Mapa świata przedstawia degradację środowiska. Obszary objęte pustynnieniem występują w środkowej Ameryce Północnej, środkowej i południowej Afryce oraz przy Cieśninie Gibraltarskiej, wschodniej Australii, środkowej Azji. Morza zanieczyszczone przez statki to Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski, Ocean Spokojny przy wybrzeżach Ameryki Północnej, Ameryki środkowej oraz Azji, Morze Śródziemne i Bałtyckie. Skażenia promieniotwórcze występują w zachodniej Ameryce Północnej, środkowej Azji, na Oceanie Arktycznym, na Oceanie Spokojnym, we wschodniej Europie. Składowiska odpadów nuklearnych znajdują się na Oceanie Spokojnym przy wybrzeżu Ameryki Północnej, na Oceanie Atlantyckim przy wybrzeżu Ameryki Północnej i Europy, na Oceanie Arktycznym. Katastrofy zbiornikowców wystąpiły u południowego wybrzeża Ameryki Południowej, na oceanie Atlantyckim przy wybrzeżu Ameryki Północnej i Europy, na środku Oceanu Spokojnego, przy Półwyspie Arabskim, przy południowym wybrzeżu Afryki. Katastrofy chemiczne wystąpiły w Zatoce Meksykańskiej, w środkowej Ameryce Północnej, na północy Indii, w Japonii. 1. Obszary objęte pustynnieniem Pustynnienie jest procesem, który może być powodowany zarówno przez czynniki naturalne, na przykład zmiany klimatyczne, jak i przez działalność człowieka. Najbardziej narażone na pustynnienie są półpustynie i obszary położone na obrzeżach pustyń. Nawet niewielkie zmiany klimatyczne, szczególnie zmniejszenie się ilości opadów, mogą spowodować niekorzystne zmiany w środowisku.
Drugą grupę przyczyn stanowi nadmierna eksploatacja przez człowieka obszarów niestabilnych klimatycznie. Bezpośrednimi przyczynami są: niszczenie naturalnej pokrywy roślinnej, np. przez nadmierne wypasanie na obszarach stepów i sawann, zaorywanie stepów pod zbyt intensywną uprawę roślin, nadmierne zużycie wody, intensywne melioracje, wycinanie lasów, górnictwo. Działania takie prowadzą do przyspieszenia erozji gleb, do burz pyłowych, a także wzrostu zasolenia gleb. Prowadzi to w konsekwencji do powiększania się zasięgu pustyń i półpustyń. Obszary zagrożone pustynnieniem występują na wszystkich zamieszkanych kontynentach., 2. Morza zanieczyszczone przez statki Zanieczyszczanie wód morskich przez statki ma miejsce przede wszystkim w tych częściach oceanów, na których krzyżuje się wiele szlaków morskich. Szczególnie zanieczyszczone są wody Oceanu Atlantyckiego, w mniejszym stopniu Indyjskiego, natomiast na Oceanie Spokojnym koncentrują się u zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej i wschodnich wybrzeży Azji., 3. Skażenie promieniotwórcze Skażenie promieniotwórcze jest poważnym problemem naszych czasów. Powstało on wraz z rozwojem energetyki jądrowej. Przyczyny, bezpośrednie i pośrednie skutki skażeń promieniotwórczych są cały czas badane, głównie przy okazji zdarzających się awarii urządzeń technicznych i celowo wywoływanych wybuchów. Jednym z oczywistych skutków są skażenia promieniotwórcze. Na mapie przedstawiono czternaście miejsc, w których skażenie jest największe. Należą do nich między innymi: Hiroszima i Nagasaki, gdzie do zrzucenia bomb atomowych doszło w sierpniu 1945 r.; atol Bikini w archipelagu Wysp Marshalla (30 czerwca 1946 r.); Czarnobyl na Ukrainie, gdzie w kwietniu 1986 r. miała miejsce awaria urządzeń., 4. Składowiska odpadów nuklearnych Problemem związanym z radioaktywnością jest składowanie odpadów nuklearnych. Obecnie największe składowiska tych odpadów są rozmieszczone na dnie oceanów w miejscach przewidywanego naturalnego przykrycia ich osadami morskimi. Na mapie zaznaczono ich jedenaście, w tym trzy na Atlantyku, cztery na Oceanie Spokojnym i cztery na Oceanie Arktycznym. Nic nie wiadomo na temat, czy takie rozmieszczenie składowisk jest całkowicie bezpieczne zarówno obecnie, jak i w przyszłości., 5. Katastrofy zbiornikowców Problem transportu paliw na tankowcach wiąże się często z poważnymi skutkami dla środowiska.
Przykładem daleko idących skutków jest katastrofa tankowca Exxon Valdez w wyniku zderzenia z górą lodową w marcu 1989 roku u wybrzeży Alaski. Z uszkodzonego statku wyciekło 35 milionów litrów ropy naftowej, która spowodowała katastrofę ekologiczną na prawie 2 tysiącach kilometrów wybrzeża. Zginęło wiele zwierząt, np. 5 tysięcy wydr morskich i 250 tysięcy ptaków. W akcji ratunkowej brało udział 11 tysięcy osób, a skutki katastrofy udało się złagodzić zaledwie na jednej piątej skażonego obszaru. Po ponad 20 latach na plażach, pod kilkucentymetrową warstwą żwiru, wciąż zalega ropa., 6. Katastrofy chemiczne Problemem dla środowiska są awarie w zakładach przemysłowych, na platformach wiertniczych oraz awarie różnych urządzeń technicznych, np. rurociągów, zbiorników, tankowców itp. Na mapie zaznaczono między innymi miejsca pięciu wybranych katastrof chemicznych. Za najtragiczniejszą w skutkach uważana jest katastrofa w Bhopalu – 700 tysięcznym mieście w Indiach. Znacznie więcej szkód powstało na skutek eksplozji na platformie wiertniczej w Zatoce Meksykańskiej 20 kwietnia 2010 roku. Eksplozja i pożar spowodowały ogromny wyciek ropy naftowej, którego nie udawało się powstrzymać przez prawie trzy miesiące. Do oceanu dostało się prawie 700 milionów litrów ropy naftowej, mimo, że do akcji ratowniczej zaangażowano ponad 40 tysięcy ludzi.