Ilustracja interaktywna przedstawia portrety trzech mężczyzn. Na pierwszym portrecie znajduje się Jean-Baptiste de Lamarck. Jest to starszy mężczyzna, ma podłużną twarz ze zmarszczkami i wydatnym nosem. Na głowie jasna peruka z lokami. Ubrany jest w ciemny frak z białą koszulą. Na drugim portrecie znajduje się Georges Cuvier. Jest to dojrzały mężczyzna z kędzierzawymi włosami o prostokątnej twarzy z lekko zarysowanymi zmarszczkami. Ubrany jest we frak z wysokim kołnierzem i medalem na szyi. Na trzecim portrecie znajduje się Karol Darwin. Jest to starszy, łysiejący mężczyzna z głębokimi zmarszczkami, wydatnym nosem oraz długą, siwą brodą z wąsami. Ubrany jest w płaszcz. Opis punktów znajdujących się na ilustracji interaktywnej: 1. Lamarkizm. W swych poglądach ewolucyjnych Jean-Baptiste de Lamarck uwzględnił system naturalnej klasyfikacji zwierząt, w którym 14 wyróżnionych gromad dało się ułożyć w szereg lub drabinę o rosnącej doskonałości budowy. Ten ciąg miał odzwierciedlać naturalną tendencję wszystkich organizmów do doskonalenia się. Zdaniem Lamarcka w przyrodzie dokonują się ciągłe przejścia między stopniami organizacji, a wyróżnianie wszelkich jednostek taksonomicznych ma charakter arbitralny. Realnie istnieją tylko osobniki, których aktywność, potrzeby i odczucia, wywołane przez środowisko zewnętrzne i przepływ fluidów wewnątrz organizmu, prowadzą do przystosowawczych zmian behawioralnych, a później anatomicznych, dziedziczonych przez potomstwo i utrwalających się w liniach rozwojowych. 2. Katastrofizm łączy się z nazwiskiem francuskiego biologa, Georgesa Cuviera, który szczególną rolę przypisywał wielkim morskim transgresjom i regresjom; stwierdziwszy, że katastrofy te przynoszą często znaczne zmiany w tzw. zapisie paleontologicznym. Cuvier uważał, że rozwój życia odbywał się skokowo – po każdym długim okresie spokoju przychodziły nagłe zmiany spowodowane katastrofą. Cuvier nie twierdził wprost, że kataklizmy każdorazowo niszczyły całą biosferę, ani że nowe gatunki były tworzone z niczego, choć taką wykładnię jego poglądów sugerowano wielokrotnie. Odwoływał się raczej do wielkich migracji z terenów nieobjętych katastrofą na obszary uprzednio zalane przez morza. 3. Darwinizm. Teoria sformułowana przez Charlesa Darwina głosiła, że gatunki powstają z innych gatunków w wyniku ewolucji, której podstawowym mechanizmem jest dobór naturalny. Podstawą do uogólnień teoretycznych stały się dla Darwina wyniki wieloletnich obserwacji flory i fauny, w tym pięcioletnia podróż po świecie okrętem Beagle. Zgromadzone materiały świadczyły o tym, że: - występuje ogromna różnorodność form w ramach jednego gatunku; - gatunki zmieniają się – ulegają ewolucji; zmiany nie zawsze są korzystne, bo zmienność jest losowa i bezkierunkowa; - rozrodczość organizmów znacznie przewyższa ich przeżywalność, stąd liczebność gatunków utrzymuje się mniej więcej na podobnym poziomie, zależnie od możliwości i warunków środowiska – jednak ponieważ stale rodzi się więcej młodych, między osobnikami tego samego gatunku zaczyna działać konkurencja, walka o byt, w której zwyciężają najlepiej przystosowani.