Grafika przedstawia elementy lodowca górskiego i ukształtowane przez niego formy rzeźby. Na ilustracji są dwa ośnieżone szczyty, wzdłuż zbocza jest lodowiec. Na lodowcu w górnej części przez środek biegnie pęknięcie. Kolorem brązowym zaznaczono obrzeża lodowca oraz smugi na lodowcu. U podnóża lodowca jest próg i woda, przed nią drobny materiał skalny. Na dole lodowca, z boku po prawej stronie, zaznaczono cienkimi niebieskimi liniami wodę. Po prawej stronie wysokich szczytów są niższe szczyty górskie z niewielką ilością śniegu. Opisano: 1. Cyrk lodowcowy: półkoliste zagłębienie powstałe powyżej granicy wieloletniego śniegu na obszarze pola firnowego w wyniku erozji lodowcowej i wietrzenia mrozowego. Zdjęcie przedstawia lodowiec znajdujący się pomiędzy dwoma szczytami. Tam, gdzie nie ma już lodu, jest zagłębienie. To cyrk lodowcowy, lodowiec Pré de Bard, w Dolinie Aosty we Włoszech., 2. Próg skalny: wypukłość podłoża oddzielająca cyrk lodowcowy od doliny lodowcowej. Zdjęcie prezentuje uskok skalny. Jego górną część porasta trawa. To próg skalny w Dolinie Wielickiej na Słowacji., 3. Morena środkowa: morena powstała przez połączenie moren bocznych łączących się lodowców górskich. Zdjęcie prezentuje szeroki lodowiec płynący w dolinie pomiędzy pasmami górskimi. Na lodowcu pomiędzy pasmami lodu są pasma - głównie na brzegach oraz na środku - w kolorze brązowym. To morena środkowa lodowca Baltoro w Pakistanie., 4. Zastoisko: jezioro powstałe przed czołem lodowca z powodu zatamowania odpływu wód z topniejącego lodu przez jęzor lodowca i/lub uformowaną wcześniej morenę czołową. Na zdjęciu jest jezioro zlokalizowane przed czołem lodowca. To zastoisko, jezioro Breiðárlón na Islandii., 5. Głazy narzutowe: duże okruchy skalne i głazy o różnych rozmiarach przenoszone przez lodowiec z wyższych partii doliny i pola firnowego i pozostawione na przedpolu lodowca. Na zdjęciu są głazy leżące na pochylonym stoku, na którym jest warstwa lodu. To głazy narzutowe w dolnej partii lodowca., 6. Morena czołowa: morena powstającej wzdłuż czoła lodowca w czasie jego stagnacji; ma formę wału przegradzającego dolinę lodowcową; jest zbudowana z dużej ilości głazów, bloków i gruzu, w mniejszej ilości żwiru, piasku lub gliny. Zdjęcie przedstawia niewielką morenę czołową lodowca Wordie na Grenlandii. Na pierwszym planie jest płaski teren u podnóża pasma górskiego. Część terenu po prawej stronie pokrywa lodowiec, graniczy on z terenem pozbawionym lodu., 7. Morena boczna: morena w kształcie wałów usypanych po obu stronach jęzora lodowcowego z ostrokrawędzistych okruchów skalnych, pochodzących z niszczenia otaczających lodowiec zboczy górskich. Zdjęcie przedstawia teren górski z wysokimi szczytami. U podnóża gór jest spora ilość materiału skalnego, który tworzy wały. To moreny boczne nad jeziorem Louise w Kanadzie., 8. Jęzor lodowcowy: pozostająca w ruchu, wydłużona, dolna część lodowca, gdzie przeważa proces ablacji. Zdjęcie przedstawia lodowiec spływający z góry, dolna część jest węższa od górnej. W dolnej części po jego dwóch stronach są zielone zbocza góry. To jęzor lodowca Svartisen w Norwegii., 9. Szczeliny poprzeczne: pęknięcia powstające w wyniku pękania lodowca spowodowanego przez jego ruch ponad wybrzuszeniami i wypukłościami podłoża. Na zdjęciu jest gruba warstwa lodowca z licznymi, głębokimi pęknięciami. To szczeliny poprzeczne na lodowcu Emmons w Stanach Zjednoczonych., 10. Pole firnowe: obszar akumulacji śniegu i przeobrażania w firn i lód lodowcowy położony powyżej granicy wieloletniego śniegu w kotlinie lub rozległym zagłębieniu; jest obszarem zasilania lodowca. Zdjęcie przedstawia wysokie, ośnieżone szczyty górskie. Pomiędzy szczytami w dół płyną lodowce. Im niżej, tym rzeka lodowca ma coraz mniej lodu, a więcej materiału skalnego. Zdjęcie przedstawia pola firnowe lodowca Hawkins na Alasce., 11. Wygład lodowcowy: powierzchnia litej skały w podłożu lub otaczających lodowiec ścianach wygładzona wskutek mechanicznej działalności lodowca. Zdjęcie przedstawia formację przypominającą skalny wał. U jego podnóża rośnie trawa. To wygłady lodowcowe na zboczach doliny lodowcowej Mariehamn na Wyspach Alandzkich., 12. Szczeliny brzeżne: pęknięcia o głębokości dochodzącej do 100 metrów powstające wzdłuż górnej granicy pola firnowego, oddzielające znajdujące się tam masy lodowo-śnieżne od otaczających je zboczy skalnych. Na zdjęciu jest skalne zbocze, a u jego podnóża leży przybrudzony lód. Pomiędzy skalnym zboczem a lodem powstała szczelina. To szczelina brzeżna Mięguszowieckiego Śnieżnika w polskich Tatrach.