Ja i cały świat
Wydaje się, że świat, który nas otacza, każdy człowiek powinien widzieć tak samo. Przecież o drzewach w parku wszyscy, którzy w nim byli, wiedzą, że widzieli klon, wielki dąb czy starą lipę. Jedni jednak boją się ciemnych dziupli w starych drzewach, inni uwielbiają się w nich chować. Podobnie jest z domami. Niektórym ich piwnice i strychy wydają się straszne, a inni szukają w nich skarbów. Wystarczy spojrzeć w lustro, by zobaczyć siebie i stwierdzić: to przecież ciągle ja, ta sama osoba co wczoraj. Tak, ale przecież jednego dnia podobamy się sobie bardziej, a innego mniej i często myślimy, że nie podobamy się wszystkim. Raz wydajemy się sobie troszkę poważniejsi, a innym razem nieodpowiedzialni i z tego powodu nie podejmujemy trudniejszych zadań, obawiając się kompromitacji. Podobnie widzimy zmiany u innych. Raz ktoś wydaje nam się sympatyczny, a kiedy indziej groźny lub zły. Gdy nie nauczymy się lekcji, boimy się najprostszego sprawdzianu. Gdy wątpimy w naszą pamięć, nie nauczymy się wiersza. Gdy dostaniemy jedynkę, świat przestaje być piękny, a przecież czasem, nawet gdy pada deszcz, wydaje się wspaniały. Jedno jest pewne: jeśli wierzymy w siebie, jesteśmy w stanie udźwignąć i przenieść przysłowiową górę.
Zastanów się i odpowiedz, jak ty poznajesz świat, a w jaki sposób odkrywają jego tajemnice i uroki inni ludzie.
Przeczytaj bajkę hinduską, a następnie wykonaj ćwiczenia.
Wieża o tysiącu lusterBył sobie raz piesek, który dowiedział się skądś, że istnieje podobno wieża o tysiącu luster. W tej wieży każdy może poznać prawdę o sobie i o całym świecie. Piesek szukał zaś odpowiedzi na pytanie, jaki jest on sam i jaki jest cały świat. Nie zwlekając, ruszył teraz w drogę, by odnaleźć cudowną wieżę. Nie wiedział wprawdzie, co to jest lustro ani jak ono działa, ale uporczywie szukał wieży, pytając o nią każdego, kogo tylko spotkał. I wreszcie dotarł na miejsce.
Ten piesek to było bardzo lękliwe stworzenie. Nie chciał jednak dać po sobie poznać, jak straszliwie się wszystkiego boi i dlatego na wszelki wypadek ciągle szczerzył kły. Kiedy więc stanął na progu wieży o tysiącu luster, pierwsze, co zobaczył, to był pies, który szczerzył kły. Piesek ogromnie się przestraszył i zaczął warczeć. Wtedy ujrzał wkoło siebie pełno psów, a każdy z nich warczał groźnie. Piesek ze strachu najeżył sierść i nagle okazało się, że wszystkie psy dookoła przerażająco jeżą sierść. Panika ogarnęła pieska. Zaczął w rozpaczy szczekać. I wtedy wszystkie psy dookoła odpowiedziały mu ostrym szczekaniem. Piesek chciał już tylko jak najprędzej wydostać się z wieży. W końcu wypadł z niej jakoś i pędząc do domu, wołał:
– Już wiem, już wiem, jaki jest ten świat! Jest pełen złych, wściekle ujadających psów!
Był sobie także drugi piesek. On również słyszał o wieży z tysiącem luster, w której każdy może poznać prawdę o sobie i całym świecie. Postanowił więc odnaleźć tę wieżę, choć wcale nie wiedział, ani co to jest lustro, ani jak ono działa. Ruszył w drogę i odnalazł wieżę po długiej wędrówce.
Ten piesek to było wesołe i przyjazne światu stworzenie. Toteż gdy stanął na progu wieży, z radości pomachał raźnie ogonkiem. I pierwsze, co zobaczył, to był piesek, który na powitanie machał do niego ogonkiem. Ucieszył się bardzo. Tak bardzo, że aż wyskoczył w górę. Zobaczył wtedy wokół siebie pełno piesków, które radośnie wyskoczyły w górę. Piesek był teraz tak szczęśliwy, że podniósł obie przednie łapki do góry, a wszystkie psy zrobiły w tym momencie to samo, jakby chciały powitać przybysza. Szczęście wypełniło serce pieska. Zaczął się bawić z innymi i każdy chętnie z nim się bawił, a kiedy już się nacieszył zabawą, zapragnął wrócić do domu. Wybiegł z wieży i pędził przepełniony szczęściem, wołając:
– Już wiem, już wiem, jaki jest świat! Jest pełen małych, przyjaznych piesków.
Scharakteryzuj bohaterów bajki hinduskiej.
Dokończ zdania. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.
Sformułuj morał, jaki płynie z bajki hinduskiej.
Stwórz mapę myśli. Wpisz w poszczególne pola plusy oraz minusy odmiennego postrzegania otoczenia.
Napisz, jakie są plusy przyjaznego i otwartego podejścia do życia oraz minusy lękliwego i nieufnego podejścia do świata.
Sformułuj co najmniej dwa argumenty uzasadniające stwierdzenie, że odczuwanie strachu może mieć swoje dobre strony. Poprzyj każdy z argumentów przykładem.