Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R19YMlBAGG7hm1
Ilustracja przedstawia czarny nadmuchany balon, z którego wykonano sylwetkę psa.

Jeff Koons - symbol kultury konsumpcyjnej lat 80

Źródło: online-skills.

Ważne daty

1955 – narodziny Jeffa Koonsa

1977 – wyjazd do Nowego Jorku, początek współpracy z  Museum of Modern Art

1986 - powstanie rzeźby Rabbit

1988 – powstanie pracy Michael Jackson and Bubbles

1989‑1991 - powstanie cyklu Made in Heaven

1991 – ślub z  włoską gwiazdą filmów pornograficznych Ciccioliną (Ilona Staller)

1992 – powstanie rzeźby Puppy

2008‑2009 – wystawa prac Koonsa w Wersalu

ma375c2c76d5f80b4_0000000000020
1
1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

R1NVIelxqklwO
Pobierz plik: scenariusz_lekcji.pdf
Plik PDF o rozmiarze 201.51 KB w języku polskim

I. Rozwijanie zdolności rozumienia przemian w dziejach sztuki w kontekście ich uwarunkowań kulturowych, środowiskowych, epok, kierunków, stylów i tendencji w sztuce. Uczeń:

10. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat epok, kierunków, stylów i tendencji w sztuce oraz środowisk artystycznych.

1. wykazuje się znajomością chronologii dziejów sztuki, z uwzględnieniem:

h) sztuki 2 połowy XX wieku (socrealizm, informel, pop‑art, minimalart, hiperrealizm, land‑art, konceptualizm, neofiguracja, Nowy Realizm, opart, tendencja zerowa, modernizm i postmodernizm w architekturze, nurt organiczny i kinetyczny w rzeźbie oraz sztuka krytyczna i zaangażowana);

5. charakteryzuje i opisuje sztukę powstałą w obrębie poszczególnych epok, kierunków i tendencji;

7. łączy najistotniejsze dzieła ze środowiskiem artystycznym, w którym powstały;

II. Zapoznawanie z najwybitniejszymi dziełami w zakresie architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:

13. dokonuje opisu i analizy, w tym porównawczej, dzieł z uwzględnieniem ich cech formalnych:

b) w rzeźbie: bryły, kompozycji, faktury, relacji z otoczeniem,

14. wskazuje środki stylistyczne i środki ekspresji, które identyfikują analizowane dzieło z odpowiednim stylem, środowiskiem artystycznym lub autorem;

18. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat dzieł sztuki.

2. wskazuje twórców najbardziej reprezentatywnych dzieł;

III. Zapoznawanie z dorobkiem najwybitniejszych twórców dzieł architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:

1. wymienia najistotniejszych twórców dla danego stylu lub kierunku w sztuce;

2. zna najwybitniejsze dzieła z dorobku artystycznego wybitnych przedstawicieli poszczególnych epok, kierunków i tendencji w sztuce od starożytności po czasy współczesne, z uwzględnieniem artystów schyłku XX i początku XXI wieku;

4. łączy wybrane dzieła z ich autorami na podstawie charakterystycznych środków formalnych;

8. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat twórczości wybitnych artystów.

IV. Kształcenie w zakresie rozumienia i stosowania terminów i pojęć związanych z dziełami sztuki, ich strukturą i formą, tematyką oraz techniką wykonania. Uczeń:

2. zna terminologię związaną z opisem formy i treści dzieła malarskiego, rzeźbiarskiego i graficznego, w tym m.in. nazwy formuł ikonograficznych, słownictwo niezbędne do opisu kompozycji, kolorystyki, relacji przestrzennych i faktury dzieła;

6. właściwie stosuje terminy dotyczące opisu treści i formy dzieł sztuk plastycznych.

ma375c2c76d5f80b4_0000000000028
Nauczysz się

charakteryzować twórczość Jeffa Koonsa;

wskazywać wydarzenia, które ukształtowały artystę;

rozpoznawać prace artysty.

ma375c2c76d5f80b4_0000000000039

Koons - artysta, który łączy tendencje w sztuce

Jeff Koons to jedna z najważniejszych postaci sztuki amerykańskiej i światowej drugiej połowy XX. wieku. Koons w swoich pracach kontynuuje idee dadaizmu i pop‑artu - używa przedmiotów codziennego użytku, zabawek, które zamienia w pełnowartościowe dzieła sztuki. inspiruje się reklamą, używa prostych form zrozumiałych dla przeciętnego odbiorcy. Sprytnie skorzystał z rosnącej siły mediów w kreowaniu mody i popularności. Pełnymi garściami korzysta z planowo wyprodukowanej przez siebie sławy opartej na skandalu, nagości i kiczu. Jego prace osiągają niebotyczne wartości na aukcjach. W 2019 roku jego dzieło pt.: „Królik” z 1986 r. osiągnęło cenę 91,1 mln dolarów USD, stając się najdroższym dziełem sprzedanym na aukcji przez żyjącego artystę.

R1DLf0NP74f3Q
Ilustracja interaktywna przedstawia fotografię Jeffa Koonsa, 2014 rok. Na fotografii widać Bengta Oberger, mężczyzna śmieje się, głowe ma lekko zwróconą w lewo, Ubrany jest w garnitur i białą koszulę, obok usta ma umieszczony mikrofon. Tło widoczne za jego głową jest czerwono - żółte. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: Jeff Koons to urodzony w roku 1955 roku amerykański rzeźbiarz i malarz. Jest znany szczególnie ze swoich lśniących, wykonanych ze stali i porcelany rzeźb, które do złudzenia przypominają wypełnione powietrzem balony. Już jako młody twórca, na początku lat 80-tych był uznany za jednego z najlepiej zapowiadających się artystów w Stanach Zjednoczonych. Prace Koonsa dotykają współczesnej obsesji na punkcie seksualności i pożądania, celebrytów, reklamy i mediów. Tematyka dotyczy wpływu statusu, plutokratycznej władzy, materializmu i chciwości na współczesne życie. Punkt 1: Jeff Koons to urodzony w roku 1955 roku amerykański rzeźbiarz i malarz. Jest znany szczególnie ze swoich lśniących, wykonanych ze stali i porcelany rzeźb, które do złudzenia przypominają wypełnione powietrzem balony. Już jako młody twórca, na początku lat 80-tych był uznany za jednego z najlepiej zapowiadających się artystów w Stanach Zjednoczonych. Prace Koonsa dotykają współczesnej obsesji na punkcie seksualności i pożądania, celebrytów, reklamy i mediów. Tematyka dotyczy wpływu statusu, plutokratycznej władzy, materializmu i chciwości na współczesne życie.
Bengt Oberger (fot.), fotografia Jeffa Koonsa, 2014, wikimedia.org, CC BY 3.0

Kontrowersyjny artysta Jeff Koons polaryzuje ludzi. Wiele osób krytykuje go za przekroczenie granicy dobrego smaku, podczas gdy inni wynoszą tworzoną przez niego i opartą na kiczuKiczkiczu sztukę do statusu wysokiej sztuki. Jego prace uwielbiają dzieci, a Freudyści są zaintrygowani. Tworzone przez niego dzieła z pewnością testują nasze konwencjonalne postrzeganie kategorii sztuki. Piękne czy brzydkie? Śmieszne czy wysublimowane? A może wszystkie z powyższych?

Rc2xdP7VKl1c2
Ilustracja interaktywna przedstawia cztery odkurzacze za szklaną witryną. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: 1. W latach 1981-1987 roku Koons stworzył serię rzeźb składających się z odkurzaczy zamkniętych w akrylowych skrzyniach w Nowym Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku. Prace z tej serii miały odkryć, w jaki sposób fantazje i pragnienia mogą być przenoszone na przedmioty codziennego użytku. Odkurzacze to masowo dostępne codzienne urządzenie gospodarstwa domowego, obiekt konsumencki sugerujący dom. Na wystawie zostały one oświetlane przez fluorescencyjne światło; ich status jest podniesiony do rangi dzieła sztuki. W momencie, gdy powstała instalacja amerykańska firma Hoover dominowała w branży sprzętu do obsługi dywanów, a jej nazwa stała się synonimem odkurzaczy. Przedmioty prezentowane w rzędach tak, jakby były w sklepie. Nie są używane, nie obejmują, nie zbierają brudu - pokazane są dla samej formy. Punkt 1: W 1980 roku Koons wystawił serię rzeźb składających się z odkurzaczy zamkniętych w akrylowych skrzyniach w Nowym Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku. Prace z tej serii miały odkryć, w jaki sposób fantazje i pragnienia mogą być przenoszone na przedmioty codziennego użytku. Odkurzacze to masowo dostępne codzienne urządzenie gospodarstwa domowego, obiekt konsumencki sugerujący dom. Na wystawie zostały one oświetlane przez fluorescencyjne światło; ich status jest podniesiony do rangi dzieła sztuki. W momencie, gdy powstała instalacja amerykańska firma Hoover dominowała w branży sprzętu do obsługi dywanów, a jej nazwa stała się synonimem odkurzaczy. Przedmioty prezentowane w rzędach tak, jakby były w sklepie. Nie są używane, nie obejmują, nie zbierają brudu - pokazane są dla samej formy.
Jeff Koons, New Hoover Convertibles, New Shelton Wet/Drys 5 Gallon, Doubledecker, 1981‑1987, ARTIST ROOMS Tate and National Galleries of Scotland, Londyn, Edynburg, Wielka Brytania, fickr.com

Gdyby jedna z moich prac została włączona, zostałaby zniszczona - mówi artysta o pracy New Hoover Convertibles, Green, Red, Brown, New Shelton Wet/Dry 10 Gallon Displaced Doubledecker.

To dzieło Koonsa jest jednym z jego ready made. Termin ten został po raz pierwszy użyty przez francuskiego artystę Marcela Duchampa i odnosi się do wybranych przez artystę przedmiotów, które zostały przedstawione jako sztuka. Duchamp dostrzegł wybór obiektu jako akt twórczy. Anulowanie funkcji użytecznej obiektów sprawiało, że stawały się sztuką.

W twórczości Koonsa widoczny jest wpływ i związek z m.in. dadaizmem, surrealizmem, pop‑artem, minimal‑artem, sztuką konceptualną. Prezentowana praca wykorzystuje wykorzystuje cechy pop‑artu, takie jak: zawłaszczenie i powtórzenia.

Praca ma również cechy minimalistycznej sztuki, z  jej ekspresją i wykorzystaniem nowoczesnych materiałów. Fluorescencyjne światła przypominają dzieła minimalistycznego artysty Dana Flavina.

Kontrowersje w życiu i twórczości artysty

Na początku lat 90 tych kariera Koonsa dynamicznie przyspiesza. W roku 1991 bierze ślub z włoską gwiazdą filmów pornograficznych Ciccioliną. Ich małżeństwo przetrwało zaledwie rok (jeszcze przed rozwodem urodził im się syn Ludwig) ale zostawiło widoczny ślad w twórczości Koonsa i trwale przyczyniło się do popularności samego artysty. Cicciolina pozowała swojemu mężowi do cyklu erotycznych rzeźb i obrazów z serii Made in Heaven. Były one Inspirowane m.in. Kamasutrą, utrzymane w kiczowatej stylistyce, skandalizujące, przez wielu uznane za czystą pornografię, odbiły się szerokim echem nie tylko w świecie sztuki.

Popiersie portretowe Popiersie Bourgeois - Jeff i Ilona (Bourgeois Bust – Jeff and Ilona) to wyrzeźbione trójwymiarowe przedstawienie głowy i górnej części ciała. Forma popiersia powstała w starożytnym Rzymie, odrodziła się w XV wieku i szczególnie popularna była w XVIII wieku. W prezentowanej pracy Koons czerpie inspirację z baroku, stylu, w którym wyrażanie emocji jest jedną z jego charakterystycznych cech.

RPSkwjnASPLnu
Jeff Koons, "Popiersie Bourgeois - Jeff i Ilona" (Bourgeois Bust - Jeff and Ilona), 1991, Galeria Tate, Londyn, Anglia, Ilustracja interaktywna przedstawiająca białą rzeźbę dwóch popiersi, mężczyzny i kobiety. Na ilustracji znajdują się cztery aktywne punkty zawierające dodatkowe informacje: 1. Rzeźba w marmurze składa się z dwóch nowożeńców uwiecznionych w ciasnym uścisku, z oczyma nakierowanymi na siebie., 2. Staller, z włosami i sznurkiem pereł, wygląda jak Wenus, rzymska bogini miłosna miłość umieszczona na cokole., 3. Związek duchowy i fizyczny zastosowany w rzeźbie sprowadza tę parę do poziomu sfery wyidealizowanej egzystencji i ekstazy., 4. W tej serii, po raz pierwszy w swojej karierze, Koons przedstawił swoje życie prywatne, jako metaforę pomysłów na spełnienie pragnień. Para jest prezentowana w sposób gloryfikowany, a tytuł wskazuje na ich status społeczny. Punkt 1: Rzeźba w marmurze składa się z dwóch nowożeńców uwiecznionych w ciasnym uścisku, z oczyma nakierowanymi na siebie., Punkt 2: Staller, z włosami i sznurkiem pereł, wygląda jak Wenus, rzymska bogini miłosna miłość umieszczona na cokole., Punkt 3: Związek duchowy i fizyczny zastosowany w rzeźbie sprowadza tę parę do poziomu sfery wyidealizowanej egzystencji i ekstazy., Punkt 4: W tej serii, po raz pierwszy w swojej karierze, Koons przedstawił swoje życie prywatne, jako metaforę pomysłów na spełnienie pragnień. Para jest prezentowana w sposób gloryfikowany, a tytuł wskazuje na ich status społeczny.
Jeff Koons, Popiersie Bourgeois - Jeff i Ilona (Bourgeois Bust – Jeff and Ilona), 1991, Galeria Tate, Londyn, Wielka Brytania, wikiart.org, CC BY 3.0

Seria Made in Heaven zawiera również prace takie jak Mound of Flowers 1991 i billboard Made in Heaven 1989 z kolekcji ARTIST ROOMS. Po tym projekcie zmalało postrzeganie Koonsa jako artysty z głównego nurtu sztuki, ale wzrosła jego rozpoznawalność i komercyjna wartość jego prac.

Manipulacja widzem

W 1988 powstaje jedna z kluczowych prac Koonsa Michael Jackson and Bubbles. Ta porcelanowa, lśniąca złota rzeźba przedstawiająca króla Popu przyniosła Koonsowi sławę i pieniądze.

RMqkcGULBJ18u
Jeff Koons, „Rzeźba Michaela Jacksona z szympanem Bubblesem” (Michael Jackson and Bubbles), 1988, Museum of Modern Art., San Francisco, Stany Zjednoczone, Ilustracja interaktywna przedstawia Michaela Jacksona z małpką. Rzeźba wykonana jest w kolorze ogólnie złotym i białym. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: 1. Rzeźba jest uważana przez wielu za najważniejsze dzieło Koonsa, triumf odniosła zarówno pod względem technicznym, jak i koncepcyjnym. Sam Koons stwierdził, że osobiście utożsamia się z Michaelem Jacksonem, mówiąc w 1988 r.: „Gdybym mógł być jeszcze jedną żywą osobą, to prawdopodobnie byłby to Michael Jackson.” W 2001 roku dom aukcyjny Sotheby's sprzedał pracę Koonsa za prawie 4 mln USD. Punkt 1: Rzeźba jest uważana przez wielu za najważniejsze dzieło Koonsa, triumf odniosła zarówno pod względem technicznym, jak i koncepcyjny. Sam Koons obejmuje, że osobiście utożsamia się z Michaelem Jacksonem, mówiąc w 1988 r., Że : Gdybym mógł być jeszcze jedną żywą osobą, to prawdopodobnie byłby to Michael Jackson . W 2001 roku dom aukcyjny Sotheby's sprzedał pracę Koonsa za prawie 4 mln USD.
Jeff Koons, „Michael Jackson z szympanem Bubblesem" (Michael Jackson and Bubbles), 1988, Museum of Modern Art., San Francisco, Stany Zjednoczone, wikimedia.org, CC BY‑SA 2.0

Moja sztuka nie ma estetycznych wartości (...) Wierzę, że gust jest naprawdę̨ nieistotny - mówi artysta.

Jeff Koons traktuje estetykę̨ jako narzędzie manipulacji widzem. Warunkiem sukcesu artystycznego jest - jego zdaniem - dotarcie do jak największej liczby odbiorców. Estetyka służy mu więc do rozpoznania preferencji poszczególnych klas społecznych, czy też upodobań uniwersalnych. Nie chodzi oczywiście o schlebianie im, a o możliwość́ przesłania pod jakaś́ formą konkretnego przekazu.

Chcę mieć wpływ na życie ludzi. Chcę komunikować się z jak największą liczbą osób. A współczesnym sposobem komunikowania się ze społeczeństwem jest telewizja i reklama. Świat sztuki nie jest obecnie skuteczny. - mówi artysta

Podążając za ciosem Koons kontynuował zawłaszczanie gotowych przedmiotów w serii Equilibrium tworzonej w latach 1983‑1993. Najważniejsza w tej serii jest próba ujawnienia, w jaki sposób produkty konsumpcyjne przekazują wartości kulturowe i odzwierciedlają niepewność związaną z mobilnością społeczną.

RDLwRFZo2qahw
Jeff Koons, „Cztery rzędy” (Four Rows), 1983-93, Scottish National Gallery, Edynburg, Szkocja, Ilustracja interaktywna przedstawia szklaną gablotę, w której w sześciu rzędach umieszczone są piłki do koszykówki, w każdym rzędzie cztery piłki. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: Tak, jak odkurzacze w New Hoover Convertibles, piłki do koszykówki w Four Rows 1983-93 są prezentowane tak, jakby były dostępne w sklepie. Są zapakowane w oryginalne pudełka, a następnie dołączone do szklanej reklamy, usuwając w ten sposób ich funkcję sprzętu do koszykówki. Punkt 1: Tak, jak odkurzacze w  New Hoover Convertibles , piłki do koszykówki w  Four Rows 1983-93 są prezentowane tak, jakby były dostępne w sklepie. Są zapakowane w oryginalne pudełka, a następnie dołączone do szklanej reklamy, usuwając w ten sposób ich funkcję sprzętu do koszykówki.
Jeff Koons, „Zamknięte - cztery rzędy” (Encased - Four Rows), 1983‑93, ARTIST ROOMS Tate and National Galleries of Scotland, Londyn, Edynburg, Wielka Brytania, nationalgalleries.org, CC BY 3.0

Prezentowane w ten sposób piłki do koszykówki stają się obiektami kultu i pożądania, o statusie quasi‑religijnym. Artysta po raz kolejny prezentuje nowe podejście do przedmiotu produkowanego masowo.

Koons jest najbardziej znany ze swoich nadmuchiwanych, lśniących rzeźb. Wykonane ze stali nierdzewnej obiekty wyglądają jakby zrobione zostały z balonów napełnionych helem. Koons zaczął tworzyć rzeźby z wykorzystaniem gumowych dmuchanych zabawek w latach 70. XX wieku. Wzorując się na popularnej zabawce nadmuchiwanym króliku stworzył jego własną stalową wersję.

R1FX01O3ZnA05
Jeff Koons, „Królik”, 1996, Muzeum Sztuki Nowoczesnej The Broad, Los Angeles, Stany Zjednoczone. Na ilustracji widoczny jest metalowy, silnie wypolerowany obiekt przypominający królika. Ma okrągłą głowę, gładką bez żadnych elementów, tylko na jej szczycie znajdują się długie uszy. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: Wypolerowany lśniący obiekt stał się wizytówką Koonsa i zapoczątkował całą balonową serię rzeźb. Powstały m.in. kwiaty i różne zwierzęta w tym łabędź, królik czy pies. Punkt 1: Wypolerowany lśniący obiekt stał się wizytówką Koonsa i zapoczątkował całą balonową serię rzeźb. Powstały m.in. kwiaty i różne zwierzęta w tym łabędź, królik czy pies.
Jeff Koons, „Królik” (Rabbit), 1986, Muzeum Sztuki Nowoczesnej The Broad, Los Angeles, Stany Zjednoczone, flickr, CC BY 3.0

W swoich pracach Jeff Koons kontynuuje idee dadaizmu i pop‑artu - używa przedmiotów codziennego użytku, zabawek, które zamienia w pełnowartościowe dzieła sztuki, inspiruje się reklamą, używa prostych form zrozumiałych dla przeciętnego odbiorcy. Sprytnie korzysta z rosnącej siły mediów w kreowaniu mody i popularności. Pełnymi garściami czerpie z planowo wykreowanej przez siebie sławy opartej na skandalu, nagości i kiczu.

REB3t5OGHISJl
Jeff Koons, „Balonowy pies (Żółty)” (Balloon Dog Yellow), 1990-1994. Na ilustracji widać taras położony wśród zieleni widocznej w tle, za zielenią widać wieżowce. Nas posadzce ustawiony jest biały podest a na nim znacznych rozmiarów pies wykonany z złotego, nadmuchanego balona. Na ilustracji znajduje się aktywny punkt zawierający dodatkowe informacje: Popularne rzeźby z tej kolekcji sprzedają się za niebotyczne sumy. Kulminacyjna była pod tym względem aukcja w roku 2012 w domu aukcyjnym Christie's w Nowym Jorku praca Pies z serią balonową została sprzedana za 58,4 miliona dolarów USD. Co jest najwyższą kwotą jakąkolwiek wydano na pracę żyjącego artysty. Punkt 1: Popularne rzeźby z tej kolekcji sprzedają się za niebotyczne sumy. Kulminacyjna była pod tym względem aukcja w roku 2012 w domu aukcyjnym Christie's w Nowym Jorku praca Pies z serią balonową została sprzedana za 58,4 miliona dolarów USD. Co jest najwyższą kwotą jakąkolwiek wydano na pracę żyjącego artysty.
Jeff Koons, „Żółty pies balonowy” (Balloon Dog Yellow), 1994‑2000, Whitney Museum of American Art., Nowy Jork, Stany Zjednoczone, wikimedia.org, CC BY 2.0
ma375c2c76d5f80b4_0000000000123

Zadania

RkErOeYR8u5Ly1
Ćwiczenie 1
Przyporządkuj kierunkowi w sztuce definicję. Postmodernizm możliwe odpowiedzi: 1. nurt w sztuce drugiej połowy dwudziestego wieku będącego próbą zobrazowania cywilizacji wielkomiejskiej i odpowiedzi na doświadczenie kultury masowej, 2. styl ten dostępny jest wybór i arbitralny stosowność do tradycji, zgodność na relatywizm form, przeciwdziałanie awangardowej utopii. Składnikami są: parodia, pastisz, paradoksalne skojarzenia, dowolne komponowanie postaci i znaczeń, pluralizm, eklektyzm. 3. Międzynarodowy ruch artystyczno-literacki w sztuce dwudziestego wieku, który ukształtował się w Europie i Stanach Zjednoczonych około 1915 roku; Pop Art możliwe odpowiedzi: 1. nurt w sztuce drugiej połowy dwudziestego wieku będącego próbą zobrazowania cywilizacji wielkomiejskiej i odpowiedzi na doświadczenie kultury masowej, 2. styl ten charakteryzuje się wyborem i arbitralnym stosunkiem do tradycji, zgodą na relatywizm form, sprzeciw wobec awangardowej utopii. Składnikami są: parodia, pastisz, paradoksalne skojarzenia, dowolne komponowanie postaci i znaczeń, pluralizm, eklektyzm. 3. Międzynarodowy ruch artystyczno-literacki w sztuce dwudziestego wieku, który ukształtował się w Europie i Stanach Zjednoczonych około 1915 roku; Dadaizm, możliwe odpowiedzi: 1. nurt w sztuce drugiej połowy dwudziestego wieku będącego próbą zobrazowania cywilizacji wielkomiejskiej i odpowiedzi na doświadczenie kultury masowej, 2. styl ten oferuje różne opcje i arbitralne stosunki do tradycji, zgodność na relatywizm form, przeciwdziałanie awangardowej utopii. Składnikami są: parodia, pastisz, paradoksalne skojarzenia, dowolne komponowanie postaci i znaczeń, pluralizm, eklektyzm. 3) Międzynarodowy ruch artystyczno-literacki w sztuce dwudziestego wieku, który ukształtował się w Europie i Stanach Zjednoczonych około 1915 roku. W dolnym rogu zadania zawarty jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills.
R1P3jliLspUC91
Ćwiczenie 2
Wskaż, który opis najlepiej charakteryzuje cel pracy Nowy Hoover Convertibles z lat 1981–87. Możliwe odpowiedzi: 1. Prace nad tą serią są zachwytem artysty i obejmują amerykańską gospodarkę lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku; 2. Praca z tą serią komiksów w jaki sposób fantazje i pragnienia mogą być przenoszone na przedmioty codziennego użytku i są krytyką kultury konsumpcyjnej, 3. Jeff Koons opracował serię artykułów dla firm Hoover, aby uzyskać odkurzanie, aby mieć dzieło sztuki na temat dnia blisko siebie.
RSJZVaslAvC2B1
Ćwiczenie 3
Michaeal Jakson i Buubles to jedna z najbardziej rozpoznawalnych prac Koonsa. Wskaż z czego jest stworzony. Możliwe odpowiedzi: 1. stal, 2. drewno i kość słoniowa, 3. porcelana. W dolnym rogu zadania zawarty jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills.
R1LTUfmy9Wu2a1
Ćwiczenie 4
Odpowiedz na pytanie. Jaki typ sztuki reprezentuje pracę Trzy piłki, Jeffa Koonsa? Możliwe odpowiedzi: 1. wydarzenie, 2. statuetka, 3. instalacja, 4. gotowe. W dolnym rogu zadania zawarty jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania. W dolnym rogu zadania zawarty jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills.
RRmLPBasH1jKb1
Ćwiczenie 5
Wśród wybranych określeń wskaż te, których możemy użyć do opisu sztuki Jeffa Koonsa. Możliwe odpowiedzi: 1. egzystencjalizm, 2. komercja, 3. banalność, 4. cielesność, 5. humor, 6. przyjemność
RNWT8lwXidgkL1
Ćwiczenie 6
Podaj nazwę dzieła Jeffa Koonsa sprzedanego najdrożej za życia artysty.
RQRTPUl883i6c1
Ćwiczenie 7
Wśród wybranych określeń wskaż te, których można użyć do opisu sztuki Jeffa Koonsa. Możliwe odpowiedzi: 1. banalność, 2. cielesność, 3. komercja, 4. humor, 5. przyjemność, 6. awangarda, 7. egzystencjalizm. W prawym dolnym roku jest przycisk „Sprawdź”, służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
Źródło: online-skills.
ma375c2c76d5f80b4_0000000000143

Słownik pojęć

Dadaizm (dada)
Dadaizm (dada)

Międzynarodowy ruch artystyczno‑literacki w sztuce XX wieku, który ukształtował się w Europie i Stanach Zjednoczonych ok. 1915. Jego głównymi hasłami były dowolność wyrazu artystycznego, zerwanie z wszelką tradycją i swoboda twórcza odrzucająca istniejące kanony. Dadaiści negowali powszechnie przyjęte ideały estetyczne i wartości.
Znaczenie dadaistów polegało na przesunięciu granic sztuki i umożliwieniu artystom swobody wypowiedzi. Odegrali także rolę w odrzuceniu tradycyjnie pojmowanej sztuki i estetyki, za dzieła uznając przedmioty codziennego użytku, wytwory przypadku czy wręcz śmieci. Na ruinach dadaizmu wyrósł surrealizm, po części tworzony przez tych samych artystów.

Kicz
Kicz

Potoczna nazwa określająca lichy, bezwartościowy wytwór sztuk plastycznych, używana od końca XIX wieku w monachijskim handlu dziełami sztuki i przyjęta w środowiskach artystycznych w 1 poł. XX wieku.

Theodor Adorno określa kicz jako piękno w brzydocie. Kicz chcąc być podziwiany i kupowany musi się podobać, dlatego nie może pozwolić sobie na bycie brzydkim. Piękno jakie sobą reprezentuje celuje w odbiorcę przeciętnego. Słowa zachwytu kierowane pod adresem rzeczy kiczowatej ma wypowiedzieć odbiorca mało wymagający. Cechy kiczu to:

  • masowość, czyli produkowanie nie dla indywidualnego, ale dla zbiorowego odbiorcy;

  • produkowanie według dobrze znanego, określonego schematu, by mieć pewność, że się sprzeda, np. schematyczni bohaterowie;

  • uproszczony obraz świata

  • upraszcza się bohaterów jak i świat wokół nich;

  • często tandetne wykonanie;

  • wzbudzanie w odbiorcy choć chwilowego zachwytu;

  • przeciętność: odnosi się do przeciętności odbiorcy, adresata oraz samego dzieła;

  • brak oryginalności, opieranie się na sprawdzonych, utartych schematach, które gwarantują sukces;

  • daje odbiorcy poczucie bezpieczeństwa, czyniąc świat prostym i zrozumiałym.

Konsumpcjonizm
Konsumpcjonizm

Postawa polegająca na nieusprawiedliwionym (rzeczywistymi potrzebami oraz kosztami ekologicznymi, społecznymi czy indywidualnymi) zdobywaniu dóbr materialnych i usług, lub pogląd polegający na uznawaniu tej konsumpcji za wyznacznik jakości życia (lub za najważniejszą, względnie jedyną wartość) – hedonistyczny materializm.

Pop‑art
Pop‑art

(z angielskiego popular art - sztuka popularna) nurt w sztuce 2. połowy XX wieku będący próbą zobrazowania cywilizacji wielkomiejskiej i odpowiedzi na doświadczenie kultury masowej. Początkowo wykorzystujący głównie malarstwo, później także instalacje przestrzenne i inne środki plastyczne. W latach 50’ rozwijał się w Wielkiej Brytanii (Richard Hamilton, Peter Blake, David Hockney). W Stanach Zjednoczonych rozwijał się i był głównym zjawiskiem artystycznym w latach 60’ (Jasper Johns, Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg, Robert Rauschenberg, Andy Warhol).

Postmodernizm
Postmodernizm

Termin ten pojawił się na początku lat 60. XX wieku w odniesieniu do literatury amerykańskiej, od lat 70. XX stosowany również w odniesieniu do architektury, rzeźby i malarstwa. Często tym terminem obejmowane są przeciwstawne stylistyki. Termin odnosi się przede wszystkim do swoistej podstawy kulturowej, której sens oznacza: poawangardowy. Cechami, które zawiera sztuka postmodernistycznych twórców może być wybiórczy i arbitralny stosunek do tradycji, zgoda na relatywizm form, sprzeciw wobec awangardowej utopii. Składnikami tak rozumianego postmodernizmu są parodia i pastisz, paradoksalne skojarzenia, dowolne komponowanie form i znaczeń, pluralizm, eklektyzm.

Ready made
Ready made

Termin ten został po raz pierwszy użyty przez francuskiego artystę Marcela Duchampa i odnosi się do wybranych przez artystę przedmiotów użytkowych, które zostały przedstawione jako dzieło sztuki. Duchamp dostrzegł wybór obiektu jako akt twórczy, a anulowanie funkcji użytecznej obiektów sprawiało, że stawały się sztuką. Sposób prezentacji i nazewnictwo obiektu nadawały mu nowe znaczenie.

Źródło: encyklopedia.pwn.pl

ma375c2c76d5f80b4_0000000000158

Galeria dzieł sztuki