Zdjęcie przedstawia ogródek, o płaskiej powierzchni, w którym umieszczone są - w pewnej odległości od siebie - różne urządzenia meteorologiczne. Opisano: 1. Poletko z termometrami gruntowymi. Na zdjęciu są dwa stojaki, w których umieszczono po dwa termometry dotykające gruntu. Opis: Wartość temperatury gruntu mierzy się na specjalnym poletku o wymiarach 4x2 metry , pozbawionym roślinności za pomocą termometrów umiejscowionych na głębokości: 5, 10, 20, 50 oraz 100 centymetrów pod powierzchnią gruntu., 2. Klatka meteorologiczna. Na zdjęciu znajduje się górna część klatki meteorologicznej - część ta jest kwadratowa. Dach jest pochylony. Ścianki klatki mają żaluzje, kolor biały. Drugie zdjęcie przedstawia wnętrze klatki z różnymi urządzeniami - czujnikami. Opis: Temperaturę powietrza mierzy się za pomocą umiejscowionych w ażurowych klatkach termometrów na wysokości: 5 centymetrów i 200 centymetrów nad poziomem gruntu. Dodatkowo na wysokości 2 metrów usytuowany jest termometr maksymalny i minimalny prezentujący ekstremalne wartości temperatury oraz suchy i zwilżony termometr – czyli psychometr Augusta stanowiący podstawę do określenia wilgotności powietrza., 3. Deszczomierz. Deszczomierz Hellmanna. Zdjęcie przedstawia zbiornik umieszczony pionowo na wbitym do ziemi stojaku. Opis: Wartość opadów atmosferycznych na stacjach odnotowuje się za pomocą deszczomierzu Hellmanna znajdującym się na wysokości 1 metra nad powierzchnią gruntu., 4. Deszczomierz rejestrujący. Na zdjęciu jest okrągły pojemnik umieszczony na niewysokim słupku. Kolejne zdjęcie pokazuje czujniki znajdujące się pod pojemnikiem. Opis: Deszczomierz rejestrujący wykonuje automatycznie pomiar opadów atmosferycznych., 5. Wiatromierze Aviomet i Vaisala. Na zdjęciu na wysokich słupach umieszczono dwa krzyżaki, które się obracają. Jeden ma na końcach czasze. Opis: Wiatromierze na stacjach pomiarowych montowane są na wysokości 10 metrów.

Ilustracja główna przedstawia urządzenie umieszczone na szczycie stojaka. Ma dwa ramiona - symetrycznie po lewej i prawej stronie. Są zakończone rurami, w których są czujniki. Na górze ramienia znajduje się detektor opadów. Opisano: 1. Widzialnościomierz Vaisala. Za pomocą widzialnościomierza Vaisala można dokonać pomiaru widzialności poziomej od 10 metrów do 50 kilometrów oraz wielkość opadów atmosferycznych. Z uwagi na fakt, że przyrząd ten zaopatrzony jest w czujniki pomiarowe, swoje zastosowanie znajduje w automatycznych stacjach pomiarowych., 2. Czujnik MAWS. Pomiar widzialności w widzialnościomierzu Vaisala jest dokonywany automatycznie za pomocą wbudowanego czujnika MAWS, który za pomocą lasera bada podstawę chmur., 3. Detektor opadów. Widzialnościomierz Vaisala pozwala również na odczyt intensywności i ilości opadów atmosferycznych za pomocą detektora opadów, który mierzy pojemność wody opadowej wraz z pomiarem rozproszenia promieniowania słonecznego i temperatury, które są niezbędne w określeniu rodzaju opadu.

Zdjęcie główne przedstawia podłużną obudowę urządzenia. Urządzenie ustawione jest na niskiej podstawie. Skierowane jest pionowo w stronę nieba. W górnej części obudowy jest wycięty kwadratowy otwór. Opisano: 1. Laserowy miernik podstawy chmur – Vaisala. Za pomocą laserowego miernika podstawy chmur można określić widzialność pionową oraz wysokość podstawy chmur., 2. Laserowy czujnik MAWS. Zastosowane czujnika MAWS w laserowym mierniku podstawy chmur pozwala na pomiar wysokości podstawy chmury do wysokości 7,5 kilometrów oraz pozwala na wykrycie w tym samym momencie trzech warstw chmur.

Zdjęcie główne przedstawia urządzenie umieszczone na metalowym stojaku. Urządzenie ma długą część w formie walca zakończoną płaską okrągłą płytką z otworem w środku. W otworze znajduje się czujnik. Opisano: 1. Aktynometr Linke-Feussnera. Aktynometr Linke-Feussnera pozwala określić bezpośrednie promieniowanie słoneczne w zakresie pełnego widma słonecznego oraz poszczególnych jego części.

Zdjęcie główne przedstawia urządzenie umieszczone na metalowym ramieniu. Urządzenie do pomiaru przypomina odwrócone talerze z otworem, w którym jest szklana kopuła. Opisano: 1. Urządzenie do pomiaru widm promieniowania słonecznego. Rejestrator pomiaru widm promieniowania słonecznego za pomocą trzech czujników pozwala rejestrować widmo słoneczne w trzech zakresach: podczerwieni, ultrafioletu oraz promieniowania widzialnego.

Zdjęcie główne przedstawia urządzenie zbudowane ze szklanej kuli, metalowego kołnierza znajdującego się wokół niej oraz stojaka. Opisano: 1. Heliograf Campbella-Stokesa. Za pomocą heliografu można określić czas bezpośredniego promieniowania słonecznego.