Klasycyzm i jego cechy
SCENARIUSZ
Temat: Klasycyzm i jego cechy.
znajomość etymologii słowa: klasycyzm
definicja sztuki klasycystycznej
pojęcia: perypter, tympanon, forma tektoniczna
Umiejętności
analiza dzieł sztuki klasycystycznej
2. Metoda i forma pracy
elementy wykładu, pogadanka, indywidualna, w grupach
Środki dydaktyczne
zdjęcia sztuki klasycystycznej
Przebieg lekcji
Wstęp:
Przywitanie uczniów i sprawdzenie obecności.
Przedstawienie celów lekcji i podanie tematu lekcji.
Nauczyciel podaje etymologię słowa „klasycyzm”. Wywodzi się ono od łacińskiego słowa „chassis”. W starożytnym Rzymie określało się nim klasę majątkową – obywateli najbogatszych. Potem słowo to oderwało się od socjologicznych źródeł.
V wiek p.n.e. jest najdoskonalszy w historii sztuki greckiej i rzymskiej, dlatego określa się go mianem klasycznego.
Sztuka klasycystyczna to sztuka, której zespół cech treściowych i formalnych nawiązuje do kultury i sztuki greckiego i rzymskiego antyku.
Rozwinięcie:
Pogadanka na temat, dlaczego sztuka klasycystyczna rozwinęła się w okresie oświecenia. Nauczyciel odwołuje się do wiedzy uczniów z języka polskiego. Prosi także o podanie ram czasowych oświecenia w Europie.
Nauczyciel rozdaje uczniom zdjęcia przedstawiające różnego rodzaju sztukę klasycystyczną. Prosi uczniów, by na tej podstawie postarali się wskazać wyróżniki sztuki klasycystycznej. Nauczcyiel dzieli uczniów na trzy grupy:
Grupa pierwsza otrzymuje zdjęcia architektury klasycystycznej.
Grupa druga otrzymuje zdjęcia rzeźby klasycystycznej.
Grupa trzecia otrzymuje zdjęcia malarstwa klasycystycznego.
Każda z grup wybiera lidera, który później prezentuje wnioski na forum klasy. Nauczyciel rysuje na tablicy tabelkę, w którą uczeń wpisuje prezentowane wnioski.
malarstwo | rzeźba | architektura |
kompozycja obrazu – układy pionowe i poziome | linia konturu – miękka i wyraźnie określona | prostota i symetryczność kształtów |
kolor – chłodny i wygaszony; forma jest ważniejsza niż kolor | forma zrównoważona, zamknięta i zwarta – tektoniczna | wysunięte ku przodowi portyki z kolumnadą zwieńczone u góry tympanonem |
faktura – gładka i równomierna | często antyczny kostium | budowle okrągłe |
ślady pędzla zatuszowane | upiększone rysy twarzy | bywa kolumnada, która obiega budowlę dookoła, tzw. perypter |
światłocień miękki, ale wyrazisty | pomnik, grobowiec, popiersie portretowe, rzeźba dekoracyjna | kopuła na bębnie |
Nauczcyiel rozdaje uczniom karty pracy, na których znajduje się tabelka. Prosi o wypełnienie jej, a następnie wskazani uczniowie odczytują, jakie udało im się wpisać informacje. Tabelka dotyczy nazwisk rzeźbiarzy, malarzy klasycystycznych, a także zabytków architektury klasycystycznej.
Przykład wypełnienia tabelki:
rzeźbiarze | malarze | zabytki architektury |
Houdon | Baciarelli | Panteon w Paryżu |
Canova | David | Belweder |
Le Brun | Canaletto | Pałac Petit Trianon |
Na koniec nauczyciel podkreśla wskazane cechy ogólne, które powinny się kojarzyć się z terminem „klasycyzm”: harmonia, spokój, ład, powaga, surowość, czerpanie motywów z antyku.
Zakończenie:
Podziękowanie uczniom za udział w lekcji.
Podanie zadania domowego.
Bibliografia
Storczyk S., Wiadomości o sztuce, WSiP 1969.
Załączniki
Zadanie domowe
Napisz wypracowanie na jeden z tematów znajdujących się poniżej. Pamiętaj, aby Twoja praca nie przekroczyła jednej strony A4.
Wybierz dowolny zabytek sztuki klasycystycznej i scharakteryzuj go.
Jakie jest Twoje zdanie o sztuce klasycystycznej?
Czy współczesna sztuka bardzo odbiega od klasycystycznej? Czy współczesnej sztuce brakuje elementów klasycystycznych?
Na czym polega związek sztuki klasycystycznej z ideami oświecenia?