Jak malować słowem? Ćwiczymy opis obrazu
JAK MALOWAĆ SŁOWEM?
ĆWICZYMY OPIS OBRAZU
Uczniowie oglądają obrazy.
Dobierają do każdego obrazu odpowiednie określenia z ramki niżej
radość | młodość | pełnia życia | żywioł | marzenia |
dobrobyt | szczęście | spokój | stagnacja | przemijanie |
niepokój | cisza | niebo | chmury | obłoki |
Odpowiadają samodzielnie na pytania:
Który obraz/pejzaż podoba się wam najbardziej? Dlaczego?
Jakie kolory/barwy występują na tym obrazie/pejzażu? Czy kolor coś tu znaczy?
Co łączy wszystkie przedstawione obrazy?
Do słów wymienionych poniżej w ramce uczniowie samodzielnie dodają określenia, które odnoszą się do oglądanych obrazów:
Niebo (jakie?) |
Chmury (jakie?) |
Obłoki (jakie?) |
Żywioł (jaki?) |
Możemy wykorzystać do analizy utworu plastycznego metodę Erwina Panofsky’egoIndeks górny 11.
Zadajemy wtedy uczniom pytania zgodnie z tą metodą czyli „od ogółu do szczegółu”, odnosząc pytania do wybranego obrazu.
Co przedstawia utwór? [oczekujemy odpowiedzi prostych, np. las, jezioro, błyskawica]
Kim są postaci na obrazie? Czy możemy je zidentyfikować? [chodzi o kolor, barwy, szczegóły przyrody, miejsca].
Które określenia z ramki numer 2 można by zastosować do opisu przyrody na wybranym obrazie?
Docieramy z uczniami do głębszych znaczeń wyobrażeń przedstawionych na wybranym obrazie [chodzi nam tu o symbole wody, kolorów, tęczy, jeziora, drzewa, liści, mostu...itd.]
Uczniowie w grupach lub w domu metodą poznaną na lekcji dokonują opisu kolejnego wybranego obrazu. Mogą zamiast malowania słowem, namalować obraz farbami. Będzie go można opisać wspólnie na kolejnej lekcji.
Niemiecki historyk sztuki i eseista, jeden z twórców metody ikonologicznej (= odczytanie dzieła nie może ograniczyć się do sfery formalno‑przedmiotowej, musi rozciągnąć się na sferę znaczeń umownych i dotrzeć do ich wewnętrznego sensu, ujawniając postawę ideową artysty).↩