Grafika

Wprowadzenie

Grafiką zajmowało się wielu artystów, zanim jeszcze zaistniała jako dziedzina sztuki. Jako druk forma graficzna znana była już w IV wieku. Jednak grafika artystyczna rozpowszechniła się za sprawą Albrechta Dürera [czytaj: albrechta dyrera]  w XVI wieku. Czy współczesny artysta tworzy ją jednak w taki sam sposób jak człowiek renesansu czy baroku?

Wraz z rozwojem techniki, zmieniły się możliwości artystów, materiały. Nie oznacza to jednak całkowitej rezygnacji z wypracowanych przed wiekami metod. Techniki graficzne stosowane przez dawnych artystów to między innymi:

• monotypia,

• drzeworyt,

• miedzioryt,

• sitodruk.

Techniki te przetrwały do współczesności i cieszą się do dziś popularnością.

Postęp oparty na narzędziach komputerowych przyczynił się natomiast do powstania nowej techniki - grafiki komputerowej.

Czym_jest_grafika

Czym jest grafika?

Według „Słownika terminologicznego sztuk pięknych” grafika to:

Charakterystyczną cechą grafiki artystycznej jest skupienie...  

Graficzne_techniki_artystyczne_prezentacja_multimedialna

Prezentacja multimedialna

Zapoznaj się z prezentacją, w której omówione zostały wybrane graficzne techniki artystyczne: monotypia, drzeworyt, miedzioryt, sitodruk oraz grafika komputerowa.

W_strone_abstrakcji

W stronę abstrakcji

W grafice twórców współczesnych pojawiły się wpływy malarstwa abstrakcyjnego. Artyści‑graficy związani byli często z ekspresjonizmem abstrakcyjnymEkspresjonizm abstrakcyjnyekspresjonizmem abstrakcyjnym, inspirowali się sztuką spod znaku color field paintingColor field paintingcolor field painting, czy ulegali wpływom minimalistówMinimaliściminimalistów i konceptualistówKonceptualiścikonceptualistów.

Pionierem abstrakcji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej był rzeźbiarz i malarz, William Turnbull [czytaj: łiliam ternbul] (1922 - 2012). Artysta tworzył pod wpływem rozpowszechnionej pod koniec lat 40. teorii, że struktury w przyrodzie powstają w wyniku procesów matematycznych i często przyjmują formę spirali. Z tym pomysłem związane są także grafiki Turnbulla [czytaj: ternbula], nawiązujące do ekspresjonizmu abstrakcyjnego.

Twórczość amerykańskiego malarza Al Helda (1928 - 2005) cechuje się licznymi zmianami stylistycznymi - w latach pięćdziesiątych styl jego dzieł malarskich odzwierciedlał abstrakcyjny ton ekspresjonistyczny, a w latach sześćdziesiątych przeszedł na styl geometryczny.

Od 1978 roku posunął się jeszcze dalej w eksperymenty, włączając kolor do swoich prac.

Pod koniec lat 70. artysta skierował się w stronę trójwymiarowości, ale nie zrezygnował z stosowania geometrycznych kształtów i linii.

Cechy te widoczne są w drzeworycie „Kyoto Wa” [czytaj: kjoto ła].

Vija Celmins [czytaj: wija celmins] (ur. 1938) to łotewsko‑amerykańska artystka wizualna, najbardziej znana z fotorealistycznych obrazów i rysunków naturalnych środowisk i zjawisk, takich jak ocean, pajęczyna, pola gwiezdne i skały. „Nocne niebo” należy do serii dwóch cykli prac, ukazujących artystyczne wizerunki nocnego nieba, wypełnione gwiazdami.

W grafice artysta opiera się na fotografii astronomicznej, a nie bezpośredniej obserwacji nocnego nieba.

Rozwijający się w sztukach plastycznych w latach 60. minimalizm (minimal art) przeciwstawiał się nagromadzeniu środków wypowiedzi artystycznej, formalnym bogactwie, dążąc do oszczędności w formie. Ślady minimalistów można zauważyć także w pracach współczesnych grafików, także konceptualistów.

Amerykański artysta związany z różnymi ruchami, m.in. ze sztuką konceptualną i minimalizmem, Sol LeWitt [czytaj: sol lełet] (1928- 2007) jest najbardziej znany ze swoich programowych rysunków ściennych i konstrukcji modułowych, ale obok tych prac stworzył ponad 350 projektów graficznych, obejmujących tysiące litografii, sitodrukówSerigrafiasitodruków, akwafortAkwafortaakwafort, akwatintAkwatintaakwatint, drzeworytówDrzeworytdrzeworytów i linorytówLinorytlinorytów.

W całej jego twórczości powtarzał się motyw wzoru zatytułowany „Loopy Doopy” [czytaj: lupi dupi]- rygorystycznych zestawów wzorów, kształtów, siatek i kolorów oddawanych ołówkiem i farbą w spójności ze ścisłymi instrukcjami i diagramami, których należy przestrzegać podczas wykonywania pracy.

Motyw ten pojawił się także w serii dwukolorowych drzeworytów w czerwieni i błękicie.

Grupę brytyjskich artystów współczesnych działająca w latach 90. XX, zwaną Young British Artists,[czytaj: jong britisz artists] w skrócie YBA's, reprezentuje Damien Steven Hirst [czytaj: Dejmien Stiwen Herst] (ur. 1965), którego twórczość cechuje umiejętność wykorzystania w swoich pracach koloru i kształtu oraz proste przesłanki, na których opiera się większość jego najlepszych prac.

Artysta stworzył całą serię prac, w których wykorzystuje kropki. Skrajną wersję jego doświadczeń prezentuje drzeworyt „Pridinol” [czytaj: Prydynol].

Deformacyjny charakter neofiguracji, zapoczątkowanej podczas wystawy zorganizowanej z 1959 roku w Museum of Modern Art [czytaj: mjuzeum of modern art] w Nowym Jorku odznaczał się ekspresyjnością, odzwierciedlał lęk i niepokój współczesnego człowieka.

Poza deformacją i odniesieniami do antropomorfizmu, przybierał często formę akcentującą także egzystencję istoty żywej w ogóle, także zwierząt. Poza symbolem, w pracach artystów pojawiły się elementy tragizmu, okrucieństwa, które niejednokrotnie przybierały formę groteskową.Z agresywnej postawy i silnych przekonań znany jest meksykański artysta José Luis Cuevas [czytaj: Hose Luis Kuewas] (1934 – 2017). Choć przez krótki czas uczęszczał do wybitnej meksykańskiej instytucji Escuela de Pintura [czytaj: eskłela de pintura], uważał się za rysownika samouka, szukającego alternatywy dla meksykańskich muralistów i ich społecznego przekazu.

Jego rysunki przedstawiają izolację człowieka i niemożność komunikowania się. Wiele jego prac przedstawia zniekształcone postacie ludzkie lub takie, w których zachodzi proces transformacji w jakieś zwierzę. Szczególnie inspirował się stylami graficznymi Francisco Goyi [czytaj: fransisko goi], Pabla Picassa [czytaj: pabla pikassa].

Georg Baselitz [czytaj: georg bazelic] (ur. 1938) Prace niemieckiego artysty charakteryzują ekspresjonistyczne kreślone znaki i niewyrafinowane, groteskowe, przedstawienie figuratywne. Pracując w malarstwie, rysunku, grafice i monumentalnej rzeźbie w drewnie, artysta często porusza kwestie związane z niemiecką tożsamością narodową po II wojnie światowej. Ukazywał fragmentaryczne postacie, które w późniejszym okresie odwracał do góry nogami, co stało się jego znakiem rozpoznawczym.

Wczesne doświadczenia Baselitza [czytaj: bazelica] z grafiką rozpoczęły się w miejskim warsztacie dla artystów w Berlinie Zachodnim. Zaczął od akwafortyAkwafortaakwaforty i wkrótce przeszedł na drzeworyt. Podczas pobytu we Włoszech w połowie lat 60. odkrył XVI‑wieczne druki manierystyczne i rozpoczął osobistą kolekcję, która jest obecnie dobrze znana.

Wypróbował również technikę drzeworytu tonalnego (eksponującego światłocień).

Na uwagę zasługuje twórczość Susan Charny Rothenberg [czytaj: Suzan Szarny Rotenberg] (1945 - 2020), amerykańskiej malarki, rzeźbiarki, która zasłynęła z wizerunków konia, w których dokonała syntezy przeciwstawnych sił - abstrakcji i naturalizmu.

Te zainteresowania zaprezentowała także w grafice. Głowa i kości pochodząca z grupy czterech, pierwszych serii drzeworytów artystki, wykonanych w 1980 roku, zawierających od trzech do sześciu różnych impresji.

Wyjątkową pracą o charakterze neofiguratywnym jest drzeworyt Thomasa Kilppera [czytaj: Tomasa Kilpera], najbardziej znanego z drzeworytów, podejmujących problematykę od scen politycznych po portrety, polityków, bojowników o wolność, szpiegów i protestujących studentów.

Jedną z serii unikalnych grafik powstałych na mahoniowym parkiecie w biurowcu przy Blackfriars Road [czytaj: blakfrajers rołd], wykupionym przez artystę w 1999 roku jest „The Ring: Henry Cooper” [czytaj: de ring: henri kuper].

Monumentalny drzeworyt przedstawiał ring bokserski otoczony przez publiczność około osiemdziesięciu postaci, których imiona zostały wycięte na krawędzi dzieła. Artysta czerpał portrety z fotografii i akwafort, które wykonał jako slajdy i rzutował na podłogę, po czym rzeźbił relief dłutem i piłą łańcuchową. Następnie wykonał szereg odbitek, stanowiących indywidualne portrety, na wielu nowych i znalezionych materiałach. Wykorzystał nawet stare zasłony pozostawione w budynku, często zszywając kilka kawałków w jedną dużą, prostokątną połać.

Kilppera zafascynowała historia budynku i jego lokalizacji oraz powiązania z jego osobistą historią i motywami. Autor odniósł się do postaci kaznodziei i mówcy Rowlanda Hilla [czytaj: rołlanda hila], który wzniósł na tym miejscu kaplicę, która następnie została przejęta przez firmę inżynierską i zamieniona w magazyn mebli, natomiast w latach 1907‑1909 funkcjonowała jako jedno z najwcześniejszych kin w Londynie, aż w końcu w roku 1910 budynek stał się popularnym miejscem bokserskim The Ring [czytaj: De Ring], aż do zniszczeń wojennych w 1940 roku.

Budynek pełnił także funkcję kuchni, sali muzycznej i teatru, w którym The Old Vic Company [czytaj: de old wik kompany] wystawiał sztuki Szekspira. Został również wykorzystany przez Alfreda Hitchcocka [czytaj: Alfreda Hiczkoka] jako plan jego niemego filmu The Ring [czytaj: de ring] w 1926 roku.

Ikoną pop‑artu w sztuce stał się niewątpliwie Andy Warhol [czytaj: endi łorhol] (1928 - 1987), amerykański artysta, reżyser filmowy i producent. Jego prace wykazują silny związek między ekspresją artystyczną, reklamą i kulturą celebrytów lat 60. XX wieku i obejmują różnorodne media, w tym malarstwo, sitodruk, fotografię, film i rzeźbę.

Warhol [czytaj: łorhol] przywiązywał bardzo dużą wagę do medialnej promocji własnej osoby i twórczości, przy czym kreował się na nihilistę, a zarazem przeciętnego konsumenta kultury popularnej.

Do historii przeszły jego liczne prowokatorskie wypowiedzi typu: „Myślę, że malarz pokojowy to najlepszy artysta”. W swej twórczości często odwoływał się do tematów stanowiących codzienną pożywkę współczesnych mediów: seksu i śmierci, a zarazem stwierdził: Zdałem sobie sprawę, że wszystko, co robię, musi być związane ze śmiercią (1963). Ów podstawowy temat, obecny. (źródło: PWN, https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Warhol-Andy;3993963.html).

Warhol [czytaj: łorhol] stosował do tworzenia swoich dzieł technikę serigrafiiSerigrafiaserigrafii. Jednym z nich są Czaszki – dzieło składające się z sześciu płócien, które są wyświetlane razem w pionowej siatce trzech rzędów po dwa. Każdy panel odtwarza ten sam obraz fotograficzny ludzkiej czaszki. Czarno‑białe zdjęcie, na którym opiera się dzieło, wykonał Ronnie Cutrone [czytaj: roni kutron], wówczas jeden z asystentów Warhola [czytaj: łorhola]. Cutrone [czytaj: kutron] umieścił czaszkę na stole, opierając ją na kawałku sklejki pokrytym białym papierem przed pustą ścianą studia. Warhol polecił mu zrobić kilka zdjęć, zmieniając położenie źródła światła, aby rzucać różne dramatyczne cienie.

Ważna postacią dla pop‑artu był także Roy Lichtenstein [czytaj: Roj Lichtensztajn] (1923 - 1997), amerykański malarz, rzeźbiarz i grafik.

Po 1960 roku artysta wprowadził do swojej twórczości technikę, która miała imitować druk, estetyką bardzo zbliżoną są do komiksu. Stosował w tym celu uroszczone środki wyrazu, wprowadzał wyrazowe onomatopejeOnomatopejaonomatopeje, stosując tzw. rastryRasterrastry. Rycina „Motyw Indian amerykańskich IV” z 1980 roku jest drzeworytem połączonym z litografią na białym papierze. Praca jest inspirowana doświadczeniami z końca lat 70., gdy mieszkał w pobliżu rezerwatu Indian Shinnecock [czytaj: szinekok].

W grafice Lichtenstein połączył dwa odmienne, aspekty amerykańskiej kultury - odniesienie do rodzimych artefaktów, takich jak totemy, ze stylem wizualnym inspirowanym współczesnymi materiałami drukowanymi.

Kulturą pop‑artu był zafascynowany także Eduardo Paolozzi [czytaj Edłardo Paolocci] (1924 - 2005), angielski artysta, jeden z założycieli Independent Group [czytaj: independent grup]. Mimo że zasłynął jako rzeźbiarz, znane są też jego prace graficzne. Jedną z nich jest sitodruk „Jedwabny świat Michała Anioła”, w której Paolozzi [czytaj Paolocci] łączy elementy popkultury i renesansu.

Op‑art to kierunek, którego szczyt popularności przypada na lata 60. i 70 XX wieku. Jego przedstawicielom zależy przede wszystkim na zaskakującej grze z percepcją. Stąd też stosują zestawienia barwne lub fakturalne, kompozycje geometryczne, wywołujące ten optyczny efekt. Wykorzystując zasady geometrii, artyści tworzą zupełnie nowy, precyzyjny i jednocześnie skomplikowany rodzaj sztuki, tworząc przestrzenne iluzje i wykorzystując niezwykłe kolory.

Op‑Art nawiązuje do stylu Bauhausu [czytaj: bałhałsu]. Wnika w przestrzeń publiczną i jest widoczny np.: na budynkach. Widzowie w pracach artystów op‑art'u mogą dostrzec ruch - wrażenie jest spowodowane subiektywnym odczuwaniem kolorów i wzorów. Victor Vasarely [czytaj: Wiktor Wasareli] (1906 - 1997) wcześnie wykorzystał te środki do perfekcji.

Opartowski charakter ma drzeworyt Tkactwo Lygii Pape [czytaj: lygii pejp] (1927 - 2004), brazylijskiej artystki, która porusza się w różnorodnych mediach i gatunkach. W eksperymentach z drzeworytem akcentuje nawiązania do sztuki ludowej. W pewnym stopniu nawiązanie do tkactwa w tytule odnosi się do połączenia zmechanizowanej reprodukcji i umiejętności lub pomysłowości, a także nawiązania do tradycji pracy tekstylnej w rdzennych społecznościach Brazylii. W ten sposób Tkactwo zderza współczesne idee dotyczące reprodukcji z tradycyjnymi technikami, czyniąc z nich przedmiot sztuki plastycznej.

Ruch i plastyczność związana z tekstyliami, a także ich bliskość ciału, wprowadzają również kolejny element niezdyscyplinowania do pozornie utrwalonej geometrii. Mimo że praca kojarzy się z abstrakcją, nawiązuje do form graficznych, eksponujących grę linii.

Grafika_komputerowa

Grafika komputerowa

Grafika komputerowa łączy informatykę, matematykę i sztukę. Ma szerokie zastosowanie w projektowaniu już od lat 50. XX wieku. Nie jest techniką artystyczną, a raczej metodą pracy z wykorzystaniem narzędzi komputerowych i nowych technologii.

Jednak przed artystami uprawiającymi klasyczne techniki graficzne otworzyła nowe możliwości pracy. Co różni graficzne techniki warsztatowe od grafiki komputerowej?

Grafika stworzona metodą cyfrową w łatwy sposób może być reprodukowana, dlatego jest popularna wśród artystów kontynuujących sztukę pop‑artu i plakacistów. Artyści nie tylko mogą projektować swoje prace, wykorzystując programy komputerowe, ale także je drukować. Dzięki możliwościom tabletów graficznych, artyści mogą tworzyć prace technicznie przypominające tradycyjne formy graficzne, wprowadzać elementy trójwymiarowe, naśladować struktury.

Podsumowanie

Podsumowanie

Grafika, jako dziedzina sztuki związana jest z rysunkiem, który jest podstawowym środkiem w tworzeniu matrycy. Jej związek z malarstwem widoczny jest natomiast w efektach odbitek, w których stosowane są te same środki, co u malarzy. Dlatego reprezentuje też kierunki współczesne, właściwe malarstwu awangardowemu. Nieograniczone możliwości daje współcześnie spopularyzowana grafika komputerowa, wykorzystująca nowoczesne technologie.

Cwiczenia

Ćwiczenia

Rsyzeh83jUJo12

Ćwiczenie 4

O którym artyście mówi opis? Zapisz jego pełne imię i nazwisko. (...) Jego rysunki przedstawiają izolację człowieka i niemożność komunikowania się. Wiele jego prac przedstawia zniekształcone postacie ludzkie lub takie, które przekształcają się w zwierzęta. Szczególnie inspirował się stylami graficznymi Francisco Goyi, Pabla Picassa. Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

O którym artyście mówi opis? Zapisz jego pełne imię i nazwisko. (...) Jego rysunki przedstawiają izolację człowieka i niemożność komunikowania się. Wiele jego prac przedstawia zniekształcone postacie ludzkie lub takie, które przekształcają się w zwierzęta. Szczególnie inspirował się stylami graficznymi Francisco Goyi, Pabla Picassa. Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

2

Ćwiczenie 4

Wykonaj zadania dotyczące środków wyrazu zastosowanych w dziele Georga Baselitza

RPWpVXuYUvK0a

Ilustracja interaktywna przedstawia nienazwaną pracę autorstwa Georga Baselitza, wykonaną techniką drzeworytu. Praca została odciśnięta na białej kartce, a w prawym dolnym rogu znajduje się podpis autora. Stempel jest w kolorze czarno- brązowym, z licznymi wydrążonymi liniami. Niektóre elementy zlewają się ze sobą, utrudniając ich zidentyfikowanie. Praca ukazuje odpoczywającego mężczyznę w średnim wieku, spoglądającego w niebo. Mężczyzna siedzi na płaskiej powierzchni, z prawą nogą podwiniętą pod lewą. Ma skrzyżowane ramiona na klatce piersiowej. Ma długie włosy, ubrany jest w rozpięty płaszcz z kołnierzem i guzikami oraz szerokie spodnie. W tle za mężczyzną znajdują się fragmenty pni drzew i gałęzi.

R1KAGua4VScmB

Jaki kierunek reprezentuje grafika? Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

Jaki kierunek reprezentuje grafika? Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

RHw2yJEQh1y2I

Jaką techniką graficzną jest wykonane? Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

Jaką techniką graficzną jest wykonane? Odpowiedź: Tu uzupełnij. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

R1C6V5N1T4yH4

Zaznacz cechy, które odnoszą się do dzieła i kierunku: Możliwe odpowiedzi: 1. Deformacja kształtów, 2. Delikatna, cienka linia, 3. Wyrazista, mocna linia, 4. Rozczłonkowanie postaci. W prawym dolnym rogu ćwiczenia umieszczony jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.

2

Ćwiczenie 7

Zadanie plastyczne. Wykonaj pracę graficzną -  inspirację dowolnej pracy graficznej z tego e‑materiału i nadaj jej tytuł. Wykorzystaj w tym celu różne materiały: nici, piasek, papier o różnej grubości i inne. Przed przystąpieniem do pracy sporządź plan wszystkich czynności.

R1AQAqEkQVzWp

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

W celu wykonania monotypii możesz różne materiały położyć na matrycę, która jest pokryta farbą, odcisnąć je i usunąć, albo pozostawić do odbicia. Ważne, by zostawiły swój ślad.

Pokaż odpowiedź

Przykładowa praca:

RGsstDTexnJfK

Ilustracja przedstawia pracę, która ma różnokolorowe tło, łączy ze sobą kolory: zielony, niebieski, fioletowy i pomarańczowy. Na tych kolorach dobite zostały białe okręgi, które znajdują się na całej długości dzieła.

3

Ćwiczenie 8

Zadanie plastyczne. Przed wykonaniem pracy zgromadź odpowiednie narzędzia (płytka linoleum, rylce). Wykonaj pracę plastyczną w technice linorytu, inspirowaną neofiguracją lub grafikę komputerową inspirowaną op‑artem lub pop‑artem. Nadaj jej odpowiedni tytuł.

Rr1oI5TE655VA

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Podczas wykonywania matrycy pozostaw niewycięte te obszary, które mają być widoczne na odbitce.

Pokaż odpowiedź

Przykładowa grafika:

Ru8liGJtAwodK

Praca autorstwa Mariana Maliny pod tytułem „Postać z uniesionymi rękoma” przedstawia pracę wykonaną w technice linorytu. Pierwsze tło pracy stanowi wyprostowana stojąca postać z uniesionymi rękoma ku górze. Figura człowieka nie zawiera żadnych detali, cała wypełniona jest białymi poziomymi i ukośnymi liniami oraz czarnymi plamami, które wypełniają powierzchnię pomiędzy liniami. Tło stanowią gęsto ułożone białe linie pomiędzy którymi rozmieszczono czarne linie. Dół dzieła stanowi podłogę/chodnik/drogę na której stoi postać. Dół dzieła jest wypełniony kolorem czarnym.

Slownik_pojec

Słownik pojęć

• Encyklopedia PWN (wersja elektroniczna).

• Kubalska‑Sulkiewicz K. (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2003.

Notatki ucznia

Galeria

Galeria

R1BkJuYaqwHWy

Praca autorstwa Williama Turnbulla pod tytułem „Formy morskie” prezentuje wszelkiego rodzaju liście, kamienie i zwierzęta żyjące pod wodą. Wyróżnić tutaj można ślimaka morskiego (położony w dwóch trzecich wysokości dzieła) oraz ukwiały (dół pracy.)

R1CErEZdWjAjS

Praca autorstwa Ala Helda pod tytułem „Kyoto‑wa” przedstawia prostokąt, w który wpisany zostały figury geometryczne – okręgi, prostopadłościany, graniastosłupy. Każda z figur została przedstawiona za pomocą innych kolorów – okręgi za pomocą żółto‑zielonego koloru, graniastosłup za pomocą pomarańczowo‑czerwonego koloru, zaś prostopadłościan za pomocą błękitnego koloru.

RcgkvhCPZRGVC

Ilustracja interaktywna przedstawia pracę autorstwa Vijli Celmins pod tytułem „Nocne niebo” i prezentuje czarne tło, na którym znajdują się liczne białe kropki – jedne mniejsze, drugie większe.

R1QCiMBHqBKnP

Praca autorstwa Sol LeWitta pod tytułem „Loopy Doopy, Niebieski/czerwony” przedstawia czerwone tło, na którym znajdują się liczne linie w kolorze niebieskim. Linie swoim kształtem przypominają poplątany makaron spaghetti.

ReDjzW2xQ2vxT

Praca autorstwa Damiena Hirsta pod tytułem „Pridinol” przedstawia szare tło, na którym znajduje się niebieska kropka.

RhwpizjN1qxKX

Ilustracja interaktywna przedstawia pracę autorstwa José Louisa Cuevasa pod tytułem „Kretyn”. Najbardziej widocznym elementem na obrazie jest wizerunek zdeformowanej postaci, umieszczony po lewej stronie, składający się z głowy, czarnej plamy i chudych nóg. Głowa jest koścista, na czole przedarta w pół. Przedstawione zostało tylko jedno oko, które jest otwarte. Usta również są otwarte i pokazują zęby. Nogi zwrócone są w kierunku prawego dolnego rogu. W prawym górnym rogu znajduje się mniejsza postać, wpisana w bladozielony prostokąt. Stoi na trzech kończynach, w pochylonej pozycji. Rękoma opiera się o piłkę lub kulę. Na głowie ma czapkę z pomponem. Uśmiecha się szyderczo, pokazując zęby.

R1RrGvO42OQii

Ilustracja interaktywna przedstawia nienazwaną pracę autorstwa Georga Baselitza, wykonaną techniką drzeworytu. Praca została odciśnięta na białej kartce, a w prawym dolnym rogu znajduje się podpis autora. Stempel jest w kolorze czarno- brązowym, z licznymi wydrążonymi liniami. Niektóre elementy zlewają się ze sobą, utrudniając ich zidentyfikowanie. Praca ukazuje odpoczywającego mężczyznę w średnim wieku, spoglądającego w niebo. Mężczyzna siedzi na płaskiej powierzchni, z prawą nogą podwiniętą pod lewą. Ma skrzyżowane ramiona na klatce piersiowej. Ma długie włosy, ubrany jest w rozpięty płaszcz z kołnierzem i guzikami oraz szerokie spodnie. W tle za mężczyzną znajdują się fragmenty pni drzew i gałęzi.

RleI4b69o0rus

Praca autorstwa Susan Rothenberg pod tytułem „Głowa i kości” przedstawia abstrakcyjną wizję tych części ciała. W centrum grafiki znajduje się coś, co kształtem może przypominać palącą się zwierzęcą głowę oraz kości, które znajdują się pod głową.

RIPNxINPSfeny

Ilustracja interaktywna przedstawia pracę autorstwa Thomasa Kilppera pod tytułem „The Ring: Henry Cooper”. Na białym tle została wywieszona praca składająca się z trzech połączonych ze sobą kawałków materiału przymocowanych do cienkiej linki trzema czarnymi klamerkami. Lewa strona została odciśnięta na białym tle, prawa - na żółtym, wypłowiałym, a w prawym, dolnym rogu znajduje się wyróżniająca się część granatowa. Dzieło, wykonane techniką drzeworytu przedstawia twarz dorosłego mężczyzny. Ma on dość szczupłą twarz, duże, pomarszczone czoło, krótkie włosy oraz duże oczy i nos. Patrzy wprost na odbiorcę dzieła. Ma poważny wyraz twarzy, usta ułożone w prostej linii, brwi uniesione do góry. Na drzeworycie znajduje się także górna część ramion mężczyzny. Na prawej, żółtej stronie dzieła znajdują się ledwo widoczne geometryczne wzory. Tło jest czarne z białymi liniami, a ułożenie ich przypomina panele podłogowe. Granatowy fragment materiału ozdobiony jest liśćmi w ciepłych kolorach. Na całej pracy znajdują się liczne zarysowania.

Rsn4h1EdqHWXA

Praca autorstwa Andy’ego Warhola pod tytułem „Czaszki” przedstawia dziesięć zdjęć, na których znajduje się dziesięć czaszek, które są różnokolorowe. Wyróżniamy czaszki w kolorach: czerwonym, niebieskim, szarym, białym (trzy razy), ciemno szarym (dwa razy), błękitnym, różowym i grafitowym.

RQGbqmyLFgifn

Praca autorstwa Roya Lichtensteina pod tytułem „Motyw Indian amerykańskich IV” przedstawia tytułowy motyw, który swoim kształtem przypomina pionową deskę z wyciętymi zębami na bocznej ściance. Motyw ten jest trójkolorowy – biało‑czerwony na powierzchni oraz żółty przeplatający się pomiędzy poszczególnymi „zębami”. Motyw ma kwadratowe oczy, nos w kształcie plusa i usta przypominające swoim kształtem sidła.

RJsMB0ikassS7

Ilustracja interaktywna przedstawia pracę autorstwa Eduardo Paolozzi pod tytułem „Jedwabny świat Michała Anioła”. Praca to połączenie grafik w różnych stylach. Ogólnie można odebrać je jako chaotyczne. Na samej górze znajduje się fragment na całą szerokość pracy, przeważa kolor różowy. Przedstawia trzy postaci wykonane z różnokolorowych pikseli. Jest to mężczyzna, kobieta i biskup. Zaraz pod postaciami znajduje się napis na niebieskim tle z tytułem w języku angielskim. Niżej, po lewej stronie znajduje się wizerunek Myszki Miki z pikseli. Po prawej zaś stronie - głowa rzeźby mężczyzny, obrócona prawym profilem, z bujnymi, kręconymi włosami, o spokojnym wyrazie twarzy. Niżej, pod myszą znajdują się: czarne kropki na czerwonym tle, pomarańczowe paski na czerwonym tle, czarne paski i czarny pasek w białe wzory. Obok nich, pod głową, znajdują się czerwono - pomarańczowe wzory i zielone kropki na białym tle, a na samym dole- różnokolorowe, geometryczne wzory. Dodatkowo na ilustracji został umieszczony interaktywny punkt: 1. W grafice natychmiast zauważalne są odniesienia do Myszki Miki Walta Disneya, gry komputerowej oraz do rzeźby Dawida autorstwa Michała Anioła. Artysta sprawia, że w jednym dziele funkcjonują rożne, chociaż odległe światy, które fascynują także współczesnego odbiorcę. Innowacyjne wykorzystanie koloru i wzoru przypomina współczesną grafikę kolażu, w której technologia cyfrowa pozwoliła na połączenie tekstury i wzoru.

RpgHjluKTD1rv

Ilustracja przedstawia grafikę Viktora Vasarely, Bez tytułu z „Hołd dla Picassa”. Na tle w różnych odcieniach koloru niebieskiego i fioletowego, przechodzących od jasnego do ciemnego, znajdują się kropki w podobnych kolorach. Kropki są ułożone w rzędach, jedna przy drugiej i zajmują całą powierzchnię ilustracji. Kropki tworzą efekt trójwymiarowości -tworzą wypukłe kule w lewym dolnym i prawym górnym rogu, a w pozostałych dwóch rogach znajdują się kształty wklęsłe.

R1P51FNATqoTU

Praca autorstwa Lygii Pape pod tytułem „Tkactwo” przedstawia szare tło oraz umieszczone poziomo linie, które tworzą figury – prostokąty, trójkąty.

RQ1lyQ1pHmO30

Ilustracja o brązowo‑zielonym tle przedstawia metalowy gong, w który wpisany jest człowiek witruwiański - czyli figura nagiego mężczyzny w dwóch nałożonych na siebie pozycjach, wpisaną w okrąg i kwadrat. Sam okrąg ma zielone tło, a kwadrat wychodzi poza obrys koła.

RUJbK8Z8VwdSU

Ilustracja o brązowym tle przedstawia dwa metalowe gongi, które umieszczone zostały na górze i na dole dzieła. W ten górny wpisany jest człowiek witruwiański - czyli figura nagiego mężczyzny w dwóch nałożonych na siebie pozycjach, wpisaną w okrąg i kwadrat. Sama postać została zmodyfikowana, na twarzy można zauważyć charakterystyczny wąsik, podobny do tego, jaki nosił Adolf Hitler. Kolejnym nawiązaniem do tej postaci są czerwone naramienniki z białym kółkiem i czarnym symbolem swastyki.

RZU6tbQ6YFQJM

Ilustracja o brązowym tle o strukturze ściany budynku na którym umieszczony został metalowy gong, w który wpisany jest człowiek witruwiański - czyli figura nagiego mężczyzny w dwóch nałożonych na siebie pozycjach, wpisaną w okrąg i kwadrat. Sam okrąg ma czerwone tło, a kwadrat wychodzi poza obrys koła. Postać człowieka witruwiańskiego odbiega od oryginału - na jego twarzy znajduje się czarna chusta, a przez ramiona ma przerzucony karabin maszynowy.

RGsstDTexnJfK

Ilustracja przedstawia pracę, która ma różnokolorowe tło, łączy ze sobą kolory: zielony, niebieski, fioletowy i pomarańczowy. Na tych kolorach dobite zostały białe okręgi, które znajdują się na całej długości dzieła.

Ru8liGJtAwodK

Praca autorstwa Mariana Maliny pod tytułem „Postać z uniesionymi rękoma” przedstawia pracę wykonaną w technice linorytu. Pierwsze tło pracy stanowi wyprostowana stojąca postać z uniesionymi rękoma ku górze. Figura człowieka nie zawiera żadnych detali, cała wypełniona jest białymi poziomymi i ukośnymi liniami oraz czarnymi plamami, które wypełniają powierzchnię pomiędzy liniami. Tło stanowią gęsto ułożone białe linie pomiędzy którymi rozmieszczono czarne linie. Dół dzieła stanowi podłogę/chodnik/drogę na której stoi postać. Dół dzieła jest wypełniony kolorem czarnym.

Bibliografia

• Folga - Januszewska D., Pop‑art, [w:] Wiedza i życie, s. 11, 1998.

• Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, oprac. zbiorowe, Warszawa 1980.

• Little S., Sztuka. Kierunki, mistrzowie, arcydzieła, Elipsa, Poznań 2007.

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. Krystyna Kubalska‑Sulkiewicz, Warszawa, 2003.

• Encyklopedia PWN (wersja elektroniczna).