Ilustracja przedstawia dwie mapy świata. Na jednej zaznaczono położenie frontów w styczniu, na drugiej w lipcu. Położenie frontów głównych w styczniu: front równikowy - zaznaczony zieloną linią, przebiega w okolicy równika - od Pacyfiku, przez Amerykę Południową (Brazylia, Peru), Atlantyk, Afrykę (zachodnia i południowo-wschodnią część), Indonezję, zahacza o północne krańce Australii; front zwrotnikowy - zaznaczony czerwonymi liniami, północno-zachodnie wybrzeże Afryki, południe Europy - basen Morza Śródziemnego, północno-wschodnia Afryka, południe Azji (nieco na północ od Indii, Półwyspu Indochińskiego), Pacyfik na wschód od Japonii; front polarny - zaznaczony niebieskimi liniami, na mapie linie zaznaczono na północ od Antarktydy - w kierunku Pacyfiku, w głąb Argentyny, na południu Afryki, na półkuli północnej obejmuje Pacyfik na wysokości Alaski, zachodnie wybrzeże Kanady, z południowego zachodu na północny wschód Stanów Zjednoczonych, od Karaibów na północny wschód do wybrzeży Francji przez Atlantyk; front arktyczny - zaznaczono go czarnymi liniami, przebiegają one poziomo na północy Kanady oraz z południa Grenlandii powyżej Skandynawii, wybrzeża Rosji aż po Ziemię Północną. Położenie frontów głównych w lipcu: front równikowy przebiega nieco powyżej równika - obejmuje Pacyfik, północne obszary Ameryki Północnej, Atlantyk, Afrykę - Strefa Sahelu, południe Azji - południowa część Półwyspu Arabskiego, północna część Indii, wschód Chin, na wschód od Filipin; front zwrotnikowy - przebiega od południa Madagaskaru na południowy wschód, od północnego wschodu Morza Czarnego na północny wschód w kierunku Uralu; z Chin w kierunku Morza Ochockiego; przechodzi przez Japonię w kierunku północnym; kolejna linia jest na Pacyfiku na południowy wschód od Japonii; front polarny występuje na północ od Antarktydy - obejmuje Pacyfik na zachód od Ameryki Południowej, biegnie od wschodniej Argentyny na północ w kierunku środkowej Brazylii, z południa Afryki do obszarów Afryki Centralnej, obejmuje południowe i zachodnie wybrzeże Australii; front arktyczny przebiega na krańcach północnych Kanady oraz od wschodniej Kanady, poniżej Grenlandii, powyżej Skandynawii i Rosji. Opisano: 1. Położenie frontów klimatologicznych wskazuje obszary, na których dominuje częsta wymiana mas powietrza różnego pochodzenia geograficznego, tworzą one nieciągłe pasma. Główny przebieg uśrednionych frontów zmienia się w zależności od pory roku., 2. Front arktyczny stanowi granicę pomiędzy polarną i arktyczną masą powietrza. Jego odpowiednikiem na półkuli południowej jest front antarktyczny. Arktyczne masy powietrza są zimne i suche. Gdy front arktyczny naciera na polarne masy powietrza, wcina się pod nie klinem. Wzdłuż linii frontu może wystąpić deszcz i śnieg. Zimą front ten przesuwa się na południe i wytwarza ogromne ilości śniegu na półkuli północnej. Gdy front ten cofa się, pogoda zdecydowanie się ociepla., 3. Front polarny oddziela masy powietrza polarnego od mas zwrotnikowych. Polarne masy powietrza są zimne i tworzą się nad lądami lub wodą w wysokich szerokościach geograficznych. Zwrotnikowe masy powietrza natomiast są ciepłe. W miejscu ich starcia występuje front polarny. Pogoda przynoszona przez przejście tej granicy jest zmienna, określana jako typowo europejska., 4. Front zwrotnikowy oddziela masy powietrza zwrotnikowego od równikowego. Masy zwrotnikowe kształtują się w wyniku opadania powietrza antypasatowego. Są gorące i suche. Masy powietrza równikowego natomiast są gorące i bardzo wilgotne., 5. Front równikowy to strefa, gdzie pasaty obu półkul się spotykają. Przejście tego frontu wiąże się z wędrówką długich linii chmur Cumulonimbus, gwałtownym wiatrem oraz gwałtownym spadkiem temperatury.