Kiedy nam smutno

Przeczytaj wiersz Anny Kamieńskiej pt. Widok z gór. Określ nastrój utworu.
Widok z górGóry nad wodą klęczą jak praczki,
Pełzną owieczki – białe robaczki,
Młoda kobieta gałązki ścina,
Śpiewu jej pełna dolina.Wśród łąk zielonych stoi staruszek,
Bije o ziemię urodzaj gruszek,
Chronią się dzieci w tarnintarnin wirydarzwirydarz,
Krzyczą: 'Kominiarz, co mi dasz!'.Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,
Listek listkowi krople podaje
I mały deszczyk poszedł ukośnie,
Zapłakał chłopczyk żałośnie.Migoce rosa na pajęczynie,
Śpieszą się grabie na koniczynie,
W godzinie smutku nic mi nie trzeba.
Tę trochę ziemi i nieba.Źródło: Anna Kamieńska, Widok z gór, [w:] tegoż, Wiersze dla dzieci, Wrocław 2000.
Określ, jak zostały przedstawione górskie krajobrazy na poniższych fotografiach.
Z jakiej perspektywy patrzy na nie osoba fotografująca?
Zapoznaj się z opisami zamieszczonych poniżej fotografii i wybierz tę ilustrację, która twoim zdaniem najtrafniej ilustruje obraz poetycki przedstawiony w wierszu Anny Kamieńskiej. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Nadaj poetyckie tytuły poniższym fotografiom. Postaraj się, aby były inne niż
w wierszu Anny Kamieńskiej.
Określ, z jakiej perspektywy podmiot liryczny obserwuje świat.
Określ, jakie obrazy poetyckie zostały przedstawione w wierszu Anny Kamieńskiej Widok z gór.
Nazwij emocje, o których mówi podmiot liryczny w wierszu.
Określ, co wpływa na poprawę nastroju podmiotu lirycznego.

Wyobraź sobie, że kręcisz film na podstawie wiersza Anny Kamieńskiej. Wykonaj do niego scenorys.
Podziel wiersz Anny Kamieńskiej na dwie części. Zatytułuj każdą z nich.
Uzupełnij przenośnie
„chmura ............ chleb ............ kraje”
„Listek ................ krople podaje”
„Śpieszą się ............”
„Zapłakał .................... żałośnie”
„Bije o .............. urodzaj ..............”
Wyjaśnij znaczenie przenośni z wiersza Anny Kamieńskiej.
Znajdź w wierszu odpowiednie epitety.
robaczki ............
kobieta ............
łąki ..............
deszczyk ............
Narysuj emotikon ilustrujący emocje podmiotu lirycznego. Wokół rysunku wypisz ich nazwy.
Przeczytaj opisy ilustracji. Wskaż te, które najpełniej oddają sytuację
w utworze. Uzasadnij swój wybór.
Zbadaj rytm wiersza.
Anna Kamieńska
„Widok z gór”
Góry nad wodą klęczą jak praczki,/
Pełzną owieczki – białe robaczki,/
Młoda kobieta gałązki ścina,/
Śpiewu jej pełna dolina.//
Wśród łąk zielonych stoi staruszek,/
Bije o ziemię urodzaj gruszek,/
Chronią się dzieci w tarnin wirydarz,/
Krzyczą: 'Kominiarz, co mi dasz!'.//
Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,/
Listek listkowi krople podaje/
I mały deszczyk poszedł ukośnie,/
Zapłakał chłopczyk żałośnie.//
Migoce rosa na pajęczynie,/
Śpieszą się grabie na koniczynie,/
W godzinie smutku nic mi nie trzeba./
Tę trochę ziemi i nieba.//
Policz strofy.
Policz sylaby w każdym wersie.
Jaką regularność można zauważyć?
Wiedząc, że literka „a” wskazuje jeden rym, a literka „b” – drugi, pomyśl, jaki jest układ rymów w wierszu A. Kamieńskiej. Wskaż poprawną odpowiedź.
- aabb
- abba
- abab
Wypisz z wiersza zdrobnienia. Określ ich funkcję w utworze.
Określ, w jaki sposób podmiot liryczny postrzega świat.
Wyjaśnij, jaki jest sens dwóch ostatnich wersów wiersza.
Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,/
Listek listkowi krople podaje/
I mały deszczyk poszedł ukośnie,/
Zapłakał chłopczyk żałośnie.//
Migoce rosa na pajęczynie,/
Śpieszą się grabie na koniczynie,/
W godzinie smutku nic mi nie trzeba./
Tę trochę ziemi i nieba.//
Czego najbardziej potrzebujesz, kiedy jest ci smutno? Dokończ zdanie.
W godzinie smutku nic mi nie trzeba...
Ułóż zdania ze związkami wyrazowymi z poprzedniego ćwiczenia.




