Obraz przedstawia młodą kobietę podczas toalety, w której pomaga jej mężczyzna z brodą. Wyeksponowany jest jej odkryty dekolt. Ma długie włosy. Prawą dłoń trzyma na flakonie perfum. W lewej zebrane długie włosy. Opisy: 1. Piero di Cosimo, Portret Simonetty Vespucci, 1490, Modelka jest ukazana z profilu, z odkrytym biustem. Uwagę przyciąga wspaniałe upięcie włosów ozdobione licznymi klejnotami. Tło obrazu stanowi typowy dla renesansowych portretów pejzaż. Na obrazie Piera di Cosimo zwracają uwagę ciemne chmury skłębione wokół modelki oraz obumarłe drzewo – bardzo wyraziste symbole śmierci. Simonetta Vespucci zmarła 26 kwietnia 1476 r. Miała 23 lata. Wokół szyi Simonetty wije się czarny wąż. Według różnych odczytań może on symbolizować gruźlicę, na którą zmarła najpiękniejsza florentynka, lub nadzieję na zmartwychwstanie (wąż zjadający własny ogon obrazuje cykliczność i odrodzenie). 2. Podpis: Sandro Botticelli, Narodziny Wenus [fragment], ok 1484–1486, Wenus to bogini miłości, piękna i płodności. Modelka została ukazana nago, z rozwianymi włosami, które są jej jedyną ozdobą. Sposób przedstawienia ciała nawiązuje do starożytnych posągów. Gest przesłaniania piersi i łona przywołuje antyczny typ wizerunku Venus pudica, czyli Wenus wstydliwej. 3. Podpis: Sandro Boticelli, Portret młodej kobiety, 1475–1480. W renesansie rozwinęła się sztuka portretu. W pracowni, w której tworzył Sandro Botticelli, powstało kilkanaście obrazów inspirowanych urodą Simonetty Vespucci. Modelkę ukazano z profilu, ubraną w piękną, czerwoną suknię. Szczególną uwagę zwracają długie, kręcone włosy, fantazyjnie splecione i upięte oraz poprzetykane wstążkami i klejnotami. 4. Sandro Botticelli, Portret damy. Simonetta Vespucci jako nimfa, 1480. Modelkę przedstawiono z profilu, ubraną w piękną białą suknię – symbol czystości i niewinności. Na szyi kobiety wisi medalion przedstawiający Apolla i Marsjasza. Zgodnie z przekazami medalion należał do Wawrzyńca Wspaniałego, co miało ukazywać bliską relację Simonetty i Medyceuszy. 5. Sandro Botticelli, Alegoryczny portret kobiety. Kobieta ubrana jest w piękną, strojną suknię. Bogato przystrojone są również jej włosy.Modelka ma odsłoniętą pierś tryskającą mlekiem, co symbolizuje płodność i cud macierzyństwa. 6. Sandro Botticelli, Wenus i Mars, 1483. Scena nawiązuje do mitologii. Przedstawia Wenus, boginię miłości, oraz Marsa – patrona wojny. Uważa się, że bogini była wzorowana na Simonetcie, natomiast towarzyszący jej bóg to Julian Medyceusz. Mars ukazany jest bez zbroi, widzimy jego nagie, muskularne ciało. Wenus natomiast ubrana jest w charakterystyczną suknię skrojoną według mody renesansowej. Obraz jest alegorią triumfu miłości nad wojną.