Każdy ma swoją Eurydykę — Orfeusz Adama Ważyka

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń zna: treść mitu o Orfeuszu i Eurydyce; treść wiersza Orfeusz Ważyka.

b) Umiejętności

Uczeń potrafi: analizować utwory prozatorskie i poetyckie; tworzyć ilustrację do treści utworów; odnajdywać różnice w treści; odnajdywać sensy uniwersalne.

2. Metoda i forma pracy

elementy wykładu, elementy dyskusji, praca w grupach, praca zbiorowa.

3. Środki dydaktyczne

treść mitu

treść liryku

przybory do malowania — farby, kredki, flamastry, katony.

4. Przebieg lekcji

1. Uświadomienie celów lekcji.

2. Uświadomienie uczniom, że historie mitologiczne są ciągle inspiracją dla artystów.

3. Przypomnienie treści mitu.

4. Podział klasy na grupy — 5 lub 6.

5. Tworzenie w grupach ilustracji do mitu.

6. Omówienie ilustracji.

7. Analiza treści utworu w odniesieniu do ilustracji stworzonych przez grupy.

8. Stworzenie jednej wspólnej ilustracji do liryku Ważyka.

9. Zwrócenie uwagi na „odwrócenie kolejności” Eurydyka w wierszu idzie z przodu — czemu służy taki zabieg.

10. Zauważenie różnic między jedyną Eurydyką z mitu a powtarzającymi się miłościami podmiotu lirycznego.

5. Bibliografia

Markowska W., Mity Greków i Rzymian, dowolne wydanie.

Ważyk A., Orfeusz, [w:] Matuszewski R., Poezja polska 1939 – 1991. Antologia, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.

6. Czas trwania lekcji

45 minut

7. Uwagi do scenariusza

Brak.