Ważne daty
1253 – prawdopodobna data kompozycji hymnu Gaude Mater Polonia,
1254 – pierwsze wykonanie hymnu Gaude Mater Polonia w Krakowie podczas uroczystości kanonizacyjnych,
1372 – najstarszy znany zapis hymnu Gaude Mater Polonia pochodzi z Antyfonarza kieleckiego,
1407 – najstarszy znany zapis Bogurodzicy. Został on odnaleziony w Bibliotece Jagiellońskiej około 1877 roku przez kustosza biblioteki,
1410 – uroczyste wykonanie Bogurodzicy przez rycerstwo polskie przed bitwą pod Grunwaldem,
1797 – powstanie Mazurka Dąbrowskiego napisanego przez Józefa Wybickiego w Reggio nell'Emilia w (Republika Cisalpińska, obecnie północne Włochy),
1908 – napisanie Roty przez Marię Konopnicką na Śląsku Cieszyńskim,
1910 – pierwsze publiczne wykonanie Roty w czasie uroczystości odsłonięcia pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie,
1918 – odzyskanie przez Polskę niepodległości,
1927 – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oficjalnie ogłasza Mazurka Dąbrowskiego jako hymn Polski.
Scenariusz dla nauczyciela:
I. Indywidualna i zespołowa ekspresja muzyczna.
1. W zakresie śpiewu. Uczeń:
1) śpiewa ze słuchu lub/i z wykorzystaniem nut (w zespole, solo, a cappella, z akompaniamentem) minimum 10 różnorodnych utworów wokalnych w roku szkolnym:
B) wybrane pieśni (w tym artystyczne i patriotyczne),
II. Język i funkcje muzyki, myślenie muzyczne, kreacja i twórcze działania.
7. Porządkuje chronologicznie postacie kompozytorów: np. Mikołaj Gomółka, Jan Sebastian Bach, Antonio Vivaldi, Wolfgang Amadeusz Mozart, Ludwig van Beethoven, Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Karol Szymanowski, Witold Lutosławski, Wojciech Kilar, Henryk Mikołaj Górecki, Krzysztof Penderecki i inni).
definiować pojęcia: hymn, pieśń, piosenka, patriotyzm;
opisywać budowę pieśni i jej formę;
charakteryzować historyczne ujęcie hymnu i pieśni;
wykazywać kompozytorów, w twórczości których pieśń i piosenka odgrywała dużą rolę;
rozróżniać kiedy powstały hymny: Bogurodzica, Gaude Mater Polonia, Rota.
Hymny i pieśni patriotyczne - śpiew
Lekcja dotyczy hymnówhymnów oraz pieśnipieśni patriotycznychpatriotycznych wykonywanych wokalnie. Pieśń, piosenkapiosenka, hymn oraz hymn państwowyhymn państwowy mają nieco inne znaczenia - dokładne definicje tych terminów można odnaleźć w słowniku do tej lekcji. W Polsce najważniejszymi utworami, które pełniły funkcje hymnów są: Bogurodzica, Gaude Mater Polonia, Mazurek Dąbrowskiego oraz Rota. Zostały one przedstawione na kolejnych stronach. Istnieje jednak sporo pieśni patriotycznych, które nie pełniły nigdy funkcji hymnu. Wiele z nich odnosi się do Polski jako kraju i powstało w trudnych dla Polaków okolicznościach, takich jak zabory (Boże, coś Polskę), wojna (Czerwone maki na Monte Cassino), powstania (Warszawianka) lub walka partyzancka (Hej chłopcy, bagnet na broń).
Bogurodzica
Bogurodzica jest najstarszą polską pieśnią o tematyce religijnej. Powstała w średniowieczu, jednak historycy nie są zgodni co do wielu szczegółów z nią związanych. Pierwszy zapis pieśni pochodzi z 1407 roku, jednak powstała ona wcześniej. W opinii części znawców powstała w XIV wieku, inni historycy wskazują XIII wiek. Również autorstwo Bogurodzicy budzi spore wątpliwości - było przypisywane św. Wojciechowi (jednak nie znał on języka polskiego), a także innym osobom, jednak wobec braku jednoznacznych dowodów pieśń jest obecnie uznawana za anonimową.
Jest to utwór, który łączy treści religijne z czynnikiem narodowym oraz patriotycznym; była nazywana po łacinie pieśnią ojczystą (Carmen patrium). Była wykonywana zarówno podczas liturgii kościelnej przez wiernych, jak i przed ważnymi bitwami przez polskie rycerstwo, a także służyła jako pieśń koronacyjna polskich królów.
Bogurodzica składa się z kilkunastu zwrotek, jednak za najstarsze uznawane są dwie pierwsze. Jest to tak zwana część archaiczna, do której w późniejszym czasie dodano kolejne - tzw. pieśń wielkanocną oraz pieśń pasyjną. Niżej znajduje się zapis pieśni właściwej (czyli dwóch pierwszych zwrotek):
1. Bogurodzica dziewica, Bogiem sławiena Maryja,
U twego syna Gospodzina matko zwolena, Maryja!
Zyszczy nam, spuści nam.
Kyrie eleison.
2. Twego dziela Krzciciela, bożycze,
Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, jegoż prosimy:
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt.
Kyrie eleison.
Powyższa część archaiczna ma na celu pozyskanie wstawiennictwa Maryi (jako Bożej Rodzicielki) oraz Jezusa Chrystusa. Wierni proszą o wysłuchanie ich modlitw oraz głosów, a także o dar wiecznego zbawienia.
Gaude Mater Polonia
Gaude Mater Polonia jest jednym ze najstarszych polskich utworów religijnych. Został skomponowany najprawdopodobniej przez Wincentego z Kielczy na kanonizację biskupa Stanisława ze Szczepanowa w 1253 roku, a pierwsze wykonanie pieśni datuje się na 8 maja 1254 roku. Najstarszy zachowany zapis utworu pochodzi z 1372 roku. Tekst jest łaciński, a nazwę można przetłumaczyć jako Raduj się, Matko Polsko.
Z Bogurodzicą ten hymn łączy nie tylko tematyka religijna - również w tym przypadku miał on mocne znaczenie narodowo‑patriotyczne. Był on śpiewany przez polskie rycerstwo po zwycięskich bitwach (także pod Grunwaldem), a ponadto często towarzyszył uroczystościom narodowym.
Gaude Mater Polonia - tłumaczenie
Gaude Mater Polonia składa się z jedenastu zwrotek. Jej tekst opowiada o życiu świętego Stanisława, który był w tamtym czasie uznawany za patrona Polski. Powstanie tekstu zbiegło się z rozbiciem dzielnicowym, podczas którego kult świętego Stanisława narastał. W legendzie o jego życiu istotną część pełni moment, w którym jego poćwiartowane ciało zrosło się w wyniku cudu. Jego los utożsamiano z losem Polski - rozbitej (poćwiartowanej) na dzielnice, jednak mającej stać się jedną całością.
Poniżej znajduje się zapis (wraz z tłumaczeniem) pięciu pierwszych zwrotek.
1. Gaude, mater Polonia,
prole fecunda nobili.
Summi Regis magnalia
laude frequenta vigili.
2. Cuius benigna gratia
Stanislai Pontificis
passionis insignia
signis fulgent mirificis.
3. Hic certans pro iustitia,
Regis non cedit furiae:
Stat pro plebis iniuria
Christi miles in acie.
4. Tyranni truculentiam,
Qui dum constanter arguit,
Martyrii victoriam
Membratim caesus meruit.
5. Novum pandit miraculum
Splendor in sancto cernitus,
Redintegrat corpusculum
Sparsum caelestis medicus.
1. Raduj się, Matko‑Polsko,
w sławne potomstwo płodna!
Króla królów i najwyższego Pana wielkość
Uwielbiaj chwałą przynależną.
2. Albowiem z Jego łaskawości
Biskupa Stanisława męki
Niezmierne, jakie on wycierpiał,
Jaśnieją cudownymi znaki.
3. Potykał się za sprawiedliwość,
Przed gniewem króla nie ustąpił:
I staje żołnierz Chrystusowy
Za krzywdę ludu sam do walki.
4. Ponieważ stale wypominał
On okrucieństwo tyranowi,
Koronę zdobył męczennika,
Padł posiekany na kawałki.
5. Niebiosa nowy cud zdziałały,
Bo mocą swą Niebieski Lekarz
Poćwiartowane jego ciało
Przedziwne znowu w jedno złączył.
Możesz także posłuchać hymnu wykonanego przez muzyków Akademii Muzycznej z Bydgoszczy:
Mazurek Dąbrowskiego
Mazurek Dąbrowskiego (początkowo nazywany Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech) został stworzony (w formie tekstowej) przez Józefa Wybickiego. Melodia jest nieznanego autorstwa; opiera się na motywie ludowego mazura. Pieśń powstała we Włoszech w 1797 roku i bardzo szybko zyskała olbrzymią popularność; początkowo wśród żołnierzy Legionów Polskich, a następnie na terenach polskich we wszystkich zaborach. Mazurek Dąbrowskiego był śpiewany podczas wielu istotnych dla Polski wydarzeń w XIX i XX wieku, takich jak powstanie i obie Wojny Światowe. Tekst został przetłumaczony przez zagranicznych poetów na inne języki i był znany oraz śpiewany przez osoby solidarne z Polską. Mazurek Dąbrowskiego od początku pełnił rolę nieformalnego hymnu Polski (oficjalnie stał się hymnem w 1927 roku), a dodatkowo wpłynął na powstanie hymnów oraz pieśni patriotycznych innych państw oraz narodów, takich jak Chorwacja (Jeszcze Chorwacja nie umarła) czy Ukraina (Jeszcze nie umarła Ukraina).
Tekst Mazurka Dąbrowskiego
Oryginalny tekst Józefa Wybickiego z 1797 roku zawierał sześć zwrotek; po każdej z nich następował refren. Obecnie śpiewa się cztery zwrotki, a ich kolejność została lekko zmieniona. Tekst zawiera liczne patriotyczne odniesienia oraz wiarę, iż Polska pod wodzą generała Dąbrowskiego odzyska niepodległość. Został on również zmodyfikowany, gdyż od czasu powstania polski język uległ pewnym zmianom.
1. Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
2. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski...
3. Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski...
4. Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski...
Rota
Rota początkowo była wierszem Marii Konopnickiej, napisanym w 1908 roku. Została napisana jako protest przeciwko germanizacjigermanizacji ludności polskiej w zaborze pruskim. Posiadała cztery zwrotki; dość szybko trzy z nich zostały wykorzystane jako tekst polskiej pieśni patriotycznej o tym samym tytule (muzykę skomponował Feliks Nowowiejski). Pierwsze publiczne wykonanie pieśni miało miejsce w 1910 roku, w dzień rocznicy bitwy pod Grunwaldem podczas uroczystości odsłonięcia pomnika Grunwaldzkiego. Wykonały ją chóry z terenów zaborów (łącznie kilkaset osób), którymi dyrygował kompozytor.
Tekst Roty
Wiersz Marii Konopnickiej składa się z czterech zwrotek, z czego trzy są używane w pieśni (są przytoczone poniżej). Poetka chciała wyrazić swoje oburzenie germanizacji Polaków, a także wzbudzić ducha narodowego oraz wolę walki. Pieśń stała się na tyle popularna, iż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości była jedną z kandydatur do roli hymnu Polski.
1. Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród.
Nie damy pogrześć mowy,
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy.
Nie damy, by nas gnębił wróg.
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
2. Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy ducha,
Aż się rozpadnie w proch i pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg.
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
3. Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz,
Ni dzieci nam germanił,
Orężny wstanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił.
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg.
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Źródło tekstu: Strona projektu należąca do Fundacji Dziedzictwa Rzeczypospolitej
https://www.spiewnikniepodleglosci.pl/rota/
Zadania
Połącz w pary hymn lub pieśń z autorem tekstu.
Maria Konopnicka, Wincenty z Kielczy, Józef Wybicki
Gaude Mater Polonia | |
Mazurek Dąbrowskiego | |
Rota |
Słownik pojęć
nakłanianie, bądź przymuszanie ludności rdzennej danego terytorium do przyswajania języka niemieckiego lub kultury niemieckiej; proces wynarodowienia.
pieśń o podniosłym charakterze, która powstaje na cześć osoby, idei, wydarzenia, zjawiska, państwa lub boga.
uroczysta pieśń o patriotycznym charakterze, używana jako symbol danego państwa.
szacunek, miłość i oddanie własnej ojczyźnie; gotowość do poniesienia ofiar za ojczyznę, ale też kultywacja tradycji i kultury oraz używanie języka własnego narodu.
w większych kręgach społeczeństwa masowe masowe zjawisko ubożenia.
jedna z najpopularniejszych form muzycznych (istnieje od starożytności), utwór wokalny z lirycznym tekstem.
uproszczona forma pieśni o lekkim charakterze, występująca w muzyce ludowej oraz popularnej.
nakłanianie, bądź przymuszanie ludności rdzennej danego terytorium do przyswajania języka rozyjskiego, kultury rosyjskiej, obyczajów i wzorców w sztuce; proces wynarodowienia
Źródło:
encyklopedia.pwn.pl
sjp.pwn.pl
Galeria dzieł sztuki
Biblioteka muzyczna
Bibliografia
Historia literatury polskiej w dziesięciu tomach, t. 1: Średniowiecze, red. Anna Skoczek, Bochnia - Kraków - Warszawa 2002, s. 341
https://polona.pl/item/rota,Nzc2NTMwNjY/0/#info:metadata
https://www.spiewnikniepodleglosci.pl/teksty/tekst-utworu-gaude-mater-polonia-1253/
http://www.mkidn.gov.pl/media/docs/tekst_literacki.pdf