Ilustracja przedstawiająca schemat obrazujący elektrochemiczne pozyskiwanie czystej miedzi. W naczyniu znajduje się anoda, która stanowi zanieczyszczona ruda miedzi, która ulega utlenieniu, kierunek przepływu elektronów do katody, pomiędzy anodą i katodą symbol graficzny baterii. Katoda miedziowa, na której powierzchni redukcji ulegają kationy miedzi. Elektrody zanurzone są w roztworze siarczanu(VI) miedzi i kwasu siarkowego(VI). Opisano: 1. Oczyszczanie miedzi. W przeciwieństwie do glinu, miedź metaliczna jest dość łatwa do chemicznego uzyskania z jej rud. Czysta miedź jest ważna w produkcji przewodów elektrycznych, ponieważ przewodnictwo elektryczne miedzi jest zmniejszane przez zanieczyszczenia. Zdjęcie przedstawiające zwoje miedzianego drutu. Zanieczyszczenia te obejmują pierwiastki, takie jak: srebro, złoto, tellur, selen, arsen, nikiel, antymon i ołów. W momencie ich usunięcia, poprzez elektrolizę i odzyskiwanie tych metali, przewody i kable wykonane z tak oczyszczonej miedzi przyczyniają się do obniżenia rachunków za energię elektryczną. Miedź elektrolitycznie rafinowana charakteryzuje się czystością w 99,99%., 2. Anoda. W elektrolitycznej rafinacji miedzi, kationy miedzi są wytwarzane z anody w kąpieli elektrolitycznej siarczanu(VI) miedzi(II) (${\mathrm{CuSO}}_4$) i kwasu siarkowego(VI)
(${\mathrm{H}}_2{\mathrm{SO}}_4$). Reakcja elektrodowa zachodząca na katodzie: $\mathrm{Cu} \to {\mathrm{Cu}}^{2+} + 2{\mathrm{e}}^{-}$, 3. Katoda. Katoda jest arkuszem bardzo czystej miedzi.

Reakcja elektrodowa zachodząca na katodzie: ${\mathrm{Cu}}^{2+} + 2{\mathrm{e}}^{-} \to \mathrm{Cu}$, 4. Proces elektrolizy. Gdy prąd przepływa przez roztwór, dodatnie jony miedzi – (${\mathrm{Cu}}^{2+}$) – są przyciągane w roztworze do ujemnej katody, gdzie przejmują elektrony i osadzają się w postaci neutralnych atomów miedzi, tworząc w ten sposób coraz więcej czystej miedzi na katodzie. Tymczasem atomy miedzi w dodatniej anodzie oddają elektrony, w wyniku czego miedź roztwarza się w roztworze elektrolitu w postaci jonów miedzi. Zanieczyszczenia w anodzie dostają się do roztworu razem z jonami miedzi, ale tylko czysta miedź osadza się na katodzie, ponieważ atomy srebra, złota i platyny nie są tak łatwo utleniane (przekształcane w jony dodatnie) jak miedź. Zatem srebro, złoto i platyna po prostu spadają z anody na dno zbiornika, gdzie można je zeskrobać, i noszą nazwę szlamu anodowego., 5. Huta Miedzi Głogów. Huta Miedzi Głogów trudni się działalnością metalurgiczną, a jej siedziba mieści się w Głogowie. Firma zajmuje się hutnictwem miedzi, gdzie ostatecznym produktem jest miedź katodowa o zawartości 99,99% Cu. Spółka ta jest zarejestrowana na Londyńskiej Giełdzie Metali jako firma produkująca miedź "klasy A", zgodnie z BS EN 1978:1998 oraz na Szanghajskiej Giełdzie Kontraktów Terminowych (SHFE) produkt katodowy jest znany pod nazwami HMG-S, HMG-B. Zdjęcie przedstawiające Hutę Miedzi Głogów. Wśród architektury obecnej na fotografii znajdują się wysokie kominy.

Zdjęcie przedstawiające 7,5-metrową rzeźbę, która wieńczy Palais Garnier (operę) w Paryżu we Francji. Posąg jest elektrotypem z pozłacanej miedzi, czasami nazywanym galwanoplastycznym brązem. Rzeźba przedstawia trzy anioły dwa siedzące po prawej i po lewej stronie od trzeciego z nich stojącego w środku, trzymającego w rękach harfę i mającego na głowie ozdobną koronę. Siedzące anioły są nagie w rękach trzymają instrumenty, zaś głowy mają przyozdobione gałązkami oliwnymi. Opisano: 1. Co to jest galwanotechnika? Należy do działu techniki, która zajmuje się teoretycznym oraz praktycznym ujęciem metod elektrolitycznego generowania powłok na rozmaitych podłożach. Ze względu na zastosowania, galwanotechnikę dzieli się na: galwanoplastykę; galwanostegię., 2. Co to jest galwanoplastyka? To dziedzina techniki, która polega na wytwarzaniu przedmiotów metalowych o cienkich ścianach i skomplikowanych kształtach. Przedmioty otrzymane tą metodą zachowują kształt podłoża, z którego zostały wykonane, za pomocą osadzania elektrolitycznego. Zdjęcie przedstawiające odbitki galwanoplastyczne w Naturhistorisches Museum w Wiedniu. Są to odbitki różnych owadów, między innymi motyli. Galwanoplastyka znalazła zastosowanie w wielu gałęziach produkcji, np. szklarstwie, drukarstwie, papiernictwie. Galwanoplastyka posiada zalety, takie jak: formy do wtrysku tworzyw sztucznych z wkładką galwanoplastyczną są wielokrotnie tańsze od form mechanicznie rytych w metalu, możliwość wytworzenia elementów o każdym kształcie i małych wymiarach, wytrzymałość na rozciąganie, wykonane są z niezwykłą dokładnością, precyzyjna reprodukcja. Niestety metoda ta posiada także wady, do których należą: długi czas produkcji; konieczność indywidualnego dobierania technik do poszczególnych modeli; trudność reprodukowania charakterystycznych elementów (ostrych naroży, zagłębień); powtarzanie reprodukowania wszystkich usterek, jakie pojawiły się na podstawowej formie przez cały czas produkcji; pracochłonność obróbki przygotowawczej i wykończeniowej może nieść dosyć wysoki koszt produkcji., 3. Co to jest galwanostegia? Galwanostegia (pot. galwanizacja) to elektrolityczna metoda wytwarzania powłok (metalicznych i niemetalicznych) na różnych materiałach. Zdjęcie przedstawiające ocynkowane gwoździe. Celem tej metody jest wytworzenie cienkich, mocno związanych z podłożem powłok metalowych, służących: ochronie przed korozją; uzyskaniu pożądanych własności fizycznych; w celach dekoracyjnych. Katodę w galwanostegii stanowi przedmiot obrabiany, anodą jest płytka z czystego metalu przeznaczonego na powłokę, natomiast elektrolitem jest roztwór soli tego metalu., 4. Jaka jest różnica pomiędzy galwanoplastyką i galwanostegią? Podstawową różnicą dzielącą te dziedziny jest ta, że w galwanostegii wytworzone powierzchnie są trwale związane z podłożem, podczas gdy w galwanoplastyce wytwarzane są powłoki oddzielane od powierzchni obrabianego przedmiotu.