno. Występują w nim żywe rośliny (krzewinki − borówki i jagody, rośliny zielne, grzyby, mchy i porosty), liczne bezkręgowce (owady, pajęczaki i mięczaki) i kręgowce − płazy (żaby, w wilgotniejszych miejscach traszki), węże i jaszczurki oraz ssaki (od drobnych ryjówek po nornice, jeże i borsuki). Warstwa oznaczona nr 3 to podszyt sięgający do wysokości 4 m. Podszyt tworzą krzewy i młode drzewa. Są to głównie gatunki dobrze znoszące małą ilość światła. Występowanie podszytu wiąże się z modyfikacją klimatu lasu − ocienienie oraz hamowanie wiatru wiąże się ze zmniejszeniem parowania wody z powierzchni gleby, a więc jej mniejszym wysychaniem, a także erozją. Warstwa nr 4 - drzewostan sięga od 4 do 50 m. Drzewostan to najwyższa warstwa koron drzew. Może być jednogatunkowy lub wielogatunkowy (mieszany). Poszczególne gatunki drzew rosną w różnym tempie, dzięki czemu czasem można wyszczególnić piętra drzewostanu, osiągające podobną wysokość. W drzewostanie występuje wiele gatunków ptaków, w tym m.in. drapieżniki (bieliki, orliki, jastrzębie), dziuplaki (kowaliki, sikory, dzięcioły), a także niewielkie nadrzewne ssaki − wiewiórki i popielice.

Ilustracja przedstawia schemat stref w jeziorze. Cyfrą 1 oznaczono litoral, czyli strefę przybrzeżną. Występują tu przytwierdzone do dna rośliny. Bezkręgowce przemieszczają się na powierzchni wody lub bytują pod powierzchnią, tworzą one tzw. neuston. Najdrobniejszymi organizmami tej strefy są − prowadzące osiadły tryb życia i przytwierdzone do elementów dna mięczaki, gąbki, czy widłonogi, które zaliczamy do peryfitonu., Cyfrą 2 oznaczono kolejną strefę, czyli pelagial Jest to strefa otwartej toni wodnej. Licznie występuje tu plankton, zarówno roślinny − fitoplankton, jak i zwierzęcy − zooplankton. W skład planktonu wchodzą protisty, zarówno roślinopodobne, jak i pochodzenia zwierzęcego. Większe zwierzęta pływające zaliczamy do nektonu, który jest reprezentowany przez wszystkie gromady kręgowców. Cyfrą 3 oznaczono profundal czyli obszar wody głębokiej, stykającej się z dnem i znajdującej się poza zasięgiem promieniowania słonecznego. W związku z dużym nagromadzeniem szczątków organicznych poddawany jest wahaniom stężenia tlenu, czasem może dochodzić tu do całkowitego jego braku. Cyfrą 4 zaznaczona jest strefa roślinności wynurzonej. Zajmuje pas przy linii brzegowej. Dominującymi gatunkami są tu rośliny o wąskich liściach, zakorzenione w dnie lub na linii brzegowej (m.in. trzcina pospolita, pałka wodna oraz pojedyncze skupiska situ) Cyfrą 5 oznaczono strefę roślinności pływającej W tej strefie występują rośliny o liściach pływających, np. grążel żółty i grzybienie białe. Cyfra 6 oznacza łąki podwodne, obszar występowania roślin zanurzonych, czyli m.in. moczarki i rdestnicy.