Na mapie półkuli północnej zaznaczono obszary źródłowe i kierunki napływu mas powietrza w styczniu. Na obszarze wschodniej połowy Ameryki Północnej są strzałki skierowane na południe oraz na północny wschód oznaczone jako masy powietrza polarnego kontynentalnego. Stykają się one nad Atlantykiem z powietrzem polarnym morskim, od którego strzałki prowadzą w kierunku północno-wschodnim docierając między innymi do Skandynawii. Na obszarze lądu Europy i Azji są pionowe strzałki zaznaczone łukiem wygiętym w stronę Atlantyku, to powietrze polarne kontynentalne. Na obszarze Afryki jest powietrze zwrotnikowe kontynentalne. Strzałki są skierowane w kierunku równika, nad oceanem na zachód od Indii zaznaczono powietrze zwrotnikowe morskie, strzałki skierowane są w stronę równika. Znad Atlantyku na wysokości zachodniej Afryki oraz północnej części Ameryki Północnej jest powietrze równikowe oznaczone strzałkami skierowanymi w stronę równika. Powyżej, na Atlantyku, zaznaczono obszar powietrza zwrotnikowego morskiego w postaci zamkniętego obiegu. Opisano: 1. Pm (PPm) powietrze polarne morskie. Chłodne, występuje cały rok, ciepłe w chłodnej porze roku. Obszarem źródłowym jest m.in. północno-środkowa Azja, Syberia. W lecie przynosi przelotne opady deszczu, burze i niewielkie ochłodzenie. Nad wybrzeża Pacyfiku przynosi mgły. W zimie występują opady mżawki lub słabego śniegu, mgły., 2. Pk (PPk) powstaje w umiarkowanych szerokościach geograficznych Azji i Europy Wschodniej powietrze polarne kontynentalne. Jest to powietrze o małej wilgotności, dlatego w chłodnej porze roku przynosi pogodę bezchmurną lub z niewielkim zachmurzeniem bez opadów i bardzo niskimi temperaturami. Natomiast w lecie sprowadza pogodę słoneczną, gorącą i suchą., 3. Zm (PZm) powstaje w pobliżu zwrotnika nad powierzchnią oceanu i dlatego ma bardzo dużą wilgotność i wysoką temperaturę. Latem powoduje występowanie silnych, choć przelotnych opadów deszczu i burz. Natomiast w zimie związane z nim są: silne zachmurzenie, mgły adwekcyjne i odwilż., 4. Zk (PZk) powietrze zwrotnikowe kontynentalne. Ciepłe, występuje cały rok. Obszarem źródłowym jest m.in. Północna Afryka, Bliski Wschód, Azja Mniejsza. W lecie przynosi bezchmurną pogodę nad oceanami i morzami. Nad kontynenty dostarcza długotrwały, suchy wiatr. Może powodować występowanie opadów burzowych., 5. R (PR) powietrze równikowe. Ciepłe, występuje cały rok. Obszarem źródłowym jest równikowa strefa obniżonego ciśnienia. Zarówno latem jak i zimą przynosi gwałtowny rozwój chmur, ulewy i burze. Dla masy powietrza równikowego nie wyodrębnia się odmiany morskiej i kontynentalnej, ponieważ właściwości powietrza nad oceanem i nad kontynentem różnią się nieznacznie., 6. A (PAk) powietrze arktyczne kontynentalne. Chłodne, występuje cały rok z wyjątkiem lipca i sierpnia. Obszarem źródłowym jest wschodnia część obszaru za kręgiem polarnym m.in. lodowce Arktyki, północna Syberia. Charakterystyczna pogoda w lato to mgły w obszarze źródłowym. W głębi kontynentów ochłodzenie, wiatr. W zimie nad wodami tworzą się mgły.
Na mapie półkuli północnej zaznaczono obszary źródłowe i kierunki napływu mas powietrza w styczniu. Na obszarze wschodniej połowy Ameryki Północnej są strzałki skierowane na południe oraz na północny wschód oznaczone jako masy powietrza polarnego kontynentalnego. Stykają się one nad Atlantykiem z powietrzem polarnym morskim, od którego strzałki prowadzą w kierunku północno-wschodnim docierając między innymi do Skandynawii. Na obszarze lądu Europy i Azji są pionowe strzałki zaznaczone łukiem wygiętym w stronę Atlantyku, to powietrze polarne kontynentalne. Na obszarze Afryki jest powietrze zwrotnikowe kontynentalne. Strzałki są skierowane w kierunku równika, nad oceanem na zachód od Indii zaznaczono powietrze zwrotnikowe morskie, strzałki skierowane są w stronę równika. Znad Atlantyku na wysokości zachodniej Afryki oraz północnej części Ameryki Północnej jest powietrze równikowe oznaczone strzałkami skierowanymi w stronę równika. Powyżej, na Atlantyku, zaznaczono obszar powietrza zwrotnikowego morskiego w postaci zamkniętego obiegu. Opisano: 1. Pm (PPm) powietrze polarne morskie. Chłodne, występuje cały rok, ciepłe w chłodnej porze roku. Obszarem źródłowym jest m.in. północno-środkowa Azja, Syberia. W lecie przynosi przelotne opady deszczu, burze i niewielkie ochłodzenie. Nad wybrzeża Pacyfiku przynosi mgły. W zimie występują opady mżawki lub słabego śniegu, mgły., 2. Pk (PPk) powstaje w umiarkowanych szerokościach geograficznych Azji i Europy Wschodniej powietrze polarne kontynentalne. Jest to powietrze o małej wilgotności, dlatego w chłodnej porze roku przynosi pogodę bezchmurną lub z niewielkim zachmurzeniem bez opadów i bardzo niskimi temperaturami. Natomiast w lecie sprowadza pogodę słoneczną, gorącą i suchą., 3. Zm (PZm) powstaje w pobliżu zwrotnika nad powierzchnią oceanu i dlatego ma bardzo dużą wilgotność i wysoką temperaturę. Latem powoduje występowanie silnych, choć przelotnych opadów deszczu i burz. Natomiast w zimie związane z nim są: silne zachmurzenie, mgły adwekcyjne i odwilż., 4. Zk (PZk) powietrze zwrotnikowe kontynentalne. Ciepłe, występuje cały rok. Obszarem źródłowym jest m.in. Północna Afryka, Bliski Wschód, Azja Mniejsza. W lecie przynosi bezchmurną pogodę nad oceanami i morzami. Nad kontynenty dostarcza długotrwały, suchy wiatr. Może powodować występowanie opadów burzowych., 5. R (PR) powietrze równikowe. Ciepłe, występuje cały rok. Obszarem źródłowym jest równikowa strefa obniżonego ciśnienia. Zarówno latem jak i zimą przynosi gwałtowny rozwój chmur, ulewy i burze. Dla masy powietrza równikowego nie wyodrębnia się odmiany morskiej i kontynentalnej, ponieważ właściwości powietrza nad oceanem i nad kontynentem różnią się nieznacznie., 6. A (PAk) powietrze arktyczne kontynentalne. Chłodne, występuje cały rok z wyjątkiem lipca i sierpnia. Obszarem źródłowym jest wschodnia część obszaru za kręgiem polarnym m.in. lodowce Arktyki, północna Syberia. Charakterystyczna pogoda w lato to mgły w obszarze źródłowym. W głębi kontynentów ochłodzenie, wiatr. W zimie nad wodami tworzą się mgły.
Obszary źródłowe i kierunki napływu mas powietrza w styczniu
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie A. Woś, Meteorologia dla geografów , Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2006, licencja: CC BY-SA 3.0.