Ilustracja interaktywna zawiera sześć punktów, po klinięciu których pojawia się dodatkowy tekst. U - Unique N - Not null Widoczne są tabele. tabela Stoliki. ID. U, N. L miejsc. N. tabela Rezerwacje. ID. U, N. Termin. N. ID stolika. N. ID klienta. N. tabela Klienci ID. U. N. Imię. N. Nazwisko. N. tabela zamówienia ID. U, N. ID klienta Data. N. tabela skład zamówień. ID. U, N. ID zamówienia. N. ID dania. N. Liczba. N. Tabela półprodukty. ID. U. N. Nazwa. U. N. Liczba kilogramów. N. tabela składy dań. ID. U. N. Liczba kilogramów. N. ID dania. N. ID półproduktów. N. tabela dania. ID. U. N. Nazwa U. N. Cena. N. Menu. N. 1. NULL Identyfikator klienta może wynosić NULL , ponieważ zamówienia mogą być składane przez niezarejestrowanych klientów 2. UNIQUE. Tabele z dwoma kluczami podstawowymi nie mogą mieć warunku UNIQUE na żadnym z kluczy, bo każda z tych wartości może się powtarzać w tabeli (dwa składy zamówienia mogą zawierać to samo danie) 3. UNIQUE. Tabele z dwoma kluczami podstawowymi nie mogą mieć warunku UNIQUE na żadnym z kluczy, bo każda z tych wartości może się powtarzać w tabeli (dwa składy zamówienia mogą zawierać to samo danie) 4. FOREIGN KEY. Nie trzeba nakładać warunku FOREIGN KEY na pola zawierające klucze obce, ponieważ zdecydowana większość środowisk nakłada je automatycznie w momencie połączenia tabel relacją. 5. UNIQUE . Atrybut objęty tym warunkiem może wystąpić tylko raz w danej tabeli, czyli wartość musi być niepowtarzalna w tabeli. 6. NOT NULL. Atrybut objęty tym warunkiem nie może wynosić NULL i musi mieć określoną wartość.